Sinds 1 week met verlof en heerlijk begonnen met een midweekje weg. Maar ik merk toch dat het een raar gevoel is dat ik voorlopig niet terug hoef te komen. Vrijdagmiddag stiekum mijn mail gechecked. Beetje teleurgesteld dat er niks in zat (niet zo vreemd want iedereen weet dat ik met verlof ben) En ik merk dat ik regelmatig denk. Oh dat moet ik maandag op het werk vertellen. Niet dat ik niet blij ben met mijn verlof (enorm naar uitgekeken). En ik heb ook nog meer dan genoeg te doen (bij de gedachte aan de klussen die ik voor de 38e week af wil hebben raak ik al bijna in paniek). Maar t is gewoon een raar gevoel. Hoe ervaren jullie dit?
Voor mij hetzelfde hoor. De eerste week van mijn verlof had mijn man ook vakantie (en bovendien was de school ook dicht: herfstvakantie) Dus dat voelde niet zo vreemd. Maar vanaf die maandag erna was het wel raar. Ik ben ook 'pas' een keer of vier terug geweest hoor. Even een handje helpen met het één of ander of gewoon even op vrijdagmiddag sociaal doen. En ik krijg geen mails voor mij persoonlijk, maar wel de groepsmail met weekoverzicht, draaiboeken, notulen e.d. Als daarin iets opvalt, reageer ik er ook gewoon op hoor. Straks als de baby er is waarschijnlijk niet meer. Maar tot die tijd, vind ik het wel prima. Ik ben met zwangerschapsverlof, niet doodziek ofzo. Ik heb ook nog wel wat dingen gedaan wat betreft onderhoud van de site enzo. De eerste twee weken probeerde ik sowieso elke dag wel iets te doen te hebben (buitenshuis). Even naar ikea, bezoekje brengen aan een vriendin etc. Op een geven moment werd dat lichamelijk wat te zwaar, in combinatie met de zorg voor een peuter. Maar toen ben ik de momenten dat hij zijn middagdutje doet wat andere 'projectjes' gaan doen. (fotoalbums bijwerken, sinterklaasgedichtjes schrijven.) Inmiddels gebruik ik de slaaptijd van onze zoon om zelf ook een dutje te doen, dus de behoefte om met werk bezig te zijn wordt vanzelf wel minder. Maar ik kan ook niet in één keer zomaar stoppen met werken hoor.
Ik moest vrij plotseling met 30 weken met "verlof". Dat was wel schrikken en ook echt afkicken. Tot 34 weken nog wel 3x daar geweest om dingen af te ronden. Verder lees ik nog steeds de e-mail (af en toe is een reactie ook echt nodig). Maar ik merk dat ik het allemaal goed van me af kan zetten. Als de baby er is dan is werk helemaal ver weg! (Behalve dan het kraambezoek van collega's)
Ik heb er ook last van. Mijn privemail en werkmail lopen door elkaar en mijn vervanger logt dus gewoon op mijn privemail in. Als ik dan zie dat iets maar niet beantwoord wordt gaat het kriebelen en moet ik m'n best doen om niet in te grijpen. Bij mijn eerste kind had ik dat ook en heb het toen niet/te laat losgelaten met als resultaat dat ik in het ziekenhuis, 2 uur voordat ik beviel, nog emails aan het verzenden was en ook tot 3 weken na de bevalling gewerkt heb. Dit is echt geen aanrader! Om die reden dwing ik mezelf om nu af te schakelen. Ik wil dit keer echt kunnen genieten van mijn kleintje en niet werken. Mijn tip dus (ook voor mezelf) op tijd afschakelen!
@Ishetzover: is het dan niet een idee om toch met twee aparte emailadressen te gaan werken? Sowieso lijkt het me al geen fijn idee als een vervanger ook in je privémail kan.
Dat lijkt mij inderdaad ook niks. Werk en prive gaat dan wel erg door elkaar lopen. Hier eerste 'echte' verlofdag gehad. Vorige week waren we een midweekje weg, dus dat voelt toch meer aan als 'gewone' vakantie. Was een lekker dagje. Mijn man kon onze zoon naar school brengen dus ik mocht lekker uitslapen. Daarna wasje gedaan en een start gemaakt met het opruimen van de zolder en uitzoeken van de dozen kleertjes van de oudste. Vanmiddag afspraak bij de vk. Liggingsecho gehad. Alles gaat goed. Hij ligt netjes met het hoofdje 'beweeglijk in het bekken' en ze kreeg zijn gezicht heel leuk op de foto . Folders meegekregen over de bevalling (gaan we volgende keer uitgebreid bespreken). Morgen afspraak bij een jarige vriendin. woensdag fysio en de middag met mijn zoon pepernoten bakken. donderdag weer verder op zolder. vrijdag feestje van mijn nicht. Dus we komen de week wel door denk ik zo. En zaterdag is het sinterklaasfeest van het werk. Dus dan zie ik de leuke collega's met kleine kinderen weer. Gezellig !!