Momenteel ben ik 35 weken zwanger en aan het aftellen naar de komst van mijn kindje. Waar ik superblij en trots op ben, ik verheug me echt op haar komst. Ondanks mijn 35 weken zwangerschap, wandel ik nog ruim 2 keer per dag een half uur tot een uur met mijn honden, rijd nog 1 keer per week paard, ben mijn tuin aan het verbouwen en werk nog free-lance. Ook het huishouden en alle bijkomstigheden doe ik nog lekker zelf. Boodschappen doe ik op de fiets of lopend.... Eigenlijk zou ik nog best mijn woonkamer een likje verf willen geven voordat de kleine komt. Ik ben dus een behoorlijk actief tiep. Mijn ietwat voorzichtige en bezorgde ouders wezen mij erop dat ik na de bevalling toch echt rust moest nemen en minstens een week boven op mijn bedje zou moeten gaan liggen. Dat ik daar wel op moet rekenen. Je lichaam heeft de tijd nodig om te herstellen en volgens ma (doktersassisitente) is traplopen, honden uitlaten en in de tuin schoffelen en absolute no-go. Ik wil gewoon als ik mij goed voel naar buiten en beneden, t.v. kijken, radio luisteren, boek lezen, mijn dieren knuffelen en het liefst zo snel mogelijk aan de wandel met beeb. Lachen voor de t.v. met manlief en gezellig eten aan de keukentafel. Donkere wolken pakken zich dus samen met dit (voor mij rampzalige) vooruitzicht. Het lijkt me echt v e r s c h r i k k e l i j k om hele dagen in bed te moeten doorbrengen. Ik krijg al rug, maag en hoofdpijn bij de gedachte. Mijn man is wel ruim een week thuis, dus het uitlaten van de honden en de zware dingen zal hij doen, maar is het echt, echt, echt nodig om bijna een week in je bed te gaan liggen? (ik snap ook wel dat je na een heftige bevalling het echt wel nodig hebt om bij te komen, en ik weet ook dat ik niet van tevoren kan zeggen hoe ik me voel) Maar dit vooruitzicht vind ik echt heel erg. Hoe hebben jullie de kraamperiode ervaren? En hoelang duurde het voordat je op de been was?
De eerste dag heb ik echt op bed gelegen. De tweede dag al kleine stukjes wandelen naar het toilet (de dag ervoor werd ik op de bureaustoel gereden). Vanaf de derde dag, was ik al wat actiever. Ik kon toen makkelijker uit bed en heb daar echt niet de hele tijd gelegen. Wel ben ik boven gebleven, omdat tarplopen met hectingen niet makkelijk was. De vierde dag ben ik al even beneden geweest. Wat ik wel weet, is dat ik het na d ebevalling heel prettig vond, dat mijn wereldje even in de slaapkamer was. Er kwam zoveel op me af, dat ik dit alleen maar prettig vond. Ook door de hechtingen, doe je het vanzelf wel rustiger aan. Je voelt je eigen lichaam wel. Laat het lekker op je afkomen. Als je babytje geboren is, vind je alles prima. Als jij lekker naar beneden wilt, en je kan het, dan is er niemand die je tegenhoudt.
Ik ben ook een actief typje, ook omdat ik 5 kinderen heb natuurlijk. Een hele week echt op bed liggen heb ik niet gedaan, maar ik raad je wel aan om wat je lichaam heeft gepresteerd niet te onderschatten. Ik heb wel alles heel rustig aan gedaan,want het risico bestaat dat je het dubbel en dwars weer op je bord krijgt na een maand of twee als je niet goed hebt gerust,dat heb ik toen bij mijn eerste kind gehad en dan heb je echt spijt!
