Mijn man zou denk ik ook boos op mij zijn als ik hem zou vragen of hij vreemd is gegaan. Zou dat echt als een belediging oppakken. Wie weet vraagt je man zich nu ook stiekem af of je zelf niet vreemd bent gegaan. Hij heeft immers nergens last van... Er is dus geen sprake van schuldvraag maar hoe ga je hiermee om binnen jullie relatie. Zoals eerder aangegeven kun je niet altijd nagaan wat de oorzaak is van je SOA, is het recent tgv een onopgemerkte koortslip en ben je al langer drager en komt het nu naar buiten. Dus nu hoe ga je het een plekje in jullie relatie geven. Heel veel succes samen.
Ik wist niet eens dat een koortslip voor een soa kon zorgen.... Mijn man heeft een of twee keer per jaar een koortslip maar we doen dan altijd gewoon orale seks, maar ook gewoon zoenen etc. Ik heb zelf nog nooit een koortslip of soa gehad ervan.
Toevallig zit ik nu in een training om zulke zaken te bespreken. Probleem is dat we allemaal teveel op de inhoud gaan zitten. En dan doen we harde gevoelsuitingen (boosheid, frustratie, zwijgen, niet willen/kunnen praten). Maar we moeten ons op de relatie focussen en onze zachte gevoelsuitingen verwoorden. Onder die boosheid liggen diepere emoties. dat is waar het werkelijk om draait. Dus zeg hem niet hoe boos je bent waarom hij je dit geflikt heeft. Maar vertel hem wat je onderliggende gevoel is. Voel je je gekwetst? Onbelangrijk? En hij... hij heeft ook gevoel. Vraag hem naar zijn gevoel. Wellicht voelt hij dat hij faalt? Dat hij heeft tekort gedaan? Als je hierop gaat zitten ga je jezelf echt openen. Gooi het eens op doe boeg en vraag hem naar zijn emoties. Niet naar de inhoud!
Ik heb het ook ooit gehad via een koortslip, was best pissig op mijn vriend ( nu man) toen hij zei: oh ja ik dacht al dat ik een koortlip kreeg. 😠 maar het is gelukkig nooit terug gekomen ( inmiddels 17 jaar geleden)
De reacties van vandaag geven alvast stof tot nadenken. Bedankt dames om mij ook eens op een andere manier te laten redeneren en de situatie anders te bekijken. Dat is dan weer een voordeel aan een forum, een andere kijk. Alleen jammer dat het sommige reacties dan weer aan respect ontbreekt ('Je moest je maar niet laten likken'. Echt waar, taalgebruik? Wie weet liegt TS niet? Tjah, ik wil een eerlijke mening dan geef ik jullie ook eerlijke feiten...). Maar goed misschien neem ik het te persoonlijk op of ben ik een beetje lichtgeraakt op dit moment. Wat ik wel boeiend vond om lezen was iemand die zei: 'je vrijt onveilig dus je kent de gevolgen'. Op zich klopt dat natuurlijk wel. Maar ik vraag me af als jullie ook nog steeds rekening houden met mogelijke soa's eens je al zoveel jaren samen bent en getrouwd bent? Blijkbaar was het idd naïef van mij om daar niet meer bij stil te staan maar ik vind het eerlijk gezegd eerder raar om daar nog bij stil te staan eens je zolang samen bent... En misschien hebben jullie inderdaad gelijk, en voelt mijn man zich aangevallen. Maar zelfs als hij zich zo voelt, zou ik toch heel graag hebben dat hij in dialoog treedt met mij. Ik heb hem verteld hoe ik mij voel, waar ik aan denk, ... Is het dan zo gek dat ik verwacht dat hij daar tenminste op reageert? Al is het maar zeggen dat hij zich persoonlijk aangevallen voelt en mijn reactie niet kan appreciëren. Maar helemaal niets, dat is mij toch net iets te weinig...
Ik probeer er mij voorlopig bij neer te leggen dat ik een SOA heb en dat dit hele gebeuren een invloed zal hebben op onze relatie. Aan de ene kant boeit het me ook niet meer van waar ik het heb opgelopen. Aan de andere kant zou het toch een pak makkelijker zijn om te verwerken als je weet van waar het precies komt. Maar kijk, blijbkaar is het exact weten ook niet helemaal mogelijk.
Niet alle herpes is soa. Herpes zoster (gordelroos) is geen soa en een koortslip vind ik ook geen soa.
