Helemaal te begrijpen meis je onzekerheid enzo ik zou even bellen misschien stelt dat je wat geruster in alles. De kwaaltjes kwamen bij mij ook pas rond week 6 misselijk en enorm moe etc. ik hoop van harte dat het jou bespaard blijft. Laat die echo maar snel komen toch kan niet snel genoeg gaan vind ik altijd hihi.
Dag 40. Afgevallen? In 1 dag, een halve kilo afgevallen. Ik weeg me sinds dit traject elke dag aangezien ik van sommige medicijnen een kilo (of meer) oper dag afviel en ik dit tegenmoest gaan. Weeg me elke ochtend na toiletbezoek dus daaraan kan het niet liggen. Goed gegeten vandaag. Toch raar; niet misselijk en wel afvallen. Even wat opgezocht over Utrogestan; het geeft progesteron af. Hormoon LH stimuleert de aanmaak van progesteron. Het pompje zorgt ervoor dat ik LH aanmaak. MAAR. Als er een zwangerschap optreedt, neemt het hormoon HCG de stimulatie van progesteron over. DUS Als ik genoeg HCG in mijn lijf heb, blijft er progesteron gemaakt worden en hoef ik geen pompje te hebben die zegt; maak LH aan zodat er progesteron gemaakt kan worden. Klinkt dit logisch? Hooverphonic, Prettymuffin en Paperdoll; jullie zijn echt schatten! Naast alle onzekerheid (en idd; geen vertrouwen in mijn lijf) voel ik me vaak een zeur maar door jullie niet. Jullie helpen echt en dat waardeer ik heel erg .
Meis je bent alles behalve een zeur ik denk dat we allemaal de vreselijke onzekerheid kennen dus het is volkomen logisch de twijfels en dingen Het afvallen klinkt me bekend ik viel ook ietsjes af in het begin kwam toen iets aan en door de misselijkheid viel ik weer 2 kilo af in een goeie 1,5 week tijd (wat ik dus ook echt niet kan lijden het verlies) heb me eerlijk gezegd niet meer gewogen omdat ik het gewoon niet wil weten. Ik probeer elke dag maar zo goed en kwaad als het gaat calorie rijke dingen te eten om niet af te vallen tot dat hopelijk de misselijkheid stukken minder wordt Denk als je echt veel gaat afvallen je wel ff aan de bel moet trekken en dit even moet melden. Blijf je straks in je ziekenhuis onder toezicht etc? Of weet je dat nog niet? Zoizo wordt bij elke keer je bloeddruk en gewicht gecontroleerd al vind ik vaak als er zoveel weken tussen zitten dat ook niet altijd even prettig dat lange wachten haha.
Je bent echt geen zeur! Het is volkomen normaal om al deze vragen te hebben, zeker als je al zo lang hebt moeten wachten en er eigenlijk niet meer op had durven hopen Dit is het grootste geschenk ooit en dat ga je niet laten verpesten door te weinig interesse in je zelf. Denk dat iedereen die zoveel moeite heeft gehad volledig snapt waar de vragen vandaan komen Het LH verhaal klinkt goed! Dit is trouwens ook zo te testen met een bloedonderzoek. Misschien iets om in je achterhoofd te houden, als je van het pompje af bent. Gewoon na een paar dagen eens een bloedtest laten doen om voor jezelf zwart op wit te hebben dat je lichaam het zelf doet? Gewicht kan natuurlijk allerlei redenen hebben, je hebt nu ook behoorlijk wat 'stress' wat waarschijnlijk ook wel resulteert in slecht slapen. Afvallen is één van de eerste gevolgen van stress en vermoeidheid. In de gaten houden, maar niet teveel aandacht aan besteden, daar wordt je alleen maar heeeeeeel erg moe van Je doet het super meid!
Ik ga het zeker goed in de gaten houden! Geen idee nog of ik lang in het ziekenhuis moet blijven voor controles. Hangt iig af van hoelang ik aan de pomp moet blijven. Waarschijnlijk ook van wat ze zien volgende week. Ben erg benieuwd! Bloedtest is ook een goed idee; progesteron en lh kunnen bepaald worden Weer meer dingen voor op het lijstje voor de echo-afspraak!
