Als je tóch je kinderen meeneemt, tegen expliciete wens in, dan ben je respectloos. Als je zelf ook wegblijft, omdat je kinderen er niet bij mogen zijn, dan vind ik dat ook niet echt respectvol. De wens is namelijk, dat jij er wel bij bent. Kijk, als je nou niet anders kunt, omdat opvang of zoiets niet geregeld kan worden, dan is het een ander verhaal. Maar ik vind het echt kinderachtig om niet te gaan, alleen omdat je kind niet is uitgenodigd. Vergelijk het met een personeelsfeest of etentje of borrel met je werk. Partners zij niet uitgenodigd. Meestal zegt met dan niet: "Ik ga niet, omdat mijn partner niet mee mag." De uitnodiging is simpelweg alleen voor de genodigden. Zo ook met een bruiloft. Een bruiloft is natuurlijk veel specialer. Ik snap ook wel, dat je daar graag je kinderen bij wil hebben. Méér dan je partner op een personeelsfeest. Maar ik vind ook dat de wens van het bruidspaar hierin zwaarder weegt. Wegblijven op een personeelsfeest, omdat je niet zonder je partner wil... mja, hoeveel mis je dan eigenlijk? Wie is er rouwig om, dat jij niet komt? Maar als je wegblijft op een bruiloft, waarvan het bruidspaar jou schijnbaar zó belangrijk in hun leven vindt, dat je als daggast uitgenodigd bent... ik vind dat je dat niet zo makkelijk aan de kant kunt schuiven... maar dat is mijn mening. Ik weet nog wel, wie er afgezegd hebben op onze bruiloft. De meeste afzeggers hadden te maken met niet vrij kunnen vragen (we zijn op een doordeweekse dag getrouwd) en dat begrijp ik. Ik weet echter ook van één, dat die niet eens de moeite had genomen om vrij te vragen en zelfs tegen zijn vriendin toen een lulverhaal had opgehangen. Die dacht dus tot een uur voor vertrek, dat hij nog thuis zou komen en ze samen zouden gaan. Zal ik nooit vergeten. En nee, dat had ook niks met aantal vrije dagen of wat dan ook te maken. Dus dan blijf je thuis? En stel je het bruidspaar teleur? Je dochter vergeet/vergeeft het je heus wel dat ze niet mee mocht. Kans is aanwezig dat het bruidspaar wel onthoudt, dat je er niet bij was, bijvoorbeeld als ze later de foto's zien en weer denken: Toch jammer dat fafa er niet bij was. We hadden dit mooie moment toch graag met haar gedeeld... Brrrr.... ik ook niet... Tent+harde muziek + babyfoon.... zou ik niet veilig vinden.
Ik snap niet waarom dat niet respectvol is. Het bruidspaar vond het heel belangrijk blijkbaar dat er geen kinderen kwamen...dat geven ze nl expliciet aan. Of ik dan kom is mijn keuze toch en voor hen aan ondergeschikt belang want anders laat je de keuze aan de ouders of ze de kinderen wel of niet meenemen.
Ik denk dat veel mensen wel een erg extreem standpunt innemen hier. De ene partij roept dat kinderen op elk feest welkom moeten zijn, en dat een trouwceremonie dan maar een halve speeltuin moet worden. De andere partij vindt dat een ouder de belangen van een pasgeboren kind maar aan de kant moet zetten en moet overstappen op kunstvoeding als er toevallig een feestje gepland is. In het normale leven praat je toch gewoon over dingen en zoek je oplossingen die voor beide partijen werkbaar zijn? In veel gevallen valt er wel een mouw te passen aan de situaties, en zo niet kun je door praten alsnog begrip voor elkaar leren opbrengen. Het hoeft allemaal niet zo extreem.
