We hebben 3 cryo's! Verder voel ik nog niks. Opgeblazen, gevoelige buik (beetje hetzelfde gevoel als vlak voor de punctie, waarschijnlijk omdat ze er gisteren toch weer aan hebben gezeten bij de tp) en snel moe. Maar helaas geen enkel 'ik voel me zwanger' voorgevoel, wat ik bij mijn dochter wel had. Nog even broeden...
Wat een fantastisch nieuws, LoveAim! En probeer nu niet al te gaan doemdenken na 1 dag, he! Geef je mooie blasto de tijd-het heeft al bewezen een sterk embryo te zijn. Heel spannend weer die wachtweken. Ik duim voor je! En wat fijn dat er nog 3 cryo's voor jullie bewaard zijn. Hier nog geen ongesteldheid, maar kan me zo niet voorstellen dat het gelukt is. Mijn lijf geeft in elk geval geen signalen af. Het valt me best zwaar weer die laatste wachtdagen, ondanks de vakantie..
Tilly, voor jou wordt het nu echt heel spannend!!! Morgen mag je eindelijk testen, joehoe! Ik duim voor je!!! Laat je het morgen weten? Je hebt gelijk, ik moet niet gaan doemdenken en dat doe ik ook niet, hoor. Maar ik heb nu 5 tp's en elke keer meteen een voorgevoel gehad: 4 keer niets en 1 keer zwanger. En elke keer had ik gelijk! Ik zou graag willen dat mijn gevoel mij deze keer op het verkeerde been zet. Ik wacht het 'rustig' af en hoop dat ik in de tussentijd toch kwaaltjes krijg, wie weet.
LoveAim; wat super dat jullie 3 cryo's hebben en een mooie blastocyste tp! Wel of geen kwaaltjes zegt niets hoor. Is je buik nog gevoelig? Ik ben alweer helemaal gewend aan het spuiten. Ik heb een lang protocol zonder pil. Dus op dag 21 na menstruatie starten met Triptofem. Dat spuit ik dan zo'n 1,5-2,5 week. Dan een echo en als de eierstokken stilliggen starten met Gonal-F. Ik zal morgen even naar de poli bellen hoe het zit met menstrueren en Gonal-F. Tilly; nog geen menstruatie?, hoop het van niet. Heb je een beetje afleiding nu je vakantie hebt?
En waar zit je nu precies in je cyclus, Pinkflower? Nog steeds zo'n last van de triptofem? Hoe gaat het met jou, LoveAim? Hopelijk klopt je voorgevoel niet en is er een mooi broertje of zusje in de maak! Ik ben nog niet ongesteld, maar heb vanmorgen negatief getest. Het is toch weer een flinke klap en voelt zo oneerlijk. Begin te twijfelen aan mijn lijf en ben gewoon even flinkvan slag.. Morgen moet de knop weer om. Helaas werkt ons ziekenhuis met een wachtcyclus na een gestimuleerde poging, dus voorlopig gebeurt er weer even niets... Hoop wel dat ik nu snel ongesteld word.
Wat balen, Tilly!! Ik heb zo op goed nieuws gehoopt! Ik herken je gevoelens maar al te goed, hoor. Je moet er zo veel voor doen en dan wordt al die moeite niet eens beloond... Vervelend ook dat je niet gelijk door mag! Verwen jezelf maar eens goed vandaag, dat mag best af en toe! En dan heb je ook nog drie toppertjes, die erop wachten teruggeplaatst te worden! Wie weet is een van hen wel de winnaar! Met mij gaat het goed. Ik ben (gelukkig) heel erg druk met heel veel leuke afspraken, etentjes, verjaardagen, het huis (staat te koop en we hadden kijkers, dus alles moest aan kant ) enz. Gisteren was even tricky, omdat ik met vrienden maar een paar minislokjes wijn heb gedronken, maar gelukkig had ik een smoesje en had daardoor niemand iets door. Tussendoor voel ik van alles: zere borsten, misselijkheid, stemmingswisselingen, raar gevoel in mijn buik. Maar geen tekenen, die ik bij mijn dochter wel had (duizeligheid, blauwe aderen op mijn borsten, onwijs veel trek in melk en zuivel) helaas.