Dag 41. Kennis is macht! Meiden, ik ben weer aan het surfen geweest. Ik weet het; niet altijd verstandig want je komt de engste dingen tegen, maar dit hielp. LH zorgt er (ook) voor dat het gele lichaam gestimuleerd wordt om progesteron te maken. Dit is vooral in de luteale fase belangrijk voor de innesteling enzo. Het pompje heeft idd gezorgd dat mijn hersenen zelf LH bleven aanmaken in die periode want de bevruchte eicel is ingenesteld. Als dat eenmaal is gebeurd, neemt het hormoon HCG de stimulatie van het gele lichaam (maak progesteron) over. De LH is dan niet meer nodig. Het pompje moest iig nog 2 weken daarna erop zitten om mijn lichaam extra ondersteuning te geven. Dit was dus in de vorm van LH productie die voor progesteron zorgt. Mijn lijf zou dan nog 2 weken de tijd hebben om het hcg te laten vergroten zodat die dan de stimulatie van progesteron goed kan overnemen. Oftewel; ik weet nu beter hoe het werkt en kan er meer vertrouwen in hebben dat het goed komt. De testen die ik heb gedaan werden steeds donkerder (erg snel al na de eerste) dus mijn hcg stijgt zeker. Dit leg ik natuurlijk ook even voor aan de arts, maar het klinkt logisch toch? Vanavond weer pompwissel en dan over precies een week de echo!
Klinkt super logisch en heel fijn! Af en toe is googlen helemaal zo gek nog niet Wanneer had je ook alweer een afspraak met de arts? En de echo, al bijna! ^^
Haha Neph ik moet soms zo om je lachen. Ik ben ook een googlekoningin dus begrijp de noodzaak Fijn dat het wat duidelijkheid gaf. Beginnen er al kwaaltjes te komen, of ben je een geluksvogel?
Dag 42. Nieuwe pompfout. Hihi, ja ik ben ook een echte googlekoningin. Ter verdediging; artsen vertelden mij niks. Als ik nooit iets had gegoogled en daarna gevraagd, had ik nooit iets geweten over de afmetingen van de follikels, hoe groot het moest zijn, de dikte van het bms, wat lege follikels zijn, dat menopur bestaat (en voor mij heel geschikt was)en zo kan ik nog heel lang doorgaan.. Het heeft me iig wat gerustgesteld. Wat me nog steeds een beetje dwars zit is het ontbreken van symptomen; echt, ik hoef niet misselijk te zijn maar gevoelige borsten zijn toch wel het minste? Of krijg je dat echt pas na week 6, want daar zit ik nu net in. Vanochtend was mijn rechterborst gevoelig en nu zijn ze het allebei een heel klein beetje; niet noemenswaardig. Gisteren weer een fantastische pompwissel . Oude pomp uitgezet, verwijderd, nieuw spul aangemaakt, in nieuw pompje gestopt, pompje opgeplakt, opdracht gegeven tot naald met slangetje erin schieten, apparaat begint te tikken zoals het hoort, en niks.. Slangetje schoot er niet in. Die kenden we nog niet! We hebben nu ongeveer 13 keer een pompwissel gehad en we hebben 9 kapotte pompjes gehad (sommige na een uur of 12 dragen). Lijkt me niet echt goed voor medische apparatuur (ookal is het niet levensbedreigend). De halve kilo die ik kwijt was, zit er gelukkig weer aan Komende donderdag, de 19e, hebben we de eerste echo; met 7 weken dus. Ben erg benieuwd.
