Waaah, ik zit er even helemaal doorheen! We hebben een zoontje van 18 maanden en ik ben nu 12 weken zwanger van onze tweede. Ik ben een zgn. 'thuisblijfmoeder'. Ons zoontje is nu 2 daagjes logeren bij opa & oma. Het gekke is, ik mis em niet eens! Gisteren ben ik de hele dag zó moe geweest. En nu nog. Ik zie er eigenlijk tegenop om morgen weer de dag te beginnen met D. Vanavond wordt ie namelijk weer thuisgebracht door opa & oma. Ja, ik zal superblij zijn om hem weer te zien, maar morgen begint het dan weer...... Zucht... De sleur ofzo... elke dag een was die gedraaid moet worden, elke dag naar de supermarkt, elke dag maar weer iets verzinnen om met D. te doen. Elke dag dat gejammer van D. omdat hij zich niet goed zelf kan vermaken. Hij kan nog niet lopen en ik denk dat dat het voor mij ook zo vermoeiend maakt. 5 Minuutjes zandbak is lang. Meneer gaat piepen en ik moet em er weer uithalen. 5 Minuutjes buiten in een buitenbadje is voor hem dan ook al weer lang genoeg, terwijl ik dan wel lang bezig ben geweest om alles buiten klaar te zetten. Ik weet het gewoon niet meer. Ik weet ook niet meer hoe ik m'n zoontje kan vermaken. Ik probeer van alles, maar alles duurt zo kort. En daar word ik dan zo moe van! Loopauto leuk, maar D. kan geen bochten maken, dus moet ik er nog elke keer achteraan lopen om hem recht te sturen zodat ie weer door kan rijden. En ik denk dus nu ook al, hoe ga ik dat straks ooit doen als we twee kinderen hebben?!!! Ik ga dat gewoon niet redden! In het verleden heb ik al eens een soort van burn-out gehad, dus ik ben toch altijd nog weer bang dat zoiets terug komt. Heb het gevoel dat dat altijd op de loer blijft liggen. Gewoonweg omdat ik vaak m'n rust ook niet kan nemen. Je moet er ook gewoon de hele dag zijn voor je kind. Zo is het nu eenmaal, maar dat is dus wel supervermoeiend! Zucht... sorry voor m'n klaagverhaal, maar ik moet het gewoon even van me af schrijven... Zijn er trouwens meer 'thuisblijfmoeders' die dit herkennen? En hoe gaan jullie hier mee om?
hoi, Ik ben geen thuisblijfmoeder, ik werk 2 dagen per week. Maar snap wel wat je bedoelt, Kirsten had dat toen ze nog niet kon lopen. En zodra ze kon stappen was die frustratie ook over. En die frustratie van jou is ook de reden dat wij voorlopig niet aan een tweede beginnen.
Ik denk dat als je zoontje kan lopen dat het al een heleboel zal schelen. Hij zal zelf misschien ook wel wat gefrustreerd zijn dat ie niet zelf dingen kan doen en als ie kan lopen dan zou je ook niet steeds naar hem toe moeten om hem te helpen. Verder ben je nu ook zwanger en dus sowieso meer moe en kan je minder hebben en ook dat gaat natuurlijk over. Alles samen maakt het nu misschien pittig. Misschien kan je proberen een dutje mee te pikken als hij op bed ligt? en misschien helpt het als hij speelt om even uit de buurt te zijn. Dat je hem wel ziet maar hij jou niet. Viel mij op dat mijn dochter dan juist weer ging piepen terwijl als ze mij niet zag heerlijk aan het spelen was..
dat maakt toch niet uit, is toch lekker dat dat hier effe kan Kan het niet zijn dat je momenteel veel last hebt van de hormonen? Ik had dat namelijk de eerste 14 weken ongeveer. neerslachtig voelen, denken dat het allemaal niet lukt. Wat fijn dat opa en oma het even van je over kunnen nemen! neem daar gebruik van, en geniet dan ook van de momenten dat je even niet hoeft te zorgen ipv je zorgen te maken. ik weet het, makkelijk gezegd, maar zo moet je wel denken. Als je bij de pakken neer gaat zitten dat het allemaal niet gaat lukken, dan maak je het jezelf ook heel moeilijk! En dan maar niet elke dag een was. je kan ook een paar dagen meerdere wassen doen. en bijvoorbeeld om de dag naar de supermarkt. probeer het jezelf wat makkelijker te maken en geniet van het groeiende kindje in je buik en je zoon!