Tilly; dag 7 zit ik nu. Ik wen ondertussen aan de hoeveelheid vloeistof die gespoten moet worden. Ach wat onwijs balen dat je negatief hebt getest! Logisch dat het een flinke klap is. Het komt toch altijd weer als een donder bij heldere hemel. Hopelijk komt je menstruatie snel. Sterkte! LoveAim; wat fijn dat je zoveel leuke afleidingen hebt. Lekker van genieten, dat maakt het traject wat draagbaarder.
Pinkflower, apart dat je lichaam en geest zo snel aan een nieuwe situatie kunnen wennen, he. Fijn dat het spuiten daardoor wel beter gaat! Ik heb mijn grenzen in de mmm enkele keren verlegd (wel steeds met een 'goed' gevoel erbij) en ik had nooit verwacht dat ik het ooit normaal zou vinden om mezelf te injecteren of kleine ronde witte bolletjes 3 x per dag vaginaal in te brengen. Tilly, hoe gaat het met jou? Is je menstruatie inmiddels door of nog niet? Ik ben met vlagen toch weer veel bezig met die kleine blastocyst in mijn buik. Met name onder het autorijden of op een ander rustig moment vraag ik me af wat onder symptomen zou kunnen vallen en wat onder bijwerkingen. Ik weet dat dat volstrekt nutteloos is. Mijn nieuwste 'hobby' is het turen naar mijn decolleté, omdat ik mezelf wijs probeer te maken dat de blauwe aderen beter zichtbaar zijn. Ik hoop dat ik die drang morgen op mijn werk grotendeels kan onderdrukken, is denk ik niet heel gepast!
LoveAim; haha al aan het turen naar je decolleté op het werk? Tsja, we maken ons er allemaal schuldig aan om op symptomen te letten. Ontkomen we niet aan Inderdaad als je er goed bij stilstaat is het een bizar traject; injecteren, eitjes oogsten, bollen inbrengen en maar weer afwachten. Ik heb vooral het gevoel 'waar zijn we mee bezig!' na de eerste mislukte tp gehad en daarna nog een aantal keer. Je draait mee met het ziekenhuis en gaat gewoon door met alles. Ik heb morgen mijn eerste echo, maar denk dat ik een week uitstel krijg voordat ik mag starten met Gonal-F aangezien ik nog niet menstrueer De verpleegkundige zei gisteren dat er eerst een menstruatie moet zijn geweest voordat er aan Gonal-F gestart mag worden. Nou ja, ik zie wel.
Ik moet toegeven dat ik net toch weer een blik heb geworpen, ja. Gelukkig niet betrapt. Sinds gisteren ben ik toch voorzichtig positief... Ik begin een aantal symptomen te krijgen, die ik bij de zwangerschap van mijn dochter ook had (en bij de mislukte tp's niet). Het blijft super spannend en ik weet dat het nog alle kanten op kan en ook na een eventuele positieve test nog een lange tijd heel spannend blijft, maar ik vind het idee dat het wellicht raak zou kunnen zijn alleen al fijn. Klinkt misschien stom, maar stiekem geniet ik daar nu een beetje van, ook al weet ik nog niks zeker. Ergens heb ik de neiging om nu al (!!) te testen, maar dat lijkt mij echt niet verstandig. Bovendien mag ik testen op mijn man's verjaardag en heeft hij mede daarvoor vrij genomen (of om de klap op te vangen of om feest te vieren), dus dat wil ik dan ook weer niet verpesten. Pinkflower, jouw traject gaat echt heel anders dan het mijne. Wat balen als je weer een week zou moeten wachten. In dat geval hoop ik voor je dat het gauw op gang komt en dat je snel aan de gonal f mag! Moet je nu al die tijd nog triptofem spuiten of ben je daar nu mee gestopt zodat je menstruatie op gang kan komen? In ieder geval heel veel succes met de echo morgen! Laat je de uitkomst nog even weten?
