Jeetje Hope, wat klinkt dit toch heftig..... Dan denk je ook nog eens het ergste achter de rug te hebben, no way dus. Ik hoop echt dat je lichaam het zelf kan oplossen en dat je niet ook nog eens gecuretteerd hoeft te worden. Wat klote, een MK (de 3e al) is al zo geestelijk zwaar en dan moet je ook nog eens lichamelijk door een hel. Zo enorm erg! Hoe gaat het nu met je? Wel echt bellen met de poli als je het niet meer aankunt. Hopelijk is je HB gehalte niet te laag, zoals destijds bij Corien. Lieve Hope, ik ben in gedachten bij je. Marla
@Drew, die cytotec heb ik allen zondag en maandag ingebracht en dat heeft dus deels de boel in werking gezet. Ik ben nu dus 1 week aan het vloeien. Prettig was het niet, maar beter dan een curettage ( in mijn ogen) Marla, lief van je berichtje. Ik weet dat je me destijds ook er zo goed doorheen geloodst hebt. Ik bloed vandaag al stukken minder. De pijn is nu ook weg. Dus ik denk dat nu echt alles weg is. Ik hoop dat bevestigd te zien op de echo dinsdag. De zwangerschaps test gaf vanmorgen nog VET positief aan. Ook wel logisch, maar ik hoop dat het HCG nu snel gaat zakken. Verder zit ik te worstelen met allerlei gevoelens Zie topic: http://www.zwangerschapspagina.nl/viewt ... p?t=134766 Maar ik denk dat dit normaal is. Ik moet er weer doorheen. En dat heeft helaas tijd nodig.......................... die ik voor mijn gevoel niet heb . 2009 is pas begonnen en niet zo best, maar ik hoop dat alles in de loop van het jaar goed gemaakt wordt [-o< Liefs Hope
Poehe, Hope, gelukkig is de pijn nu weg en is het bloeden heel erg verminderd. Hopelijk is dit het teken dat de MK nu achter de rug is en dat je lichaam weer kan herstellen. Inderdaad is het HCG nog wel even in je lichaam en het kan zelfs nog wel een paar weken duren voordat dat helemaal weg is, maar dat weet je vast zelf ook. Ik ben benieuwd naar je echo aanstaande dinsdag en hoop heel erg dat er geen weefsel meer in je baarmoeder zit. Ik heb net even op je link gekeken en kan me je dubbele gevoelens ZO enorm indenken. Ik vind het wel impertinente vragen die aan je gesteld worden (of je echt nog wel denkt dat je een kindje zult krijgen) en natuurlijk brengt dat twijfel bij je boven, twijfel die er diep in je hart ook al zit. Maar weet je, je kunt niet in de toekomst kijken en eigenlijk kun je dus ook geen antwoord op zo'n vraag geven. Maar als je niet probeert, dan weet je zeker dat je die vraag negatief moet beantwoorden. En als je doorgaat, dan weet je dat er (goede) kansen zijn dat je wel moeder wordt. Ik hoop echt dat je je oude vechtlust weer terug zult krijgen, ook al is het nu nog niet de tijd om weer te vechten, eerst moet je deze nieuwe MK / tegenslag verwerken en dat zal tijd kosten. Toch heb je echt nog wel tijd, lieverd, ook al voelt dat niet zo. Hoe gaat het met Hopeman? Heel erg veel sterkte! Dikke knuffel, Marla
Lieve Hope, wat een verschrikkelijke teleurstelling, ik kan me voorstellen dat het een ondragelijke pijn teweegbrengt, niet alleen lichamelijk maar vooral geestelijk! Weet dat je altijd bij me terecht kunt he? Mijn pb-box staat altijd voor je open! Ik zwengel de duimmachien hier nog eens aan, voor een mooie echo en voor de beste omstandigheden voor een nieuwe poging! liefs amazonnetje
Dankje lieve meiden. Amazonnetje echt lief dat je hier even komt kijken. Ik kom ook nog terug op je laatste PB aan mij, maar moet eerst even rust in mijn hoofd hebben. Maar ik weet je te vinden. Ik heb een rotnacht achter de rug, hem amper geslapen. Nu maar hopen dat ik mijn emoties een beetje in bedwang kan houden als ik zo ga werken. (meestal niet als ik erg moet ben) Heb mijn vragen lijstje al klaar liggen voor de gyn. Ik zie er echt tegenop om te gaan. Was deze dag maar al voorbij. Hope
Hey Hope, Heel erg veel succes toegewenst vandaag! Goed om je vragen op papier te zetten. Door de emoties vergeet je bepaalde dingen te vragen. Sterkte! Marla
( heb even het stukje gecopiëerd, want anders moest ik zoveel schrijven ) De controle echo ging wel goed. Alles was schoon, er kon wel nog een beetje bloed komen maar het vruchtje zelf was weg. Van de ene kant fijn natuurlijk. Toen heb ik mijn vragen maar afgevuurt. Welke onderzoeken nog gedaan konden worden. Nou de arts keek even na wat al allemaal getest is en zei, dat uit dat alles niks speciaals is gekomen. Toen vroeg ik of die uitslagen nog wel relevant zijn, want de testen zijn immer van meer dan 1 jaar geleden. Volgens de gyn kon dat verder niet veranderen. Je had b.v. problemen met auto immuniteit of je had het niet en zo ook met de homocysteïne enz. Dus..... zei ik: ligt het echt puur en alleen aan de translocatie? Ja, volgens haar wel, dit was de grootste veroorzaker. Het is zo`n raar gevoel. Niet dat ik