Ook ik zal even kort iets vertellen over mijzelf. Mijn man en ik zijn gelukkig getrouwd, maar willen (zoals waarschijnlijk iedereen hier) dat geluk verder uitbreiden met een kleine! Ik ben in oktober gestopt met de pil en in de maanden erna hebben we eerst condooms gebruikt. We wilden liever eerst mijn natuurlijke cyclus afwachten en bovendien zou het heel slecht uitkomen als ik al meteen zwanger zou raken. Als dat wel het geval was, dan zou mijn man rond de bevalling nog in het buitenland zitten... We zijn dus voor het praktische gegaan. Toen ik eind december weer ongesteld werd, hebben we besloten dat we er nu toch echt voor gaan. Deze maand (januari 2013) is dus de eerste keer dat we het echt gaan proberen!! En ook al is het misschien niet zo waarschijnlijk, wij hopen heel erg dat het meteen deze maand lukt... Ik kan in dit soort dingen zo 'heerlijk' doordraaien, ik kijk dus al uit naar het einde van deze maand. Tot het zover is, kan ik met jullie meelezen hoe jullie deze en de volgende periodes ervaren!
Welkom!! Succes met zwanger worden! Enug tipje probeer er niet te veel mee bezig te zijn hoe moeilijk dat ook is maar ik heb mezelf de eerste maand ook echt helemaal gek zitten maken en dan is de telleurstelling zo groot:S geniet ook van dit deel van het zwanger zijn/worden Wil niet vervelend zijn hoor! Hoop dat t niet zo over komt maar ik vond t zelf de eerste maand echt een hel dus hoop dat dit niet zo zal zijn voor jou
Daar ben ik dus wel bang voor Elleinad! Ik ben er erg goed in om mezelf gek te maken... Vandaar dat ik ook zei dat ik zo 'heerlijk' kan doordraaien. Gelukkig kan mijn man mij wel redelijk tot bedaren brengen en heb ik nog wel enig besef dat ik er niet vanuit moet gaan dat het in 1 keer lukt. Hopelijk heb ik dat eind van de maand nog steeds...
Haha ja dat had ik dus precies t zelfde! Een vriend die de rust zelfe is en ik liep alle kanten op te stuiteren Nou succes igg!
Goedemiddag Dames, Mijn vriend (28) en ik (25) hebben vorig jaar besloten om te gaan proberen om kinderen te krijgen. We hebben erg veel tegenslagen gehad en veel dierbare verloren dus vonden het wel tijd voor een beetje geluk in ons leven en in het leven van onze familie. Op 11 oktober 2012 heb ik mijn spiraal laten verwijderen. Na 1 volledige cyclus te hebben gehad ben ik al meteen zwanger geworden. 05 december 2012 hebben wij het teststaafje uitgepakt op pakjesavond en een test gedaan. Jawel hoor Zwanger. We waren dolgelukkig maar ook weer niet. We hebben zoveel tegenslagen gehad (mijn 2 opa's vrij vlug achter elkaar afgegeven, de opa van mijn vriend en zijn vader die plots een hartaanval kreeg) dat we bijna niet positief durven zijn maar een beetje denken van oh nee wanneer zullen we te horen krijgen dat dit ook fout gaat. Eind 5 begin 6 weken heb ik al een inwendige echo gehad. Deze was goed al was er vrij weinig te zien. Heeeeel voorzichtig zal je al een klein lampje knipperen. Dat was het hartje. Morgenmiddag krijg weer een echo. Naar verwachting zal ik dan 8 a 9 weken zijn. Ik ben hier weer erg zenuwachtig voor. Ben zo bang het te verliezen. Dat zou weer een tegenslag zijn en weet niet hoeveel ik er nog aan kan. Ik probeer positief te blijven al is dat erg moeilijk. Bij het minste geringste ben ik al bang. Heb een aantal keer hevige buikpijn gehad. Voor de zwangerschap was het makkelijk. Toen dachten we meteen oh dat is mijn prikkelbare darm. Dat gaat zo wel weer over. Nu twijfel ik telkens of het mijn darmen zijn of dat het een miskraam gaat worden. Ook heb ik regelmatig bruinige afscheiding en zelfs soms wat groenig. Zal blij zijn als de 12 weken voorbij zijn en de uitslag van de combinatietest binnen is en hopelijk dan natuurlijk ook goed is. Liefs,
Goedemiddag Dames, Mijn vriend (28) en ik (25) hebben vorig jaar besloten om te gaan proberen om kinderen te krijgen. We hebben erg veel tegenslagen gehad en veel dierbare verloren dus vonden het wel tijd voor een beetje geluk in ons leven en in het leven van onze familie. Op 11 oktober 2012 heb ik mijn spiraal laten verwijderen. Na 1 volledige cyclus te hebben gehad ben ik al meteen zwanger geworden. 05 december 2012 hebben wij het teststaafje uitgepakt op pakjesavond en een test gedaan. Jawel hoor Zwanger. We waren dolgelukkig maar ook weer niet. We hebben zoveel tegenslagen gehad (mijn 2 opa's vrij vlug achter elkaar afgegeven, de opa van mijn vriend en zijn vader die plots een hartaanval kreeg) dat we bijna niet positief durven zijn maar een beetje denken van oh nee wanneer zullen we te horen krijgen dat dit ook fout gaat. Eind 5 begin 6 weken heb ik al een inwendige echo gehad. Deze was goed al was er vrij weinig te zien. Heeeeel voorzichtig zal je al een klein lampje knipperen. Dat was het hartje. Morgenmiddag krijg weer een echo. Naar verwachting zal ik dan 8 a 9 weken zijn. Ik ben hier weer erg zenuwachtig voor. Ben zo bang het te verliezen. Dat zou weer een tegenslag zijn en weet niet hoeveel ik er nog aan kan. Ik probeer positief te blijven al is dat erg moeilijk. Bij het minste geringste ben ik al bang. Heb een aantal keer hevige buikpijn gehad. Voor de zwangerschap was het makkelijk. Toen dachten we meteen oh dat is mijn prikkelbare darm. Dat gaat zo wel weer over. Nu twijfel ik telkens of het mijn darmen zijn of dat het een miskraam gaat worden. Ook heb ik regelmatig bruinige afscheiding en zelfs soms wat groenig. Zal blij zijn als de 12 weken voorbij zijn en de uitslag van de combinatietest binnen is en hopelijk dan natuurlijk ook goed is. Liefs,