Help! Het lukt me niet het tij te keren,..ik weet niet goed wat ik moet doen. Wie heeft wat tips om het weer wat leuker te maken in huis! Ons meisje is 4,5 jr. Ze luistert erg slecht. Simpele vragen zoals jas ophangen, papiertje weggooien etc doet ze niet. Ze negeert me bijna. Straf boeit haar niet. Ze commandeert iedereen. En als ze boos wordt, gooit ze met spullen, smijt ze met de deur etc,.. Helaas kan ze haar woede tegen anderen ook maar op één manier kwijt en dat is slaan, bijten of knijpen. Dus fysiek geweld. Vooral Roan moet het ontgelden, al doet hij het net zo hard terug en heeft daar ook een handje van inmiddels. Als ik haar straf heeft ze ook daar weinig boodschap aan. Dit was al aan de gang voordat de baby er was trouwens. En gek genoeg laat ze hem behoorlijk met rust. Maar ik schiet toch met regelmaat uit mijn slof en ook ik kan mijn geduld op sommige momenten moeilijk bewaren en wordt TE boos. Ik weet niet goed hoe ik het aan moet pakken. Kleuterruzies kunnen net zo goed ontstaan door verbaal geweld. Soms net zo pijnlijk, maar fysiek geweld wordt toch vaak gezien als erger. Ik heb wel eens het idee dat ze er verbaal niet goed uit komt, waardoor ze fysiek wordt. Zij krijgt dan vaak de straf, terwijl een ander kindje het dan wel heeft uitgelokt. Overigens ongeacht oorzaak, mag ze van mij nooit slaan hoor. Daar krijgt ze sowieso een preek over, maar wel om aan te geven dat ze niet zomaar willekeurig kleuters op het schoolplein slaat . Dus help please!
Heel consequent een manier kiezen en daarbij blijven. Op een rustig moment haar de spelregels uitleggen. Ook als ze de straf niet erg lijkt te vinden daarbij blijven. Maar vergeet ook niet goed gedrag te belonen. Dus als ze zich een dag aan de regels houdt dan mag ze een sticker plakken en bij 10 stickers een uitje naar keuze (oid). Het is ook een pittige leeftijd. Voor haar dus. Is ze nu groot of klein? School is erg vermoeiend. Hoe gaat het daar? En probeer zelf niet boos te worden. Dus bij negatief gedrag juist afstandelijk reageren. Of als het even kan te negeren. En maak verschil tussen vragen (Wil je je jas ophangen) en iets waarvan ke wilt dat het gebeurt (Ik wil dat je je jas ophangt).
Wat zou jij een passende straf vinden? Bv bij niet luisteren of slaan. Op de trap zitten werkt hier gewoon echt niet. En we proberen idd positief gedrag de belonen met complimenten. Zoals dit weekdn ging het eindelijk eens goed tussen broer en zus. Dat hebben we een paar Keer genoemd, dat ze zo lief samen waren. Het lijkt ook wel alsof ze een beetje een tussenin leeftijd heeft. Ze is de een van de jongsten in de klas, een combi 1/2 klas. Volgens mij gaat het wel goed en ze heeft ook al een paar keer ergens gespeeld. Ze is wel een boefje zei de juf. Ik zal daar eens op doorvragen. En ze is te groot voor de 3-jarige buurkindjes. Met een 5-jarig buurmeisje gaat het trouwens altijd goed. Hebben echt nooit ruzie. Tenminste niet dat wij het merken. Wel eens onenigheid of ze zijn even klaar met elkaar, maar dan gaan ze allebei wat anders doen.
Hier werkt het goed om straffen en belonen als consequenties van haar gedrag te zien en te benoemen. Dus niet zomaar een compliment geven, maar erbij te zeggen waarom het fijn is als ze samen lief zijn (dan kan mama even snel opruimen en kunnen we sneller naar buiten oid) Als ze bijv niet luistert dat ze de schaar moet teruggeven, dan pak ik hem af en zeg dat ik haar dus niet met de schaar kan vertrouwen en ze er een paar dagen niet mee mag spelen. Verder probeer ik (als het even slechter gaat) heel erg consequent te zijn en erg op te letten dat ik niet alleen maar "dreig" met consequenties. Vragen vs moeten vind ik ook een belangrijke, vragen stel ik expres heel lief: wil je alstjeblieft xy? En dan zeg ik ook hoe fijn het is dat ze dat doet omdat ik het dan niet hoef te doen en meer tijd heb voor xy. En als ze het niet doet zeg ik: he wat jammer, nou moet mama het doen. Bij moeten let ik dus erg op wat ik zeg: ik dreig alleen met consequenties die ik ook ga uitvoeren (zoals haar even wegzetten of iets van haar afpakken oid) en als ik echt wil afdwingen dat ze luistert. Uitleggen heeft geen zin als ze boos zijn las ik ooit, dus zolang ze boos is ben ik alleen maar kort en duidelijk (het antwoord is nee, dit mag niet, oid) en het uitleggen doe ik als ze een beetje gekalmeerd is. Van andere dingen (zoals over de leuning van de bank lopen, met iets gooien dat van haar is) leg ik steeds vaker alleen de consequenties uit (vallen, kapot gaan) en laat de verantwoordelijkheid bij haar. Dat is dus eigenlijk nog een derde categorie (vragen vs moeten vs haar eigen verantwoordelijkheid).
