Hej Ik had graag even jullie advies / mening gehoord. wij hebben een dochter van drie jaar, die sinds september naar de kleuterschool gaat. Mijn man en ouders maken zich wat zorgen over haar gedrag, terwijl ik denk dat het normaal kleutergedrag is. De meest opvallende zaken zijn: - thuis wil zij geen kleren aan, enkel verkleedkleren. Van zodra we thuis komen gaat alles uit en verkleed ze zich. - als ze iets niet wil, wil ze ook niet. Dan kan ik bijvoorbeeld haar tanden absoluut niet poetsen, haar laten eten, ... meestal is dit snel weer over en lukt het dan wel. - ze hangt heel erg aan mij. Als ik thuis ben, moet ik haar wassen, in bed steken,... als ik niet thuis ben, is het geen enkel probleem dat papa dit doet - ze hecht / fixeert zich op bepaalde voorwerpen. Dan loopt ze er dagenlang mee rond en neemt ze dat zelfs mee naar bed. Afnemen of verbieden zorgt voor 1 groot drama. Dit gaat dan bijvoorbeeld over een pingpongbal ofzo. - als we ergens op bezoek gaan (met uitzondering van oma en opa en tantes en neefjes en nichtjes) duurt het een hele tijd voor ze alleen durft te spelen. meestal drentelt ze het eerste half uur achter mij aan. Daarna speelt ze wel flink en samen met de anderen. Misschien ben ik nog dingen vergeten, maar voor de rest doet ze niet anders dan een andere driejarige... ze speelt fijn, is lief voor andere kindjes en voor haar zusje, knuffelt veel met ons,. .. Wat denken jullie? Bedankt alvast!
Ik lees niks vreemds.... Maar hoe kan ze met 3 jaar naar de kleuterschool gaan? Dat is vanaf 4, met 3 ben je peuter....
Misschien woont TS in België? Daar gaan kinderen met 2,5 al naar school toe. Ik lees verder ook niks vreemds hoor. Gewoon en meisje dat goed weet wat ze wil denk ik.
Ik lees ook niets geks.... welke vreemde voorwerpen hier al niet in bed hebben gelegen omdat het op dat moment iemands lievelings ding is...... van nieuwe gymschoenen tot een verjaardagskaart. Ach ja Kids...
We wonen inderdaad in België. In mijn ogen is je laatste zin inderdaad een goede samenvatting @Olifantje1991
Nee hoor, ik lees ook helemaal niks geks. Ik zou me absoluut geen enkele zorgen maken om de dingen die je noemt.
Ja dat dacht ik ook al, maar dat maakt je nog steeds geen kleuter met 3 jaar En voor een peuter vind ik het helemaaal vrij normaal klinken!
Je hebt een peuter met een sterke wil. In sommige dingen is ze/zijn jullie misschien een beetje doorgeschoten (op dit moment doet ze precies wat ze zelf wil, bv met die verkleedkleren en dat mama alles moet doen, en dat wordt door jullie goed gevonden. Zij bepaalt nu wat er gebeurt.) maar je kunt je ook afvragen hoe erg dat is en of je het er voor over hebt om er een strijd van te maken. In de meeste gevallen is het een fase die vanzelf minder wordt of over gaat. Al denk ik wel dat als je blijft toegeven je dochter er wel aan went dat zij de dienst uitmaakt. Verder is dit geen vreemd gedrag voor een peuter. Grenzen zelf willen bepalen en hierin flink voet bij stuk houden hoort bij de leeftijd en de ene peuter laat het wat meer zien dan de andere. Hoe je daar als ouders mee omgaat is jullie keuze. Ik heb het idee dat veel mensen een beetje bang gemaakt worden met autisme en andere stoornissen terwijl dit vaak niet nodig is. Daar komt bij dat kinderen tegenwoordig veel meer vrijheid krijgen dan in de tijd van je ouders. Het gedrag zal je ouders dan ook redelijk onbekend zijn en als je man heel anders van karakter is of een heel andere opvoeding heeft gehad zal hij dit gedrag misschien ook eerder als vreemd zien.
Ik lees niks raars hoor. Hoogstens een kindje dat goed weet wat ze wil, maar dat is niet erg (alleen nu wat lastig soms).
Ik vind het ook helemaal geen rare dingen. Alle dingen die je opnoemt zie ik bij mijn eigen kinderen ook wel terug.