Idd, het klinkt als de bekende zwangerschapshormonen! Alles komt goed! (heb zelf geen ervaring, heb nog maar 1 kleintje, maar wil je een hart onder de riem steken!!!)
Dikke knuffel voor jou! Ik snap het helemaal hoor.. mijn zoontje was 21 maanden toen mijn dochtertje geboren werd en de zwangerschap was soms best afzien. Vooral het 1e trimester en het einde van het laatste trimester waren aanpoten. Probeer alle hulp te aanvaarden die je aangeboden en NIET aangeboden krijgt! (hihi). Ik weet zeker dat je zoontje snel zal leren lopen zeker wanneer mama goed opzichzelf let en 'm niet de hele tijd optilt! Maak afspraken met je partner, opa en oma zodat je af en toe even lekker kan bij tanken. Even echt quality time doet meer dan de hele dag rusten. Veel succes en echt, het komt allemaal goed!
Bedankt voor jullie lieve antwoorden! Dat helpt iig. al een beetje. Aan de ene kant zit ik nu te bedenken dat ons zoontje wat mij betreft de hele week bij opa & oma blijft logeren; aan de andere kant... neeeee!! dat kan gewoon niet. Hij hoort natuurlijk bij mij. Ik mis em toch ook wel. Ben gewoon beetje de kluts kwijt. Zucht. Ik oefen idd. veel met zijn lopen. Rondje aan mijn hand door de kamer lopen. Even rondje over onze oprit lopen. D. achter z'n loopauto zetten, zodat ie zelf kan lopen. Dus ja, ik hoop dat ie snel zelf gaat lopen, maar als ik zijn ontwikkelingen in zijn leventje nu bekijk, denk ik eerder dat ie het nog maar even rustig aan gaat doen... En de opa's/oma's inschakelen gaat hier eigenlijk niet zo handig, want zij wonen op 2½ en 1½ uur afstand rijden. Het kwam nu zo uit dat wij net daar geweest waren. Dus overdag ben ik toch de aangewezen persoon die er voor D. is.
Ik ben geen thuisblijfmoeder, maar ik herken het wel! Het is zo moeilijk om een hele dag te vullen met activiteiten! Ik ga met ons zoontje dan ook vaak naar een vriendin die ook een ukkie heeft. Dat is dan een activiteit die wat langer duurt: zowieso ben ik dan totaal 45 minuten aan het fietsen. Misschien kan jij ook zoiets doen? Of gewoon alleen maar een rondje fietsen? Met een kleine pauze ergens waar hij wat kan rondkruipen op het gras. Ik merk ook, nu hij wat ouder is (anderhalf) hij meer geinteresseerd is in wat wij doen, dan z'n speelgoed. Zo wordt badderen op het balkon een hele lange activiteit: balkon opruimen (dingen aan de kant zetten), vegen (hij "helpt" met het stoffer en blik). Badje opblazen, speeltjes erin, dreumes uitkleden en dan pas badje vullen en erin. Het hele gedoe eromheen vindt hij net zo leuk als het badderen zelf en dus probeer ik dat dan zo lang mogelijk te rekken. En over het logeren: je zoontje kan toch nog een nachtje daar blijven? Daar moet je je niet slecht over voelen, het klinkt nu alsof je dat gewoon nodig hebt. Ook al mis je hem ook, het is gewoon fijn om een paar daagjes bij te tanken en voor jezelf te hebben. Ik zou zeggen: ga niet je hele huis poetsen nu, maar ga iets voor jezelf doen, winkelen, vriendinnen langs, misschien naar de sauna of zo.