Geef het een beetje tijd Mie. Het zal echt moeten slijten. Zeker omdat je waarschijnlijk nooit antwoord zult krijgen op je vragen. Ik vond dit zelf ook heel moeilijk en soms nog wel. Naar aanleiding van mijn soa ben ik twee keer geopereerd en onvruchtbaar geworden (chlamydia). Mijn man zweert bij hoog en laag... En voelde zich zichtbaar aangevallen toen ik (natuurlijk) suggereerde dat hij... Ik zat vol verwijten, ondanks dat mijn gyn een situatie schetste die hem vrij zou kunnen pleiten (komt weinig voor maar kan wel). De enige 'eye-opener' was toen hij zei dat hij net zo goed aan mij kon twijfelen. Want als hij niet vreemd was gegaan, dan zou ik het toch moeten zijn geweest... Gevoelsmatig kon ik dat soort van niet accepteren. Ik had het gevoel nodig te merken dat het hem speet, dat hij het vreselijk vond welke ellende ik allemaal moest doorstaan. Dat ik (door hem, in mijn ogen) twee keer geopereerd moest en waarschijnlijk nooit kinderen zou krijgen (toch gelukt via ivf) en dat de miskraam die ik kreeg vlak voor de besmetting uit kwam, mogelijk ook het gevolg hiervan is geweest. Iemand moest toch schuld hebben hieraan? Maar dit was niet reëel, want er is/was een kans dat mijn gyn gelijk heeft/had. Zou ik daarvoor mijn relatie op het spel zetten? Hier is er dus ook weinig over gepraat. Nu, jaren later, denk ik: tja, wat valt er eigenlijk ook over te praten als vreemdgaan echt niet aan de orde is? Dan kun je enkel zeggen: lullig dat dit is gebeurd, maar we zetten onze schouders eronder en gaan er voor. En dan zijn mannen toch meestal van de praktische kant. Die van mij zal indertijd best mijn antibiotica-kuur hebben opgehaald bij de apotheek en mijn boterhammen hebben gesmeerd na de operatie(s). Moet er misschien wel bijzeggen dat mijn man zich extreem makkelijk kan neerleggen bij nieuwe situaties. Ik niet. Ook nu knaagt het af en toe nog steeds. Bij mij is dat het 'niet weten'. Soms denk ik wel eens: had hij maar gewoon toegegeven dat hij vreemd gegaan was (als dat het geval is geweest natuurlijk), dan had ik dat beter kunnen verwerken dan nu.
Je kan zelfs al het herpes virus krijgen van lippenstift van een besmet iemand. Test daarom ook nooit lippenstift testers van de drogist op je lippen!!! Je weet nooit wie er voor je was.
Nee natuurlijk niet. Ik ben 9 jaar getrouwd, daar sta ik echt niet bij stil. Logisch dat jij dat ook niet hebt gedaan!
Idd! Hier 8 jast getrouwd. . Als ik nu nog condooms zou gebruiken omdat ik bang ben voor een (nieuwe dus niet al bestaande ) soap zou ik serieus eens nadenken of er geen vertrouwensissues zijn.
Als je SOA hoort dan leg je al gauw de link naar vreemdgaan. Je hoort/leest toch ook geen bescherming is kans op soa. Ik wist ook niet dat een blaasje of koortslip een soa kon geven weer iets geleerd. Sterkte
Idd een koortslip is dus GEEN Soa want je krijgt m niet door seks te hebben maar door speeksel overdracht op welke manier ook (drinkflesje, lipstick, zoenen )
Hmm hier had man 1 klein plekje toen k m.leerde kennen. Toen laten checken en gelijk soa test huisarts zei dat t niks was ook ik was schoon. Na 3 jaar kreeg hij meer van dat soort plekjes toen bleek het genitale wratten te zijn.. k heb eigenlijk geen sec getwijfeld of hij vreemd was gegaan. T virus kan rond dwalen in je lijf en bij mindere weerstand zich uiten.. natuurlijk wel een poos met condooms gedaan.. toch snap k jou reactie wel en denk k dat k.wel zo zou hebben gedacht als ik t gehad zou hebben..
Je geeft nu alle schuld aan hem? (als hij niet vreemd is gegaan). Jij weet toch ook van je man als hij een koortslip heeft? Als hij dat regelmatig heeft, moet je geen orale sex hebben. Maar nu heb je het over niet vrijen met condoom. Dat koortblaasje zat toch niet van onderen, of ben ik nu heel stom?
Ik heb het ook gehad van mijn man. Toen waren wij net een half jaar samen en het was ook van zijn koortslip en tja op het moment dat het besmettelijk is zie je het niet en hij had het bijna nooit. Ik moet zeggen dat ik het daarna nooit meer heb gehad en het dus bij 1 x is gebleven maar heel vervelend is het wel! Sterkte.