Ik zou het geen probleem vinden, ik ben toch een individu? Ik houd zielsveel van mijn meisjes, maar als ik ergens voor uitgenodigd wordt is het voor mij niet vanzelfsprekend dat mijn dametjes ook mee gaan. Ik vraag mij af waarom mensen perse hun kinderen willen meenemen. Omdat je het gezellig vindt? Het gaat mij er om dat het bruidspaar een zo mooi mogelijke dag heeft. Omdat ze er bij "horen"? Je kind gaat toch hopelijk als ze groot genoeg zijn ook alleen naar kinderfeestjes? Neem je ze ook mee naar personeelsfeestjes? Mee sporten? Mee naar elk verjaardagsfeestje? Mijn leven bestaat grotendeels uit mijn kinderen, maar ik heb ook nog een sociaal leven naast hun.. het is niet veel, maar ik vind het heerlijk! Kunnen en mogen ze mee dan gaan ze natuurlijk mee, ze kunnen zich goed gedragen, ik ga er alleen niet vanuit dat als mensen mij uitnodigen dat ze mijn kinderen er standaard bij krijgen 😆
Ik vind dat niet respectvol, omdat het voor mij hetzelfde is als bijvoorbeeld niet naar de bruiloft gaan, omdat je liever gaat zwemmen met de buren. Kan hoor, dat je dat liever doet. Maar dan zit er wel iets scheef in je relatie met het bruidspaar. Schijnbaar vinden zij jou wel belangrijk genoeg, om hun bijzondere moment met je te delen, maar jij vindt hun bijzondere moment niet belangrijk genoeg om je kinderen thuis te laten. (Wederom: Ik bedoel dus niet als opvang het probleem is)
Ik had van de zomer een bruiloft van mijn collega. Een prachtige dag, prachtig bruidspaar. Maar wat me het meest bij blijft waren de loslopende, huilende kinderen. Zelfs het bruidspaar was afgeleid tijdens de ceremonie. Nu in mei een bruiloft en mijn dochter gaat naar oma. Terwijl papa en mama gaan feestvieren.
Arme kinderen???? Wie ben jij om op basis van 1 opmerking mij te veroordelen en te doen of ik een of andere idioot ben? Waar haal je het gore lef vandaan? Misschien eerst eens nadenken voor je gaat lopen blaten in plaats van mensen te veroordelen.
Zo denk ik er ook over. Ik vind het leuk als ze er bij zijn hoor! En als ze er niet bij zijn, mis ik ze ook wel eens. Maar ik vind het heel wat om het zo als voorwaarde te stellen.
Dat had ik ook Moeilijk gevonden hoor.. in jouw geval is bv dan een primaire behoefte... en je kind is nog compleet hulpeloos.. misschien hotel in de buurt boeken en iemand meenemen die kan oppassen als de kleine slaapt? En als de kleine dan voeding nodig heeft dat je er even heen gaat?
Die vergelijking slaat kant nog wal. Wij doen genoeg alleen alleen een bruilof Is een familie aangelegenheid. Godzijdank heb ik vrienden die van ons houden als gezin dus zal het hier nooit voorkomen. En zou het wel zo zijn dan ga ik niet. Ik doe genoeg alleen maar ik ga mijn kinderen niet dumpen bij een oppas omdat iemand het nodig vind ze buiten te sluiten. Daar Is de oppas niet voor.
Zoals de andere al zeggen, gewoon gaan en oppas regelen voor je kinderen. Ik zou op zo'n dag m'n eigen kinderen niet eens willen mee nemen ( tenzij het om m'n familie zou gaan )Ze zijn alle 3 nog jong en de jongste is anderhalf... dan kan ik er continu achter aan. En op een bruiloft is het wel fijn als je de volle aandacht voor het bruidspaar hebt!
Tja je kunt het ook anders bekijken zoals ik zei: zij vinden mijn aanwezigheid blijkbaar niet belangrijk genoeg om die keuze dus niet aan mij te laten.
Ik heb geen leven naast hen, maar wat jii bedoeld: ik onderneem genoeg zonder mijn kinderen. Maar die keuze ligt dan wel bij mij.
En wat als je nu andersom redeneert? Jij vindt je vrienden en familie niet belangrijk genoeg om de keuze hoe ze hun EIGEN bruiloft vormgeven aan hen te laten? Een dag waar ze wellicht duizenden euro's aan besteden en maandenlang aandacht aan besteden in de voorbereiding. Vertrouw jij je vrienden en familie er niet op als ze van mening zijn dat het feest zoals zij dat gepland hebben waarschijnlijk niet zo leuk is voor jonge kinderen?
dit en daarbij als je voor elk stel ook nog voor 2 a 3 kinderen moet betalen word je trouwerij helemaal onbetaalbaar. ik heb vrienden uitgenodigd waarbij ik de partner niet uitnodig. Omdat het gewoon te duur word anders. mijn vrienden snappen dat en vinden dat niet erg .
Ja dan ligt de keuze om wel of geen oppas te regelen nog steeds bij mij/ons. Zij bepalen of mijn kinderen wel of niet uitgenodigd zijn, en in het geval van niet dan neem ik hen dus ook niet mee.