Een rondje winkels met dochter. Allebei goed gemutst, het is mooi weer en we hebben er zin in. We starten bij de bouwmarkt, op zoek naar kleurstaaltjes voor haar nieuwe kamer straks. Met een staaltje Lief! behang en een knalroze kleurstaaltje huppelt ze over de verfafdeling en kijk ik tussen de andere kleuren. Snel gris ik er wat uit het vak en nog voordat ze de afdeling boormachines ontdekt, lopen we zonder problemen weer naar de auto. Mission accomplished! Op naar de Ikea voor een stapel voorraaddozen. De Ikea is groot, druk en staat vól met bijzonder aantrekkelijke spullen die haar zullen verleiden tot een potje apenkooi, kat en muis spel en wedstrijdje wie kan er het hardst schreeuwen. Ik had 'm al ingecalculeerd en installeer haar met een doosje appelstukjes in de kinderwagen. In de lift lacht ze samenzweerderig naar een vreemde vrouw en kirt opgewonden: "ballenbak!". Ik doe net of ik het niet hoor en race naar de afdeling voorraaddozen om vervolgens, nog altijd met een blij kind naar de kassa te gaan. Driewerf hoera, ook deze winkel hebben we overleefd! Laatste stop: de supermarkt. Het ging zo goed in de bouwmarkt en Ikea dat ze van mij met een klein winkelwagentje mag lopen. Een glimlach van oor tot oor en een hoog gilletje volgen, wat een dankbaar kind heb ik toch! Met de hakken nog maar net over de drempel hoor ik: "zelf doen, zelf doen, zelf doeeeeeennnn!". He? Is dat de mijne? Ik kijk naar beneden en zie daar een blond meisje woest aan haar wagentje duwen en trekken. Enige bijsturing van mijn kant wordt niet gewaardeerd en ik laat gauw los want we moeten de hele winkel nog door immers. Als ze afstevent op het vak met olijfolie en azijn geef ik een stiekeme ruk aan het wagentje. Ze merkt het niet en alles is nog heel, ik haal opgelucht adem. We, ik herstel, zij gooit wat boodschappen in het wagentje en drentelt trots de supermarkt door terwijl ik er schichtig achteraan loop en bijstuur daar waar het finaal mis lijkt te gaan. Laatste stop: de krentebollen, ze gooit een zak in het wagentje en we gaan naar de kassa. Blij kijk ik achterom... Oma's hakken nog intact, geen kapotte flessen olijfolie en zonder zeuren langs de afdeling "snoepies" gelopen. Ik zeg haar dat ze maar even de kassa moet zoeken omdat we gaan betalen. Enthousiast roept ze: "kaaaaassaaaaaa, waar beeeen jeeee?". Zoeken lieverd, niet roepen, maar zoeken! Eenmaal bij de kassa geniet ik van twee seconden rust die ik heb inverdiend door haar te beloven dat ze straks op het groene knopje mag drukken. Voor me staat een man en hij kijkt lachend naar dochter die probeert alle spullen op de band te leggen wat hopeloos is met slechts 87 centimeter. Hij begint: "dat is toch wel zo'n leuke leeftijd he!". Ik zeg dat het ik het naast een leuke leeftijd, tot nu ook de meest bewerkelijke leeftijd vind. We hebben een kort gesprekje over peuters en ik kijk eens trots naar dochter, die ik toch maar weer zonder al teveel drama door de winkels heb weten te loodsen. Ik kijk nog eens goed en zie dat ze de zak krentenbollen probeert op te eten, met plastic en al! Snel pluk ik al het plastic uit naar mond, weet een driftbui te voorkomen en leg de aangevreten en bekwijlde zak op de band... Een kwartier later zijn we weer thuis. Dochter eet haar langverwachte krentenbol, ik gun mezelf een kop thee. Zo'n leuke leeftijd he. Ja echt, maar toch ook echt de meest bewerkelijke tot nu toe! Wat vinden jullie?
Hihi, hoezo herkenbaar! Hier inmiddels al weer wat ouder, en mogelijk iets minder bewerkelijk, maar nog steeds soms erg vermoeiend...haha! Het blijft iedere keer weer een hele kunst om boodschappen e.d. te doen zonder drama en dan is het zo fijn als het lukt.... (en dat gebeurd steeds vaker, op die klassieke supermarkt driftbui scene na van een paar weekjes geleden )
geweldig geschreven klopt helemaal. hier een peuter van 2 jaar en 7 maanden. ook al gaat het uiteindelijk vaak heel goed toch heel vermoeiend om het goed te stroomlijnen
Haha, prachtig geschreven! Mijn oudste is hier inmiddels wel doorheen maar nu begint de jongste . Die zet ik om rustig boodschappen te doen altijd in het winkelwagentje zelf (het zitje gooit ze zichzelf uit) maar vanochtend was ze maar vast aan chocola inclusief zilverpapier begonnen toen ik 2 seconden niet keek...AHUM!
geweldig geschreven! Ik kijk er nu al naar uit hoor, al zal het ook behoorlijk wat energie kosten, haha! Maar wat mij betreft schrijf je een boekje over al je verhalen, want appelstukjes voor in de Ikea vergeet ik nu niet meer en lijkt me een prima tip
Inderdaad een zeer bewerkelijke leeftijd. Maar zo te zien heb je alles redelijk onder controle. Hier zijn we de laatste paar weken toch maar even zonder dochter boodschappen gaan doen. Dat is toch nog het prettigste.
