hoi hoi tja zoals de titel het al zegt me man en ik hadden vanmorgen ruzie omdat ik altijd alles alleen moet doen kwa kids aannkleden bad in eten geven noem maar op erschonen verzorging alles het voelt alsof hij alleen maar de lusten neemt en niet de lasten die mag ik opknappen ik ben dat zo zat... ik heb hem gezegt dat hij dan maar een woning moet gaan zoeken dat ik het dan wel helemaal alleen doe want dit doe ik toch al dit maakten hem niks uit hij had toch net weer een baan vanaf 1mie dus een inkomen en het was zo geregeld hij zei ik zou toch geen traan om jou laten en hij ging weg zo hard als hij het zei ik geloof hem ook nog ik ben diep gekwetst en ik ben echt zover dat ik er echt een punt achter ga zetten wat heb ik aan zon man die je toch geen steun geeft en weg loopt voor alles wat je zegt er valt toch niet mee te praten wat heeft het dan nog voor zin? wat vinden jullie ervan? pfff ben het echt zo zat
als het al zo slecht ging, waarom ben je dan uberhaupt nog zwanger van hem geworden? maar zo te lezen heeft hij er al een punt achter gezet. dat zou ik nu dus ook doorzetten, want dit heeft geen toekomst.
Ik zou ook lekker voor mezelf en mijn kindjes gaan want aan hem heb je nu ook niks en wat mis je dan als je hem niet meer in je leven zou laten ? Het is ook zielig voor de kinderen want die voelen het als een vader niks van ze wil weten ik spreek uit ervaring ik had het met de vader van mijn dochter en ze weet dat ze 2 vaders heeft maar ze herkend hem niet op een foto ze heeft hem helemaal uit haar hoofd gezet en de man waar ik nu getrouwd mee ben noemt ze al 7 jaar vader. Het kan met jou dus ook helemaal goed komen. Sterkte meis !
Hoelang speelt deze situatie al? En hebben jullie het er al eens rustig over gehad? Als dit al langer speelt dan houdt het inderdaad een keertje op ja....sterkte!
hoi ik weet het niet misschien zijn het hormonen??? ik heb er zon hekel aan dat hij weg loopt voor alles wat ik zeg alsofg je tegen een muur praat die het ook geen zak uit maakt wat je zegt praten kan je met hem niet hij is geen prater nooit geweest straks komt hij bijvoorbeeld weer binnnen en dan moet alles maar weer goed zijn en normaal dat er nooit iets gebeurt of gezegt is misschien maak ik me ook wel te druk hormonen gieren door me lijf maar hij mag best ze handjes uit de mouwen steken....
Pfff, hier ook iemand in huis die totaal niet over dingen kan praten en denkt dat het dan 5 minuten later weer helemaal oké is.Maar ja, ik blijf dan nog zitten met een rotgevoel.We hebben er heel veel gesprekken over gehad (nou ja, ik was meer aan het woord.. ) Besef nu ook dat ik soms dingen moet laten rusten en hij begint te beseffen dat er soms ook wel iets uitgepraat moet worden.ik heb nu het gevoel dat mijn gevoelens niet genegeerd worden. Gaat nu al een heel stuk beter hier.Maar moet ook zeggen dat ik ook tijdens de zwangerschap wel een beetje sneller gepikeerd was en de eerste weken na de bevalling ook. Ik weet natuurlijk niet hoe jullie situatie precies is, maar hier helpt het goed om dingen niet in de heetst van de strijd uit te praten, maar gewoon een uurtje later of zelfs een dag later.Dan lopen de emoties tenminste niet zo hoog op. Maar eens houdt het natuurlijk op.succes!
Ik vind dat er altijd zo gemakkelijk geroepen word van dan ga je lekker verder zonder hem... op moment dat er ruzie is worden veel dingen makkelijk gezegd tegen elkaar, dingen die hard over kunnen komen en vaak niet gemeend.. het is alleen jammer dat hij niet zon prater is en dingen wilt uitpraten dan. ik snap je frustratie helemaal, ik zou dus wel proberen het nog een keer aan te kaarten bij hem. succes
Precies wat Limmeke zegt, mensen gaan tegenwoordig veel te snel uit elkaar. Praten, dat is wat er nu moet gebeuren...ook al loopt hij hiervoor weg. Trek hem maar terug en laat hem niet eerder weggaan voordat 'ie heeft geluisterd. Dit kan toch niet zo. Maar hoe reageert hij op het feit dat je nu zwanger bent? Sterkte meid!
