Ik weet niet waarom je geen contact hebt met je moeder en daarom is het moeilijk te beoordelen of je je dochter wel of niet mee zou.moeten nemen. Ik zelf heb bv al 8 jaar geen persoonlijk contact met mijn moeder maar ze is een super lieve oma voor mijn kinderen en dus gaan mijn meiden wel naar haar toe en zou ik ze nooit hun oma ontnemen doordat oma en ik niet samen door 1 deur kunnen. Ik Denk dat je zelf moet kijken hoe je moeder als oma zou zijn en of het te doen is dat je dochter met haar in contact komt. Mijn dochter wist met 5 jaar dat mama en oma niet met elkaar omgaan omdat we elkaar niet begrijpen en te veel ruzie maken en mijn jongste weet niet beter dan dat de situatie zo is. Vraagt wel met haar verjaardag of oma komt maar is tevreden als we zeggen dat opa en oma haar verjaardag bij hun thuis vieren op een ander moment.
Hier hetzelfde, maar dan al ruim 19 jaar geen contact met mijn moeder. Mocht ik ooit in een situatie komen zoals jij dan zou ik mijn dochter wel gewoon mee nemen. Ik zou dan bij andere mensen gaan staan en haar niet opzoeken. Als ze elkaar tegen komen prima, maar na het voorstellen loop ik weg. Ik zou haar als een vage bekende behandelen (want eigenlijk is ze dat ook van mij) Ze is nooit een moeder geweest voor mij dus ze hoeft nu niet ineens oma te gaan spelen voor mijn dochter. Dus zal haar ook zeker niet voorstellen als dit is je oma. Het is echt heel moeilijk, ik weet het. Ik heb een broer en een zus en beide vinden ze het heel moeilijk dat ik geen contact heb en zij wel. Maar ze accepteren het. Heel heel soms denk ik wel eens ach waarom niet gewoon contact zoeken en verder erbij laten, kunnen we iig weer door 1 deur. Maar dan denk ik weer aan alle ellende wat ik heb mee gemaakt en is dat zwakke moment weer weg. Luister heel goed naar je eigen hart maar laat haar niet je leven beïnvloeden. Je dochter voor altijd voor haar verstoppen gaat niet lukken en geeft jou alleen maar stress. Er zal altijd een 1e keer zijn en idd wanneer en waar maakt in dit geval niet uit. Misschien tijdens zo'n wedstrijd alleen maar minder beladen omdat je naar een wedstrijd gaat kijken en je kan daar altijd weglopen. Bij iemand thuis of alleen met haar gaat dat niet zo makkelijk. Ik zou haar dus lekker mee nemen, het gaat om je broertje en niet om haar. Sorry heel verhaal!!
Ik zou haar niet mee nemen. Is het geen optie dat je broer na het voetballen bij jullie blijft eten of iets komt drinken?...
ik zou ze ook niet mee nemen. redenen genoeg.. ik heb al jaren geen contact (sinds de zwangerschap van de eerste) met 1 van mijn ouders. die heeft zijn kleinkinderen nooit gezien. misschien ooit op een foto maar verder niet. van mijn oudste broer hoor ik dat hij een lieve opa is voor zijn kinderen. tja prima maar niet voor mijn kinderen jammer dan pech gehad had hij zich maar eerder moeten bedenken. ik zou voor nog geen miljoen mijn kinderen naar hem toe laten gaan.
Ik zou haar niet meenemen. Het gaat om je broertje en ik denk dat het voor zowel jou als je moeder zo'n stressvolle situatie oplevert dat het voor je broertje ook niets oplevert. Ik vind de oplossing van Porsche wel goed eigenlijk. Wat betreft langere termijn: ik denk dat voor beide situaties (wel ontmoeting tussen je moeder en je dochter, en niet) iets te zeggen is. Ikzelf heb een schoonmoeder die niet helemaal honderd is. Zeer moeilijke persoonlijkheid, wil geen hulp, werkt zichzelf continu in de nesten. En dan had ze ook nog eens openlijk de schurft aan mij. Wij hebben ook een aantal jaar - voordat we kinderen kregen - geen contact gehad. Maar toch, toen ik zwanger was, hebben we toch weer contact gezocht. De voornaamste reden was dat ik weet dat het voor de kinderen toch leuk kan zijn. Daar komt bij dat mijn moeder ook overleden is, en de kinderen ook maar een opa hebben. Mijn oma (de moeder van mijn moeder) was ook erg moeilijk (smetvrees, afstandelijk, etc.), en mijn moeder heeft altijd moeizaam contact met haar gehad. Het was voor haar (mijn moeder dus) nooit makkelijk, en altijd pijnlijk. (Toen mijn moeder terminaal ziek was heeft mijn oma haar bijvoorbeeld nooit echt getroost. Ze betrok het op zichzelf.) Maar goed, mijn oma kwam dus wel om de week bij ons. En hoewel dat ook dubbel was (je voelde de stress wel een beetje), heb ik er toch fijne herinneringen aan. Ik heb ook de positieve kanten van mijn oma leren kennen, en geleerd om te gaan met iemand die niet makkelijk is. Het is natuurlijk achteraf makkelijk praten, maar ik ben blij dat mijn moeder wel onze oma in haar leven heeft gehouden, voor ons, maar ook voor mijn oma. Al weet ik dat mijn moeder het zelf altijd heel moeilijk heeft gevonden...
Heel erg bedankt voor alle reacties! Gister middag was de wedstrijd. Die mijn broertje super heeft gespeeld en heeft gewonnen. Hij was erg blij dat ik er was, dat had hij niet echt verwacht. Ik ben zonder mijn dochter gegaan. Ik merkte aan mezelf dat ik voor de eerste keer echt rustig was om mijn moeder te zien. Normaal kijk ik er heel erg tegen op en ben ik hartstikke zenuwachtig die dag. Tot gister was ik bijna boos (zo voelt het tenminste) om haar te zien. Mijn houding was dan dus ook heel defensief en totaal niet toegankelijk. Groeten deed ik alleen met een hallo, maar liever liep ik haar straal voorbij. Gister niet, gister stond ik open voor haar. Ik heb haar gegroet met 3 zoenen en een korte knuffel bij aankomst en vertrek. Verder is er gewoon gepraat. Niet veel, want ik bewaar toch mijn afstand en merk dat ik weinig te zeggen heb tegen haar. Maar dat accepteerde ze ook. Nogmaals heel erg bedankt! Ik denk dat dit topic er mede voor gezorgd heeft dat ik positiever was gister.
Het is al lastig zat zo te lezen. Zou alleen gaan. Even een op een contact met je broertje en hoef je je niet verder druk te maken om je moeder. Je broertje kan je op een ander moment met je dochter laten. Zou de spanningen niet verder op zoeken. Je gaat voor je broertje niet voor je moeder. En om je zelf te beschermen zou ik mijn handen vrij willen hebben. zou te veel in beslag genomen woorden door het probleem jou moeder. Dus zou ze niet mee nemen. Edit zag je laatste berichtje na mijn berichtje. Verstandig heb je gekozen zo was je idd vrij om rustig te kunnen aftasten.