Haha ja driftbuien in de supermarkt met buikschuivers, maaiende armen en vooral een hoop hard gegil. Tot voor kort kende ik ze enkel van horen zeggen, maar op vakantie waren ook wij aan de beurt. En de mensen maar gniffelen Apen, dat zijn het! Laatst rende ik voor hooguit twee minuutjes naar boven, ik moest even iets pakken. Dochter geïnstrueerd dat ze even lief moest zijn en voor de tv moest blijven zitten. Toen ik terug kwam hoorde ik haar al door de kamer rennen en roepen: choocooooo! Had ze de pot chocoladepasta uit de kast gepakt, open gedraaid en met twee handen vol er in! Ik heb nog nooit eerder zo'n gelukkig kind gezien! En ook nog nooit eerder wist ik van ellende niet waar ik beginnen moest, ik zag in gedachten de chocoladehandjes al op onze pas wit gestuukte muren staan...
Super verhaal! Ik herken het niet echt. Mijn dochter (nu 3,5) was altijd vrij rustig en netjes in de winkel, bleef bij me. En nog., al is ze thuis echt weleens druk hoor. Maar drift, nee niet vaak en dan eerder nu dan met 2 jaar. Ze is erg verstandig voor haar leeftijd, speelt goed (alleen). Maar, ook dat beangstigd mesoms, ze moet straks naar SCHOOL! En dat past sociaal weer helemaal niet bij haar denk ik.
Heel herkenbaar. Ik doe de boodschappen niet maar zij. Haha durf het aan de kar te komen.... Dus ik zeg wat we nodig hebben zij trots met kar of mandje ( die rijdende dingen) Leer haar goedkoop shoppen. Komen bij de kassa ze is ook niet zo groot helpen met de blikken groente op de band doen. Ze zijn toch wel erg zwaar. Ben ik druk met in pakken moet ik gaan afrekenen. Wil dat meisje van mij zelf betalen dus ik dochter op tillen zo dat zij geld kan geven aan het kassameisje. Zweet zo wat onder aan mijn rug. Kassameisje mag ze een snoepje( ja vooruit dan maar) dus zij snoepje. Terug naar de brommer ondertussen kwek kwek kwek aan mijn oren boodschappen mee naar boven wil helpen me de tas. Ga zo wat door mijn rug. Zoon doet open en dan geef ik de tas boodschappen en zeg ik pak jij ze maar weer uit. PFFFFFFFFFFFFFFF> Zij blijft bij mij.Zoon liep regelmatig weg.... Kindjes hihi.
Deels herkenbaar maar tegenwoordig een erg goed luisterend jongetje met boodschappen doen al ben ik bang dat deze fase ook weer voorbij gaat . En in de winkel is hij erg lief want als hij lief is mag hij bij de kassa helpen als het niet druk is, lees hij mag gewoon echt op schoot en zelf onze boodschappen scannen, de kassabon pakken en daarna naar mij brengen. As het druk is helpt hij alleen boodschappen door schuiven op de band en met oppakken natuurlijk .
Haha, ik vind het sowieso heel dapper van jou om met een loslopende peuter door de supermarkt te gaan! Ik moet de mijne echt in een winkelwagentje parkeren hoor, anders vliegen de kiwi's door de winkel.
OMG zoooo herkenbaar en dan papa roepen WAT HEBBEN JULLIE VANDAAG ALLEMAAL VOOR LEUKS GEDAAAN? Nou schat we zijn 3 uur bezig geweest met even naar de supermarkt lopen en de speeltuin onveilig gemaakt ... ging allemaal op rolletjes (want als uk hier zijn dag niet heeft dan duurt het een hele dag om uberhaubt iets voor elkaar te krijgen ZUCHT). Maar eerlijk is eerlijk als uk zijn dag niet heeft komt het eigenlijk door mezelf die niet lekker in mijn vel zit en dat is dan begonnen omdat die lieve kleine schattige oogjes me het bloed onder mijn nagels vandaan heeft gehaald meteen bij het opkomen van de zon Gelukkig maakt liefde blind en is het na zo'n dag weer helemaal koek en ei in huis hier!
Hahaha, leuk geschreven! En herkenbaar, al vond ik de verlatingsangst-en-nog-niet-met-taal-communiceer-periode (rond 1,5 jaar) veeeeel zwaarder dan de peutertijd.
En de tweede is nog erger... gna gna. Leuk geschreven, nog knap dat je 3 activiteiten doet op 1 dag. Die van mij zijn na 1 ding al klaar/ niet meer te hanteren/ hyper/moe.
Ik herken de situaties die je (heel leuk) beschrijft. Maar ik ervaar ze meestal niet als bewerkelijk. Ik vind dat juist leuk, dat eigen karakter en zelf willen doen. Je moet er inderdaad wat meer bij nadenken hoe je dat in goede banen leidt. Maar ik houd wel van zo'n uitdaging. Heerlijke leeftijd weer!
hihi, nou hier vandaag 3 jaar geworden, maar dat gaat op precies dezelfde manier. Houdt wel netjes hand vast maar ontspoort ook regelmatig van de route. In elk geval heb ik gewoon van de inspanning ALTIJD het klotsende zweet als we teruggekomen zijn.
Whahaahahaha! Heeft dat wellicht iets met jouw avatar te maken?? Leuk en herkenbaar geschreven. Wij leren haar nu kijken met de oogjes en met de handjes op de rug... Dat werkt wel 5 seconden
Ojee staat me allemaal nog te wachten! Nog maar even genieten van het makkelijke winkelen! Heel leuk geschreven !! (Dochter moet nog 1 jaar worden )