Pinkflower; veel succes bij de echo vandaag! Waar gaan ze dan precies naar kijken nu, aangezien je eerst moet menstrueren? Wat een hoop verschillende trajecten zijn er toch! En wat is dat wachten elke keer weer vervelend... ik hoop op goed nieuws voor je! LoveAim; O, goede signalen! Dat klinkt heel hoopvol! Zeker omdat er (in mijn geval) toch altijd wel veel signalen moeten zijn voordat ik uit durf te spreken dat het best weleens raak zou kunnen zijn! En jaaa, hahaha, vreselijk he - dat turen! Ik ben geen 'tuurder', maar een voeler! Steeds even checken of ze nog gevoelig zijn in de wachtweken, hihi! Kan ook heel vreemd overkomen... Wanneer is je testdag? Wij zijn weer thuis. Morgen weer aan het werk. Heb gister het ziekenhuis gebeld en een heel pleidooi gehouden om niet die cyclus te hoeven wachten. Tevergeefs... zo boos, gefrustreerd en verdrietig kan ik erom worden dat anderen constant beslissen over mijn lijf. Dat wachten telkens vind ik denk ik nog het zwaarst. Het ziekenhuis luistert wat dat betreft niet naar je persoonlijke situatie, maar houdt vast aan 1 regel voor iedereen. Gister even een complete 'offday' (ook ongesteld geworden). Vandaag heb ik me er maar bij neergelegd..
Tilly, dat snap ik heel goed, meid! Alsof je het zelf niet meer voor het zeggen hebt. Waarom staan ze er zo stellig in dat je een cyclus pauze moet houden, weet je dat? Ik baal er ook nog steeds van dat wij niet zelf in de hand houden wanneer we een kindje 'nemen' (jullie snappen vast hoe ik dit bedoel). Om me heen was iedereen bij de geboorte van de eerste al aan het bedenken wanneer ze de tweede willen. Dat gaat voor ons helaas niet op, we mogen dolblij zijn als er überhaupt een tweede komt (en trouwens realiseer ik me elke dag wel hoe bijzonder het is dat ik er überhaupt al eentje heb!). Ik ben ontzettend dankbaar voor de technieken, die er heden zijn, maar ik had mijn kind ook liever knus tussen de warme lakens verwekt dan in een kil koud ziekenhuis. Met de lichamelijke kant van de icsi kan ik goed overweg, de pijn en ongemakken neem ik voor lief. Maar het psychische aspect, het wachten, de hoop en de frustraties, vindt ik soms heel moeilijk te hanteren. Oh, dus jij bent meer een voeler, haha. Omdat mijn borsten al sinds ik utrogestan gebruik pijnlijk zijn kan ik daar helaas niet op afgaan. Mijn testdag is maandag. Ik ga er maar niet over nadenken hoe laaaaaaaang dat nog duurt!
LoveAim; haha, je kunt het niet laten om te kijken Spannend dat je een aantal symptomen hebt die je bij je dochter ook had. Nog even geduld hebben. De testdatum komt al in zicht! Het blijft inderdaad maar klinisch gedoe dit traject. Niets romantisch aan om op deze wijze proberen zwanger te raken. Ik vind het al niet meer erg, als we samen maar een kindje krijgen. Hier ook mensen in de vriendenkring die aan het plannen zijn voor een tweede of derde als er net eentje is geboren. Ze willen perse zoveel jaar tussen de kinderen hebben of geen baby in de decembermaand. Word daar altijd een beetje kriegel van. Lichamelijk vind ik het traject ook prima te doen, maar psychisch vind ik het soms erg zwaar. Ben net weer uit een flinke dip van afgelopen 2 maand. Mijn energie komt ook weer terug Jij hebt de pil voorafgaand gebruikt, dus dan ligt alles al een tijdje stil en hoef je niet op een doorbraakbloeding te wachten. Mijn cyclus wordt pas sinds 9 dagen onderdrukt en moet het bms nog afbreken. Tilly; hoe gaat het nu met je? Vreselijk he, dat je het ziekenhuis protocol moet volgen. We kunnen helaas (bijna) niets zelf beslissen in dit traject. Volgens mij moet je overal een maand pauze houden na een verse tp. De verpleegkundige gaf aan dat ik vandaag toch moest komen om de status door te geven aan het ziekenhuis die de bevruchting & tp doet en om te kijken of er geen cyste zit. Blijf het bizar vinden dat er zoveel verschillende werkwijze zijn in NL. Vandaag een echo gehad en helaas moet ik een week langer Triptofem spuiten. Ik ben nog niet aan het menstrueren en het bms is dus nog te dik. En het corpus luteum was nog te zien. Heb het gevoel dat ik morgen ga menstrueren, grrrr. Ik moet Triptofem doorspuiten (zelfde als Decapeptyl). Als het goed is komt over een week Gonal-F erbij. Verder zag het er goed uit. Zagen al kleine follikels.
