hoi dames, vandaag weer n nieuwe dag. Ik heb gister egt de hele avond verpest. Kon gewoon niet stoppen met huilen en was compleet depressief. Ging egt in mijn eigen wereldje leven terwijl mijn man naast me zat. Hij was egt radeloos met me. Ik ben egt n ongelooflijke trut. hij wil me zo graag helpen en ik laat het gewoon niet toe.
Hoi meiden, skatjuh, misschien komt dit helemaal verkeerd bij je over maar misschien kan het je helpen om met iemand van buitenaf te praten die even niet in dezelfde situatie zit om te voorkomen dat jij je nog meer gaat afsluiten van je man. Je zit zo in het verdriet en wanhoop. Ik ken jouw situatie natuurlijk niet goed genoeg maar je geeft duidelijk aan dat je er zelf niet meer uit komt. Je vindt het moeilijk om je te laten helpen door je man terwijl dat zo mooi is in een huwelijk, er voor elkaar zijn. Skatjuh, heel veel sterkte! Angelica, ik denk dat het wel fijn is om met een maatschappelijk werkster te praten na al die nare ervaringen. Wat goed dat je een second opinion hebt aangevraagd en dat ze je daar serieus nemen. Beetje raar om te zeggen dat de vriend van jouw vriendin een computer wil en zij een kind en zul je net zien, dat lukt natuurlijk ook weer. Mijn vriend en ik willen allebei een kind, een computer hebben wel al meiden, dikke knuffel voor jullie allemaal!
He Meiden, Bedankt voor jullie lieve berichten. 123, HAHAHAHAHA, die is goed.Ik geloof ook dat het goed is om met iemand te praten, misschien kan ik het een plekje geven. Skatjuh, Misschien helpt het om met iemand te praten, ik ga het ook proberen. Voor mijn man is het ook niet leuk, dat ik alleen maar aan het huilen bent. Ik ben het ook zat en ook andere dingen gaan hierdoor lijden. Het gaat gewoon goed komen met ons Groetjes, Angelica
123: Oke dankje voor je reactie. Mmm vanmorgen was mijn temp weer 36,7 (***) dus heb vanmorgen de hele morgen lopen janken... stom he. Ja this moeilijk hoor, maar ben niet de enigste, dat is alweer een kleine troost. Hoe gaat het clomid gebeuren is zijn werk, ik lees wel heel erg veel, ik moet 5 november naar de fertiliteitspoli. Beginnen ze snel met clomid geven? Of gaat daar nog iets aan vooraf? Groetjes
Hallo Meiden., Ik ben nieuw hier. Ik ben een meid van 28 jaar en sinds vorig jaar juni getrouwd. Wij hebben al een hele tijd een kinderwes net als jullie. En wil bij ons ook niet lukken. Ik ben in Jan 2008 van de pil afgegaan eerst om mn ongesteld op gang te laten komen alleen kwam ik er al snel achter dat ikheel onrelmatig ongesteld ben. de ene keer 7 weken dan weer 8 en een paar keer 4 weken. Daardoor is het erg moelijk plannen. Heb nu een paar keer een ovulatietest gedaan en hij gaf een eer aan dat 7 (?) dagen vruchtbaar was en is een keer voorgekomen dat ik helemaal geen eisprong heb gehad. Ik ben gister naar de ha geweest omdat ik nu ook wel naar het zh wil. Hij wou me eerst niet doorverwijen. Ik heb van jan08 tot jan09 aan een antidepressiva gezeten. Hij vond het op zich maar goed dat ik niet zwanger ben geraak omdat het schadelijk kan zn voor de baby. Maar de antidepressiva heeft geen invloed op mn ongesteldheid dus wou hij uiteidelijk me wel doorsturen. Ik ben niet aan het temperaturen omdat je het eigelijk op een vast tijdstip moet doen gelijk uit bed en dat is voor mij niet haalbar omdat ik in de zorg werk en heel onregelmatig werk helaas. Vandaag was het echt zo'n kut dag. Mn schoonzusje is zwanger en mn beste vriendin precies zoals jullie zeggen binnen een zucht en een scheet. Zo frustrerend is dat zeg. Ten mn schoonzusje hier was ben ik echt huilend de kamer uitgelopen kon er even niet meer naar horen. Denk dan altijd waarom mogen wij dan zwanger raken en al die anderen wel. Net zoals jullie het hebben. Zo dit is wel een heel verhaal geworden. Hoop dat iedereen hier zwanger raakt! Groetjes, Sanne
Hoi Sanne, heel herkenbaar, jouw verhaal. Hier kun je even lekker je ei kwijt. Heb je nu een afspraak mogen maken met het ziekenhuis?
