Hoihoi, Sinds een week of 2 wil mijn meisje niet meer langer dan 1 minuut in de box of op speelkleed spelen. Ze begint gelijk te huilen (echt overdreven te huilen) als ik wegloop. Ook al kan ze me meestal nog gewoon zien als ik bij het aanrecht ben of in de keuken bezig ben. Ze wil trouwens ook niet ergens anders even spelen zonder mij. Ik kreeg de tip dat als ik wegloop ik moet blijven praten zodat ze weet dat ik er nog wel ben. Dat helpt dus ook niet... Ze wil eigenlijk gewoon alleen maar bij mij op schoot zitten of op mijn arm als ik bezig ben. Maarja..ik kan niet de hele tijd met haar op mijn arm natuurlijk want ze is al 9 kilo dus wordt ook zwaar Ook kan ik niet de hele dag op mijn kont blijven zitten met haar op schoot. Soms leg ik haar toch even in de box. Ze kan al redelijk zelf zitten maar valt nog regelmatig om dus leg ik haar meestal op haar rug. Ze draaide dan normaal gesproken vrolijk op haar buik en weer terug en was een hele tijd zoet. Nu dus niet meer... Ze huilt dan echt alsof ze vreselijk bang is en kijkt angstig uit haar ogen. Waarschijnlijk bang dat ik weg ga ofzo... Zodra ik haar weer optil is het weer goed. Tips wat ik kan doen??
Het is waarschijnlijk verlatingsangst. Erg vervelend maar het hoort erbij. Kiekeboe is een leuk spelletje om te haar te leren dat je weer terug komt. Hier was trouwens kiekeboe spelen met ee knuffel onder een handdoek ook erg leuk. Succes
altijd even vertellen wat je gaat doen voor je wegloopt. dat helpt al veel, ook al verstaan ze het niet... En het is waarschijnlijk een sprongetje, over een poosje is het weer voorbij en kan ze weer allemaal gave nieuwe dingen. Tijdens een sprongetje ziet de wereld er opeens weer een beetje anders uit voor ze en daardoor zoeken ze veiligheid bij mama/ papa
Dat spelletje doe ik honderd keer op een dag Ze vind het super leuk.. maar zodra ik weer even wegloop gaat ze huilen.
Dat doe ik ook altijd... "mama gaat even wat drinken halen, mama is zo weer terug." *loopt weg* Whééééeeee!!!!! Even later "mama gaat even de was ophangen hoor, ga maar even fijn spelen." *loopt weg* Whéééééééé Ja het is waarschijnlijk een sprongetje.. maar wel een vervelend sprongetje
ik kan je niet helpen, zover zijn we hier nog niet maar het lijk me heel erg moeilijk voor jullie beiden dus ik wil je veel sterkte en succes wensen, hopelijk duurt het niet zo lang
Dank je! Voor haar vind ik het ook wel heel zielig want haar gehuil klinkt meestal erg angstig. Ze denkt waarschijnlijk echt dat ik haar alleen laat... Hopelijk duurt deze sprong niet lang idd.
Nog even en dan kruipt ze lekker achter je aan. En is het meeste leed verleden tijd. Als ze niet in de box ligt natuurlijk. Zou ze gewoon mee nemen en voor je zetten als je naar de wc moet of moet koken of de was moet doen. En het kiekenboe spelletje blijven spelen. Ga in de deurpost staan en laat bijvoorbeeld je hand of voet nog zien. En zo als ik zeg neem ze mee.
Zodra mijn dochter ging kruipen (pas sinds een week of 2) ging het alleen spelen weer heel goed, daarvoor had ik ook zo'n periode. De box is nu wel de deur uit, het gevoel dat ze naar me toe kan komen wanneer ze maar wil is voor haar genoeg om zichzelf te vermaken. Ik weet dat dit bij mijn oudste ook zo was. Dus nog ff doorzetten vrees ik. Wat je tussentijds misschien kunt doen: - je dochter lekker bij je neerzetten in de kinderwagen/wipper (en iets interessants in de hand geven (die van mij kan al heel druk zijn met een ketting, tasje waar ze wat spulletjes uit kan halen of een nieuwe rammelaar bijvoorbeeld) - nieuwe dingen in de box leggen of een leuk activityspeelkleed waar ze zoet mee kan zijn - en de noodoplossing: de tv Haar gedrag past bij haar leeftijd maar dat maakt het niet makkelijker natuurlijk. Maar echt het is (achteraf gezien dan) zo weer voorbij... Succes!