Ja artsen je hebt er bij... Moet zeggen ben erg tevreden over de mijne maar heb in het verleden ook wel eens ellendige artsen meegemaakt. Mijn borsten waren in het begin ook hooguit een beetje gevoelig viel reuze mee naar nu....... O_O ik kan er haast niet op liggen als ik in bed lig. Dus meid neem de tijd dat duurt vaak wel even geloof ik. En misselijkheid ik duim elke dag voor je dat je dat niet krijgt. He dat pompje toch wat een spul ook he phoe. Nog eventjes en als het goed is kun je dan zonder. Jaaaa eindelijk echo volgende week joeeeehoeee foto foto hihi
Dag 43. googleverbod. Gisteren weer dingen gaan opzoeken. Sommige dingen waren nuttig om te weten, andere niet.. Had iets engs gevonden en m'n hormonen gingen met me aan de loop. Ik heb dus een googleverbod wat betreft zwangerschapsdingen. Kan ik mezelf alleen maar overstuur door maken. Morgen weer een pompwissel. manlief is vrij; kerstvakantie, dus die is er de komende tijd overdag ook bij zodat als er iets misgaat met de pomp, ik niet alleen ben. Hij kan gewoon mee naar de echo donderdag (al had hij anders gewoon wel vrij geregeld hoor). Ben zo benieuwd naar de echo; zal het hartje al kloppen? Moet het pompje al weg? Weten jullie wanneer de navelstreng precies gevormd is en dus vanaf welk moment je een bloedbaan "deelt"? Websites zijn er niet eenduidig over. Niet dat ik rare dingen doe/ga doen hoor, maar wilde het gewoon weten.
Hier ook nog steeds geen gevoeligere borsten en dat maakt me af en toe ook wel wat onzeker. Gelukkig loop ik al twee weken scheef van de misselijkheid en kom ik maar niet over m'n griepje over terwijl dat me normaal een paar dagen kost. Dat geeft dan wel weer een wat beter gevoel Iedereen heeft zo z'n eigen symptonen! Bloedband is volgens mij al vanaf 4 weken..dat is mij in ieder geval altijd verteld Alleen in het begin heb je een dooierzak en dat gaat uiteindelijk over op de placenta. Geen idee wanneer (a)
Nee bloedband is pas vanaf ergens rond de 12e week volledig (dan is de placenta volledig in werking) maar je deelt al meer wat eerder dus dat is ergens rond week 9/10. De placenta gaat wel al gevormd worden na 4 weken
Dag 44. Hormonen en trek De hormonen maken me overal bezorgd om; kansen op afwijkingen, of ik wel genoeg of misschien teveel heb gegeten van (normale) voedingsmiddelen etc. Ik word gek van mezelf en tegelijkertijd kan ik het niet stoppen, hoe rationeel ik het ook benader. Verder vandaag enorme trek alleen ik heb geen idee in wat; niks geeft me een fijn vol gevoel. Benieuwd naar de pompwissel van straks.
Snap het meid snap het helemaal... Ik heb maar weinig zin in dingen maar als ik dan behoeften heb aan iets "vaak wat minder gezond" zeg maar haha. Dan moet ik dat ook hebben van de week had ik dus ineens zin in zon yammy ding van bakker Bart weet niet of je die kent ik had het gegeten en ik dacht oh ja kaneel.... En dan krijg ik ook van die gedachten. Vorige week at ik elke dag een beschuit met muisje gewoon omdat dat het enige was wat ik lusten en ja anijs.... Maar ik dacht laat je niet gek maken eet wat je kan want anders blijft er niks over. Lastig... Nu heb ik bijvoorbeeld enorme zin in watermeloen het enige wat ik nu kan bedenken dat wil ik eten maar ja ti's winter niet echt watermeloen seizoen.....
