Hoe wisten jullie dat je een verzakking had? Ik denk dat ik een verzakking heb maar ben nog niet zover dat ik naar de huisarts durf omdat ik bang ben dat ik het fout heb. Ik heb geen pijn alleen urine verlies, ik voel niet meer wanneer mijn blaas vol zit + ik voel een soort bal, denk ik.
Ik moet echt weer aan de slag met de fysio..Dat eerst. Ja waarom zo lang gewacht. Ik weet het niet. Ik denk inderdaad met de geachte dat het wel beter zou worden, want na de geboorte van de oudste was dat ook zo. Maar ik denk dat 2 zwangerschappen kort na elkaar ff te veel van het goede was.
Die heb ik ook gebruikt bij de fysio en het is de investering zeker waard! Zonder dat ding, dus alleen met oefeningen, schoot het allemaal niet op. Het apparaat heeft een soort van kleine elektrische schokjes aan je bekkenbodem spieren (de fysio kiest een specifiek gebied) waardoor ze aantrekken. Je moet uiteraard ook zelf meedoen maar het geeft net ff dat extraatje
Je zou ook direct een afspraak bij bekkenbodem therapeut/specialist kunnen maken.. dit hoeft niet perse via de huisarts. Mij gaf dat een heel stuk rust op een of andere manier.. En van daar kun je misschien meer te weten komen en er aan werken.. ! Kom op, you can do this! Je hebt maar 1 lichaam!!
Ik ben 40 en ruim 3 weken geleden bevallen van mijn vierde. Voor de bevalling heel erg fit en nergens last van maar nu toch de afgelopen week veel klachten gekregen Na derde ook gehad maar is met rust vanzelf overgegaan. Nu even afwachten maar niet lang denk ik...
Nog enig idee hoelang dat heeft geduurd na je derde? En was je toen ook bij een fysio geweest? en, van harte gefeliciteerd!!! Wij binnekort ook een vierde als alles goed is/gaat!
Inmiddels ben ik een aantal keer bij de bekkenbodemfysio geweest en heb oefeningen gekregen die ik moet doen. Ik heb last meer gehad van het "balgevoel" en heb het idee dat de verzakking toch veel minder is. Dus, wacht niet te lang met het zoeken van hulp!
Logisch dat je tijdens zwangerschap minder klachten hebt Je baarmoeder groeit en drukt blaas, voor en achterwand tijdelijk op z'n plek. Baarmoeder hangt nu minder aan z'n spieren omdat hij nu gevuld is en meer door bekken ondersteund wordt. Vreemd dat je het eerste jaar al een ring of kubus zou krijgen. Ik heb van gynaecoloog en de bekkenfysio begrepen dat dit geen nut heeft om eerste jaar te doen. Alles is dan nog slap en uitgepakt door o.a. hormonen en een ring zou dan geen houvast hebben. Bij mij hebben ze het met 6 maanden geprobeerd en hij viel er binnen een paar uur al uit. Gyn gaf aan dat ik echt een jaar moest ontzwangeren voordat het überhaupt nut had om uit te proberen. Fysio: neurofeedback (dacht ik) kleine probe die dan van onderen erin moet en dan Aangesloten wordt aan computer. dan op een beeldscherm zien wat je bekkenbodemspieren doen. Dit kon dacht ik na 2 maanden na de bevalling. Alleen zelfstandig bekkenbodem Oefeningen doen heeft vaak weinig nut. Je denkt vaak dat je het goed doet maar dat is vaak niet zo. Ik dacht dat ik gigantisch goede controle over m'n spieren had en toen de fysio vroeg om ze aan te spannen gebeurde er op het beeldscherm helemaal niets Ik moest dus helemaal leren om alles weer te ontspannen en aan te voelen. Werkte super goed icm die computer. Zo zag je dat ze eigenlijk continu gespannen waren. Van fysio moest ik bijv 5 seconden aanspannen en je zag na 2 seconden de lijn al zakken omdat het niet lukte. Op den duur kon ik dit na een paar sessies goed vol houden. Daarnaast nog oefeningen om goed te kunnen plassen, houdingsoefeningen. Weinig tillen. Gaan liggen zodra je beetje vermoeid gevoel van onderen voelt enz. Ik heb vooral last als ik op een dag teveel gedaan heb. Teveel gelopen of getild. En tijdens menstruatie. Verder weinig last. Voorwand, baarmoeder en achterwand verzakking. Wel advies gekregen niet nog een keer zwanger te raken. Elke zwangerschap/bevalling grotere kans dat het verergerd.
