Als het goed is ben ik daar ook op onderzocht. Ze zeiden in ieder geval dat alles was nagekeken en goed was. Was op een hele waslijst gecheckt.... Denk dat ik als t ni lukt over een maand of 3 weer terug ga naar de gyn. Lief dat je meedenkt
De Nederlandse gezondheidszorg is heel gemakkelijk in zeggen dat het 'onverklaarbaar' is en dan de patiënt weg te sturen met de mededeling: 'leer er maar mee leven". Duitsland en België gaan veel beter om met vrouwen als jij. Laat het niet op je zitten! Bel dat ziekenhuis in Gent en kijk of zij julie wel kunnen/willen helpen. Je kunt blijkbaar goed zwanger worden, ik kan echt moeilijk geloven dat er geen oplossing is voor het zwanger blijven. Ik wens je alle goeds en dat je snel de oplossing voor jullie probleem vinden en dat je in je toekomst een prachtige baby in je armen mag krijgen. En voor wat betreft jaloezie.. Het is inderdaad heel menselijk maar het helpt je niet verder. En daarbij weet je niet wat voor leed er achter een anders voordeur schuil gaat.
Ik zou dan wel nu al een afspraak maken. Ze hebben flinke wachtlijsten, omdat je bepaald niet de enige Nederlandse bent die door de Nederlandse gynaecologen wordt weggestuurd met het vonnis 'pech'. Je kunt beter nu een afspraak inboeken voor over drie, vier maanden en die moeten afzeggen, dan dat je over drie maanden nog steeds met lege handen staat en dan ook nog eens een keer maanden moet wachten tot je geholpen wordt. Dat is wat ik toen gedaan heb na vier miskramen, en dat was maar goed ook.
Er is echt weinig kennis hoor, helaas. Ik ken niemand met zo veel miskramen die in Nederland goed geholpen is, en ik loop al vijf jaar mee op dit forum. Als je tegen een Nederlandse gynaecoloog zegt dat je mogelijk miskramen krijgt door immuunproblemen, lachen ze je uit. In het gunstigste geval.
Hoi Roro84, Ik lees je bericht net pas met veel pijn in mijn hart. Ik kan me alleen 0,00001% voorstellen hoe jij je dan voelt. Stom is dat, zoveel technologie en dan ze niet kunnen achterhalen waarom het steeds met 6 weken stopt. Het zijn toch je kindjes, hoe klein ze ook zijn en vind het echt rot voor je dat je dit meerde keren hebt moeten meemaken. Ik heb zelf 5 jaar geleden een miskraam gehad met 8 weken, spontaan. Niet erg lang bij stil gestaan, want ik heb altijd gedacht dat het snel weer zou lukken. Maar nee, 5 jaar lang wou geen spermacel binnen dringen. Terwijl we beide in orde zijn. Het was het enige waar ik mij mee heb bezig gehouden. Bij elke ongesteldheid gewoon pijn in mijn hart en verdriet. Altijd maar op tijd naar bed, ovulatietesten en dingen. Nooit gelukt. 5 jaar lang. Bij mij had het altijd te maken met stress en dat gedenk. Nu ben ik toch spontaan zwanger geworden, maar ik ben echt bang. Voor nog een miskraam. Ik kan mij voorstellen hoe jij dan dubbel gevoel hebt bij een positieve test. Misschien heb jij ook veel stress of denk je er teveel over na soms. Je gedachten kunnen echt veel met je doen. Probeer er anders naar te kijken, stel dat jouw test positief zou zijn, wat ik heel erg voor jullie hoop. echt! Het is moeilijk, heel moeilijk, maar soms kun je het beste jezelf op iets anders storten. Ik kan je in ieder geval meenemen in mijn gebed die ik elke avond doe. Kleine moeite en dan hoop ik dat ook jouw wens snel uitkomt, dat 6 weken voorbij gaat en er geen miskraam komt. En jaloezie, het mag, alleen inderdaad, nooit uitspreken. Ik duim voor je, zoals wij allemaal hier. Veel sterke en probeer sterk te zijn!