Hoi allemaal, Ik zal me eerst even voorstellen. Ik ben sinds 5 januari de mama van Mischa. Mischa is met 32 weken en 6 dagen spontaan geboren, waarschijnlijk doordat ik pre-eclampsie had. Omdat ik hiervan enkele verschijnselen vertoonde (pas tijdens de bevalling werd vastgesteld dat dit het inderdaad was) was ik net een week onder controle in het ziekenhuis, toen tijdens een ctg-scan bij zo'n controle opeens mijn vliezen braken. Met Mischa ging alles gelukkig erg goed en na drie weken en een dag ziekenhuis mocht hij mee naar huis. Nu vraag ik me het volgende af. Ik had begrepen dat je qua ontwikkeling rekent met de gecorrigeerde leeftijd. Maar Mischa is nu 8,5 week en ik zat vanavond te lezen in Oei ik Groei en ik herkende wat dingen. Op zich niet vreemd, maar wat ik erg apart vind is dat het erop lijkt dat Mischa zijn sprongetje van week 5 had toen hij (ongecorrigeerd!) 5 weken was, en dat hij nu weer midden in een sprongetje lijkt te zitten, precies in de 8ste week. Zou dit toevallig zijn? De vorige keer was hij een tijdje erg huilerig om niets (althans, wij konden er niet achter komen) en na een paar dagen begon hij opeens rond te kijken. Nu is hij weer zo lastig, en begint hij zich opeens op te richten, echt naar je gezicht te kijken en het lijkt wel alsof hij meer wil maar dat niet lukt. Het aparte is dat hij beide keren ook een onstilbare honger lijkt te hebben, en de vorige keer bleek hij ook flink gegroeid te zijn. Op zich is het natuurlijk helemaal niet belangrijk of hij het "volgens het boekje doet"! Maar ik heb het gevoel dat ik hem nergens mee kan vergelijken en dat niets wat je aan informatie leest op hem van toepassing is en soms vind ik dat lastig. Herkennen andere mama's van premature kindjes dit?
Hoi MamavanMischa, Allereerst natuurlijk nog gefeliciteerd met de geboortje van je kleine mannetje. En wat fijn dat het zo goed met hem gaat! Wat een wondertje hè? Toevallig zat ik gisteren te lezen in het 'Oei, ik groei'-boek, omdat ik het idee heb dat onze jongens weet tegen een sprong aan zitten. En als ik het hoofdstuk over de 19-weken sprong lees herken ik een heleboel. Maar goed, hoe zit het dan? Gecorrigeerd zijn ze net 3 maanden, ongecorrigeerd zijn ze 6 maanden. Qua ontwikkeling zitten ze er dus een beetje tussen. Precies wat jij zegt; je kunt ze niet echt ergens mee vergelijken. Ik heb besloten dat ik niet meer zozeer zal kijken naar de leeftijd die bij de sprongen genoemd wordt, maar wel naar de ontwikkeling die ze pers sprong door zouden (kunnen/moeten/mogen) maken. Want dat klopt wel. Zo kan ik toch de tips gebruiken die in het boek staan. Zoals ze nu laten oefenen met omrollen e.d. Snap je me nog of ben ik een beetje vaag? Geniet in ieder geval maar lekker van je kleintje en van het feit dat hij zich zo goed ontwikkeld.
Ik dacht altijd dat Noah zich ontwikkelde volgens zijn gecorrigeerde leeftijd. Vandaag was ik bij het CB en vertelde dat hij o.a. zich nu bijna 2 weken van de buik naar de rug omrolt. De arts zei dat wat hij nu kan goed bij zijn echte leeftijd pas. Ik denk dat prematuurtjes een inhaalslag maken, ze "moeten"immer rond 2 jaar de achterstand hebben ingehaald...
Klopt, dat doen ze inderdaad. Zowel artsen als fysio gaan er van uit dat prematuren binnen die 2 jaar hun leeftijdsgenootjes hebben ingehaald, zowel fysiek als mentaal. Knap dat Noah nu al zo goed 'op schema' zit.
Het is zeker een wondertje ja! Natuurlijk probeer ik ook niet vast te houden aan de "standaard", maar ik vond het juist wel erg apart dat hij zich aan de ongecorrigeerde leeftijd leek te houden. Inmiddels heb ik ontdekt dat het "tweede sprongetje" helemaal geen sprongetje was... Het arme mannetje is grieperig en heeft diaree en spuugt, en huilt zo veel omdat hij zich niet lekker voelt en een zeer buikje heeft. Het valt gelukkig allemaal wel mee, maar het is toch wel erg sneu voor zo'n klein manneke. En voor mij, want hij slaapt weinig en ik dus ook, want hij wil de hele dag bij mij liggen. Wat natuurlijk mag, want daar genieten we allebei van! Gelukkig hebben we een draagzak, anders kon ik geen kant meer op.
Dat merk ik inderdaad ook al (nu al, hij is pas 2 maanden). Het zijn maar kleine dingetjes, maar toch. Zoals dat hij na een paar weekjes al echt rond ging kijken en mij aan ging kijken, dat verraste me echt. Ik had namelijk eigenlijk ook verwacht dat die ontwikkeling pas vanaf de uitgerekende datum zou beginnen (en hij zich dus volgens zijn gecorrigeerde leeftijd zou ontwikkelen), wat als ik er over nadenk ook onzin is natuurlijk. Eigenlijk zijn onze kindjes gewoon super bijzonder dat ze dit allemaal kunnen! Hoe bedoel je achterstand... Een voorsprong is het dus eigenlijk.
Precies, zo is het! Over het kijken. Eigenlijk is het wel logisch dat ze daarin 'voorlopen', want een 'normaal' kind gaat pas kijken na 40 weken, maar onze kindjes gingen hun oogjes al ontwikkelen toen ze eigenlijk nog veilig in je buik hadden moeten zitten. Ze kunnen dus ook al eerder verder kijken enzo, mits de oogjes in orde zijn natuurlijk!
Ja, dat kijken is bij ons ook aan de hand. Ze kijkt al heel lang al zo wijs en nieuwsgierig om haar heen! Ze bekijkt ons en alle spulletjes in huis zo intensief. Ze kijkt eigenlijk nog helderder uit haar oogjes dan baby's van haar ongecorrigeerde leeftijd. En gisteren lag ze op haar buikje en rolde ze zich om naar haar rugje. Wat een toppertjes eej die kleintjes en zo stoer dat ze al zo veel kunnen met die piep kleine lijfjes. Tis eigenlijk ook hartstikke bijzonder wat wij allemaal mogen meemaken!
Mischa probeert zich nu van zijn rug naar zijn buik te rollen. Het lukt nog niet helemaal, maar hij wil erg graag en komt een heel eind. En sinds maandag lacht hij naar ons! Dat had ik een paar weken geleden niet gedacht!