Ik ben na de bevalling meteen gaan douchen en een paar uren daarna f lekker gaan schoonmaken ik sliep overdag ook niet dat kon ik op een of andere manier niet hihi kreeg wel op mijn donder da ik rustig aan moest doen.. maja om nou een hele week op bed te gaan liggen.. is niks voor mij
Bedankt! Ik ben echt wel van plan om mijn rust te nemen, maar hele daaaaaaaaaaaaaaagen in de slaapkamer, bleeegh! Ik heb daar geen t.v. of radio (ben bang dat ik daar 's nachts hoofdpijn van krijg, slaapkamer is rustplaats) Daarbij ben ik best iemand die de touwtjes in handen heeft kwa huishouden, honden en paard. Ik wil graag zelf met ze kunnen knuffelen en verzorgen. Omdat ik vrij drukke honden heb (Staffordshire terriërs) ben ik als de dood dat een kraamphulp ze niet begrijpt of verkeerd behandeld. Ze leven in een strikte roedel waarin bijv. de volgorde van eten krijgen heel belangrijk is. Of dat de kraamhulp mijn 2 reutjes samen in de bench zet, zulke dingen. Stom he? Wil me daar gewoon geen zorgen over hoeven maken, ook al is mijn man er gewoon. Maar goed, kreeg dus bijna ruzie met mijn ouders omdat ik graag zelf wil bepalen wanneer ik mij goed genoeg voel om dingen te ondernemen. Daarbij ben ik een buitenmens en voel me al snel erg onrustig als ik aan bed of huis gebonden ben. Ik ben blij dat het wel meevalt en je vooral mag luisteren naar je eigen lichaam.
haha, ik had een knip, veel last maar zat toch echt de helft van de dag beneden en liep met 3 dagen strompelend een rondje buiten. Moet er niet aan denken heel de dag boven op bed te liggen, ligt er net aan hoe je je voelt.
Ik denk dat het inderdaad heel erg eraan ligt hoe je je voelt. Je moet wel je rust nemen, maar ik heb (na een ks) ook niet dagen op bed gelegen. De eerste dagen natuurlijk wel, maar zodra ik weer een beetje ter been was probeerde ik ook in huis een beetje rond te schuifelen, tv kijken, gewoon eten aan de eettafel etc. Wel zorgde ik ervoor dat ik de eerste weken smiddags een paar uur ging slapen. Dat was ook echt lekker! Ik ben het ook eens met mamadeluxe... als je teveel van je lijf vraagt kan je het heel hard weer terugkrijgen dus pas op! Verder; geniet nog even van je zwangerschap, ik hoop voor je dat je een voorspoedige bevalling hebt en weer snel ter been bent
Hoi Hoi Eve! Hier ook zo'n bezige mama! Ik heb amper in mijn bedje gelegen, alleen wel tussen de middag tukkie gedaan. Ik heb heerlijk op de bank gehangen, met de honden geknuffeld(2labradors). En gewoon trapgelopen, zelf naar wc of wezen douche. En ben ook 1x "ontsnapt" aan de kraamhulp ik werd er gek van dat ze alles overhoop haalde om maar schoontemaken in mijn huis dat ik de honden gepakt heb en even op mijn gemak ben gaan wandelen (4 e dag) Toen de kraamzuster weg was, half uur later zaten we in de auto om boodschappen te doen enzo. En ik moet zeggen heb geen terug val gehad of wat dan ook. Iets waar je wel op moet letten natuurlijk, dus gewoon lekker op het gemakkie doen en luister naar je lijf
Je moet idd goed naar je eigen lichaam luisteren en vooral niet te veel willen doen is mijn advies. Wij zijn na 2 dagen ziekenhuis thuis gekomen, en ik ben toen de eerst 3 dagen eigenlijk heel de dag beneden geweest. Was al lekker weer de wasjes aan het vouwen etc . Wel ging ik smiddag even naar boven even rusten maar ik was met een uurtje weer beneden. Maar na die dagen had ik het helemaal gehad chagrijnig, janken, miepen, zeuren,vriend kon niks goed doen, kindjes huilden alleen maar in mijn ogen . Daarna heb ik het op advies van de kraamverzorgsters en mn vriend toch maar weer wat rustiger aan gedaan (lees, rustig tot 10 uur in bed blijven liggen, en smiddags echt even 1a2 uur gaan slapen, savonds gewoon lekker vroeg het bed in) en werd ik weer veel gezelliger. Dat slapen heb ik nog een hele tijd volgehouden, hoewel het iedere keer hele korte slaapjes waren, en nu sinds een week of 4 ben ik daar pas mee gestopt.
