Nou, heel heet zou ik niet doen, wel flink warm. Straks heb je nog blaren op je doos zitten ook. Ik had het bij de 2e zelfs in mijn bevalplan staan dat ik graag een warme, natte doek wilde tegen het uitscheuren. Bij de eerste ook gehad en het hielp enorm.
Zo zie je maar dat iedere bevalling anders is. Puntje douchen bijvoorbeeld al. Bij de eerste daar totaal geen behoefte aan gehad. Bij de tweede toch maar een poging gewaagd. Vond het vreselijk. Nog heel optimistisch in bad geprobeerd, maar dat was net zo erg haha. Enige wat bij beiden bevallingen goed hielp. Was meegaan met de wee, niet verzetten ertegen. En probeer te ontspannen.
Haha zie het al voor me. Hier deed huisarts dat op eigen initiatief al, maar helaas bij de eerste een dubbele knip en bij de tweede aardig uitgescheurd.
Draag iets comfortabel Let goed op je ademhaling, hoe rustig en ontspannen je bent en hoe meer focus op je ademhaling Bij weeën onder de doucha staan/zitten
Dit had ik dus ook tijdens mijn bevalling, ik heb helemaal niet geschreeuwd of hysterisch gedrag vertoond. Ik zat helemaal in mezelf en focusde alleen op mijn ademhaling. De volgende dag kwamen de verpleegkundigen en de gynaecoloog nog langs met bloemen omdat ik de eerste patiënt bij hen was geweest die zo rustig was gebleven. Alhoewel ik het niet helemaal bizar vond van mezelf, dat vonden zij van wel en dat maakte ons dag weer goed. Maar hoe ik het nu zo typ en nalees, besef ik mij nu wel hoe geweldig ik het had gedaan. Grappig pas na 1,5 jaar hihihi
1. Maak echt dat bevalplan! En bedenk ook worst-case scenario's en wat je dan het liefst zou willen (en bespreek natuurlijk je plan met je partner, verloskundige en evt. andere disciplines/aanwezigen). Hou het wel kort (max. 1 A-4tje) zodat het overzichtelijk blijft. En hou te allen tijde vast dat het een leidraad/houvast is. 2. Ik had bij de bevalling van onze zoon zo weinig energie dat ik niet eens meer kon praten. Maar ik had me toch een partij dorst inclusief een droge mond! Spreek dus met je partner/verloskundige een signaal af zodat hij weet dat hij je drinken moet geven (met een rietje). Als ik op meer tips kom laat ik het weten
Jaaa ik kon ook niet meer praten. Bij de tweede kreeg ik elk kwartier drinken en een dextro, zo fijn!
Komen de aanvullingen : 1. Maak gebruik van de zwaartekracht en lig bij voorkeur niet de hele tijd op je rug in bed de weeen weg te puffen. Staand bevallen gaat vaak een heel stuk vlotter, maar dit is niet heel gebruikelijk Een baarkruk is een goed alternatief. Het eerste deel van de bevalling doorbrengen op een hiervoor geschikte (soort skippy-)bal helpt ook. Evenals een badbevalling. Mocht je toch aan bed gekluisterd zijn en het is mogelijk, draai dan op je zij en laat partner of kraamverzorgster -als die al aanwezig is tenminste, bij mij was ze te laat -. Hierdoor zal je kindje aan draai maken waardoor de bevalling vaak makkelijker gaat dan liggend op je rug. 2. Indien je aan het infuus ligt en je hebt zelf nog genoeg puf om te bewegen: vraag of ze het infuus aan een verrijdbare voet willen hangen. Ik kon zo nog even in een andere ruimte gaan lunchen dan in de kamer waar ik toen al 2,5e dag lag (en uiteindelijk 5 dagen heb gelegen). 3. Als het je interesseert: verdiep je in een lotusgeboorte. Een semi-lotusgeboorte kan ook. In lekentaal: een volledige lotusgeboorte is het niet doorknippen van de navelstreng, maar deze vast laten zitten aan de placenta, o.a. zodat je baby alle voedingsstoffen binnen krijgt die zich in de placenta bevinden (dit zijn er nogal een hoop)(maar er zitten nog meer voordelen aan). Dat betekent wel dat de placenta op een juiste manier bewaard moet blijven. Google voor meer info als voorgaande tekst je aangrijpt Een semi-lotusgeboorte is de navelstreng eerst uit laten kloppen en daarna de navelstreng pas doorknippen. Heb zelf een semi-lotusgeboorte gehad bij de jongste. 