Hallo, Met 16 weken en 4 dagen hebben wij een pretecho laten maken, gewoon omdat we hartstikke nieuwsgierig waren en het zo lang vonden duren tot de 20 weken echo. We hebben echt een prachtige echo gehad, de kleine werkte goed mee en alles was prima te zien. De echoscopiste heeft ook van alle mogelijke kanten naar het geslacht gekeken en vertelde ons zonder enige twijfel dat het absoluut een jongen is. Ze heeft alles aangewezen (balzakje, piemeltje) maar vertelde er ook bij dat de navelstreng ook tussen zn beentjes doorliep maar dat ze toch helemaal zeker was dat het andere het piemeltje was. (Ze wees zelfs nog naast het piemeltje de navelstreng aan, maar hier kon ík niet echt wijs uit worden haha). Een foto van het geslacht staat trouwens in het album. Mááááár .. nu gaan wij er dus al een maand van uit dat het een jongen is en nu staat de 20 weken echo deze week op de stoep! En nu word ik dus heeeeeeeeeeeeel bang dat ze daar doodleuk zeggen: Gefeliciteerd jullie krijgen een meid! Is deze kans groot?
De kans is klein dat ze ineens een meisje zien. Als ze eenmaal piemeltje en balzakjes hebben gezien, verandert het niet snel in de schaamlipjes, is mijn gedachte. Maar hoezo ben je dan heeeeeeeeel bang dat ze misschien toch een meisje zien? Zijn meisjes niet leuk?
Haha meisjes zijn hartstikke leuk, we hadden zelf ook het idee dat het een meisje was maar we zijn nu al zó gewend aan het idee dat het een jongen is.. (We hebben de babykamer bijna klaar haha..)
Het zal best meevallen, bij een jongetje is het vaak duidelijker dan bij een meisje. Dus ik denk dat je het wel bij een jongetje kan houden. En ja, als de babykamer bijna klaar is en het blijkt toch een meisje te zijn heb je gelukkig nog genoeg tijd om het aan te passen Maar maak je niet druk, is vast allemaal wel goed.
Als ik je echo bekijk, dan denk ik inderdaad ook een jongen... Ik heb 3 verschillende echo's gehad, waarop ze een meid zagen.. 1 van de eerste dingen die ik vroeg, toen ze geboren was, was : Is het wel een meid? Inderdaad, net om wat jij zegt, ik was al zo gewend aan een meid, als het een jongen zou worden, zou het toch wel een shock zijn.
Ik vind eerlijk gezegd je titel een beetje vreemd. Hier word je toch niet bang van? Als het maar gezond is toch? Je zal het wel niet zo bedoelen maar het geslacht is toch eigenlijk onbelangrijk?!
Nou, als je (net als ik) je helemaal instelt op een jongen, jongenskleertjes koopt, jongensnaam bedenkt, een leuk blauw behangetje uitzoekt en van de daken roept dat je een zoon krijgt..... Ik zou me rot schrikken als het opeens een meid is! Kleinwonder: een duidelijk zichtbaar piemeltje kunnen ze niet opeens mis hebben, zeker niet als ze ook nog eens duidelijk de navelstreng gezien heeft. Tip: zeg bij de 20 weken echo niet dat je het al op een pretecho gezien hebt, gewoon even dubbelchecken door haar te laten kijken met een frisse blik. Heb ik ook gedaan: nog steeds een jongen 8)
Tuurlijk is het belangrijkste dat het gezond is, maar al is het niet helemaal gezond dan is het nog van harte welkom. Het is gewoon de 'angst' (en dan niet in de zin van doosbang, maar gewoon een beetje nerveus etc) dat ze ineens een meid zien en wij dus weer helemaal moeten switchen. Zou namelijk wel weer echt iets zijn wat ons overkomt. De echoscopiste was toentertijd zo overtuigd dat het een jongen is dat wij dat ook waren, maar nu de volgende echo dus dichterbij komt krijg ik wel de kriebels of het ook echt zo is. @San: Haha, nee we zeiden al dat we tegen de echoscopiste zeggen dat we het geslacht weten maar of zij ook nog even wil vertellen wat zij denkt dat het is. Zodat we zeker weten dat ze niet bevooroordeeld is haha. Spannend!
He ik zag dat je je pretecho ook in berkel enschot bij babyvieuw hebt laten doen. Wij hebben afgelopen vrijdag ook daar een pretecho gehad, Bij ons heeft ze ook eerst alles van alle kanten en mogelijke opzichten gecheckt voordat ze uitspraak deed over het geslacht. Ze zij ook als ze maar de lichtste twijfel had dat ze het dan niet zou zeggen, gewoon puur omdat je daar zoveel problemen mee kan krijgen zei ze. Nadat ze dus wel 5 keer op alle mogelijke manieren had bekeken zij ze stellig zonder enige twijfel voor 300 % zeker te weten dat het een meid werd. Ik vertrouw op haar dus ook echt gewoon omdat ze zo stellig was met haar praten dat ze bij ook maar 1 % twijfel niets zou zeggen.