Net als MacG ben ik ook geen thuisblijfmoeder, maar wel twee dagen in de week met mijn dochter alleen. En echt, ik vind haar een schat en ik kan haar wel opvreten, maar ook ik vind het lastig om steeds weer wat te verzinnen. Ik herken die sleur die TS noemt ook wel. Zowieso al haar 'schema' met eten en slaapjes. En dan nog bedenken wat je moet gaan doen de hele dag. Ook ik verzin dan maar uitstapjes; even naar het winkelcentrum in de wijk, even naar de stad, naar de speeltuin, kinderboerderij of zomaar een stukje fietsen. En ik probeer inderdaad ook met andere moeders af te spreken. Gezellig voor haar en voor mij Morgen komt er ook een nichtje, dus weer wat afleiding. Het scheelt wel als ze lopen; hier kan ze zich prima vermaken met honderd keer 'bye' zeggen en mij dan een kus geven en vervolgens met de emmer aan de arm door de tuin stappen. Andere keer mag de pop mee in de poppenwagen voor een rondje. De tuin is gelukkig groot en daar vermaakt ze zich op dit moment prima. Maar soms kijk ik met angst en beven niet uit naar de herfst, als het allemaal meer binnen moet gebeuren... Maar goed: voor de TS; logeren is lekker als je je daar goed bij voelt. En heb je andere moeders in je omgeving? Waar je mee kunt afspreken bijvoorbeeld? Of activiteiten voor kleintjes waar je heen zou kunnen (spelen, dansen, etc)? Ik weet niet waar je woont, maar misschien is er wel iets in je buurt te vinden?
Ik doe het nu idd. lekker rustig aan. Zonet even rustig(!) wat boodschappen gehaald. Normaalgesproken gaat dit altijd in een flink tempo, want meneer duldt niet als ik te lang stil sta in de supermarkt. 'k Draai nu mooie cd'tjes. Ik kan namelijk zó genieten van mooie muziek. Lekker in alle rust luisteren. Als D. er is heb ik die rust niet, dan praat/roept hij er doorheen. Dat is dan ook logisch. En meestal worden er dan ook andere cd's gedraaid: Nijntje, Elly & Rikkert, Woezel & Pip, dat soort dingen. Vind ik ook leuk hoor. Maar ik merk dat het ook wel eens goed is om ongestoord naar mijn 'eigen' muziek te luisteren! De meeste moeders die ik hier ken, zijn werkende moeders. Dus die zijn maar een paar dagen in de week thuis. Vorige week wel gezellig op bezoek geweest bij een moeder en haar ook anderhalf jarig dochtertje. Dat meisje zat zo lekker te spelen, in het buitenbadje, dan weer in de zandbak. Ze liep maar wat heen en weer met het gietertje en emmertje. D. zat alleen maar te piepen. Eerst vond ie het water te koud. Daarna wilde ie uit het water. Wat wil je nu. De zandbak? Dus daar ingezet. Eventjes leuk zand uit de zandbak gooien en klaar alweer. D. op de handdoek gezet. Kruipen is dan weer lastig, omdat ie in zwembroekje was, blote knieën. Dus ja, na een uurtje ben ik dan ook weer weg, want ook daar kom ik dan niet echt tot rust. Nou ja, misschien me er toch maar bij neerleggen dat het een FASE is en dat D. over een paar maanden ZELF kan lopen! En dat dan ALLES weer goed komt. O ja, en rond(j)es fietsen doe ik hier regelmatig. Maar op gegeven moment heb ik alles al zo vaak gedaan, dat ik daar dan ook geen zin meer in heb. D. vindt het geweldig hoor dat fietsen. Maar ja, om nou elke dag, dag in dag uit, week in week uit een eind(je) te gaan fietsen... Is wel gezond natuurlijk, ook voor mij...
