Nu bij moraalridders op ned 2: Cindy Cloin over t boek "moeten kiezen". Over afwijkende uitslagen bij 20 weken echo
Precies! Voor velen voelt dat (gelukkig) wel zo. Maar het is en blijft een medische echo met kans op slecht nieuws..
Die 20 weken echo... Heb al zoveel verhalen gehoord dat het kindje van alles zou mankeren, maar bij de geboorte bleek er niets met die kindjes aan de hand te zijn. Wat moeten we er nu mee met die 20 weken echo
Ai kickk... hebben jullie moeten kiezen of... laten we zeggen, heeft jullie dochtertje zelf gekozen? Ik ga het programma niet kijken. Wij hebben de echo over 2 weken... Maar het speelt wel in mijn achterhoofd. Redelijk dichtbij meegemaakt met een voldragen zwangerschap, waarbij het kindje niet levensvatbaar was... Heb er zelf al eens over nagedacht en neig nog steeds naar 'niet uitdragen als het geen overlevingskansen heeft'. Maar goed... dan heb je nog een groot gebied ertussen, van wel levensvatbaar, maar zwaar gehandicapt of zo... Brrr.... I'll cross that bridge when I get there...
Klopt helemaal. Dat gebied er tussen is zo groot, net zo groot als in de buik of uit de buik. Precies weten doe je het pas als je je baby in je armen hebt. En dan is nog niets zeker in het leven. Succes met de echo, maak je van te voren niet te druk hoor.
Ladyxochi ons dochtertje was niet levensvatbaar buiten mijn buik. Dus eigenlijk was er geen keuze. Uiteindelijk hebben wij ervoor gekozen de zwangerschap te beeindigen. Ze is met 23 weken geboren en overleden. In het begin heb ik me hier ontzettend schuldig over gevoeld, t voelde alsof ik t leven van mijn meisje beeindigde (wat feitelijk ook zo was natuurlijk). Maar t voelde tegelijk alsof ik geen keuze had.
Lijkt me heel moeilijk. En dan lees je over kindjes met een afwijking die wel worden geboren en behandeld/geopereerd en je leest over kindjes waarbij de zwangerschap wordt afgebroken. Allebei de keuzes lijken mij slopend en je komt er haast niet achter wat je nou het beste kan doen/had kunnen doen. Ik ben blij dat wij nooit voor die keuze hebben gestaan... maar ik heb de 20 weken echo nooit als pretecho gezien. Als alles goed blijkt te zijn is het wel heel leuk.
Ladixochi ik sluit me aan bij Macy hoor. In heel veel gevallen is er niks aan de hand. Dus probeer je niet teveel zorgen te maken! Succes!
Nou dat ik niet weet als er ooit ( maar dat zal wel niet) een 2e zal komen ik niet meer voor die 20-weken echo zou gaan. Ken zoveel mensen waar tegen gezegd is, dat het kindje van alles had en uiteindelijk bleek het niet zo te zijn. Maar trouwens ook andersom: kindjes zouden niets mankeren en ze hadden het even over het hoofd gezien tijdens de 20 weken echo. Dus ja ze zeggen weleens vroeger hadden we die echo's niet en gaf een zwangerschap meer rust. Dat geloof ik direct. Gewoon uit ervaring in mijn omgeving. Het geeft vaak zoveel verdriet...
Je had ook geen keuze meid. Ik denk dat je het beste voor jezelf, je amn en je meisje gedaan hebt. Hoewel anderen misschien iets anders zouden kiezen en wel 9 mnd uit zouden lopen. Maar ieder heeft zijn reden en voor alles is wat te zeggen, want het is een onmenselijk keus die je niemand wilt laten mee maken.
Dat is dan een persoonlijke keuze die je maakt, kan ik ook wel begrijpen. Maar ze kunnen wel dingen zien die belangrijk kunnen zijn om meteen na de geboorte in te kunnen grijpen. En persoonlijk zou ik graag rond de 20 weken al willen weten of een kindje levensvatbaar is of niet en niet tot 40 weken door willen lopen en dan achteraf weten dat het kindje nooit een kans heeft gehad. Het is en blijft moeilijk, met of zonder 20 weken echo en het is voor iedereen persoonlijk denk ik. En een 20 weken echo geeft geen garanties... ik heb er ook altijd rekening mee gehouden dat ondanks goede 20 weken echo, er toch iets mis kon zijn. Je weet het pas als je je kindje gezond en wel in je armen hebt... (en dan blijft het altijd nog onzeker, een kindje kan helaas altijd ziek worden).
Kaboutertje het is inderdaad geen echo waar je 100% duidelijkheid krijgt. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk, zoals bijvoorbeeld in ons geval. Als je de echo laat doen, kan t zo zijn dat je voor een keuze gesteld wordt tussen leven en dood. Dat is (bijna) onmenselijk.
Kaboutertje. Voor mij voelde t niet als een keuze, die keuze was voor mijn gevoel al gemaakt. Maar gevoel en ratio zijn 2 verschillende dingen op zo'n moment. Snoopy jij verwoordt t precies goed. Zoals jij omschrijft denk ik er precies hetzelfde over.
Juist dat zeiden wij bij kk ook. Het zou ook tijdens de geboorte een zuurstofgebrek kunnen krijgen. Of later een ongeluk waardoor het geestelijk gehandicapt zou kunnen worden. Heb ook weleens een tv programma gezien, waarbij die vrouw wel tot de 40 weken door liep. Dat vind ik heel knap. maar wat ik al zei: voor allebei heb je veel moed en sterkte nodig ( kan het even niet goed onder woorden brengen wat ik nu bedoel)