24 maart 2009 Moest ik in de ochtend naar het ziekenhuis voor een CTG en echo omdat er de dag ervoor minder vruchtwater was, als de dag ervoor. tijdens de CTG kreeg ik al met regelmaat harde buiken en tijdens die buiken ook pijn in me rug, daarom hebben ze me ook nog gecontroleerd op ontsluiting. Helaas nog niks, dus ik mocht weer naar huis. 10 voor 1 ging ik weer met de bus naar huis. Liep al puffend en kreunend vanuit de halte voor de flat naar huis. eenmaal thuis nog maar effe een douche genomen, want de rugpijn werd er niet minder op. Maar ze bleven steeds maar terug komen, en vaak zat er maar 2-3 min tussen. Uiteindelijk mijn vriend terug laten komen vanuit de sportschool, de tranen sprongen soms in mijn ogen van de pijn. Ook van de spanning. Daar de kans groot was op een 2e keizersnede. Uiteindelijk naar ziekenhuis gegaan, ik bleek 3 cm te hebben, ik had veel pijn dus ging in de douche zitten en ondertussen kwam er overleg vor een evt ruggenprik. maar in de douche was het na 20 min ofzo ook niet meer te houden, ik mocht de ruggenprik dus wachten op de anestesist. Dat duurde lang! Mijn vriend en mijn zus moesten me soms met 2en tegen houden en vast houden anders rolde ik zo het bed af van de pijn, raakte soms in paniek, ik wist niet waar ik het zoeken moest, maar uiteindelijk met de prik weer rust in me lichaam gekregen. uiteindelijk zijn mijn vliezen gebroken, ik had toen 6 cm. en ze had flink in het vruchtwater gepoeperd. Na 2 uur zat ik op de 8cm, spannend, vorige keer bleef ik hier hangen, maar nu zat ik al sneller op als vorige keer. Dus had goede hoop. ipv na 2 uur, kwam ze nu eerder kijken, daar ze het idee had dat ze naar boven keek en dan zou de doorsnee groter zijn voor de doorgang. Dus even een echo en idd, ze keek nog naar boven. Dus kreeg te horen dat als de ontsluiting nog niet veranderd was in dat uur. dat het dan toch weer een KS zou worden. Dus ze voelde en had dus geen voortgang en ze gingen in overleg. Door mijn eerdere slechte ervaring met de 1e KS besloten ze om mij niet door te laten proberen maar gewoon meteen voor de KS te gaan. ik werd meteen gereed gemaakt want ik kon meteen terecht, ditmaal is het veel beter verlopen. En ben beter begeleid. Heb er niets van gevoeld, behalve hetgeen wat je hoort te voelen. Ze is om 22.39 geboren, ze woog 3750 gram en is ong. 51 cm. Een onwijs lief popje. en grote broer is trots! En wij natuurlijk ook, op haar maar ook op grote broer. Ben inmiddels sinds vannochtend thuis, erg snel dus, mar het gaat onwijs goed.
van harte gefeliciteerd met jullie dochtertje en natuurlijk zusje genie er maar lekker van Liefs Jolanda