Mijn zoon 11 maanden heeft sinds kort het krabben en knijpen ontdekt (behoorlijk pijnlijk!) Nu zetten we hem dus op de grond/box als hij ons knijpt/krabt en zeggen dat het niet mag en dat hij ons pijn doet (geen idee of hij dat begrijpt?) Maar hij gaat dan lekker spelen met zijn speelgoed en vind het allemaal wel best maar hij heeft dan toch niet door dat hij iets "fouts" heeft gedaan? Hoe gaan we hem dit afleren? Want eerlijk is eerlijk hij krabt tot bloedens toe en het doet echt zeer Dank je wel alvast voor de adviezen. Groetjes Wachtend
Ons dochtertje van 11mnd had dat ook ontdekt. Wij pakte dan haar handje en zeiden dat aaien liever is. Dus dan laten we haar ons gezicht aaien. Als ze nu wilt slaan en wij zeggen nee aaien. Dan gaat ze over ons gezicht aaien en zegt aai aai aai. Soms komt het wel voor dat ze dan ineens weer een klap geeft. Maar het gaat al veeel beter dan eerst.
Klinkt als het proberen waard alleen proberen we dat al bij onze kat maar dan is het knijpen. Ik moet zeggen hij doet het ook met een stralend lachend gezicht en zelfs op het kdv gaat hij nu de leidsters " te lijf". We gaan het in ieder geval uitproberen want je schrikt jezelf kapot als je ineens in je gezicht gekrabt word terwijl je het niet verwacht en AUW en nee dat doet pijn roepen heeft totaal geen effect want daar gaat hij keihard om lachen. Tja wat is dan verstandig om te doen? We gaan het in ieder geval proberen bedankt voor je advies!
Mijn dochtertje doet dat ook al een paar maanden en sinds kort pak ik haar op en laat haar naar mij kijken en zeg dan dat het niet mag en dat dat au doet en zet haar daarna altijd even met haar rug naar mij toe weer op de grond. Ze is het daar niet helemaal mee eens maar ze snapt dit beter dan dat ik elke keer zei van dat doet zeer en dat mag je niet doen. Ze probeert wel vaak van mij weg te kijken omdat ze net zo eigenwijs is als haar vader, ok en ook een beetje net als mij maar dwing haar toch altijd eerst mij aan te kijken eerder laat ik haar niet gaan. Oh ja kinderen begrijpen je beter en het is minder aanvallend als je ze recht in hun ogen kijkt i.p.v. op ze neer te kijken dat ervaren ze vaak als erg bedreigend en altijd op een rustige manier en toon blijven praten.
Net als Saartje, ik zei altijd "lief doen" en voordoen hoe je moet aaien. Na een tijdje hield het weer op. Straffen heeft naar mijn idee weinig zin want ze zijn daar echt te klein voor.
Ik doe het dus nu zo dat ik hem voor mijn gezicht hou (dus inderdaad op ooghoogte) en zeg rustig maar wel duidelijk dat hij me zeer doet en zet hem op de grond waarna hij dus vrolijkt weg kruipt om naar zijn speelgoed te gaan. Hij ziet het dus niet echt als "fout" wat hij doet en zodra je hem optilt gaan die grijpgrage vingertjes ook meteen weer richting gezicht.
Straffen doe ik ook niet naar mijn idee ik geef aan dat hij mij zeer doet en set hem op de grond (was de tip van het kdv) maar dat haalt niets uit want hij gaat gewoon vrolijk spelen.