Zaterdag hebben wij een bedrijfsuitje van vriend zijn werk en aanvankelijk leek het me allemaal leuk en gezellig. Nu kwamen er op het laatste moment wat dingen aan het licht. Het is dus namelijk nogal aan de 'verre' kant. Anderhalf uur heen, anderhalf uur terug en op zich is dat niet het ergste, maar zoontje is (voor het eerst) bij mijn schoonouders die oppassen. Het is van een uur of 14.00 tot een uurtje of 22.00 (incl reistijd) en laat mijn zoontje nu net een gebruiksaanwijzing hebben met bepaalde dingen. Ze gaan bijv. kijken bij een hardloopwedstrijd van sz en sv. Wat hartstikke leuk is, maar zoon houd er totaaaaal niet van om een lange tijd in de buggy stil te zitten. Zal vast een touw aan vast te knopen zijn, maar ervaring heeft geleerd dat als hij begint met 'dwars' doen. Dit voorlopig niet het einde is en dan is de dag nog maar net begonnen. sz en sv zijn aan het hardlopen en zijn afhankelijk van sm die hun terugbrengt met de auto. Dus terug kan ze ook niet. Maar dit kan natuurlijk prima loslopen en is het ergste niet. Eten baart me vooral zorgen. Zoon wordt dan moe, dwars en gaat gooien. Iets waar wij prima aan gewend zijn ( al word ik er dood moe van ), maar so zijn nogal gericht op hun spullen en kunnen dit vast niet waarderen. Slapen gaat sowieso niet werken, want in een echt vreemde omgeving slaapt hij niet. Dat weet ik wel zeker. En dan nog het ergste; er zijn er ook twee afhankelijk van ons. Die rijden namelijk mee... Iets waar ik het niet mee eens was (want wil weg, wanneer ik weg wil), maar goed. Voor die paar uurtjes kon het wel. Dit omdat ik dus in de veronderstelling was dat het allemaal hoogstens tot 20.00 half 9 zou duren ipv dat we pas weer rond half 11 bij so zouden zijn. Al met al baart dat leuke uitje me dus flink zorgen. Niet omdat so oppassen, maar hoe het gaat lopen met zoonlief en wat als we vroegtijdig naar huis zouden moeten. Wou gewoon eventjes mijn eitje kwijt hoor. Als ik het van te voren allemaal goed in detail had geweten dan had ik hem liever naar familie bij mij gebracht (is hij bekender, dus slaapt dan ook en weet zijn weg prima te vinden) of had ik niet eens gegaan.
Kunnen schoonouders na de wedstrijd niet bij jullie thuis oppassen? Kan hij toch rustig slapen in zijn eigen omgeving en hoeven schoonouders zich niet zorgen te maken of er iets kapot gaat.
Mmm dat is misschien wel een idee. Kan dat even bij vriend voorleggen. Al zal hij het vast niet durven te vragen Correctie; MAN.. zal het mijn MAN vragen
Een klein vraagje, hoe weet je dat je zoon zo reageert als hij nog nooit bij so is geweest zonder jou? Ik denk dat het wel losloopt en je je vooral niet druk moet maken, dat merkt je zoontje en dan zal het per definitie niet goed gaan. Kondig het leuk en enthousiast aan, een hele dag naar opa en oma gezellig!! Kinderen zijn altijd anders als de eigen ouders of andere dichtbij staande personen er niet bij zijn, met dingen gooien tijdens het eten, grote kans dat hij dit daar niet zal doen. Kortom komt vast goed en anders bellen ze wel en tja pech voor diegene die meerijden maar dat kan gebeuren. Kinderen gaan voor, maar alleen als so bellen dat het niet gaat
En ik denk dat je het moet proberen los te laten ( zegt degene die dat zelf erggggggg moeilijk vindt) Hij is bij je so... Het zal allemaal wel loslopen en mikt hij zijn bord richting de vloer dan dealen ze er wel mee joh.. En verder zou ik ook vragen of ze vanaf bedtijd bij jullie kunnen zitten, doen we hier ook en dat geeft een hoop rust!
