Hallo meiden. Ik heb een vraag, onze dochter kan behoorlijk doordrammen als ze haar zin niet krijgt. Ze gaat dan met spullen gooien en op de grond liggen. Ze schreeuwd dan heel de boel bij elkaar. Nu is mijn vraag, kan ik haar op dat moment het beste negeren? of moet ik wel een reactie geven. Zoja wat kan ik er tegen doen om haar wat rustiger te krijgen. Ik hoor in mijn omgeving dat het wel normaal is, en dat veel kinderen dat hebben. Maar onze kleine meid kan behoorlijk tekeer gaan.
Mijn zoontje doet dit ook, als iets niet mag driftig worden, krijsen, met speelgoed gooien, papa/mama slaan etc. Ik zie het maar eventjes als frustratie. Wat ik doe: ik vertel hem dat iets niet mag en haal hem erbij weg. Dan wordt ie boos. Daar reageer ik in eerste instantie niet op. Ik negeer het echte driftig worden. Gooien met speelgoed en papa/mama slaan negeer ik in principe ook, zeker tijdens zo'n driftbui, omdat ik het idee heb dat hij dan mijn aandacht wil trekken (omdat ik hem negeer). Ik haal hem wel weg bij dingen die echt stuk kunnen/gevaarlijk zijn. Dan blokkeer ik zijn weg of zet ik hem ergens anders neer. Ik ga daar niet uitgebreid op in. Op een bepaald moment gaat het driftige krijsen over in doelloos huilen (dan 'blijft ie hangen' als het ware in de driftbui). Dan pak ik hem bij me en leg ik uit dat wat hij deed niet mag, dat hij daar boos van werd en dat dat heel normaal is. Ik probeer zijn gevoel te benoemen, zodat hij het hopelijk gaat herkennen. Ik zeg dan: "je mag best boos zijn op mama, maar je moet wel luisteren". Alles gewoon op een rustige toon. Dan vertel ik dat het nu over is en dat we weer vriendjes zijn. Meestal wil hij geen kus , maar dat zou een mooie afsluiter zijn. Daarna hebben we het er niet meer over. Zo doe ik het... wie weet heb je er wat aan! EDIT: als hij papa/mama slaat of met speelgoed gooit, buiten een driftbui om, dan zeg ik er uiteraard wél wat van gewoon 3x waarschuwen en anders wegzetten. Er ligt ook een zachte stoffen bal beneden, als hij dan smijtneigingen krijgt, geef ik hem die.
Julia heeft het niet zo ernstig, maar ik hoor overal dat het gewoon genegeerd wordt. Ik doe dat zelf niet. Julia weet heel goed wat nee betekend, en als ik haar zeg: 'Nee, Julia, daar hoef je niet om te huilen of raar te doen, nu is het klaar.' Dan stopt ze ook en gaat ze wat anders doen. Niet dat ze dan meteen heel blij is, maar ze hoeft niet zo raar te doen als er iets niet mag. Maar zoals ik al zei, Julia heeft het niet zo heftig (gaat huilen en op de grond liggen), en het heeft geen zin om heel boos te worden waar je kindje dan nog bozer van wordt. Ik ben ook niet boos, maar Julia luistert/reageert gewoon heel goed op die begrenzing van 'nee'. Negeren doe ik tot een bepaalde hoogte, maar bij huilen/drammen krijgt ze wel gewoon een nee te horen.
Goh, dat klinkt me bekend!! Mijn dochtertje is 16 maanden en kan er ook wat van. Ze kan ook flink boos worden en slaat soms. Ik mopper dan op haar. Ik zeg dat ze niet mag slaan of zeg dat ze niet zo boos moet zijn. Door boos te kijken en kort te zeggen wat niet mag, lijkt het indruk te maken. Ze kijkt dan heel zielig en trekt en pruillip. Soms helpt afleiden ook, want als kids in de gaten hebben dat iets niet mag, doen ze het nog meer. Wat ik merk dat helpt is niet alleen zeggen wat niet mag, maar ook wat wel mag. Dus niet alleen: je mag niet slaan, je mag dat niet hebben, niet kapotmaken enz. Maar ook: je mag gaan spelen met de ..... Succes!!
meestal negeer ik het, als het onder het eten is en ze wil niet eten/ wil ermee gooien dan zetten we haar even met stoel en al op de gang om uit te razen, en na 2 minuten weer erbij. dat helpt vaak erg goed. Ik vind het ook lastig hoor, hoe ik t beste kan reageren, maar ik merk dat negeren het beste werkt, en idd vaak gaat het over in 'gewoon'huilen en dan helpt afleiden. Succes!