Dag 45. Weer wat nieuws.. Niet afgevallen maar mijn borsten zijn vandaag ineens duidelijker kleiner/minder vol dan de laatste weken. Nu maakt ik me dus zorgen dat mijn hormoonpeil niet goed is . Verder wel goed nieuws wat betreft mijn zorgen over wanneer het pompje wegmoet. M'n man kwam ermee. Ik dacht dat ik misschien utrogestan nodig zou hebben voor de progesteron. Nu zorgt het pompje dat mijn lijf LH aanmaakt en dat zorgt ervoor dat het gele lichaam progesteron maakt. Ik dacht; wat als het pompje weg is? Kan ik het dan wel alleen? Veel vrouwen hebben immers die utrogestanbolletjes ter ondersteuning. Mijn man kwam toen met; ja maar zij gebruiken dat vaker langer na een terugplaatsing en bij een terugplaatsing, is er geen geel lichaam meer (of het is al wat minder sterk aanwezig) vanwege de tijd die tussen eitjes halen en terugplaatsing zit. Ik heb gewoon een geel lichaam en de HCG moet de stimulatie van progesteron overnemen dus in die theorie, zit ik goed Pompwissel ging goed gisteren. Misschien nog maar 1 keer deze week.. @Paperdoll; ik eet waar ik zin in heb maar zorg er wel voor dat ik varieer aangezien ik niet misselijk ben. Anders eet ik misschien te eenzijdig en als ik toch kan eten; moet ik dat zo goed mogelijk doen
Meid probeer in gedachten te houden dat de kwaaltjes per dag kunnen verschillen Ik ben ook de ene dag misselijker dan de andere. Ik was trouwens super onzeker over m'n borsten, buk ik net, knapt zo m'n beugel in 2en XD Duidelijk dat daar toch wel iets meer groei in zit dan ik dacht Mag ik trouwens even zeggen dat ik het super knap van je vindt hoe je hiermee om gaat en hoe je alles onder woorden kan en durft te brengen? Super!
Phoe meid lastig zeg ik snap je zorgen helaas kan ik je de antwoorden niet geven zoveel verstand heb ik er niet van. Enige wat ik kan zeggen probeer vertrouwen te hebben ik weet hoe moeilijk het is ik twijfel ook vaak maar probeer positief te blijven zien hoe moeilijk ook soms. Ja ik snap het zodra ik hopelijk weer een beetje normaal kan eten ga ik echt weer de draad oppakken hoop dat dat snel weer kan. Volgende probleem hier is het vreselijke niet naar de wc kunnen compleet vastgelopen darmen (die bij mijn toch al maar half werken) wat doet dat zeer zeg. Genoeg geklaagd morgen echo. En jij donderdag toch?
Dag 46. Hormonen.. Plassen in een kan en flessen vullen met je eigen urine is een aparte ervaring. Maar goed, Moeders voor Moeders heeft het nodig dus ik help! Vandaag kom ik niet uit de zorgendip; ik weet dat de hormonen de zorgen erg versterken, ik weet dat de meeste zorgen niet rationeel zijn, en toch weet ik niet hoe ik mezelf bij elkaar kan houden van angst. Vanaf het moment dat ik erachter kwam dat ik zwanger was, heb ik 3 emoties gehad; verbazing, zorgen en angst. Het is ook steeds iets anders waar ik bezorgd om ben, al kom ik bij sommige dingen steeds terug. Vandaag is het voornamelijk het gebruik van zoetstof; heb ik jarenlang veel gebruikt in de vorm van frisdrank en kauwgom (was kauwgomverslaafd, kun je wel zeggen). Ben ik mee gestopt toen we het pompje gingen gebruiken en de arts zei dat het geen kwaad kon maar nu denken mijn door hormonen geteisterde hersenen zo: Wat als de zoetstof toch veel teveel was en in mijn lijf opgeslagen zit en dus ook in het bms dat is gevormd waar de eicel in is ingenesteld? Heeft het kindje dan niet vreselijke afwijkingen? Misschien voel ik me beter na de echo donderdag. Doordat ik me zoveel zorgen maak en dus niet geniet van de zwangerschap, voel ik me ook nog eens een ondankbaar kreng EN doordat ik dit nu al dagen tegen jullie hier aan het vertellen ben, voel ik me ook een zeur die constant bevestiging en bemoedigende woorden nodig heeft. Meiden; dat is echt niet mijn bedoeling! Die hormonen maken me een labiel wrak. @Prettymuffin; dat is lief van je, dank je! @Paperdoll; van de misselijkheid over op traag werkende darmen; het zit je niet mee meis. Veel plezier bij de echo morgen!