mijn vriend is erg bezorgd. Gaat mee naar de VK en zit ook elke avond aan mijn buik. Zelfs als ik lach en mijn buik gaat heen en weer dan zegt hij ' oe voorzichtig doen he' en dan moet ik nog harder lachen. Hij wilt ook weten wat het straks wordt en is ook allerlei dingen aan het op zoeken op internet. Veel huishoudelijke dingen heeft hij overgenomen, omdat ik daar gewoon te misselijk voor ben en de hele dag boven het toilet hang. Dus ik kan echt wel zeggen dat het een schat is.
Ze hebben er geen gevoel bij, komt pas als het er eenmaal is. Ik heb ook een holbewoner als man.. maar ik denk als je diep in zijn hoofd kan kijken dat hij het echt wel spannend vind, maar het is voor hem geen 'mannending' Hoef je echt niet mee te zitten.. we zijn nou eenmaal niet gelijk.
Hij gaat mee naar de vk, maar hij wil niet weten of het een jongetje of een meisje word, als ik aan hem vraag waarom hij er niet zo anthousiast over is, dan zegt hij, dat ben ik wel, maar ik kan het niet goed laten merken. Snap ik ook wel, is allemaal nieuw, maar hoop wel dat het langzamerhand wat meer word. Ik wil er wel uren over praten, maar als hij alleen maar "ja en amen" zegt, heb ik er ook weinig zin in om er over te beginnen.
Daar kan ik me bij aansluiten. Ik kan er ook wel uren over praten, maar moet er wel zelf over beginnen. In eerste instantie kletst hij dan wel geinteresseerd mee, maar daarna worden het toch antwoorden van "ja"of "nee". Lekker kort dus. Dan houd ik ook maar op. Namen verzinnen is ook zoiets. Ik noem steeds namen en dan zegt hij wat ie ervan vindt en ik heb hem al eens gevraagd of ie ook niet namen kan noemen, maar dan zegt ie dat ie niks kan bedenken. Zucht... Ik heb het idee dat hij nog niet zo goed weet wat hij ermee aan moet. Ik weet dat hij erg blij is, maar hij laat het niet zo merken. Ik pak af en toe een boek erbij om hem dan plaatjes te laten zien hoever de baby nu is en wat het doet. Meestal krijg ik niet veel reactie, maar deze week ging hij ineens heel geinteresseerd met me mee zitten lezen. Verder is hij wel heel lief voor me, heel zorgzaam! Met de eerste echo is m'n vriend meegegaan en tijdens de echo zat ie daar doodstil te wezen en in de auto op weg naar huis zei hij ook niets. Volgens mij was hij behoorlijk onder de indruk en dat bleek later ook toen ik hoorde hoe hij die middag zo enthousiast op zijn werk was geweest.
mijn mannetje zie ik niet zo veel omdat wel nog apart wonen momenteel, maar als ik nieuwe buikfoto`s heb gemaakt wil die ze gelijk hebben.. en als er wat is maakt hij zich wel zorgen, mag niet veel meer tillen enzo.. me konijntje verschoonthij zodra hij hier is. naar de vk bezoeken is hij alleen de eerste paar keer mee geweest maar dat komt omdat ze werk een beetje moeilijk doet kwa vrij krijgen. verder ja hij begint nu wel steeds meer zich betrokken te voelen. en pas geleden werd ik wakker van het praten tegen me buik wat hij deed hihi zo lief
Nou, toen wij de eerste en tweede echo hebben gehad, ik keek me ogen onderhand helemaal scheel op dat scherm, en hij was gewoon dood leuk met die vrouw aant praten Dan denk ik ook, interesseert het je dan helemaal geen reet dat je je kind kan zien?