4. Als je een pijnlijke wee hebt denk dan niet: o gut o gut wat is dit zwaar, want daar help je jezelf niet mee. Dan wordt het ook zwaar. Duik in je eigen bubbel en zeg tegen jezelf bij iedere wee: yes, weer een stapje dichter bij mn/ons kind! 5. Verdiep je in de soorten pijnstilling. In de positieve kanten en de negatieve. Besef je dat je vele soorten niet kan krijgen als je thuis bevalt. Maar toch zijn er ook daar soorten pijnstilling gelukkig Een warme douche helpt vaak al verzachten en ook een TENS-apparaat is een optie. Evenals steriele waterinjecties en in sommige gevallen acupunctuur of acupressuur. Acupressuur kan trouwens ook helpen om de bevalling op te wekken! 6. Bedenk of je een doula wilt of dat je voldoende denkt te hebben aan de vk/gyn en kvz. Bedenk ook of je stagiaires wilt bij je bevalling. Zo niet, geef dit duidelijk aan (bijv. in het geboorteplan ) 7. Vergeet niet een goede fotocamera mee te nemen incl. volle batterij en lader! (of regel idd. een geboortefotograaf) Verder sluit ik me aan bij vrijwel alle tips
De tip die ik kreeg bij mn 1e bevalling was let op je ademhaling/puffen. Nu bij mn 2e echt laat mij mn ding doen en praat zo min mogelijk. Echt zonder kik en 2 persweeen was zoon er zo snel. Daarna was ik weer op aarde en niet meer in mijzelf gekeerd. Oja in het begin ging ik onder de warme douche staan nou met de min werden de weeën heftiger. Zoon was er binnen 3 uurtjes. Verloskundige keek er van op dat ik zo alles zelf kon zeggen wat mn lijf mij aangaf zo beheerst en gecontroleerd. Dus luister naar je lijf die verteld je wat je moet doen.
Deze vind ik een hele goede. Als je twijfelt over het advies of er niet helemaal eens mee bent stel de nodige vragen en neem niet zomaar alles aan... Daar ben ik nog steeds kwaad op mezelf dat ik dit onvoldoende heb gedaan
Inderdaad dat bevalplan, maar vooral om op alles voorbereid te zijn. Bedenk hoe je het fijn zou vinden en bedenk ook wat je wil als het anders gaat. Wat vind je bijvoorbeeld belangrijk als je ineens een keizersnede moet? Wat als je een knip moet? Wat als het een vacuümpomp wordt? Wat als je thuis wil bevallen maar je moet toch naar het ziekenhuis? Wat vind je dan belangrijk? Of juist andersom, wat als je in het ziekenhuis wil bevallen, maar het gaat te snel en het wordt toch thuis? Bereid je ook op die scenario’s voor en zet het in je bevalplan. Mijn tweede bevalling eindigde totaal onverwacht in een spoedkeizersnede, was ik van tevoren helemaal niet vanuit gegaan. Wat was ik blij dat ik van tevoren toch maar een keer een filmpje had bekeken van hoe zo’n keizersnede gaat en wat je ongeveer kunt verwachten. En dat ik in mijn bevalplan had staan wat mijn man en ik in dat geval belangrijk vonden. Dat gaf tijdens de ingreep veel meer rust. Het was al heftig, met spoed ineens op de OK, maar nu wist ik in ieder geval een beetje wat me te wachten stond. En ook belangrijk om in een bevalplan te zetten: wat voor persoon je bent. Ik vind het bijvoorbeeld heel belangrijk om uitgelegd te krijgen wat er gebeurt en waarom een bepaalde keuze door het medisch personeel gemaakt wordt. Dat is voor mijn gevoel van veiligheid en controle belangrijk, anders voel ik me een soort van object maar zomaar van alles mee gedaan wordt zonder dat ik begrijp wat en waarom. Maar er zijn ook mensen die juist gek worden van dat soort info en het liever gewoon over zich heen laten komen. Tijdens je bevalling wil je dat soort dingen echt niet gaan vertellen en een wildvreemde kan niet zomaar ruiken wat jij fijn vindt. Mij heeft het heel erg geholpen om dat erin te zetten! Het personeel heeft zich daar goed aan gehouden (voor zover mogelijk natuurlijk) en mede daardoor heb ik twee keer een positieve ervaring gehad, ondanks dat het geen makkelijke bevallingen waren.