He wat leuk dat jullie ook daar een echo hebben laten doen en natuurlijk gefeliciteerd met jullie meid! Ze was inderdaad bij ons ook zo stellig, dat ik toentertijd ook echt niet meer twijfelde. Ze kon zelfs het plasbuisje aanwijzen. Haha. Ach, ik denk ook dat het gewoon zenuwen zijn, ik ben echt zo'n zenuwpeesje hihi.
vind het een rare uitspraak als het maar gezond is,ik heb zelf een dochtertjes wat afwijkingen heeft en daar ben ik super blij mee,heb ook een dochtertje wat helemaal nix heeft en ben met allebei erg gelukkig.
Dus moeten wij allemaal maar hopen dat ons kindje ook niet gezond is/afwijkingen heeft? Iedereen hoopt toch dat zijn/haar kindje gezond is? Wat daar in vredesnaam nu weer 'raar' aan is? Nou, ik hoop van harte dat mijn kindje gezond is!
Ik heb ook een beetje moeite met je titel . Eerlijk gezegd vind ik dit gewoon het 'risico' van het willen weten van het geslacht. Je weet het na een echo eigenlijk nooit 100% zeker, daarvoor moet je wachten tot de kleine geboren is. (of een vruchtwaterpunctie laten doen, maar dat gaat wel erg ver als je alleen het geslacht ermee wil bepalen). Bij onze eerste wilde ik het geslacht niet weten, ook omdat ik aanvoelde dat wanneer het verkeerd gezien was, je toch wel erg moet switchen na de geboorte. Bij onze 2e wilde mijn man het wel graag weten, maar heb ik er wel altijd rekeing mee gehouden dat het ook fout gezien kon zijn. Uiteindelijk moest er een vruchtwaterpunctie gedaan worden en toen wisten we het geslacht zeker. Ik zou zeggen: stel je gewoon niet al te veel in op het geslacht. Gezondheid is inderdaad de grootste zorg!
Hoe kan je nu bang worden om zoiets? Ik snap best dat jenieuwsgierig bent, maar hééél bang zijn dat het opeens een ander geslacht is? Ik ben heel bang dat dit kindje ook dood gaat, maar bang dat het opeens een ander geslacht is? Wow, was het leven maar zo mooi en oppervlakkig!
Ik snap moniek wel. Ik heb een zoon met een ernstige hartafwijking, dus ook mij doet de uitspraak: 'Als het maar gezond is' ook erg veel pijn. Dat komt eigenlijk door datgene wat die uitspraak NIET zegt. Want wat ALS het nou NIET gezond is? (is het dan niet welkom, is het dan minder waard, is het dan....?) Het zit hem vooral in het woordje ALS. Ik hoop dat ik zo een beetje duidelijk heb omschreven hoe het voelt wanneer zoiets ( vaak klakkeloos en zonder nadenken) wordt gezegd, wanneer je weet hoe het is en hoe het voelt om de zorg te hebben voor een niet-gezond kindje. Er wordt vaak niet echt heel goed nagedacht wanneer deze uitspraak wordt gedaan. Het wordt gezegd omdat 'het zo hoort' en omdat 'iedereen het altijd zegt', lijkt het wel. Ikzelf zei het ook vrij onnadenkend toen ik nog niet wist wat het ECHT in houdt. Wanneer ik nu zeg of schrijf dat ik hoop dat iemand een gezond kindje krijgt, dan zitten daar zoveel meer gedachten achter, zoveel meer inhoud. Verder is mijn 'uitspraak' geworden: 'Als het maar gelukkig is', ipv'Als het maar gezond is'. (al wens ik alle zwangere vrouwen ter wereld natuurlijk een gezond kind toe, dat moge duidelijk zijn! Ik zeg het alleen op een andere manier, in een ander zinsverband, want de zin 'Als het maar....' is in mijn opinie nogal kortzichtig) Natuurlijk kan niet iedereen rekening houden met moeders van kids met een afwijking, maar ik zou het wel heel erg goed vinden, wanneer mensen echt nadachten over hetgeen ze zeggen en schrijven. En niet alleen iets zeggen of schrijven, omdat ze dat altijd 'iedereen' horen zeggen.
Mijn doel was de verhouding tot zorgen aangeven. Geslacht vs gezondheid. Dan lijkt me de gezondheid belangrijker. Een kindje met een handicap of afwijking zal bij ons even welkom zijn. "Als het maar gezond is" is een vervelende uitspraak als je het als voorwaarde opvat maar zo is het hier dus niet bedoeld.
Jeetje, wat een (naar mijn mening) overdreven reacties op mijn topic. Ik zeg gewoon dat ik een beetje bang ben dat de echo ineens uitwijst dat het kindje een ander geslacht heeft dan eerder gezegd is en ik krijg reacties over gezondheid etc? Beetje overdreven. Mensen jullie nemen het woord 'bang' iets te letterlijk, maar dit heb ik ook al uitgelegd in mijn eerdere reactie dus hier ga ik verder ook niet meer op in. Gelukkig heb ik net de 20 weken echo gehad en ziet alles er prima uit. En ik ben héél blij dat dit zo is.
@kleinwonder.. ik snap wat je bedoelde. inderdaad niet te letterlijk nemen, had dat gevoel ook. Al was ik natuurlijk ook blij geweest met een ventje. Was het nog steeds een mannetje?