Misschien zijn er hier op het forum wel andere thuisblijfmoeders met wie je eens kunt afspreken dan? Ik ben trouwens ook thuisblijfmama. Mijn dochter is bijna een jaar en loopt ook nog niet (los). Ze kan zich op zich wel al kruipend zelf vermaken, maar ik moet haar wel constant in de gaten houden natuurlijk en tig keer 'nee, dat mag niet' roepen. En telkens een andere activiteit hoort er nu eenmaal bij..
Tja, moet wel eerlijk zeggen dat ik het 'tot rust komen' op de dagen dat ik met haar ben heb opgegeven Dat lukt gewoon niet (althans, als ze wakker is) want ik moet haar wel in de gaten houden... je weet nooit wat ze doet! Tot rust kom ik dan op momenten dat mijn vriend het even over neemt: dat hij haar dan in bad doet die avond of dat ik op zaterdagmorgen lekker even alleen de stad inga of achter de computer ga zitten. Tijdens haar slaapjes heb ik natuurlijk ook nog wel wat tijd voor mezelf, maar daar wordt ik nou niet echt heel rustig van... Op de een of andere manier heb ik dan toch altijd een oor bij de babyfoon....
Mja, 't is ook net of ik de 'rustige' tijd mis, van toen hij baby was. 6 Maanden en daarna tot een jaar ofzo. Toen kon hij zich zó heerlijk vermaken in de box. Lekker boekjes zitten lezen of wat prutsen met een of ander speelgoed. In die tijd kon ik rustig zelf wat lezen of achter de pc gaan zitten of wat dan ook. Als ik nu achter de pc ga zitten, kruipt D. in sneltreinvaart mij achterna, trekt zich op aan mijn stoel en zegt dan: "Oem - a", dan wil hij Bumba kijken. Dat vindt ie zó leuk! Maar ik wil gewoon dat ík bepaal wanneer hij Bumba mag kijken en niet andersom. En als er dan geen Bumba wordt gekeken, gaat ie keihard huilen. En ja, dan kunnen we dus allebei maar niet achter de pc... Dus dat 'rustmoment' ben ik ook al kwijt. Goed, ik ga nu even de was ophangen en even wat andere dingen doen dan pc-en.
@Hanna. Ik herken je probleem wel. Ik ben dan geen thuisblijfmoeder maar heb nu vakantie. Een hele maand vrij, en ik geniet er echt van. Maar ik weet ook waarom ik heb besloten te blijven werken. Ik kan niet dag in dag uit, 7 dagen per week thuis zijn. Ik heb mijn eigen ding nodig en ik merk voor mezelf dat dit mijn werk is. Nu doe ik elke dag leuke dingen met mijn dochter, fietsen, spelen, zwemmen etc. Maar het is lastig om steeds weer wat te bedenken. Ze kan soms heel lang alleen spelen, maar soms ook totaal niet! Ik heb in het begin vaste speelmomenten met haar ingepland. Kwam aan het huishoudelijke werk niet toe met haar erbij. En nog niet altijd hoor . Mijn dochter loopt al 2 maanden, en ik merk dat sinds ze loopt ze haar zelf beter kan redden en vermaken. Wat betreft je gevoel, misschien is het iets voor je om in de toekomst te werken? Al is het maar 1 dag in de week? Ik merk zelf dat dit voor mij een goede balans is, en daardoor geniet ik veeeeeeel meer mijn vrije tijd en vind ik mezelf een leukere moeder dan wanneer ik elke dag thuis ben. Ach meid, en met een 2e kindje vermaakt D zich misschien ook beter???
Heeeeeeeeeeel herkenbaar ja, soms heb je er gewoon even geen zin in, gewoon omdat je ook maar een mens bent! Hier heeft het 3 maanden geduurd voordat Charlotte alleen kon lopen en toen pas na een week of 6 (sinds kort dus ) kan ze zich wat beter alleen amuseren met vanalles en nog wat. Maar tot rust kom je inderdaad niet. Ik werk 3 dagen en op de dagen dat ik alleen met haar thuis ben (3, mijn man werkt ook bijna altijd de zaterdagen) in de ochtend naar de winkel, rondje fietsen of zo, 's middags als zij slaapt het huishouden, de was, koken, opruimen, en dan wordt ze weer wakker en begint het hele feest van voor af aan. Het inderdaad een faaaaaaaase en die gaat wel weer over maar hij kan lang duren soms.... Sterkte hoor, heel normaal en goed dat je het hier even schrijft!
