hoe is het met een tweede?

ja daar ben ik ook benieuwd naar of de tweede ook weer zo wennen is of dat je weer ff beklemmend gevoel krijgt.

Niet dat wij nu al voor een tweede willen gaan

 

Ik ben ook erg benieuwd naar de reacties. Wij gaan vanaf november voor een tweede.....!

 

Mijn ervaring met de 2e is dat je er zo inrolt. Ik had zo goed als geen wen periode, alles ging gewoon vanzelf. Was ik bij de eerste nog weleens erg onzeker, nu had ik dat echt totaal niet. Ik ben ook vele malen makkelijker nu. Met Milan hield ik me zo ontzettend strikt aan de tijden, nu wijk ik er wel wat makkelijker vanaf (bv de slaap/voedingstijden), maar houd over het algemeen wel zoveel mogelijk de rust en regelmaat in het oog. Als je dat niet doet, dan kun je echt niets meer, je zult wel soepeler moeten zijn met een 2e..

Ik weet nog dat ik het heel druk vond toen ik Milan kreeg, maar nu vraag ik me weleens af waar ik het toen zo druk mee had met een baby Milan is nu een op en top peuter en daardoor heb ik het nu een heeeeeeeeel stuk drukker dan toen hij nog een klein beebje was, maar voor mijn gevoel kwam ik toen tijd te kort..

Misha is trouwens wel een model beebje hoor. Die wordt lachend wakker en gaat weer lachend naar bed. Verder huilt ze zeer zelden, ze vermaakt zich eigenlijk prima. Milan is gek op zijn zusje, heeft totaal geen last van jaloezie. Ik las dan ook altijd even tijd appart voor hem in, is wel belangrijk vind ik....

 

mijn ervaring van een tweede is dat ik het erg druk vondt

maar ja was mijn oudste zoon nog maar ruim 11 mnd oud toen zijn zusje geboren werdt

de eerste 4 jaar waren hectisch maar kwa gewenning nee daar rol je zo weer in

zelfs na 11 jaar was de derde een gewenning , dacht dat ik zou denken ppfff jeetje een baby wat ook weer te doen

maar nee dit ging eigenlijk allemaal automatisch , na 11 jaar pakte ik zo de draad weer op

 

ja idd dat verbaasde mij helemaal met Caitlin

alles ging zo relaxt alsof ik al die tijd nog in de kleintjes had gezeten

ook herkende ik veel dingen zoals krampjes eerder dan met mijn eerste
en de huiltjes hadden voor mij de bekende betekenis dus kon je er sneller op ingaan

ze zeggen ook wel moederinstinct maar toch als je al een kindje hebt is de 2de 3de 4de een stuk makkelijker vind ik
je bent een stuk zekerder van jezelf

 

Bij ons zat er een goed anderhalf jaar tussen. Het is wel drukker maar vooral eigenlijk nu, in het begin sliep hij nog veel dus tja dan heb ej er niet zo´n `last`van. Nu hij meer wakker is en ook wil spelen ed. is het wat schipperen wie mn aandacht krijgt.

Je verschoont alleen 2x zoveel luiers, extra wassen, je huis ligt nog voller met speelgoed en er is altijd iemand die iets van je nodig heeft. Groot voordeel is dat ze afentoe eens tegelijk een middagdut doen en de 2de is heir veel makkelijk dus dat scheelt ook wel.

Ben wel blij dat de eerste een moeilijk geval was en de 2de makkelijker... omgekeerd zou wel een stukje zwaarder zijn denk ik.

Verder je zit al in een ritme met een klein kind, je kinderliedjes zijn nog helemaal up to date en je hebt de handigheid nog te pakken... in dat opzicht gaat het gewoon door.

Aller aller mooiste is toch wel dat ze helemaal gek op elkaar zijn... mn zoon lacht het allerhardst naar mn dochter en mn dochter is heel trots en bezorgd op haar broertje. Maar das ook een beetje geluk hebben

 

dat is ook Zeeuwsmeisje dat ze gek zijn op en met elkaar

waar mijn zoon vroeger ging hobbelde zijn zusje achteraan

alleen als je wat ouder worden zie je toch verandering daarin komen
ze gaan hun eigen weg , kiezen andere vriendjes en met de pubertijd kan het soms flink donderen in huis

 

Tja maar dat hou je toch wel... ik kom uit een echt meiden gezin, vroeger best gezellig maar toen we allemaal ongeveer tegelijk in de pubertijd zaten... Ai, kan me nu ik zelf moeder ben veel beter inleven in mn moeder.

Voorlopig geniet ik nog ff van de drukte maar wel vreedzame tijd hier... straks hopelijk iets meer tijd voor mezelf maar wat minder vreedzaam misschien

 

ZWAAR
Haha echt waar ik geniet wel vaak maar ik vind het echt enorm zwaar.
Mijn oudste is sinds een week erg jaloers en ik kan hem niet alleen laten met Niels.
Niels slaapt nog niet door 's nachts dus de nachten zijn nog gebroken.
Hun slaapjes vallen niet samen dus als ik weg wil moet er altijd iemand hun slaapje overslaan.

Maar Niels is wel makkelijker overdag. Of dat komt omdat ik er niet net als bij Lars steeds met mijn kop boven hang of omdat het in zijn karakter zit weet ik niet. Hij kan lekker lang alleen spelen, is veeeeel sneller in zijn ontwikkeling en is enorm vrolijk.

Maar ik blijf het zeggen als ik het over mocht doen dan zou ik er 3 jaar tussen willen hebben. Nu zit er nog gene 2 jaar tussen.

 

Ik vind het niet zwaarder.. je begint gewoon weer opnieuw met de 2de alleen dan veel relaxter. Gelukkig slapen mijn oudste (nu 2 jaar en 8 maanden) en de jongste (nu 1 jaar) tegelijk met hun middagslaapje!. Ook s'avonds gaan ze tegelijk naar bed.

Je moet wel leren je aandacht te verdelen, maar ook dat loopt hier vanzelf!

 

Ik kan me gewoon aansluiten bij de bovenstaande antwoorden. Het is nu wel een stuk drukker in huis, maar die wenperiode is er niet echt. Je zit er nog volop in en het is gewoon een tweede kindje die er bij komt, je hebt alles nog prima onder de knie.
Ik ben ook veel minder onzeker en zoals sommige andere dames al zeiden, ook minder aan een tijdschema gebonden. Laat alles veel meer gewoon op me afkomen.
De gebroken nachten zijn wel zwaar, als je er 's morgens toch uit moet voor je andere kindje, maar ook dat moeten we erbij nemen.

 

Heel duidelijk verschil vind ik dat jij als moeder bij de eerste snel aanpast aan je kindjes schema en bij de tweede moet het kindje zich maar noodgedwongen aanpassen aan het al bestaande schema, want alles omgooien is veel te drastisch. Zeker voor het oudste kind die al zolang hetzelfde riedeltje is gewend. Dus daar wil je aan vasthouden om de overgang zo rustig mogelijk te laten verlopen voor je oudste...

Overigens schelen Milan en Misha 2 jaar en 5 maanden.