Lieve allemaal, Vorige week woensdag zij de test mij dat ik zwanger ben na 5 jaar aanmodderen (inseminaties etc.)! Ik geloof er nog helemaal geen bal van al heb ik natuurlijk wel de bekende kwaaltjes. Over anderhalve week heb ik een echo omdat ik eigenlijk niet precies weet hoe ver ik ben maar ik denk nu 6 weken. Ik slik al heel lang Fevarin (tegewoordig fluvoxamine) en ik ben eigenlijk benieuwd of iemand hier ervaring mee heeft. De huisarts en de gyn hebben niet aangegeven dat ik hier beter mee kan stoppen. Aangezien mijn vader terminaal is en het geen weken meer duurt lijkt het me beter om maar gewoon door te gaan om nog meer stress te voorkomen! Ik ben al zo bang dat het niet goed gaat..alles komt tegelijk nu! Soms verdwijnt er ondanks alle spanningen zomaar ineens een grote glimlach op mijn gezicht maar ik zal toch blij zijn als ik het op de echo met eigen ogen heb kunnen zien! Zo dat lucht weer een klein beetje op Veel liefs
Met dit soort medicijnen zou ik in elk geval niet op eigen houtje stoppen. Overleg het eens met de arts die het je heeft voorgeschreven, of het verstandig is om af te gaan bouwen (en zo ja: hoe dan). Ik heb zelf geen ervaring met deze medicijnen, maar heb er vrij veel over gelezen omdat ik een aantal jaar geleden in therapie ben geweest ivm depressie. Het is wel een tijd van uitersten voor jou he... Heel veel sterkte met je vader en heel erg gefeliciteerd met je zwangerschap!
Dank je wel hoor..zo zie je maar weer dat leven en dood docht bij elkaar staan! Ik heb woensdag mijn eerste echo en ik hoop dat ik een mooie foto kan laten zien aan mijn vader! Ben wel erg bang dat ik door alle spanningen een miskraam krijg maar goed ik probeer me zo rustig mogelijk te houden! Zo maar stoppen is geen optie maar zal het morgen met de gyn eens overleggen! kus
Mijn VK zei het wel mooi, toen ik met een flinke dip op de controle verscheen.... Je kindje merkt het misschien wel dat jij nu verdrietig bent, maar dat zijn de emoties die bij het leven horen. Dat kan echt geen kwaad. Ik hoop ook voor je dat je een mooie echo krijgt en dat je vader daar even van opfleurt. Die eerste beelden van een klein mini-mensje vond ik zo onvoorstelbaar mooi... toen werd het voor mij pas echt. Geniet ervan lelie!