Wat eigenlijk standaard als advies wordt gegeven is 4 dagen op bed blijven liggen (met uitstapjes naar wc/douche). Waarom? Omdat je lichaam echt een superprestatie heeft moeten leveren. Alle spieren zijn aangedaan en hebben rust nodig. Pak je die rust niet, dan word je vanzelf teruggefloten na ongeveer een week. Kwalen die je dan kan krijgen zijn oververmoeidheid, hoofdpijn, lusteloosheid, neerslachtigheid en dergelijke. Dingen die je dus niet wil hebben 1 á 2 weken na de bevalling! Ook na die 4 dagen is het belangrijk om rustig aan te doen. Kijk wat je lichaam aangeeft en handel daar ook naar. En slaap gerust 's middags nog een paar uurtjes. Dat heb je echt nodig aangezien de nachten gebroken zijn
Ik ben van mezelf niet zo'n actief type , maar was na de bevalling echt helemaal hyper. Ik had de laatste weken van mijn zwangerschap zo'n last van jeuk dat ik nauwelijks meer sliep, dat ik al helemaal hyper was toen mijn vliezen braken . Een half uur nadat Eva geboren was zat ik al rechtop en was ik verbaasd dat ik zoveel bloed verloor . Het viel wel mee hoor, maar als je er niet bij stil staat is het best veel . Een uurtje later heb ik gedouched en ik mocht van de kraamhulp niet naar beneden die dag en de volgende dag (ben 's avonds bevallen). Ik moest dus onder de douche plassen, want boven geen wc, maar is ook wel lekker na een bevalling, plassen met stromend water. Ik heb nog tegengestribbeld, maar heb toch maar geluisterd . Maar die avond (de 2e dag), toen de kraamhulp weg was, ben ik toch lekker beneden gaan plassen. En die avond heb ik ook even beneden gezeten, alhoewel zo'n dagje op de slaapkamer met vriend en dochter en bezoek ook wel heel gezellig was. Je kan trouwens wel een voorstelling maken van hoe je het wil, maar ik vond het krijgen van een kind echt een overweldigende ervaring, ik had het nooit zo heftig verwacht! Dingen die ik van tevoren belangrijk vond, boeiden toen echt niet meer. Ik keek bijvoorbeeld niet meer om naar mijn cavia's oops, gelukkig mijn vriend en de kraamhulp wel. Ik heb trouwens een makkelijke bevalling gehad, heb ook maar 1x 's middags een dutje gedaan en eigenlijk de hele kraamweek weinig geslapen. Heb nooit een terugval gehad, sliep ook veel meer dan de weken ervoor omdat ik geen jeuk meer had. Waar je wel echt op moet letten, mocht je bevallling meevallen, dat je niet teveel trappen loopt en geen lange afstanden loopt. Je bekkenbodem krijgt het zwaar te verduren (bij mij heel zwaar) en ook al lijk je weinig last te hebben, als je het overbelast kan het voor problemen zorgen. Over het huishouden, ik wilde de eerste ochtend ook de was gaan doen, maar dacht toen ook, ik lijk wel gek! Je hebt niet voor niets kraamhulp... laat je gewoon lekker verwennen! Het is de bedoeling dat je alleen maar geniet van elkaar en je kindje, die eerste week gaat veel te snel voorbij! Ik denk dat als ik die week wel het huishouden had gedaan, ik nu spijt had gehad....
Maar net hoe je bevalling verloopt. De eerste keer was ik 24 uur bezig maar was redelijk snel weer op de been. Meteen douchen en kon best veel doen eigenlijk. De 2e bevalling was binnen 3 uurtjes klaar maar ik kon de eerste 2 dagen echt niet van bed komen, zelfs niet om te douchen. Heb echt 2 weken bijna niks gedaan, kon mijn eigen kindje niet eens goed verzorgen! Dus het is maar net hoe je zelf uit de bevalling komt, verlies je veel bloed ja of nee..
Hier iemand die de dag na de bevalling (en dat is uiteindelijk een keizersnede geworden) al naast bed stond om zelf naar toilet te lopen... 3de dag in rolstoel rondgereden door ziekenhuis & 4de dag liep ik al weer zelf rond door de ziekenhuisgangen en naar het restaurant Hele dagen boven in bed liggen, bah... ook niets voor mij hoor! Luister vooral naar je eigen lichaam... heel veel succes met de laatste loodjes & veel geluk straks met je kleintje!
Het is idd sterk afhankelijk van hoe jij je dan voelt, dat is nu niet in te schatten. Want dat is ook sterk afhankelijk van hoe je bevalling verloopt straks. IK heb op zich een prettige bevalling gehad en binnen 7 uur. Maar ik heb wel ongeveer een week boven geleefd op de slaapkamer. De trap af ging gewoon weg niet, ik was al blij als ik naar de badkamer kon komen om te douchen en te toileteren. Had 4 hechtingen en zwangerschapsisias ontstaan tijdens de bevalling. Gelukkig hebben wij een laptop, dus ik keek boven tv vanaf de laptop en mn man kwam bij me liggen op bed, dus het was wel gezellig. Beetje kamperen maar dan anders LOL. En wat is een week nou op een mensenleven? Ik zou me er niet te druk om maken hoor!
