Allereerst hebben we nu definitief het "bewijs" dat we een knulletje krijgen. En verder was alles prima. Alleen duurde deze echo 45(!!) minuten, omdat meneer ABSOLUUT (weer) geen zin had om mee te werken. Draaien, niet te best. Eerst lag hij met zijn hoofd naar beneden, toen omhoog, daarna opzij. En schoppen en slaan... De echo dame zei na een tijdje dat ik maar even wat rond moest gaan lopen, in de hoop dat de uk dan anders zou gaan liggen. Anders moest ik later maar terug komen. Gelukkig was dit niet nodig, want op het laatste moment ging meneertje tóch nog even goed liggen, zodat alle punten bekeken konden worden. Die kop van de echo in je buik gedrukt is niet zo erg. Maar voor sommige beelden moest de dame echt vlak naar het bot best wel hard duwen, dat was minder lekker. (En dan moet je je ook nog ontspannen AUW) Als laatste kregen we nog "het bewijs" mee op de foto, en nog een mooie foto van de zijkant van het gezicht + nek (en nog een foto van ditzelfde, maar dan minder gedetailleerd)
Wat fijn dat het een goede 20 weken echo was, duidelijke plaatjes ook.. Gefeliciteerd en geniet ervan!