Wij hebben dat van beiden wel eens tegen elkaar gezegd hoor, maar er geen snars van gemeend. Als je allenei erg pissed-off bent kun je heel makkelijk dingen zeggen die je niet meent.
Ik heb ook weleens gezegd, ik ga wel weg want ik doe het toch al alleen. Maar dat was niet helemaal waar natuurlijk en ik meende er geen drol van!
Wat hier al vaker gezegt word, ik denk dat het enige wat echt kan helpen een keer goed praten is, of vaker. DAn moet je er ook echt de tijd voor nemen om te praten en zeggen wat je dwarszit (geld voor beiden). En anders misschien relatietherapie, dan komt ie misschien meer los.
hoi dames ik denk ook niet echt dat het gemeent is hij wou ze koffers straks pakken ik heb gezegt dat hij dan maar moest gaan tja ik ben met mijn dochter lekker gaan wandelen tis tenslotten moederdag en mooi weer ik kwam terug en meneer was gewoon thuis..... hij zegt veder niks, en doet alsof ik lucht ben.... ma ja dat houd hij meestal 2/3 dagen vol zo is hij dan ook wel weer zo iritant stil zwijgen, dit houd hij dan ook lang vol nou ik nu ook tot dat hij gewoon wil praten, dan kunnen we teminsten iets oplossen ik oke, geef toe ik zit onder de hormonen misschien ben ik wel emotineler en prikkelbaar en het zou best mee spelen maar ja somiige momenten kan je die kerels wel achter behang plakken voelden hij maar is hoe ik me voelden pffffff snik snik.....
Nou van dat soort spelletjes zou ik zelf gek worden; lekker negeren en afwachten wanneerde bom valt en dat er dan weer gepraat word. Zeg het hem waar het staat, dat hij zijn verantwoordelijkheden moet nemen, dat het ook zijn kids zijn en dat die hun papa ook nodig hebben. Dat je veel om hem geeft maar dat hij MOET veranderen omdat je doodongelukkoig word. Als dat hem niets blijft interreseren kun je je eigen conclusies daar uit opmaken denk ik
jeetje, dat kan ik dat niet hebben he, dat niks zeggen.. wat rot voor je!! praten is idd het enige wat je kan doen. meis sterkte!!
Ik snap dat de aanleiding van het ruzie maken is dat jij je buik er vol van hebt dat je alles alleen thuis moet doen, maar hoé heb je dit gebracht aan je man? Misschien is hij wel boos om de manier waarop jij hem hebt benaderd? Alleen je man beschuldigen van alles is erg gemakkelijk, maar ga ook even bij jezelf na of je hem misschien op een andere manier had kunnen benaderen? Dit is absoluut geen aanval, maar misschien kom je er op deze manier achter waarom jouw man boos op je is. We horen nu 1 kant van het verhaal, en zo is het wel heel makkelijk om jouw kant te kiezen Iedereen zegt wel eens hele gemene dingen in het heetst van de strijd. Ik heb me daar schuldig aan gemaakt, mijn vriend heeft zich daar schuldig aan gemaakt, en zo zal iedereen hier op het forum zich daar wel eens schuldig aan gemaakt hebben. Probeer daar langs heen te kijken, en alsnog een gesprek met hem aan te gaan. Elkaar negeren lost niks op, en bovendien is dat iets wat kleinde kinderen doen. Ik weet niet of jullie dochter nog een middagdut doet, maar als ze op bed ligt zou ik die kans benutten om toch een gesprek met hem aan te gaan. Biedt indien nodig, ook jou excuses aan! Het is moederdag, het is schitterend weer... het zou jammer zijn om deze dag met ruzie te moeten uitzitten. Succes meis!
En die hormonen kunnen ook gekke dingen zeggen. Ik ben het met je eens Minyaweth ( is het een nick of heet je echt zo, ik vraag het me al een tijdje af, hi hi) Het is een wisselwerking tussen twee mensen en soms komen dingen verkeerd over bij de ander.
hoi ik heb met hem gesproken, niet echt lang maar er kwam iets uit, het is een begin en ja misschien heb ik het verkeerd gebracht, en heeft hij het verkeerd begrepen ik heb hem uit gelegt, dat het nu allemaal niet makkelijk voor me is die zwangerschap hormonen die erbij komen #-o ik ben erg vermoeid en de 2 kids 1 van 2 jaar en 1 van 7 maanen die ook aandacht willen en dan me man die ook nog aandacht wilt soms wordt het gewoon even te veel ik hoop dat hij dit nu een beetje begrijpen kan hormonen hormonen bedankt dames dat jullie zoals altijd weer voor me klaar stonden =D> het lucht toch ook weer wat op