Ik zou me daar van tevoren maar niet druk over maken. Je kunt van tevoren idd niet inschatten hoe je je voelt na een bevalling, lichamelijk en geestelijk. Al die dingen die je nu zo belangrijk vindt (de honden uitlaten, paardrijden) vind je straks misschien even helemaal niet meer belangrijk. Ik was de eerste dagen volledig op mijn dochter gericht. Mijn eigen herstel kwam op de tweede plaats, daarna pas de rest. Ik kon me van tevoren ook niet voorstellen dat ik een week in bed zou blijven. Maar na een bevalling van 27 uur en twee slapeloze nachten denk je daar heel anders over! De eerste drie dagen kwam ik alleen uit bed om te plassen, te douchen en 's avonds te eten. Vanaf de vierde dag bleef ik langer beneden, maar na twee uur op te zijn geweest was ik meestal bekaf en wilde ik naar bed. Na een week voelde ik me weer enigszins normaal.
Ik was helemaaaaaal niet actief meer de laatste maand. Heb 2 dagen in het zkh gelegen en was kapot en afgemat door de bevalling, maar zo blij dat ik naar huis kon! Op de bank zitten en lopen wanneer ik dat wilde! Al kon ik met moeite mijn ene been voor mijn andere krijgen, ik had weer een beetje regie! Snap dus best goed waar je bang voor bent. Ik denk dat je moet doen waar je je lekker bij voelt. De eerste 2 dagen was ik echt met mijn kindje bezig en had veel pijn, daarna ging het langzaam beter. Heb wel constant mijn lichaam in acht genomen en niks overbelast!
ik ben ook geen typje om de hele dag op bed te liggen. de dag van de bevalling (mn kindje is 's ochtends vroeg geboren) heb ik wel veel op bed gelegen omdat ik totaal gesloopt was, maar de dagen erna heb ik erg weinig in bed gelegen. was niet fit genoeg om iets in huis te doen (godzijdank ) de kraamverzorgster moest me echt naar bed sturen na de lunch, ik besefte zelf niet hoe hard ik dat nodig had. wat ik dan ook absoluut bij de 2e anders (beter) ga doen, is m'n rust nemen. niet door de hele dag op bed te gaan liggen, maar absoluut door 's middags naar bed te gaan en de kraamverzorgster meer te laten doen (bij de 1e wilde ik echt allllles zelf doen, wat achteraf gezien niet verstandig was, toen ze eenmaal weg was heb ik dr echt gemist, na een week ben ik helemaal ingestort lichamelijk)
Ik ben eigenwijs geweest en heb teveel gelopen. Mijn baarmoeder bleef ook lang erg groot. Zeer pijnlijk allemaal. Na een aantal dagen heb ik me bij de ziekenhuisbezoekjes aan mijn dochtertje met een rolstoel laten rijden en deed ik het rustiger aan. Dom was ik en daar heb ik echt wat aan overgehouden.
Ik heb helemaal niet op bed gelegen, alleen net na de bevalling. Alyssa is s'avonds laat in het ziekenhuis geboren, de volgende ochtend mochten we naar huis. Ik heb vanaf toen elke dag alleen s'middags een uurtje op bed gelegen (maar dat was ook meer omdat de kraamhulp er zo op aandrong), de rest van de dag was ik gewoon beneden.
Ik had een zware bevalling,heb een nachtje in het zkh gelegen maar ik voelde me top. Heb na 2 dagen aan de kraamhulp gevraagd of ik haar kon helpen met poetsen. Nou,die heeft me terug naar bed getrapt hahaha! Verplicht rusten! Maar ik voelde me prima en zodra zij de deur uit was ging ik lekker naar beneden,op de bank. Ik denk dat het voor iedereen verschillend is waar je toe in staat bent na je bevalling. Mijn moeder vind het nu nog steeds raar dat ik na 2 dagen rondwandelde ipv in bed te liggen,maar het lukte mij gewoon niet! Je lichaam geeft vanzelf aan wat je wel en niet kunt,vertrouw daar maar op. Succes!