Ik had het persoonlijk erger verwacht omdat ik vaak hoorde dat het zo is maar hier valt het best wel mee. Ja zeker, de intresse en alle vragen is wat minder maar heel eerlijk ben ik er ook veel minder mee bezig dan bij de eerste. Er hoeft ook gewoon veel minder geregeld en gekocht te worden. Qua kaartjes hebben we niet te klagen, ik geloof een stuk of 10, misschien dat het er bij ons eerste kindje 12 waren ofzo? Diegene die de vorige keer met kadootjes aankwamen deden dat dit keer ook weer. Misschien iets minder vaak. Dus al met al vind ik het reuze meevallen en vliegt deze periode inderdaad voorbij itt de zwangerschap van ons eerste kindje!
Hier ook! Bij de eerste kreeg ik veel grappige kado's tijdens de zwangerschap en mijn hele deur ging vol met kaartjes. Nu heb ik 1 kaart gekregen en twee kado's... Het valt mij op dat mensen een bepaalde verwachting hebben. Voor mij is het heel bijzonder dat deze zwangerschap spontaan is maar blijkbaar hadden mensen in mijn omgeving dat verwacht... Zo krijg je te horen ja je bent er niet mee bezig geweest of ja je lichaam weet nu hoe het moet. Uitspraken waar ik me tijdens de eerste toen we in de mmm zaten erg aan stoorde. Blijkbaar is het alleen voor ons en een paar mensen in mijn omgeving heel bijzonder. De rest vind het normaal..
ook hier heel herkenbaar. helaas ook van familieleden. sommige hebben eigenlijk nog nooit gevraagd hoe het nou echt met mij gaat nu. ( net 10 week zwanger en al aan de insuline) toen ik begon bij de eerste was iedereen heel mee levend enz. kaartjes? nu 4, bij de eerste rond deze termijn al een stuk of 10. gelukkig zijn manlief en ik wel erg blij en vinden wij het nog steeds bijzonder. sommige vrienden en familie leden ook gelukkg, dus daar deel ik het geluk dan ook maar mee
Ervaar dat eigenlijk helemaal niet zo, ook al is het praktisch in de zin van cadeaus en dergelijke wel minder. Er wordt voor mijn gevoel nog wel regelmatig naar mij en de baby gevraagd. Ben zelf ook weer met een zwangerschapscursus bezig om er zelf toch ook bewust mee bezig te blijven.
Ach bij de eerste stuurde ik ook nog iedereen die ik kon en waar ik iets mee te maken had een geboorte kaartje,nu nummertje 4 onder weg is is mijn adressen lijst een heeeeeel stuk kleiner!
Wat ben ik blij te lezen dat veel mensen het herkennen!!! Het gaat mij inderdaad niet om de kadotjes, maar wel om de aandacht. Dit is zooooooo veel minder. Ik moet soms echt aandacht er voor op eissen heb ik het idee. En dat vind ik zo jammer. Nu me verlof is begonnen is het wel wat meer. Eerder wist iedereen (familie en hechte vrienden) precies op welk termijn ik zat. ALS het nu al over de baby gaat dat vragen ze vaak alleen maar: hoe ver ben je al? Ik hoop zelf dat bij anderen anders te doen mochten die ooit weer zwanger worden.
Hier ook hoor. Nu is het nog redelijk pril, maar ook mijn familie blijft op de achtergrond. Nu heb ik vorig jaar wèl twee vmk's gehad en ben ik ook op een niet meer zo gemiddelde leeftijd van 41, dus ik hoop dat alle stilte vooral komt omdat iedereen hoopt dat het goed gaat......
Merk ik ook. Nou weten wij het pas sinds gister dat er een 2e op komst is. Heb het mijn moeder en zus verteld. Mijn moeder reageerde leuk en mijn zus zei alleen... ow.... Terwijl zij de 1e x echt super reageerde! Ja zei ze, met een 2e is het toch al een beetje 'normaal' Pardon?! Dacht ik... Als ik dat had geweten had ik het even stil gehouden. Maar wilde hun 2 als eerste het vertellen.. wel dat ze verder hun mond houden natuurlijk. Ik bedoel, weet je wel wat voor groots wonder het is een kindje te mogen krijgen?! :O
Hier was het netzo. Ik vind het vooral lullig tegenover mijn tweede dochter. Voor mezelf vind ik het niet erg. Er zijn zelfs mensen die na haar geboorte kaartje niks terug hebben gestuurd. Nu ben ik net verhuisd en krijgen die mensen dus lekker geen verhuis kaartje, ben lekker klaar met ze.