Hoi 123, Ja ik heb gister een afspraak gemaakt. Moet eerst naar een verpleegkundige en dan naar de gyneacoloog. Over 2 weken. Heb eigelijk geen idee wat me te wachten staat. Hebben jullie dat ook dat als je 1 ziet lopen die zwanger is, dat de drang van ik moet/wil ook steeds heftiger wordt.? Groetjes..
Hoi Sanne, er is hier ook een topic over wat je te wachten kan staan wanneer je voor het eerst naar de gyn gaat. Ik herken die drang wel, zeker als collega's of vriendinnen zwanger raken en jij 'stiekem' al van de pil bent maar ondertussen een jaar verder bent... frustrerend...
Wij zijn ook al vanaf 2006 in de MMM, tel daarbij de tijd op dat we aan het oefenen waren..inmiddles al heel wat behandelingen gehad en nog zeggen mensen..Je bent er teveel mee bezig..!! Tuurlijk het is wetenschappelijk bewezen dat het zaad zeer slecht is, heel weinig, en praktisch niet beweegt, wij kunnen alleen via ICSI zwanger raken.. Nee hoor, nog altijd zeggen mensen dat we er teveel mee bezig zijn..je zou ze!
Hallo iedereen Ik ben angilla en ik ben in deze toppic nieuw.Zelf probeer ik al aardig tijd ergens mee te praten alleen lukt het me denk ik niet helemaal.Ik zou graag even mijn hart hier willen luchten als dat kan en mag. Ik ben dus angilla ben 22 jaar oud ben vorig jaar aug gestopt met de pil.Loop sinds 7 sep bij de gyneacoloog en nu wachten op mijn menstruatie voor bloed onderzoek.Ben al tussendoor al ongie geweest maar was toen in italie.De gyneacoloog had gezecht dat ik een 1 of andere aan doening had maar wou niet uitleggen wat ik had ( zij het namelijk op zo'n medische term) Met de echo kon hij al zien dat hij dacht wat het was maar vond dat hij nog eerst voor alle zekerheid de bloedtest moest afwachten. En 123 ik snap je helemaal mijn tante is nu zwanger en ik vind eht heel moeilijk om er naar te kijken.Zelf ben ik ook wel heel erg blij voor haar tis een beetje tegen strijdig.Ik ben zelf ook heel erg jaloers is het ook weer niet en boos ook niet maar op de dag dat ik mijn eerste of 2de menstrutie had hoorde ik van mijn nichtje dat zij zwanger was terwijjl ze niet eens voor een kindje was gegaan en nu zie ik haar met een paar maanden oude baby en dan heb ik echt zo'n pijn in mijn hart dat ik dat ook zo graag wil.Zelf ben ik ook tante van 2 hele mooi kinderen. 1 van bijna 3 en 1 van bijna 1.Tis geweldig om tante te tijn maar als ik zo kijk naar die kinderen dan jeuk het echt wel bij mij hoor.Hij is ook zo'n lekker ventje en zij ook zo geweldig.Ik zou gewoon zo graag een mama willen worden dat ik soms oook echt in huile uitbarst.
Hoi meiden, Ik sluit me ook aan. Na ons huwelijk in juli 2007 hebben wij het 'zwangerschapstraject' in werking gezet. Dit omdat ik zelf een lichamelijke handicap heb, we wilden weten of mijn lichaam het aan kon, en ook of er kans op herhaling was voor ons kindje. We wilden dus, voordat we echt met de pil zouden stoppen, goed voorbereid zijn. Na een half jaar wachten op een DNA test (wat duurt dat langggg) kregen we het goede nieuws dat de klinisch genetica afdeling niet verwacht dat ons kindje mijn handicap zou krijgen. Ook van mijn artsen kregen we een 'go', een zwangerschap zal ontzettend zwaar voor mij worden (ben maar 1.32 'lang') maar ze zagen geen redenen om het af te raden. Supergoed nieuws dus, dus juli 2008 zijn wij, heel romantisch precies 1 jaar na ons huwelijk, met de pil gestopt. Maarja, toen kreeg ik er nog een extra 'cadeautje' bij, namelijk dat ik helemaal geen eisprong heb. En inmiddels zijn we dus bijna 15 maanden en diverse Clomidbehandelingen verder. In die tussentijd zijn we halverwege het traject plotseling teruggefloten en lagen de behandelingen een tijd stil, omdat ik, alleen vanwege het feit dat ik in een rolstoel zit, eerst maar eens met een maatschappelijk werker moest praten. Uiteindelijk ook