Wij hebben tot twee keer toe de vakantie gebruikt om de namen te bedenken. De eerste keer had ik een duidelijke voorkeur voor de eerste naam. Vond vriend oke. Tweede naam was nos sleutelen. Nu hadden we de tweede naam als eerst. Maar het is een tweede naam geworden door uitspraaklastigheidjes. Toch kwam de eerste naam ineens, op de camping, uitgeschreven en wel zag het er prima uit. Er zaten wat haken en ogen aan alliteratie en de vraag of je je kinderen een naam met dezelfde voorletter kunt geven... Maar nu we de proefdruk van de kaart hebben zijn we er helemaal blij mee.
Ik vond niks leuk! Haha.. voor een meisje was ik er wel al uit maar toen ze me bij 16 weken vertelden dat het een jongen was wist ik het echt niet. Ik had een naam nodig die zowel in het NL als Arabisch als Engels en NL dialect fatsoenlijk kan worden uitgesproken en liefst Islamitisch. Gek genoeg wist ik het "opeens" toen ik ongeveer 20 weken was meen ik. Tweede naam heb ik wel nog op het laatste moment veranderd, een week of 3 voor de bevalling. De naam die hij nu als tweede naam heeft vond ik opeens zo mooi dat ik hem eigenlijk wilde bewaren voor een evt tweede kindje. Maar gelukkig bedacht ik me op tijd dat ik misschien wel nooit een tweede kindje zal mogen verwelkomen en dat ik dan spijt zou hebben als ik de naam niet gebruikt had (al is het dan als tweede naam).
Ik weet niet meer hoe ik op de meisjes naam gekomen zijn, maar sinds het begin van de zwangerschap spookte die naam al door mijn hoofd. (heel stiekem ben ik bang dat ik het gelezen heb op het doosje van mijn favoriete thee... daar wil ik mijn dochter toch niet naar vernoemen?) Al had ik steeds het gevoel dat we een jongen zouden krijgen. Daar hadden we al een naam voor. Hij zou vernoemd worden naar vl's opa. Toen het bij de geslachtsbepaling toch een meisje bleek te zijn, flitste die naam weer door mijn hoofd. Pas met 20 weken heb ik hem ook aan mijn vriend voorgesteld en hij vond het meteen mooi.
Voordat ik zwanger was hadden we al een lijstje met namen. En bij de eerste hadden we het dus al vaker over namen gehad maar we kwamen er niet echt uit wat de naam moest worden. toen kwam ik op een lijstje met Franse meisjesnamen Annefleur tegen en ik vond het meteen leuk.man moest er even over nadenken maar vond en vind het echt een mooie naam. Bij de 2e liepen we naar de 20 weken echo waarbij mijn man zei:wat vind je van de naam Rosalinde voor als het een meisje word?Ik was niet meteen verkocht maar gaandeweg de zwangerschap ben ik hem echt mooi gaan vinden. We zijn allebei nog steeds blij met de namen En als een van ons een naam echt niet mooi vind zeggen we dat ook.we zijn het bijvoorbeeld maar over 1 jongensnaam eens.
Toen ik stopte met de pil in 2011 hadden we gelijk al een naam voor een jongen en een meisje. Die voorkeur is niet veranderd en we waren het allebei gelijk eens .
Wij hadden echt geen idee wat voor naam het zou worden ( bij alle 3 niet trouwens ) ....... dus hebben we allebei een apart lijstje gemaakt met 10 namen erop en toen bleek dat we 1 naam allebei op ons lijstje hadden staan dus de keus was toen niet zo moeilijk.
Leuk al die verhalen te lezen! Hier had ik al jaren R. als naam. Tot ver in de zw stond die naam voor haar vast. Totdat vl met M. aan kwam. Vond het helemaal niks, maar kreeg het niet meer uit mijn hoofd. Steeds meer ging ik haar als een echt M. zien en klopte R. gewoon niet meer. Uiteindelijk is het dus ook M. geworden. Geen seconde spijt van gehad. Dit past precies bij haar. Mogen we nog een kindje krijgen weet ik geeneens zeker of R. de lijst wel haalt haha
Ik zag de film Sex and the city. Dat geadopteerde Chinese meisje had een hele lieve naam. Toen ik later hooked was aan Gossip Girl, had 1 van de hoofdrolspeelsters die naam ook. Ik was helemaal verliefd op die naam geworden. Dus toen ik zwanger bleek van een meisje was mijn keus snel gemaakt. M'n ex kwam weer met namen als Infinity *gruwel*
Mijn vriend kwam met de meisjesnaam en die viel bij mij goed in de smaak. De jongensnaam was iets lastiger. Ik heb altijd de naam Jason erg mooi gevonden maar deze werd ingepikt door mijn ex -.- Uiteindelijk vond ik een andere naam en mijn vriend was het er gelijk mee eens.
Bij de oudste waren we al vroeg bezig met namen. Maar pas toen we wisten dat we een jongetje kregen, zijn we echt gaan zoeken. Op een dag keken we naar de Pfaffs en zei mijn man dat ie Keano en Kenji leuke namen vond. Ik vond Keano niks, omdat ie toen al populairder was en omdat ik aan een piano moest denken. 😂 Maar Kenji vond (en vind) ik erg leuk dus dat werd het, want we konden niks vinden wat we leuker vonden. Bij de jongste zijn we na de 20 weken echo er echt voor gaan zitten, ieder een tablet voor de neus en actief op zoek naar namen op namensites enz. Ieder een lijstje gemaakt met namen, en na een avond elkaars lijstje afvinken. Het bleek dat we wel erg afweken van elkaars namen. Ik had veel Ierse/Keltische namen en mijn man een mix van alles en nog wat. Uiteindelijk hebben we echt gezocht op Ierse/Keltische namen en ik kende de naam Caylan al, maar dan uitgesproken als Keejlan. Dit vond ik niet mooi, maar de uitspraak Keejlun wél. Dit blijkt ook de Ierse uitspraak te zijn. Maar Caylan vond ik niet mooi geschreven. Zo kun je de naam op verschillende manieren schrijven, en wij kozen uiteindelijk voor Caylen omdat dat volgens mij de simpelste schrijfwijze is. Caelen is de Keltische schrijfwijze, maar vond ik te ingewikkeld.
Wij hadden een naam voor onze oudste die ik al jaren mooi vond. Toen werd er dichtbij ons een meisje geboren die die naam kreeg. We zijn toen overgestapt naar een naam die we allebei ook heel mooi vonden. Ik twijfelde tussen die naam en de naam die we uiteindelijk aan onze tweede dochter hebben gegeven. Nu krijgen we een derde dochter en wordt het hoogstwaarschijnlijk toch de naam die we bij de oudste ook al hadden. Gaan er nu toch voor! Voelt als een soort laatste kans om die naam te geven!