Oke, dat wist ik niet. In NL ben je peuter met 2/3 jaar en ga naar de peuterspeelzaal of opvang en kleuter van 4-6 jaar en zit je op de kleuterschool. Dus vandaar dat ik denk aan een kind van 4/5 jaar als er gesproken wordt over kleutergedrag...
Grappig dat verschil tussen BE en NL. Hier ben je inderdaad kleuter als je naar school gaat. We gaan zeker niet altijd mee in het gedrag hoor. We doen ze om beurt naar bed en in bad. Daar heeft ze niet in te kiezen. Anders ben ik straks het slaafje van mijn eigen kind maar de verkleedkleren en de voorwerpen laten we wel zo. Daar zitten we niet zo mee. Zolang ze niet als prinses of roodkapje naar familiefeesten of de winkel of school wil, vind ik het wel goed zo. Mijn man heeft inderdaad een andere opvoeding gehad en lijkt het gedrag niet zo te snappen. Maar dan kan ik hen gerust stellen dat dit niet abnormaal is en dat we ons klein baasje gewoon een beetje in de hand moeten houden Bedankt!
Met uitzondering van die verkleedkleren (hij houdt daar juist absoluut niet van), herken ik mijn oudste van nu 6 jaar hier heel erg in. Die hangt heel erg aan zijn papa. Als hij thuis is, besta ik niet meer. En dat is nu dus nog steeds zo. Ben er onderhand aan gewend geraakt. En dat op bezoek gaan, dat hebben mijn beide kinderen ook nog steeds.
Ik lees helemaal niets geks bij je kleutertje! Je geen zorgen maken hoor, is echt niet nodig. Mijn middelste van 3 is ook erg gefixeerd op bepaalde voorwerpen. Ze heeft ook echt gevoel voor humor, maakt woordgrapjes en kan haar gevoelens al in woorden uitdrukken, beter dan haar zus van 5,5. Elk kind is anders en uniek.
Ik lees ook niks geks. Mijn dochter heeft zich ook een tijdlang altijd verkleed zodra we thuiskwamen. En ging ook gerust in haar prinsessenjurk mee naar de winkel. Ik vond dat geen probleem. Alle andere dingen zijn ook herkenbaar van allebei mijn kinderen.
Voor een kind van 3 zijn dit echt geen gekke dingen. Wel geeft het aan dat jullie samen moeten beslissen hoever je hierin meegaat. Wat jullie totaal onbelangrijk vinden en wat niet. Schoenen in bed aan (ik noem maar iets geks) zou hier dus niet mogen. Thuis in verkleedkleding rondlopen wel, maar niet naar buiten. En bepaalde dingen moeten/moesten hier gewoon. Tanden poetsen is er daar 1 van, ik ga niet wachten tot het 1 van de kinderen uitkomt, het gebeurd wanneer wij dat willen. En dan gingen ze als peuter wel eens in de houdgreep ja En wil je niet eten op onze eettijden dan eet je niet, maar een half uur later heb je pech en honger. En nee niet alle kinderen zijn even makkelijk. Er is al een enorm verschil tussen mijn 2 kinderen. Maar vandaag werd er bij zoon een 5 jarig klasgenootje afgezet in pyama op school. Tja dat zou hier dus never niet gebeuren. Sommige dingen moeten gewoon en daar heb je je als peuter of kleuter bij neer te leggen.
Mijn dochter wil ook bij mij. Bij mij op schoot, door mij aangekleed en door mij naar bed gebracht. Wij geven hier niet meer aan toe, het heeft wat avonden gekrijs gekost (soms een worsteling tot 22.30 uur) maar nu is het prima dat papa en mama het om en om doen. Ik ben daar heel blij mee!
Vreemde voorwerpen mee naar bed: check! afstandsbediening, telefoon, scheerapparaat van pappa....wij vinden het een onbenullig voorwerp, voor het kind is het blijkbaar wel heel belangrijk. Ik lees veel normaal peuter- en kleutergedrag, maar wel een kindje wat misschien wat gevoeliger/temperamentvoller is. Ik heb veel gehad aan het boek temperamentvolle kinderen van Eva Bronsveld. Qua dingen niet willen en dan driftig worden: wat bij mijn (net) 2-jarige werkt: meebewegen daar waar kan en veel keuzes geven. Blijkbaar een enorm sterke behoefte aan autonomie, mooi! komen ze later vast heel ver mee. ook al is het nu soms lastig. En heel goed kijken naar de behoefte achter de vraag/driftbui. Vaak is het honger/dorst/overprikkeling/gebrek aan duidelijkheid. Ze gaat sinds september naar school, valt ze daar ook op?