Hmm! Ik ben er sinds een week achter dat ik in verwachting ben van de 2e (nu 10 weken), ben erg benieuwd... Mijn eerste is nog niet zo heel lang geleden geboren (juni 2012), dus ik ben sowieso wel benieuwd naar de reacties... -woopwoop- Wij vertellen het pas na de eerste echo aan familie, en bij 13 weken aan 'de rest' ... Wij zijn in ieder geval dolgelukkig & ik zou ook zeker aanraden om dat geluk vast te houden!!
hier ook hoor, al heb ik helaas nog geen levend kindje dus word dit alsnog mijn eerste. Ik heb 4 miskramen gehad, de eerste was zelfs met pas 11 weken. toen ik het toen vertelde dat ik zwanger was, moest iedereen huilen van blijdschap (heel lang over gedaan en zwanger toen geworden met een behandeling) ik kreeg veel kaartjes en zelfs al kadootjes. de 2e keer dat ik zwanger was hebben we t met 7 weken met kerst verteld, ook toen waren mensen erg blij, maar kaartjes bleven uit, met de mededeling dat kwam wel als ik de 12 weken voorbij was. helaas ging die met 8 weken ook fout. de 3e keer toen we t vertelde was er niemand blij, en zeiden ze: eerst zien dat het er komt (hoe lomp maar goed) helaas kregen ze gelijk en ging dit ook fout na zon 6.5e week. de 4e keer hebben we t niet eens verteld puur vanwege nare reacties te voorkomen. en ook dit ging mis. Nu, na een lange tijd en einde relatie inmiddels een nieuwe vriend. ik raakte onverwacht zwanger (had dat natuurlijk na 6 jaar nooit verwacht spontaan) hebben het pas met 12 weken dit keer verteld. 2 vriendinnen wisten t wel, de ene reageerde geweldig leuk en de ander schrok en vond het opzich leuk maaaaar... gelukkig reageerde mijn fam met 12 weken wel heel erg leuk en is mn moeder gelijk gaan breien enzo. maar verder van vrienden of wat valt het ook wat tegen hoor.. heb nu welgeteld 2 kaartjes en mn allerbeste vriendin hoor ik vrij weinig... vind dit soms wel heel erg jammer omdat het nu dus goed gaat, had van sommige mensen meer verwacht. (lang verhaal sorry haha)
Apart trouwens dat het voor mensen dan ineens minder interessant lijkt! Het blijft een wonder dat je (weer) zwanger mag zijn.. Maar goed, samen met je gezin maar extra genieten! Als de kleine er daadwerkelijk is, hoeven van mij de mensen die nu niks ondernemen, het dan ook niet te doen !
Hier (nog) niet herkenbaar. Ik ben wel benieuwd als ukkie straks geboren is hoeveel kraamvisite en kaartjes er dan komen.
Hier ook herkenbaar! Niet van m'n ouders en zusjes, maar wel andere familieleden. Zelfs m'n zwager (man schoonzus) heeft ons nog niet eens gefeliciteerd Ach wij zijn er superblij mee! En hopen weer op een gezond, lief boefje
Heel herkenbaar! Bij de 1e iets van 8/10 felicitatiekaartjes gekregen voor zwangerschap. Nu maar 1! Nog van een vage kennis ook Vind dit érg jammer... Wel is vriendlief nu meer betrokken en geinteresseerd! En dat is toch t belangrijkst!
Heel herkenbaar! Bij de eerste kaartjes, cadeautjes, mensen die wilden weten of je misselijk was en hoe het ging verder. En nu? 2 kaartjes (waarvan 1 van de gastouder van zoon) en verder.... Felicitaties maar amper, geen interesse, het 'boeit' nu allemaal niet meer zo, het is allemaal gewoon dat je nog een kind op de wereld zet. Voor ons niet, het is en blijft een wonder ook al is het je tweede, derde, etc. Toch jammer!