Waar ik dan zo bang voor was is toch werkelijkheid geworden. Eind september ben ik gestopt met de pil. 25 november testte ik positief. Wat waren we blij. Zo snel al en zo welkom. Natuurlijk is er angst, maar ik voelde me goed. Erg goed zelfs. Ik had weinig kwaaltjes. Twee weken terug hadden we intake bij de vk. Daarna zouden we de echo kunnen plannen bij het echobureau. Omdat ik wat verhoogde bloeddruk had ben ik voor de zekerheid verwezen naar de gyn. Dat was vandaag. Later op de middag stond de echo gepland bij het bureau. Ik was supernerveus. De gyn. wilde een echo maken, omdat dat nog niet was geweest. Daar lag ik dan. Uitwendig was het niet goed te zien. Mijn angst sloeg toe. Dit kon niet goed zijn. Ik was immers 9 weken 4 dagen. Dan maar inwendig. Ook daar was ze niet tevreden over. Maar ze zei niets. Haar uitdrukking verraadde het. Dan maar iemand erbij. Die bevestigde het. Het kindje was met 7 weken 6 dagen overleden. Daar sta je dan. Onwerkelijk en in een roes. Wat gaan we doen? Wachten? Nee dat wil ik niet. Curretage kan pas over twee weken. Doe dan maar tabletten.... Morgen beginnen. Lief kleintje, papa en mama missen je. Je was zo kort bij ons, maar wat waren we blij. We hadden zelfs al een naam voor je als je een jongetje was geweest. We zullen het nooit weten. Misschien mag je kleine broer hem dragen als je ooit een broertje krijgt?
Dankjewel lieve meiden. Ik denk dat het nu echt gedaan is. Volgens mij heb ik vanmiddag het vruchtje verloren. De medicatie werkte snel, maar de krampen waren minder heftig dan verwacht. Nu maar kijken wat de gyn. over 1,5 week zegt.
ikapika, heel veel sterkte met het verlies. vind dat je heel sterk bent, en ik begreep dat je blij was dat je toch gelijk gestart was met de tbletten. hoop dat je het snel een plaatsje kunt geven. en bedankt voor je lieve woorden in mijn topic.
Heel veel sterkte! Zo welkom... heel triest. Ik hoop voor je dat je het een mooi plekje kan geven en dat je snel weer zwanger mag worden van een gezonde beeb! Heel veel succes.