Wat vervelend Pinkflower; nog een week langer spuiten.. Is je buik al beurs, of valt het mee? Fijn dat je energie weer terugkomt en je er weer met een positief gevoel tegenaan kunt gaan. Gaan ze IVF of ICSI doen? Hoeveelste poging is dit voor je? Wanneer willen ze je weer terugzien? Hoe gaat het met jou, LoveAim? Wat vreselijk als je in de dagen terecht komt dat je ongesteld zou kunnen worden en je wc-bezoekjes stress gaan geven, he! Hoop zo dat je gevoel juist is! Heel spannend! Is er bij jullie een oorzaak gevonden dat natuurlijk zwanger worden niet lukt? Ik ben weer over de grootste klap heen. Het ziekenhuis geeft aan dat een wachtcyclus nodig is omdat je eierstokken wat last kunnen hebben van cystevorming na de hormonen en dat je lijf de rust nodig heeft. Mijn standpunt is; maak op dag 12 een echo om te kijken of alles er rustig uitziet en er een eitje groeit en maak op basis van dat beeld een beslissing. Heb inmiddels een bbz, curretage en 2 mislukte IVF/ICSI pogingen achter de rug en mijn cyclus is er nooit door in de war geweest. En volgens mij lees ik hier juist regelmatig dat er ziekenhuizen zijn waar deze wachtcyclus niet verplicht is... Maar het is zoals het is. Ik prijs me ook zeer gelukkig en ben heel dankbaar voor onze mooie dochter (die vandaag voor het eerst op het potje gepoept heeft) en de volgende ronde gaan we weer vol goede moed verder. In de tussentijd zal ik voor jullie duimen!
Pinkflower, inderdaad, ik kan het niet laten. Nog steeds niet. Het wordt steeds erger met het zoeken naar bevestiging. Ergens denk ik dat het raak zou kunnen zijn, maar de angst is zo groot. De testdatum komt dichterbij, maar hoe dichterbij het komt hoe meer de tijd lijkt te kruipen. En tegelijkertijd ben ik super bang voor de uitslag. Want nu kan ik mezelf soms nog wijs maken dat ik wellicht zwanger ben en daar een beetje van genieten. Misschien krijg ik straks zwart op wit dat mijn lichaam me weer eens voor de gek heeft gehouden en dan is er geen genieten meer. Vandaag ben ik extra onzeker, omdat ik geen kramp meer heb en mijn buik voor het eerst sinds de stimulatie niet meer zo opgeblazen is. De andere symptomen zijn er nog wel, maar die worden ook niet echt sterker en ik denk steeds meer dat ik ze misschien zie en voel omdat ik dat gewoon heel graag wil. Nog 5 dagen geduld... Jammer dat je toch nog een week door moet met de triptofem! Is je menstruatie inmiddels doorgebroken? Goed zeg, dat er al follikels te zien waren! Laat die straks maar lekker groot en sterk groeien met de gonal f. Wat is het corpus luteum als ik vragen mag? Tilly, fijn dat je weer een beetje vooruit kunt kijken. Het is ook elke keer weer een klap, he. Twee weken lang ben je heeeeeeel dicht bij een zwangerschap en dan Op zich is het wel goed dat ze willen dat alles een beetje tot rust komt. Ze willen toch de beste omstandigheden voor het embryotje hebben. Maar ik snap ook dat dat niet bij iedereen nodig is en dat ze er wat individueler naar zouden kunnen kijken. Ik weet niet hoe Gent dat doet, maar in 2011 in NL had ik geen wachtcylcussen, toen mocht ik elke keer gelijk weer door. Maar ik heb al ondervonden dat er sindsdien heel wat verandert is in de wereld van de fertiliteit, dus misschien is dat nu bij ons ook veranderd. Als het nodig is ga ik dat straks wel meemaken.
Helaas game over voor ons. Gisteren totaal onverwacht wat helderrood bloedverlies en vanochtend een spierwitte test. Mijn lichaam heeft mij deze keer meer dan ooit misleid en daar ben ik behoorlijk boos over. Ik heb mijn lesje wel weer geleerd op geen enkel 'symptoom' te kunnen vertrouwen. Wij vestigen onze hoop op de cryo's.