Ik zou het ze laten proberen. Lukt het echt niet, dan weet je dit voor de volgende keer. En hebben oma en opa het wel geprobeerd. Hebben de andere twee echt geen ander vervoer om thuis te raken? Want stel dat oma en opa het echt niet trekken en dit telefonisch laten weten, zou ik wel gewoon eerder vertrekken. Ofwel rijden ze dan mee, ofwel komen ze met iemand anders mee terug of nemen ze maar het openbaar vervoer.
Ff antwoord op de vraag; Ik weet het nooit 100 procent zeker, maar hij heeft de laatste tijd weer zo'n fase dat hij niks wilt. Zelfs logeren bij mijn ouders (wat hij normaal geweldig vond) was laatst drama. Daarom baart het me zorgen. Het KAN natuurlijk prima gaan en daar zou ik ook zooooo blij mee zijn. Hij is overigens nog geen 2, dus denk dat hij weinig snapt van het enthousiaste 'naar oma brengen' verhaal. Dat vind hij leuk. Tot we weggaan
En sorry dat ik het zeg maar je zoontje heeft verder toch geen afwijking ofzo (ik hoop dat hier verder niemand mee beledig ofzo maar weet het even niet anders te brengen). Het is een peuter, het kan toch niet zo zijn dat dit niet goed gaat omdat hij blijkbaar de regie in handen heeft?
Ummm neee totaal niet. Tis alleen een pittige peuter en omdat dit de allereerste keer is dat hij daar zo lang is maak ik me er gewoon zorgen om. Meer op drift/ huilbuien en hoe so er op zouden reageren. Uiteindelijk dealen ze er inderdaad vast prima mee. Maar met de laatste huilbui wist zelfs mijn moeder zich geen raad en die weet normaal prima met hem te reilen en zeilen zeg maar. Vind het moeilijk om het in te schatten bij iemand die dat niet zo ''weet'' zeg maar.
vreemde ogen dwingen!!! Als wij ergens anders zijn waar het niet zo vertrouwd zijn , zijn de meiden net engeltjes. Rustig , bedeesd, goed luisteren. Totdat ze weer thuiskomen!! Dan is het jammeren,piepen, zeuren. Denk dat het wel los zal lopen, loslaten ...
Misschien zie ik hem ook nog teveel als ''baby''. Als ik mezelf zo teruglees. Heb bijna de neiging om zijn voedingen op te schrijven .
Ik ben ook zo! Uiteindelijk komt het góed! Op het KDV kennen ze werkelijk niets terug in de verhalen die ik over thuis vertel! Voel me soms bijna een leugenaar!
haha ik zat ook al te kijken net in je bericht, jij was toch pas getrouwd? mja, ik kan me goed voorstellen dat je nu al beren op de weg ziet, ik heb dat ook hoor met onze oudste die behoorlijk zijn eigen regeltjes toepast Maar aan de andere kant hebben je schoonouders ja gezegd op het oppassen. Als ze moeite hadden gehad met bepaald gedrag van je zoontje hadden ze eerlijk nee moeten zeggen. Probeer het los te laten. Het is maar een middag/avondje, wie weet gaat het juist wel heel goed!
Dat doe ik dan weer wel Hier gaat ie wel vaker te logeren en heb daar geen moeite mee maar geef altijd wel een voorbeelddagschema van thuis mee, wat ze ermee doen moeten hun weten...is meer voor mezelf denk ik. Maar het zal wel loslopen, ze gaan het vast het gezellig hebben en jullie ook
Vreemde ogen dwingen en anders..... Is het even niet jouw probleem. Klinkt hard, zo bedoel ik het niet. Probeer het los te laten en te genieten.
Je 'moet' 1 ding doen en dat is loslaten. Is moeilijk hoor, maar je schoonfamilie zal zich vast wel redden. Daarbij blijken de grootste duiveltjes in de schattigste engeltjes te veranderen als ze uit logeren zijn haha. Ik zag er ook altijd tegenop. Logeren of dagje bij anderen brengen. Hier namelijk ook een zoontje met een 'handleiding' en uiteindelijk ben ik gaan leren om te denken: als t echt niet gaat dan bellen ze me wel. En uiteindelijk ging t altijd prima.