Ik snap je ook helemaal! Vooral de eerste weken van mijn zwagerschap had ik ook veel moeite met onze zoon, jeetje wat een aandacht kan hij vragen! Hij kan ook heel moeilijk zelf spelen! Is overal zo weer op uit gekeken! Heb je geen vriendin in de buurt die soms overdag even wat wil gaan doen met je zoontje? Even wandelen ofzo?
heul herkenbaar. hier ook een thuisblijf moeder. werk maar 1 middag in de week buitenshuis. ik heb het geluk dat die van mij zich wel redelijk goed alleen kan vermaken. ze is nu bv al een half uur voor mij aan het stofzuigen haha. maar soms heeft ze ook dagen dat ze niets wil. en inderdaad altijd maar weer wat verzinnen terwijl ik soms ook gewoon geen zin heb om weg te gaan, maar vaak zijn hele kleine dingen al genoeg voor zon dreumesje. bv nu is ze mij ana het helpen met poetsen. vind ze geweldig. straks naar haar slaapje gaan we even naar de het recreatiemeer hier. kan ze ven lekker spelen, pakje drinken mee. maar inderdaad soms is het gewoon moeilijk. hier is vaak dus dat, stukje wandelen, fietsen, even bij oma aanwippen, es in een ander dorp de boodschappen doen, keertje bij papa aan op de zaak, wat drinken op terrasje ent etc.
Even een vraagje aan jullie. Hoe vaak doen jullie per week de was? Misschien kan ik hier iets in veranderen, zodat alles wat 'makkelijker' verloopt... Ik heb 4 wassen: witte was 60 graden, donkere was 60 graden, witte was 30 graden (soms), donkere was 30 graden. Die doe ik eigenlijk altijd op 4 verschillende dagen, met als reden dat ik dan niet de hele dag aan het wassen/strijken/opvouwen ben. Maar ja, is dat eigenlijk wel zo handig? Hoe doen jullie dit?
Ik doe de was zoveel mogelijk in het weekend. Ik verschoon dan in één keer ons bed en het babybed en dan heb ik een was die ik gelijk in machine en droger doe. Das dan zo klaar. De kleding en handdoeken enzo spaar ik, tenzij de wasmand echt uitpuilt, op en doe ik ook in één keer in het weekend. Ik strijk weinig.. alleen blousjes en overhemden enzo. Opvouwen doen mijn man en ik samen, in het weekend, dan is het zo gebeurd. Opruimen: ik ruim mijn spullen en die van mijn dochter op, en de algemene spullen (huishoudtextiel enzo). De kleding van mijn man leg ik aan zijn kan van het bed en die ruimt hij op voordat hij naar bed gaat. Ik vind het wel handig om alles in één keer te doen. En de draagbare wasmand moet telkens gelijk leeg (dus opgevouwen en opgeruimd) omdat er een volgende was in de machine moet. En zolang de was in machine en droger zit, heb je er geen omkijken naar.. Dus het kost me op de zaterdag en zondag een paar keer een kwartiertje ofzo.
's Zomers kan ik hier wel meerdere wassen per dag draaien, maar 's winters hangt het op zolder te drogen, dus dan zijn alle wasrekken al vol na 1 was. We hebben namelijk geen droger hier. Wel goed trouwens dat die draagbare wasmand meteen ook weer leeg moet. Hier zet ik em soms met opgevouwen was boven neer zonder de boel echt op te ruimen. Het gevolg is dan dat ik de volgende dag als ik een nieuwe was wil draaien eerst die wasmand moet legen/opruimen. 8)