Bedankt voor jullie tips. Ik ben ook van mening om niet heel erg boos te worden op onze dochter, want als ik dat doe wordt ze alleen maar bozer. Dus ik blijf er wel rustig door. Als ze iets doet wat niet mag zeg ik meteen nee dat mag niet, ze snapt het maar al te goed, want ze begint al boos te worden als ik alleen al nee zeg. Ik probeer haar dan ook met iets anders leuks af te leiden, door muziek te luisteren of een boekje te pakken. Eerst trapte ze daar nog wel in, maar dat is helaas voorbij Ik vindt het ook heel erg moeilijk om boos op haar te worden, ik vindt het meteen heel zielig.
Mijn zoontje weet ook heel goed wat nee betekend maar op zulke momenten is hij oost-indisch doof hahaha.. Ik negeer het hier ook want als ik nee zeg geef ik al te veel (negatieve) aandacht. TS: mijn zoontje is ook 17 maanden en ik heb hier van de week ook een topic over geopend. Hier het zelfde probleem op het moment, al had ie vandaag een goeie dag
Herkenbaar, alleen is het bij mijn dochtertje iets milder volgensmij. Als ze met dingen gooit reageer ik verbaasd, zo van: kijk nou, ligt het op de grond, ga maar even opruimen.... Helpt soms. Als ze echt boos is en met d'r handjes gaat wegduwen pak ik soms haar handjes vast en kijk haar aan en zeg dat het nergens voor nodig is en dat ze rustig moet doen. Helpt ook soms. Als het niet helpt en het word huilen dan laat ik 'r even huilen. Benoem ook vaak haar emoties. Dan zeg ik: oh, ben je boos... en dan laat ik 'r even. Vaak komt ze zelf al wel weer met een speeltje aan gelopen 5sec later.
Jaja, heel herkenbaar, mijn zoontje kan razend worden en gaat dan gooien met dingen en brullen, met zijn hoofd op de grond slaan etc. Dat met zijn hoofd bonken negeer ik, de spullen die hij op de grond mikt, laat ik hem sinds een maand of 2 gewoon allemaal weer opruimen als hij is uitgeraasd. Moet zeggen, dat werkt ook wel, hij smijt een stuk minder.
als ze boos wordt en gaat gooien met dingen negeer ik haar, alleen soms wordt de driftbui zo groot dat ze zichzelf lijkt te vergeten en echt zwaar in paniek raakt (boos) en dan pak ik haar in m'n armen stevig vast (probeert ze wel los te komen, dus stevig ) en dan laat ik haar uitrazen en dan komt ze vaak snel wel tot rust
Je zegt duidelijk dat iets niet mag, dus dan zou ik het verder negeren. Ik doe dat zelf ook, ik zeg duidelijk tegen mijn dochter "Nee dat mag niet" of "Nee dat is van mama/papa" en dan kan ze wel boos worden, maar daar reageer ik dan niet op. Ik laat haar gewoon, spreekwoordelijk, "in haar sop gaarkoken". Het is altijd zo over.. dus dat werkt hier, tot nu toe, heel goed.
Dat zal per kind ook zeker verschillend zijn, maar ik denk dat er ook genoeg ouders zijn die hun kind niet durven aanspreken op dit soort gedrag. "Het hoort bij de leeftijd" is dan wel heel snel gezegd, terwijl ik van mening ben dat ook dit soort driftige buien echt nergens voor nodig zijn. Julia begint er ook wel aan, maar ik laat dat echt niet toe. In sommige gevallen kan dat zeker wel!
Dat is zeker per kind verschillend idd. Als Lucas in een driftbui zit en ik ga er tegenin (ook met een kort duidelijk 'nee'), dan wordt het alleen maar erger. Hier dus wel beheerst laten uitrazen en daarna troosten en benoemen wat er gebeurde. Het gaat erom dat je de strategie ontwikkeld die bij jouw kind het beste werkt . Hij heeft ook wel eens 'aanstellerige buien' en die kap ik idd ook af. "nou zeg, doe eens niet zo gek! of 'mama vindt wel dat je een beetje raar doet'. Als ik dat op een vrolijke toon zeg, is het zo over.