Hoi allemaal! Ik ben nieuw op dit forum en ben op zoek naar wat steun en hulp. Het heeft lang geduurd voordat ik kon toegeven dat we toch echt medische hulp nodig hebben bij iets dat bij zoveel mensen zo makkelijk lijkt te gaan. *zucht* Maar opeens werden we gebeld dat we met IVF konden gaan beginnen en toen vond ik niet dat ik deze kans mocht laten liggen. Vorige week maandag begonnen met prikken(gonal-f 225) en gisteren zijn er 9 eitjes geplukt. Vandaag zouden ze bellen als geen van de eitjes bevrucht zou raken en als ze niet bellen dan gaan ze morgen middag de terugplaatsing doen. Oftewel ik vreet mezelf nu op van angst en onzekerheid! Ik zie ook enorm op tegen de weken na de transfer om dan te wachten op weer een ongesteldheid. Maar nu durf ik daar nog niet aan te denken, want wat als ze niet eens iets terug kunnen plaatsen?! Hoe gaan jullie met deze stressvolle tijd om? wat zijn jullie tips? Normaal gesproken werkt sporten goed voor mij om van de stress af te komen, maar de arts heeft me gezegd dat ik het nog een paar dagen rustig aan moet doen... Ik weet dat we dit allemaal doen voor een super goede reden, maar dat maakt het nog steeds niet makkelijk.
Wat een spannende tijd he.. Ik heb geen tips/advies om met deze stressvolle tijd om te gaan. Je voelt zoveel emoties: frustratie, wanhoop, verdriet, ongeduld, enz.. En daarmee dealen is heel moeilijk!! Ikzelf heb er ook heel veel moeite mee. Vooral de dagen voor mn ongi zijn depri en emotioneel, iedere maand opnieuw. Ik probeer het naast me neer te leggen, m'n aandacht op andere dingen te richten. Soms helpt het ook om er wel aan toe te geven. Lekker met een reep chocola een film kijken. Wat bij mij helpt is er over praten samen met m'n vriend en een aantal goede vriendinnen. Dat relativeert soms Heel veel succes en sterkte in deze tijd. Ik hoop dat het snel raak zal zijn!!
Hopelijk geen telefoon vandaag, maar morgen een terugplaatsing! Veel sterkte met de spannende middag/tijd! Een filmpje kijken kan wat tijd doden of kletsen met vriendinnen of een wandeling maken. Pff, wachten is zo moeilijk en zeker in de MMM!
Het wachten is het meest slopend in deze medische molen. Praat er veel over met elkaar en met anderen zodat je je gevoel kwijt kunt. Dat geeft ruimte in je hoofd voor wat afleiding (film/tv/boeken/uitjes) waar je anders niet aan moet denken als je teveel met je gedachten bij dit hele gebeuren bent. Zorg goed voor jezelf en voor elkaar en kijk naar hoe dit jullie als stel sterker maakt. Zo zijn er wat positieve dingen te vinden. Helaas zijn er dagen dat de stress/angst en het verdriet teveel kan zijn en dan ben je misschien tot niks anders in staat dan huilen/boos zijn. Gun jezelf dat, dan is het er maar uit. Verder heb ik geen tips maar heb ik ze wel nodig.
Afleiding, afleiding, afleiding.....en praten inderdaad..... Dan gaat de tijd het meest snel, denk ik. Zoek een terrasje op, haal een lekker ijsje, kijk je lievelingsfilm , alle beetjes afleiding kunnen het wachten een beetje verlichten.......helaas zul je gaan merken dat het wachten gaat wennen naarmate je langer in de MMM zit. Tenminste, dat is mijn ervaring...want de MMM is telkens vooral een kwestie van wachten! Sterkte!
dankjulliewel voor jullie medeleven! De transfer is gelukt, maar zonder het ons van tevoren te vertellen is het ICSI geworden en daar ben ik niet heel blij mee, maar fijn dat er in ieder geval 7 van 9 eitjes bevrucht waren. Nu ben ik dus begonnen met wachten. Een goede tip tegen stress is: niet te veel googlen! Daar heb ik mezelf niet aangehouden, omdat ik zo erg op zoek ben naar houvast. Wat is de kans dat het bij ons lukt? (geen idee). Wat kan er allemaal fout gaan? (VEEL!) We hebben al veel leuke uitstapjes ingepland, maar op mijn werk is het jammer genoeg nog tamelijk rustig en moet ik vooral veel alleen doen...mijn concentratie is niks waard! hopelijk leer ik hier gaanderweg beter mee om te gaan.
Wat fijn dat er een terugplaatsing is geweest! Het spannende wachten is begonnen. Wat de anderen al zeggen, zoek afleiding. Vooral in positieve dingen. Dan gaat de tijd sneller voorbij. Succes!
Fijn dat het gelukt is. Ik zou wel blij zijn dat ze ICSI gedaan hebben. want als tijdens het samenbrengen van semen en eicel het niet wil lukken en de bevruchting niet lukt waarom dan niet helpen? Weet natuurlijk niet hoe het precies gaat, maar als ze niks hadden gedaan was het mogelijk een niet geslaagde poging geweest en dat zou zonde zijn. Succes met afleiding zoeken en wachten!