Half gaan liggen, benen in een hoekje en op uw hand blazen of kuchen. Als je dan met een spiegeltje kijkt naar wat er gebeurd, zie je gewoon een volle vagina/ bal en mss wel wat naar buiten komen.
Zo zie je maar weer dat elke verloskundige of bekkenbodemspecialist of gynaecoloog hun eigen ervaringen en beredeneringen hebben... En dat vind ik het meest frustrerende van alles... Hier word juist gezegd dat ze dus wel een ring/kubus (proberen) te plaatsen eerste jar na bevalling om alles fijn te ondersteunen en je dus minder last ervaart. Ondertussen dus wel flink aan de bak met al die oefeningen etc. ik denk dat het ook vooral per persoon verschilt , gezien we allemaal anders in elkaar zitten qua lichaam... Ik hoop stiekem dat ik bij de gelukkige hoor! Maar ga van t ergste uit... Het is voor nu vooral afwachten hoe ik uit de bevalling kom.. Ook hier lees/hoor ik weer verschillende verhalen over. Sommigen verergert het erg, anderen blijven t zelfde en weer andere verbeterd wat...
Dat neurofeedback staat hier idd ook op de planning, ben heeeel benieuwd!! Haha Want net wat je zegt, je denkt t goed te doen maar feitelijk gebeurt er niets
ik ben 41, 3 kids en kan sinds nr 3 er is niet meer op de trampoline, rennen etc.... Maar geen zin om naar fysio te gaan.. kan ik de discipline niet opbrengen dus laat het erbij zitten... Ik doe soms verbandje in tijdens wandelen....
Hier ook 40+ (bijna 50 al) en ik ben in 2014 geopereerd aan een verzakking. Ze hebben alles weer ophoog getrokken zeg maar. Ik had al langer klachten en op een gegeven moment leek het wel of er iets uit kwam. Naar de huisarts en toen fysio. Mijn bekkenbodemspieren waren ook bagger. Fysio hielp toch niet genoeg en toen operatie. Heb echt geen centje pijn gehad en het gaat heel goed. Doe elke dag 2 keer bekkenbodem oefeningen. Heb soms nog wel een beetje urineverlies maar alleen als ik bijvoorbeeld met de kinderen trampolinespring.
Wat voor soort verzakking had je? En is daar echt niets meer van over? Op urineverlies op trampoline dan dan... (Dat valt evt nog wel te vermijden... die trampoline hihi)
Ik moet even heel goed nadenken, volgens mij een voorwand en blaasverzakking. Ik weet het niet helemaal meer zeker. Ik merk er in het dagelijkse leven helemaal niets meer van.
Vond je dat niet enorm spannend?! Las ook van ingrepen die gewoon niet goed voelen en dat ze daar de rest van hun leven last van hadden dan... brrr
Nee helemaal niet, alternatief was veel urineverlies houden, pijn bij sex en contant een naar gevoel van onderen. Ik heb natuurlijk eerst allerlei andere dingen geprobeerd.
Ok dus bij enkel inspanningsincontinentie kom je daar niet voor in aanmerking? Ik heb er eigenlijk ook weinig hinder van.. springen / sportenhoeft niet zo van mij en anders evt maansverband in... als het maa zo blijft