1. Go with the flow! Maar wees wel voorbereid. Weet o.a. wat voor pijnstilling er is, zodat je de uitleg hierover niet puffend aan moet horen. 2. Kennis is macht! Heb kennis over verloop van een bevalling mogelijk herken je dan zelf in welke fase je bevind. 3. Luister naar je eigen lichaam! 4. Zelf had ik buik,-, been,- en rugweeen en weeënstorm..... helaas weet ik alleen niet wat hier tegen helpt. Behalve de ruggenprik. Iemand nog tips? 5. Geniet van je bevalling! Pijnstilling is geen schande, we leven in een tijd dat dit mogelijk is. (Oudere verpleegkundige hamerde hier op bij ons, zo blij mee geweest!) 6. Zorg ervoor dat je al bevallingskleding aan heb (als je naar het ziekenhuis moet/gaat). Voor het geval als het ineens heeeeeel snel gaat!
@Eikeboompje hier bij de 1e zwangerschap megaheftige rugweeën en minder frequent ook heftige beenweeën. Helaas was er niemand in dezelfde kamer aanwezig maar ik vermoed dat stevig tegendruk geven (soort massage dus) wel zou kunnen verlichten. Het enige wat ik er zelf aan kon doen was van de ene positie in de andere manoeuvreren zodat mn focus daar lag en minder in de pijn zelf (al moet ik bekennen dat dat een prima theorie was maar in de praktijk nauwelijks werkte). Verder ben ik het vooral heel erg eens mer 'kennis is macht'. Zo ben ik er ook ingegaan bij de andere bevallingen.
Semi lotus geboorte is toch, de navelstreng doorknippen nadat de placenta geboren is? Over het bevalplan, maak hem wel en maak hem samen met je partner. Zo heeft je partner ook een rol en tijdens de bevalling heb je iemand nodig die jouw wensen bewaakt. Zelf ben je niet meer aanspreekbaar. Voel je vrij om te bewegen Wees op de hoogte van bepaalde protocollen en of je dat ook ziet zitten. Bijvoorbeeld inleiden van een bevalling kan op verschillende manieren. Of wanneer je de vliezen laat breken. Hoelang je mag wachten wanneer de vliezen gebroken zijn. Het is fijn om van te voren te weten dat je keuzes hebt.
Oh en @Eikeboompje: warmte geeft ook verlichting. Dus n warme douche of bad ofzo, al hoor ik ook dat een douche soms weeën opwekt haha. En verder de maximale dosis pcm nemen als je thuis bent en je krijgt (rug)weeën.
Bevalplan ja! Geen 6 a-4tjes vol maar zet er wel zaken in die er echt toe doen voor je. Bijvoorbeeld hier bij de laatste had ik erin staan dat ik geen artsen in opleiding of co assistent wilde zien. Als het oké ging alleen mijn man, vk van het ziekenhuis en verpleegkundige tijdens de pers fase. Een ruggenprik zodra ik wilde (is gebeurt bij 3 cm) En de navelstreng moest uitklappen van me. Verder go with the flow.
Zo zie je maar dat iedere vrouw en iedere bevalling anders is. Ik heb geprobeerd weeën onder de douche op te vangen, maar ik wist niet hoe snel ik eronder vandaan moest, het zweet brak me uit. Ik heb geprobeerd op de baarkruk te persen, maar dat voelde voor mij vreselijk, alsof de hele boel zou openbarsten en kind+vruchtzak er zo uit zouden ploffen. Ik heb allerlei houdingen geprobeerd, rondgelopen, op de yogabal, enzv, maar uiteindelijk wilde ik alleen maar op bed liggen/hangen. Een bevalplan had ik niet: mijn man weet precies wat ik wel of niet prettig vind en was mijn spreekbuis richting vk en verpleging. ik concentreerde me vooral goed op mijn ademhaling en zat in mijn bubbel en wilde vooral met rust gelaten worden. Geen washandjes, geen peppraatjes, geen dextro. Ik ging er heel erg go with te flow in en dat beviel heel goed. Dat zou dus mijn advies zijn: zorg dat je goed op de hoogte bent van het proces en alle mogelijkheden en ga het dan gewoon beleven.
Ik heb er maar 2. Focus op ademhaling en appelsap drinken. Heb de hele dag niets gegeten maar liters ijskoude, zoete appelsap op. Elke 10 min een slokje ofzo. Héérlijk! Ga mee met de pijn en probeer te genieten (ja echt) van het idee dat dit het laatste stapje is richting baby
Oh en indien je je prettig voelt bij pijnbestrijding, gewoon vragen! Zelf ruggenprik gehad en ik werd daar relaxed van!