Het is nogal een lang verhaal: Bij Jesse kwam de borstvoeding pas na vier dagen op gang. Ik had een best zware bevalling gehad, ben ingeleid, had buik-, rug en beenweeen, maar de ontsluiting schoot maar niet op. Uiteindelijk om een ruggeprik gevraagd en gekregen. Na 17 uur is Jesse eindelijk geboren (met een flinke diepe knip). Helaas bleek negen uur na de bevalling dat het niet goed ging met Jesse en is hij met enige spoed op de couveuseafdeling opgenomen (best raar gezicht, een achtponder in de couveuse naast al die kleine kindjes). Dit was voor mij best een hele klap, helemaal omdat ze ons geen duidelijkheid konden geven over wat hij had en hoelang het ging duren. Hij had nauwelijks/geen zuigreflex die eerste dagen en kreeg zijn kleine beetje voeding met een sonde, maar alles wat erin ging kwam er bijna met dezelfde vaart weer uit. Mijn borstvoeding kwam ondanks het om de twee uur kolven maar niet op gang, pas toen ik op dag vier naar huis ging had ik thuis de eerste kolfopbrengst. Twee dagen later mocht Jesse geheel onverwachts ook naar huis en schoot de borstvoeding omhoog en ben ik hem zelf gaan voeden (aan de borst). Dit heb ik een week gedaan, Jesse viel niet meer af, maar kwam niets aan, in overleg met de kinderarts moest ik toen weer gaan kolven. De gekolfde melk kwam er echter weer net zo snel uit als dat het erin ging, ik zat aan een dubbele antibioticakuur ivm een hardnekkige blaasontsteking, mijn kolfopbrengst holde hard achteruit en ik trok zelf het kolven niet meer, was gemiddeld 8-10 uur per dag bezig met kolven en voeden. Uiteindelijk heb ik de keuze gemaakt om te stoppen met de borstvoeding en over te stappen op kunstvoeding. Dit was voor mij emotioneel gezien een hele moeilijke stap. Nu wil ik straks weer borstvoeding gaan geven, ik hoop natuurlijk dat deze keer alles goed gaat met ons kindje en we de volgende dag naar huis mogen. Ik ben alleen wel een beetje bang dat deze keer de borstvoeding weer zo slecht op gang komt. Hoe ging dat bij jullie? Kwam de borstvoeding de tweede keer sneller op gang of was het gelijk of later dan de eerste keer? En kan ik evt dingen doen om het te versnellen?
Hier was bij de 2e de borstvoeding echt gelijk op gang, sterker nog, 2e dag had ik eigenlijk teveel. Onze dame had er moeite mee om het weg te krijgen. Heb wel 15 maanden bij de 1e gegeven en was gelijk erna zwanger.
Bij mij duurde het juist langer, echt pas de 4e dag stuwing. En ik had mijn oudste 17 maanden gevoed waarvan ik de laatste maanden zwanger was. Maar mijn jongste dronk de eerste twee dagen bijna niet en sliep heel veel dus daar kwam het door. Toen ze goed ging drinken kwam het meteen goed op gang.
Bij mij kwam het bij de tweede razendsnel op gang, op een veel te hoog niveau. Ik heb oudste gevoed tot hij 1 jaar was. 11 maanden later werd de jongste geboren. Zij hapte meteen goed aan, en lag al lekker bij me te drinken toen ze een minuut of 20 oud was. Na 2 dagen kreeg ik gigantische stuwing. Mijn borsten deden zó een pijn... ik heb toen maar een keer gekolfd om die druk kwijt te kunnen. Had in no-time 200 cc melk in de flesjes zitten, toen hield het TSR eindelijk een beetje op. Dochter is ook nauwelijks afgevallen; na 3 dagen zat ze alweer op haar geboortegewicht. Hoe anders dan haar broer, die had er ruim 2 weken voor nodig (hij was ongeveer 10% afgevallen, zij veel minder).
Bij M duurde het vrij lang, wel een hele voorspoedige (thuis)bevalling gehad. Zij snapte het ook niet zo goed. Tot 10% (en een beetje) afgevallen, pas na 3 weken op geboortegewicht. Bij T ging het (letterlijk) als een tiet. Snapte direct wat ie moest doen en vliegensvlug stuwing. Maar ook hij viel af tot bijna 10% (dag 2 of 3), daarna flink aangekomen, met 1 week of iets meer op geboortegewicht. Met S ging drinken ook goed, maar op gang komen duurde langer, of S had meer trek. Ook hij afgevallen tot bijna 10%. Dag 8 op geboortegewicht (en nu, met ruim 3 weken ruim 600 gram erbij). Bij T en S had/heb ik eerder last van 'te veel' melk en te heftige tsr ... Ik denk dat het slagen van borstvoeding dus afhankelijk is van kindje, bevalling, omstandigheden etc. Overigens vraag ik me wel af of bij jou de borstvoeding het probleem was (spugen door bv lijkt me onlogisch) en of je dus een juist advies hebt gekregen van de kinderarts. Wat was de oorzaak van het spugen?
Jesse had reflux en reageerde voor mijn gevoel ook op mijn antibiotica. Doordat Jesse zo'n slechte start heeft gehad zat de kinderarts er zo bovenop en moest ik gaan kolven om te kunnen zien hoeveel hij binnenkreeg. Heb hem overigens nadat de kuur was afgelopen nog wel weer een paar keer aangelegd, maar wat erin ging kwam er net zo snel weer uit.
De bv was denk ik te licht om in zijn maagje te blijven, de behoorlijk verdikte flesvoeding kwam er ook wel uit, maar dan een paar mondjes en niet hele golven.