Meid wat erg zeg! Gecondoleerd. Hadden je kinderen een goede band met haar? Dan zou ik ze meenemen. Je zou het ook kunnen vragen. Uitleggen dat de mensen heel verdrietig zijn zodat ze ook weten dat ze dat kunnen verwachten. Ik denk dat het voor het een plekje kunnen geven' goed kan zijn voor kinderen.
Ze hadden een zeer goede band. Ze woont een straat verder en oudste ging er regelmatig zelf heen voor kopje koffie. Ook ging ze vaak met mijn dagje uit als partner moest werken en omdat ik rugpatient ben was ik erg blij met deze steun. Iedereen kent haar en zij kent iedereen. Mijn kinderen en zelfs de kinderen van mijn zus die geen echte familie zijn noemen haar tante sjannie Dochter zou deze zomer voor het eerst logeren op de camping bij haar . Ze is de peettante van mijn man
Dan "kan" ik haar ook vat van de camping... Nogmaals gecondoleerd en heel veel sterkte. Ik zou de keuze wel of niet meegaan van de kinderen laten afhangen van wat ze zelf willen. En idd vertellen dat haar hart ineens kapot is gegaan en dat hij niet meer gemaakt kon worden.
Probeer zo duidelijk en eerlijk mogelijk te zijn tegen je kinderen. Dus idd over het kapotte hart en dat ze daarom dood is. Ik merk dat het voor de verwerking ook bij kindjes belangrijk is dat ze afscheid nemen, hoe klein ze ook zijn. Mijn kinderen waren 3 jaar en 3 maanden toen oma overleed. Ze zagen oma iedere dag dus het maakte nogal indruk. Ik merkte dat ze pas rustig werden toen we ze eenmaal meenamen naar de kist, ze een kus hebben gegeven, een tekening hebben gebracht enz. Ik heb ze alles zo goed als het kon uitgelegd, zonder er mooie verhaaltjes van te maken en dat advies kreeg ik ook wel van professionals. Bij het uitvaartcentrum hebben ze vaak ook boekjes voor kleine kinderen om ze te helpen met de verwerking. Misschien is dat wat voor je dochter? Verder gewoon met ze doen wat je anders ook met ze zou doen deze dagen, tenzij ze zelf anders aangeven. Kinderen reageren heel anders dan volwassenen op zulke situaties en zijn zoveel flexibeler. IIg heel veel sterkte voor jullie allemaal!
Allereerst gecondoleerd, verder sluit ik me aan bij bovenstaande. Wees eerlijk en open en hou het kort, wees je wel bewust van wat je zegt, vertel dat als je dood gaat dat je hart dan stopt bijvoorbeeld, vaak vertellen mensen aan hun kinderen dat mensen slapen en niet meer wakker worden, veel kinderen ontwikkelen daardoor angst om te gaan slapen. Het boekje Kikker en het vogeltje zou je voor kunnen lezen aan je kinderen. Daar leggen ze het heel mooi en duidelijk uit. Ps heb niet t hele topic gelezen dus sorry als ik overbodige dingen getypt heb
Ik heb het ze zojuist verteld. Ze zijn er nog erg nuchter over maar het duurt vaak even voor het besef er is. Heb verteld dat het hartje ziek was en gestopt is waardoor ze nu dood is. Mijn dochter vroeg of zenu een sterretje was net als ons konijn en heb verteld dat dit inderdaad zo is. Heb Gevragen of ze nog weg wilde en dit wilde ze heel graag dus dat gaan we dan maar doen
Lovewinnie misschien even vragen of ze het snapt wat je verteld hebt, en of ze er nog vragen over heeft. Misschien ook aangeven dat het oke is als ze er verdrietig over is. (sorry ongevraagd advies )
Sterkte meid, ontzettend verdrietig. "Fijn" dat de kinderen het nu weten. wees er wel op bedacht dat kinderen onvoorspelbaar zijn en dat ze op de gekste momenten vragen kunnen stellen... ook op momenten dat jij er helemaal niet mee bezig bent. Andersom... soms komen ze helemaal nergens mee terwijl jij het op dat moment wel verwacht. Wat hier hielp was de kinderen te laten tekenen en knutselen voor ons neefje en mijn schoonmoeder. SM is nu bijna een jaar geleden overleden en de oudste maakt nog regelmatig wat voor Beppe. Wanneer we dan bij mijn ouders of schoonfamilie zijn, dan wandelen we naar de begraafplaats en mag ze haar knutsel gaan brengen. Bij neefje branden we meestal een kaarsje. Ook hier in huis brand van tijd tot tijd een kaars bij de foto van neefje