Ja daar zie ik echt naar uit dat ze gaat kruipen Alleen gaan ze dan weer overal aan zitten haha Tja soms zet ik haar in haar wipstoeltje bij me neer als ik de was op hang of de badkamer doe maar soms moet je gewoon even snel wat doen, even snel iets pakken of even iets ander doen en dan wil je dat even doen zonder eerst haar uitgebreid in wipstoel o.i.d. te zetten. Maar ik kan nog geen minuut wegblijven... Mijn zus moest er laatst zo om lachen.. het was mooi weer en ik had haar even op het gras gelegd bij mijn zus op de achterstraat. Ik met haar spelen, daarna gaf ik haar een speeltje in haar hand en zou even het fototoestel uit de keuken pakken. Dochtertje zette het gelijk op een huilen tot ik weer voor haar neus stond en gelijk weer vrolijk. Zo nog 2x ofzo dat ik even een paar stappen bij haar vandaan deed en ze begon te huilen. Zus had dat nog nooit meegemaakt met haar dochtertje en vond het wel grappig. Eerst vond ik het ook nog grappig maar nu niet meer zo
Ze wil ook graag nieuwe dingen ontdekken merk ik. Maar doordat het kruipen nog niet gaat en ze zitten ook nog niet zo lang volhoud kan ze zo weinig. Op het speelkleed wil ze ook niet. Als ze eenmaal het kruipen geleerd heeft zal het vast beter gaan. Voor nu is het gewoon niet zo leuk.
In een wipstoeltje zetten en gewoon meenemen, wat al gezegd is. Dat deed ik op een gegeven moment ook en die wasjes werden toen weer net zo snel gedaan als "vroeger" hoor Het is even vervelend, maar goed, je zal er toch ff doorheen moeten. En als dit een goede oplossing biedt
Die fase heeft hier heeeel lang geduurd, vooral bij de jongste. Draagdoek of draagzak misschien een idee? Scheelde hier een hoop gehuil en frustratie
hihi hier verhuist het wipstoeltje ook waar ik maar ga... zodra ze al het idee heeft dat ik misschien van plan ben weg te lopen trekt ze al zo'n lipje... en dan ga ik alleen maar even staan om mn benen te strekken bijvoorbeeld. zodra ik me omdraai en iets anders ga doen is het hier ook huilen... draagzak in huis vind ik niet zo handig, heb bijna 9 kilo aan de voorkant hangen dan, zo schiet het nog niet op om de was te vouwen, vaatwasser uitpakken, stofzuigen noem maar op. Mij lukt dat niet terwijl ik draag...
Dat is echt verlatingsangst... ik zou haar meenemen, zoveel als je kan. Bijv. was opvouwen en dan haar op het bed of gewoon op de grond laten spelen. Je kan het speelkleed meeslepen naar andere ruimtes, kost minder tijd dan de wipper.
Herkenbaar! Er in meegaan en bij je houden in wipstoel ed deed ik. Vond het sneu om haar te laten huilen. Nu ze idd kruipt is alles weer over, het is echt een fase😉
Als je de ruimte heb, hier en daar speelkleed(je) neerleggen, wipper zo neerzetten dat ze bijna de hele kamer kan zien. Ik had een extra maxicosi (die we haden)op de wasmachine staan, haalde ik eraf kleine erin in begin van aanbouw en ik kon de was doen.
Het is een fase! Komt goed. Gewoon een stapje terug in die andere dingen die je "moet" doen (stiekem is het vaak minder dan je denkt of kun je het doen als ze slaapt) en geef de aandacht die je kleintje nodig heeft. Over een tijdje kan ze weer alleen spelen.
Bedankt voor de reacties Het is echt verlatingsangst idd.. Verder is ze een super makkelijk kind die altijd vrolijk is. We moeten gewoon even door die verlatingsangstperiode heen Wipstoeltje toch maar vaker gebruiken dan. Draagzak is een optie maar ze is 9 kilo en dus niet meer zo gemakkelijk steeds met je mee te dragen