daar 'goedgekeurd' (want zo voelde het!). Het 'niet te veel mee bezig' zijn heb ik inderdaad al vaker gehoord. Lastig om goed op te reageren vind ik. Ik heb het idee dat het nog wel even gaat duren voordat wij zwanger zijn. En mocht ik zwanger raken, dan zijn er weer andere mijlpalen te overwinnen. Want zwanger worden is één ding, maar ik vraag mij ook af of hoe mijn lichaam gaat reageren, gaat het het aankunnen? Hoe zal ik er na de zwangerschap uitkomen? Ben ik dan nog zo zelfstandig als ik nu ben of zal mijn partner of anderen heel veel bij de verzorging van ons kindje moeten helpen? Dat laatste ben ik eigenlijk nog het minst bang voor. Ondanks mijn 'handicap' heb ik een super leven. Een ontzettend lieve man, een hond, huis, baan, auto, en ik ben ondanks mijn rolstoel altijd zelfstandig geweest. Maarja, dat moesten we dus eerst bewijzen aan het maatschappelijk werk alvorens we verder mochten, en dat steekte wel. Het is een heel verhaal geworden, sorry Wat ik eigenlijk zeggen wilde is dat iedereen zijn eigen 'verhaal' heeft, maar dat het gemis en de gevoelens vaak hetzelfde zijn. En voor mensen die daar (gelukkig) geen ervaring mee hebben, is dat moeilijk te begrijpen.
dames jullie zijn allemaal enorm welkom hier. Ik hoop voor jullie allemaal dat het snel een roze tijd zal worden (ipv rood )
dat hoop ik ook, dat die roze periode er voor ons allenaal aankomt Dazwa, ik moest wel even slikken van je verhaal. Ik moet wel zeggen, dat ik je ontzettend moedig vind. Idd iedereen heeft een verhaal en gelukkig kunnen we het hier met elkaar over hebben. Mijn zusje is nu bezig voor de 2de en ik hoop stiekem toch wel eerder zwanger te zijn dan haar8) De eerst keer hoefde ze alleen al naar haar man te kijken en ze was zwanger. Angilla, wanneer krijg je de uitslag van de bloedtest?
skatjuh, hoe gaat ie vandaag met je? voel je je iets betr? dames de roze wolken komen er aan! al is hier vannacht de rode boven komen drijven, maar ik wacht op de roze volgende maand! (zou mooi verjaardagskadootje zijn!!)
Elisa, Zou mooi zijn als je volgende maand op de roze wolk zit! Angelica, Ik weet precies wat je bedoeld. Om eerder dan je zusje te zijn. Succes meiden!
Voorlopig nog niet moet namelijk eerst ongie worden en dat duurt nog 3 weken. Toen ik 7 sep naar de gyneacoloog ging zij hij dat ik de eerst volgende keer als ik mijn ongie had bloedprikken alleen ik ging 9 sep op vakantie en ik had 12 sep weer mijn ongie dus dat was effe balen.En ik heb niet echt een regelmatige cyclus maar ik denk dat ik over 3 weken weer mijn ongie heb.Dus rond november kan ik weer naar de gyneacoloog en dan heb ik mijn uitslag + die van me man.
Skatjuh, ik zie dat je morgen weer terug moet voor onderzoek van je eitjes? Heel veel succes morgen en roze wolken heb ik ook liever dan rode! Dazwa, ik moest ook even slikken na het lezen van jouw verhaal. We zullen je hier steunen als je dat nodig hebt. Inderdaad, ieder heeft hier zijn eigen verhaal maar we missen allemaal een babytje in onze armen en we voelen ons allemaal op z'n tijd gefrustreerd, boos en verdrietig. En dat mag ook. Angelica, ik hoop het ook dat jij eerder zwanger bent. Ik snap jouw gevoel helemaal! Angilla, het is leuk om zoveel mooie kindjes om je heen te hebben maar dat maakt het gemis ook groot vind je niet? In huilen uitbarsten is helemaal zo gek niet. ukoldaatje, ben je al met ICSI begonnen? Nou, laat maar komen die roze wolken! (eerst nog dat eitje bij mij...)
Het is idd prachtig om tante te zijn maar het gemis is idd heel groot.Soms zeg mijn nichtje per ongelijk mama en uuh sorry tantie en dan heb ik echt zo'n klote gevoel vanbinnen.
ik ben ook al aantal keer tante, oudste is 15 (ik 26) en de jongste is 5... ik heb het meer met vriendinnen, niet dat ik zeg kom maar bij mama ofzo, maar dat je denkt DIT WIL IK OOK!!!