wil dat er nog meer aan scheelt, maar je hoopt zo dat ze iets vinden wat wel behandelbaar is. Zeker moet ik "blij" zijn dat ik alleen dit mankeer, maar alleen dit, is al moeilijk genoeg. Want het is niet te behandelen en dus moeten we blijven wachten tot die ene keer die wel goed gaat. Maar wat moet ik daarvoor nog meemaken? Maar goed, ik zal een manier moeten vinden om hiermee om te gaan. Het is zo en niet anders ( al zou ik het wel willen) Het werken ging ook wel redelijk. Al was ik regelmatig erg "dizzy" als ik veel bukte enz. De collega`s die het wisten waren erg lief, maar verder was het ook heel fijn dat de rest ( de andere afdelingen) niet beter wist dan dat ik griep had. Zo was het heel makkelijk om te zeggen: bah wat was ik ziek, maar gelukkig ben ik nu weer beter . Is toch de makkelijkste weg dat toneelspelen. Ik hoop gauw weer wat beter in mijn vel te zitten, want dit kost zoveel energie. Ben zo moe van alles. Liefs Hope
o lieverd meisje toch wat ben je toch ook een sterke vrouw he werken en dan soms zo dizzy toch doorgaan. Die trein van jou stopt die wel eens? hou je soms wel even op met doorgaan? Ben wel heel blij dat alles weg alle weefsel resten zeg maar je kindje is daarmee ook weg dat is dan best even weer slikken en hard. Heey lieverd je bent een kranige sterke vrouw en je weet het he blijf je lastig vallen tot het ook bij jou is gekomen en ik hoop echt van harte dat het heel snel komt knuf
Hoi Hope, Ja, goed nieuws dat er geen weefsel is achtergebleven. Gelukkig maar. Over het vervolg kan ik weinig zeggen. Ik heb dan ook geen idee wat translocatie inhoudt. Ik hoop maar voor je dat je toch weer op een natuurlijke manier zwanger mag worden, dat dat sneller zal gaan dan de vorige keer en dat het dan wel goed mag gaan! Want de wens is zo sterk dat een ander scenario haast onmenselijk is.... Ik doe een wens voor je vanavond. Liefs, Nynke
Dankje nynke. lief van je. Miriam ook bedankt voor je lieve woorden. Gister schreef ik dit op mijn andere topic: Zo daar ben ik weer. En ik mag best zeggen dat het redelijk goed gaat sssshhhh Niet te hard roepen natuurlijk. Het werken doet me goed. Ik ben daar nodig, de oudjes hadden me gemist en wat is dan weer fijn als je iets voor de oudjes kan betekenen. Dat als ze even in de war zijn dat ik er dan voor hun ben om ze gerust te stellen. Dan voel ik me wel goed. Maar om eerlijk te zijn, zo gauw als ik de deuren achter me sluit dan gaat mijn filmpje weer verder met draaien waar ik gebleven ben. Maar goed, dat hoort erbij. Ik durf zelfs te zeggen dat ik weer een beetje van Hope`s oerkracht heb gevoeld. Ik durf weer vooruit te kijken. Maar ben altijd voorzichtig met dit te schrijven, want meestal komt daarna weer een terugval. Maar nu is dit moment en dat nemen ze me niet meer af. Eerst maar eens carnaval vieren, dan hopen dat de cyclus weer op gang komt en dan.........gaan we er weer voor. Liefs Hope
Hope, wat fijn om wat positieviteit in je berichtjes te lezen. En dat je het hebt over 'carnaval vieren' is ook wel een goed teken. En helemaal dat je het hebt over 'er weer voor gaan'. Jullie hebben dus besloten het er niet bij te laten zitten? Kun je kort uitleggen wat die translocatie betekent? Dat heb ik even gemist. Wel weet ik dat dat betekent dat genen van locatie gewisseld zijn, dat er een stukje van het ene gen voor of achter een ander gen zit. Maar wat dat betekent voor zwangerschappen weet ik niet. En het is dus proberen tot het wel een keer goed gaat? Geniet van je werk en probeer er zoveel mogelijk energie uit te halen! Liefs, Drew.
Hope, inmiddels heb ik hier wat op het forum gezocht en weet ik wat meer wat die translocatie betekent voor een kinderwens. Wat ik me alleen nog afvraag, en misschien weet jij of iemand anders het antwoord daar op: ik begrijp dus dat door die translocatie het vruchtje problemen kan hebben met ontwikkelen. Gaat dit heel vroeg dan al fout en ontstaat er niet eens een vruchtje, of kan het ook pas bij bijvoorbeeld 8 of 9 weken fout gaan? Liefs, Drew
Hey Drew, lijf dat jij je verdiept in het translokatie probleem van mij. Het kan alle kanten op in het traslokatie verhaal. Tot nu toe is het bij mij vroeg mis gegaan. 1 x met 9 weken ( was met 10 weken gecuretteerd) en de andere 2 met 7 weken. Maar ze zeiden mij dat het meeste deel vóór de 12 weken fout gaat, maar dan is er nog een klein percentage wat door ene vruchtwaterpunctie aan het licht kan komen, dat het mis is. Dan gaat het om trisomie 13, dan heeft het kindje zodanige afwijkingen dat het tijdens de zwangerschap of vlak na de bevalling zal overlijden. Het is niet niks allemaal, en het is gewoon hopen op dat enen wondertje wat wel blijft zitten. Zoals het bij mijn zus wel lukt ( dat is best hard hoor) Hope