Na afgelopen november ons 2e dochtertje te zijn verloren door een knoop in de navelstreng, was de wens om opnieuw zwanger te worden enorm groot. En gelukkig was ik na 5 maanden weer zwanger! Op 1 mei testte ik positief, zo ongelofelijk! Met 6 weken de eerste echo waarbij we een mooi knipperend hartje zagen. Met 8.5 week weer een echo in het ziekenhuis; ook nu weer een mooie echo! Kleintje was goed gegroeid. Een paar dagen later met 9 weken (vorige week maandag) nog een extra echo tijdens de intake bij de gyn en toen zagen we hem zelfs lekker bewegen en even zwaaien. Beetje bij beetje durfde ik te gaan geloven dat het misschien wel goed zou komen. Dat er nu misschien wél een levend kindje zou komen. Ik had al die weken nog niks durven te kopen, maar had besloten dit na de termijnecho wel te gaan doen. Gisteren had ik de termijnecho en helaas werd mijn grote angst werkelijkheid Ik was zo bang bij elke echo, zo bang dat mn kindje weer onverwachts dood zou zijn.... en ineens was dit werkelijkheid Met 9w5d is ukkie gestopt met groeien. Zo onverwachts, ik heb geen buikpijn of bloed gehad, niks. Dit kleintje was echt ons lichtpuntje...een sprankeltje geluk en hoop na het verlies van ons tweede meisje. De hoop dat er nu misschien wel een levend brusje voor onze oudste zou komen. Maar helaas hebben we weer 'domme pech' en is dat lichtpuntje nu gedoofd A.s. dinsdag krijg ik een curettage, mits het kleintje niet voor die tijd uit zichzelf komt. Zo moeilijk, want ik wil dit kindje niet kwijt, maar tegelijkertijd wil ik ook weer verder. Want de wens blijft, we geven niet op.
Brok in m'n keel, wat ontzettend sneu! Veel sterkte en hoop op snel een nieuwe positieve test voor jullie..
Lieve Daisykesie Ik zag dat je een nieuw bericht had geplaatst en m'n hart klopte in mn keel... Ik dacht nog, het zal toch niet waar zijn! Vind het echt heel erg verdrietig voor je en wens je heel veel sterkte toe. Het is gewoon niet eerlijk he... Veel liefs en een dikke knuffel ♡
Wat vreselijk! Ik weet nog dat verhaal over de navelstreng knoop en ik heb er nog steeds aan gedacht.. zo vreselijk! En nu weer een nachtmerrie! Ik wil jullie heel veel sterkte wensen en ik hoop zo dat jullie in de toekomst heel erg gelukkig mogen worden met een kindje dat gezond geboren gaat worden.
Dankjulliewel meiden! Zo gek, maar ik vind deze situatie bijna nog moeilijker dan bij Delilah*. Natuurlijk (tenminste, voor mij) zal ik haar altijd veel meer missen dan dit ukkie, dit kindje heb ik nooit gevoeld, gezien, beetgehouden en dit ukkie was ook niet heel dichtbij. Maar bij Delilah* is verder alles 'normaal' gegaan. Ik heb de zwangerschap gewoon kunnen uitdragen, ben op een natuurlijke manier van haar bevallen, heb haar beet mogen houden, huid op huid contact, enz. Maar het voelt nu zo vreselijk onnatuurlijk om na bijna 11 weken straks ineens niet meer zwanger te zijn. En om het kindje te laten weghalen ipv dat ik er van beval. Ik moet iets weg laten halen wat ik zó graag bij me wil houden! En het voelt extra moeilijk dat zelfs mijn lichaam vasthoudt aan dit kindje (en het niet afstoot nu het overleden is). Ik zie zo tegen die curettage op, maar tegelijkertijd wil ik ook verder kunnen. Al ben ik bang nu écht nooit meer van een zwangerschap te kunnen genieten Want ik heb ervaren dat het aan het einde mis kan gaan...maar nu ook aan het begin Al zal ik met man en macht proberen er wel degelijk van te genieten hoor, maar het zal zo vreselijk moeilijk worden...
Ik zag dat je een post had geplaatst met deze titel en dacht direct "nee toch". Jeetje dat dit jullie nu weer moet overkomen. Ik had het jullie zo gegund. Dikke knuffel vanaf hier en succes. Lijkt me superheftig.
Meid wat erg dat jullie dit moet overkomen. Heel veel sterkte de komende tijd. Een zwangerschap zal nooit meer onbezorgd zijn als je eenmaal zoiets heftigs hebt meegemaakt. Ik kan nu pas genieten nu ik een gezond kindje in m'n armen heb. Na de bevalling viel er een last van mij af. Je beseft je goed dat een zwangerschap elk moment anders kan gaan dan dat je denkt/hoopt.
Wat heftig! Ik wens jullie heel veel sterkte toe! Hopelijk komt er snel wel een goede zwangerschap voor jullie met een mooi sterk kindje
Lieve Daisy, Heel erg veel sterkte! Wat is de wereld toch oneerlijk. Dit gun je natuurlijk helemaal niemand, maar jou al helemaal niet na alles wat jullie hebben meegemaakt. Ik kan me zo goed voorstellen dat het fijn voor jullie was om eindelijk weer een beetje vooruit te kunnen kijken, zeker na 3 mooie echo's verwacht je dit helemaal niet meer Heel erg veel sterkte morgen en de komende tijd! Dikke knuffel
Wat verdrietig! Nu je zo hard een lichtpuntje kon gebruiken moet je ook daarvan afscheid nemen terwijl je lichaam dat nog niet zelf doet. En wat oneerlijk dat je de 2 verliezen kan vergelijken, alsof het niet zwaar genoeg is om 1 verlies te kennen. Heel veel sterkte en ik hoop dat jullie snel weer een blijvend lichtpunt zullen krijgen.
Bedankt allemaal! De curettage vanmiddag is goed gegaan. Ik had het vermoeden al een klein beetje ontsluiting te hebben en dat was ook zo, dus ze hebben niet heel veel moeite hoeven te doen (scheelt weer een beetje herstellen). Ik kon ook een uurtje na de ingreep alweer naar huis en ben nu vooral heel erg moe. Manlief is morgen ook nog vrij dus ik kan lekker veel slapen