Passende straf. Moeilijk. Ik ken jouw kind niet. Bij M werkt bij niet luisteren uitleggen en vragen hoe zij het zou vinden als ik niet nasr haar luister. Als ze doorgaat dan luister ik dus ook niet naar haar. Bij T werkt even op de gang goed. Het ligt ook aan de context. Niet willen opruimen is alles in een doos en op de kast. Jas niet aan willen doen is het koud hebben (of je kiest hier geen strijd van te maken en dan zeg je dat je m toch even meeneemt voor de zekerheid). Maar lastig hoor. M vindt alles wat lijkt op straf vreselijk en straffen is bij haar ook nauwelijks nodig omdat ze de uitleg vaak logisch vindt. T idem maar die is wat meer van de contramine. Ik gok dat S meer op je dochter lijkt dus wie weet klop ik over een paar jaar wel bij je aan . Nu denk ik hem idd even op kamer of gang te zetten. Ook als dit geen indruk lijkt te maken... is toch even time out en wellicht daarna rust voor uitleg (ook of vooral voor mezelf )
Haha, tja, wie weet heb ik dan de gouden tip. Maar ik zie al om mij heen dat alle leeftijden weer iets nieuws nodig hebben, dus ik gok dat ik over 20 jaar echt het antwoord heb . Ik ga haar idd meer negeren als ze niet luistert. En ik laat die jas wel een tijdje liggen tot dat we gaan eten en ze pas aan tafel mag als ze haar jas opgehangen heeft. Ik moet in ieder geval vaker weglopen ipv meteen de confrontatie aan gaan. Dat lukt toch niet. Nu ik er overna denk,.. Dat heeft bij haar nooit gewerkt. Ze was ook zo'n supermarkt-op-de-grond-liggen-en-krijsen-meisje. Als ze gefrustreerd was bonkte ze met haar hoofd tegen de muur. Even laten gaan werkte toen het beste. Vasthouden werd ze alleen maar wilder van. Helaas gaat dat nu ten koste van de spullen in huis . Misschien eens iets zoeken waar ze haar frustratie in kwijt kan,.. Maar dank in ieder geval! De tips ga ik wel ter harte nemen en eens uitproberen.
Ik heb trouwens ook een gesprek met de juf aangevraagd. Toch eens horen hoe het in de klas gaat en hoe boefig ze echt is.
Mijn dochter heeft dit ook gehad, en nog steeds een beetje. Wat hier heel goed hielp is ten eerste heeeeel consequent. 2x waarschuwen 3x is gang. Bij fysiek geweld direct naar de gang. Al was ze hier niet heel erg van onder de indruk toch werkte het na een tijd. Continue corrigeren. Als zij iets commandeerde speelde wij het in vragende vorm terug.Deed ze lelijk over e.o.a. vertelde wij hoe ze dat anders op kon lossen. Anderzijds belonen. Continue positief benaderen, complimenten maken, pluimen geven en stickers plakken. Dodelijk vermoeiend maar het heeft hier zijn vruchten afgeworpen. Succes!
Mijn dochter luistert bij tijden ook erg slecht. Dan mag ze een middag of een paar middagen niet naar het speeltuintje om de hoek. Dan gaat het weer een poosje goed.
Lastig, vooral icm hormonen. Het beste is om zelf rustig en kalm te blijven. Dan ben je krachtig en kom je krachtig over. Stel geen vragen (want 'nee' is ook een antwoord) maar, vertel aan haar wat het gewenste gedrag is. Ik wil dat jij je jas ophangt. Doet ze dat niet dan loop je naar haar toe en op ooghoogte zeg je het nog een keer rustig. Mijn oudste dochter is ook zo en dat helpt wel. Ook geef ik haar het voordeel van de twijfel(ook al weet ik dat ze expres niet luisterde naar me). Ik zeg de tweede keer dan dat ze me vast niet goed hoorde of dat ze het vergeten was. Van opruimen en jas ophangen maak ik geen strijd want, dan heb ik nog vreselijke 15 jaren voor de boeg. Met fysiek ben ik wel kort: niet accepteren. Leer ook je zoontje zeggen dat zijn zus moet stoppen. Zo'n zinnetje als stop hou op bijvoorbeeld. Wat ik ook doe zijn rollenspelen met de kinderen. Als oudste de jongste gaat knijpen omdat, zij iets afpakte of iets vervelends zei dan zeg ik: overnieuw! En dan spelen we hoe je anders kan reageren, zonder de ander pijn te doen. Dit haalt de boosheid uit de lucht en het zorgt ervoor dat ze leren om met een andere manier te vinden om met frustraties om te gaan. Dus ik ben niet zo van de straf. Hierdoor ontstaat vaak alleen maar meer frustratie, bij mij en de kinderen. Bovenstaande aanpak bevalt mij erg goed!
Poeh, ik lees mee.. Het is 1 op 1 met de beide kinderen wel te doen maar zo gauw ze samen zijn veranderen ze allebei in duiveltjes. De oudste (bijna 6) zit weer in een erg moeilijke fase en waar ze een poos geleden nog wel gevoelig was voor 'straf', steekt ze nu nog net niet haar middelvinger omhoog.. Het lijkt wel alsof ze in haar eigen wereldje van klieren en irritant zijn zit. Ze heeft ook overal, maar dan ook overal een weerwoord op. Echt doodvermoeiend. Ooit wordt het beter. Echt. Ik geloof het ook. Denk ik.
Het "stop hou op dit wil ik niet" gebruiken wij hier ook, dat word nl op school ook gebruikt. En de regel is als dit gezegt wordt stop je ook direct anders heeft het gevolgen