Ach, meid! Wat een teleurstelling! En eigenlijk zo snel al na je terugplaatsing. Dan heeft de utro je ongesteldheid niet tegengehouden. Hoe gaat het nu met je? Wat kan je lijf je voor de gek houden, he... Had zulke goed hoop voor je. Mag je meteen door, of moet/wil je nu een cyclus wachten? Gelukkig zijn er nog 3 mooie embryo's voor je. Fijn dat het nu weekend is en jullie met z'n 3-en de ergste klap wat kunnen verwerken. Ik had deze maand geen moment het idee dat het raak zou kunnen zijn, maar heb dat bij andere terugplaatsingen ook af en toe wel sterk gehad. Ik denk dat in die gevallen het embryo het wel geprobeerd heeft, maar dat er snel iets fout gegaan is in de deling... Veel sterkte!
Tilly; het soms flink balen als je een verplichte rustmaand hebt. Volgens mij hanteren de meeste ziekenhuizen dit protocol. Ik vind het zelf prima aangezien de eierstokken na een stimulatie weer tot rust moeten komen. Het is allemaal niet niets wat er in je lichaam gebeurd. Nee, mijn buik is niet beurs haha. Ik zie 3 puntjes waar een naald in is gegaan, voor de rest geen blauwe plekken. Dit is voor ons de 2e IVF voor een eerste kindje. Ik heb woensdag weer een echo. Ik neem aan dat ik dan donderdag start met Gonal-F aangezien mijn menstruatie is doorgebroken. LoveAim; wat ontzettend balen zeg dat je een negatieve test had! Ben je ondertussen gaan menstrueren? Het corpus luteum is het geel lichaam; dat wordt gevormd uit de follikel na eisprong en zorgt voor progesteron.
Tilly, de utro heeft mijn ongesteldheid inderdaad niet tegengehouden. Dat is bij mij eigenlijk nog nooit het geval geweest. Vandaag is het écht doorgebroken en ben ik gestopt met de medicatie. Volgende week zal ik het ziekenhuis gaan bellen. We hebben al een afspraak staan voor over 2 weken voor evaluatie. Daardoor sla ik wel een cyclus over, maar dat geeft niet, ik heb het gevoel dat mijn lichaam daar ook wel aan toe is. Helaas was mijn eerste voorgevoel weer juist. Het stomme is wel dat ik in de loop van deze week echt wat symptomen had, die inmiddels allemaal weer weg zijn. Ik denk dus wel dat het embryo geprobeerd heeft te nestelen, maar dat het gelijk mis is gegaan. Ik heb er in ieder geval weer van geleerd om nooit op mijn lichaam te kunnen vertrouwen. Ik merk dat ik het er moeilijker mee heb dan ik zou willen. Ik dacht dat ik het makkelijker zou vinden, omdat ik al een dochter heb, maar de klap is toch weer hard aangekomen. En ik merk dat ik sinds gisteren weer vreselijk veel moeite heb met zwangere buiken, baby's en het gepraat erover. Daar heb ik 3 jaar lang geen last van gehad en ik vind het heel vervelend dat dat gevoel er nu weer is. Pinkflower, heel veel succes met de echo! Ik hoop dat je gauw mag beginnen met de gonal f!! Spannend, zo komt het voor jou ook weer dichtbij!!
LoveAim; ik denk dat het altijd hard aankomt als een poging niet lukt. Ongeacht of je er rekening mee houdt, je al een kindje hebt, etc. Het lijkt mij erg vervelend dat je veel moeite hebt met zwangeren / baby's om je heen. Het is een confrontatie met iets wat je zelf ook graag wil en dat is pijnlijk. Ik ken het gevoel alleen als een poging net mislukt is. Dan heb ik een paar dagen geen behoefte aan zwangeren en baby's. Ik denk wel regelmatig 'ik wil ook zwanger zijn of trots achter de wandelwagen lopen', maar heb geen naar gevoel als iemand met een dikke buik voorbij loopt. Wel wat jaloerse gevoelens. Ik lees wel regelmatig dat vrouwen er erg veel moeite mee hebben. Dikke knuffel voor jou! Ik ben trouwens bij een verse poging door de Utrogestan gegaan. Bij de cryo ging ik 3 dagen nadat ik gestopt was menstrueren.