Hoi, Bestaat er zoiets als een 20 maanden sprong? Heb een zoontje van nu 1,5. Slapen ging de laatste 3,5 maand zo onwijs goed. Is afgelopen weken erg ziek geweest, dubbele oorontsteking, antibiotica gehad en vervolgen een behoorlijke heftige allergische reactie gehad op de antibiotica en vervolgens 1 dag later helemaal onder de uitslag wat behoorlijk branderig, pijnlijk en jeukend was voor hem aldus de dokter. Hij zag er echt vreselijk uit, van top tot geen onder de uitslag. Nu een paar dagen later en behoorlijk wat doktersbezoekjes rijker heb ik nog steeds geen idee wat hij heeft. Hij wordt nu op nacht nr 3 rond half 12 wakker, zittend en bonkend met z'n rug/hoofd tegen de spijlen aan, en dat gaat met behoorlijke klappen. Dit duurt tot ongeveer een uurtje of 2. Hier gaat hij ook hard van huilen en vooral keihard krijsen. Even later ga ik troosten maar totaal is hij dan toch zo'n 2-2,5 u bezig voor hij in slaap valt. En vannacht was het om 4 uur weer raak. Toen heb ik hem in hef genomen, ik kon hef niet meer aanhoren, het gebonk, gekrijs en geschreeuw. Overdag is hij ook niet helemaal zichzelf. Geplakt aan mij, driftig, minder spelen, snel boos en hangerig. Deze signalen herken ik uit de eerdere sprongen maar ze zijn alleen een stuk heftiger. Dat bonken maakt mij wel veel zorgen, ondanks dat zijn bed half afgedekt is zodat hij zich niet bezeerd maak ik mij wel zorgen. Is het zo dat er een 20 manden sprong in de weg zit en deze zo heftig is of is er meer aan de hand? Zijn er mensen die hun kleine hier in herkent of het probleem herkent? Ik ben zo radeloos, weet het soms gewoon even niet meer. Na die nachten huilen is hij nu helemaal schor, tenzij er weer een verkoudheid aan zit te komen.
Heb je zijn oren nog weer laten checken of de oorontsteking wel helemaal weg is door die kuur? Want het kan zijn dat hij door de pijn zo gefrustreerd is dat hij met zijn hoofd gaat bonken. Ik herken het namelijk totaal niet van mijn beide kinderen. Die hebben dat nog nooit gedaan. Dat hij overdag niet zichzelf is, lijkt me ook enigszins te komen door het slaaptekort 's nachts. Ik zou de dokter toch nog even weer met een bezoekje vereren en hem helemaal laten checken. Niet alleen de oren, maar ook de keel en dergelijke.
Misschien toch last van zijn oortjes zou zeker een bezoekje brengen aan de huisarts. Heeft hij al zijn tanden al? Hier nu nr 3 aan hoektand door en dat deed bij mijn mannetje onwijze pijn vooral s'nachts.
Ik denk dat je het gewoon zult moeten uitzitten, ik neem tenminste aan dat de dokter hem beter heeft verklaard? Ik herken het gedrag tot op zekere hoogte wel van mijn dochter: als ze ziek is geweest of iets anders ingrijpends heeft meegemaakt kan ze ook weken huilerig, snel van streek, extreem aanhankelijk zijn en moeite hebben met slapen. Extra aandacht en tijdelijk wat minder hoge eisen stellen, dan gaat het bij haar vanzelf weer over. Wat gebeurt er trouwens als je dat gebonk negeert in plaats van te gaan troosten? Soms maak je het daarmee alleen maar erger.
Wij zijn zojuist naar de huisarts gegaan en de oortjes zien er goed uit. 1 oortje is nog wat rood, maar zeker niet ontstoken. Dokter dacht aan wat vocht wat er misschien nog zit. Als ik het bonken negeer kan hij soms beetje neuriënd met het ritme mee doen, maar regelmatig begint hij behoorlijk te krijsen, tot het overstuur worden aan toe en wordt hierdoor nog meer gefrustreerd wat zich ook weer uit in nog harder bonken.
Onze uk volgt alle sprongen in alle hevigheid maar hij is 20 maanden en heeft daar geen last van. Misschien toch nog wat anders? Wat doet hij als je vraagt heb je auw? Onze uk kan dat aangeven misschien dat je dan verder komt. Bonken kan ook geruststellend zijn heeft uk ook gedaan maar toen was hij jonger maar gilde het niet uit.
Als ik vraag waar heb je auw reageert hij daar niet echt op. Hij praat nog niet echt en snapt mij nog niet op die manier denk ik. Dus dat is nu lastig communiceren
Ik zou hem drie dagen lang elke zes tot acht uur paracetamol geven. Onomderbroken dus, om een spiegel in het bloed op te bouwen. Kijken of hij het gedrag nog vertoont. Zo ja, dan is het dus toch nog ergens pijn.
Onze zoon vn 19mnd, normaal een prima slaper, begon een week of 2 geleden ook opeens 's nachts te huilen en bokte door zijn bed, waarbij hij ook met zijn hoofd tegen de spijlen bonkte. Ik dacht ook aan oorontsteking, maar het bleek keelontsteking. Uiteindelijk gelukkig zonder antibiotica uitgeziekt en nu slaapt hij weer zoals anders. Heeft de huisarts ook naar zijn keel gekeken? Zeker nu de verwarming weer aanstaat en als ze verkouden zijn en dus door de mond ademen, kunnen kindjes keelpijn krijgen.