Haha.. sorry moest hier even om lachen.. Bij ons was het zo.. toen we de kamer uitkamen zei hij doodleuk: zag jij ons kindje nou wel? Hij had het nooit gezien. Tja wat wil je ook als je naar alles zit te kijken behalve het scherm.. Bij de 20 weken echo was het anders, toen was hij opzoek of hij het geslacht ook kon zien
nou dames hier nog zo 1, is er helemaal neit mee bezig, is nu 1x mee geweest naar de vk maar dit door zn werk. heeft geen zin in winkelen voor de baby heeft de baby kamer uit gezocht en zegt de rest doe je maar met je moeder en je zussen heb je mij niet bij nodig, ook erg droog dus vind dit ook echt super jammer had me er veel meer van voorgesteld maar wie weet later in de zwangerschap dat het dan nog beter word. alleen denk ik het niet of nou ja hoop er niet op dan kan het alleen maar meevallen. het enige wat ie zegt allees goed met de kleine?en verder je word al wel dik he?dat was het zo ongeveer groetjes
nou dames hier nog zo 1, is er helemaal neit mee bezig, is nu 1x mee geweest naar de vk maar dit door zn werk. heeft geen zin in winkelen voor de baby heeft de baby kamer uit gezocht en zegt de rest doe je maar met je moeder en je zussen heb je mij niet bij nodig, ook erg droog dus vind dit ook echt super jammer had me er veel meer van voorgesteld maar wie weet later in de zwangerschap dat het dan nog beter word. alleen denk ik het niet of nou ja hoop er niet op dan kan het alleen maar meevallen. het enige wat ie zegt allees goed met de kleine?en verder je word al wel dik he?dat was het zo ongeveer groetjes
Ik heb ook alles spulletjes alleen uitgezocht hoor, samen met mijn zus en moeder. Nu Eliza er is gaat ie wel eens even alleen naar een babyzaak of speelgoed winkeln om wat voor haar te halen. Maar dit is mijn 2e zwangerschap ook nu heeft hij geen behoefte om te winkelen. Tja het is voor hun ook nog niet tastbaar.. Mannen zijn nou eenmaal (gelukkig wel) wat anders. Anders had je 2 van die hysterische kippen bijelkaar.. hihi
Iedere toekomstige pappa gaat er anders mee om. De mijne die legt zijn hand af en toe op me buik. Raakt in de stress als ik ergens pijn van heb. Draait opeens André Hazes met het liedje "kleine jongen". Maar winkelen.....daar heeft hij nooit van gehouden en dat gaat hij nu ook niet opeens veel doen, omdat er een kindje aankomt. Dat is iets wat ik al lang al van te voren wist en daarom ga ik lekker met me moeder op pad, kunnen we samen tuttelen. Is veel leuker dan een toekomstige pappa die na een half uur al verveeld naar de uitgang van de winkel kijkt. Maar toch, vind ik dat me vriend best heel meelevend is, maar dan op zijn manier. Hij is niet opeens anders geworden dan anders. Misschien is het zo dat wij vrouwen opeens een ideale man willen hebben tijdens de zwangerschap, terwijl ze echt niet anders zijn dan voor de zwangerschap (Misschien heb ik het wel heel fout hoor)..
mijn man gaat altijd mee naar de VK wil niks missen. S'ochtends voordat ie het bed uitgaat ligt ie altijd ff te kletsen tegen mijn buik en s'avonds als ie thuis komt krijg ik eerst een kus en dan mijn buik. Eenmaal op de bank moet ik gaan liggen en dan verteld ie ukkel dat papa weer thuis is en wat ie heeft gedaan. Van de week komt ie thuis was in die in zijn pauze de stad ,waar hij toen was, ingegaan en had ie kleertjes gekocht. Hij zei dat de vrouw in de winkel heel verbaasd was dat ie alleen was. Met andere woorden hij is heel betrokken en kan niet wachten tot ukkel er echt is.
We moesten allebei even aan het idee wennen dat we pappa & mamma werden.Hij was er zelfs eerder helemaal blij mee,als ik.Vanaf de 1e echo met 8,5wk genieten we samen volop van de zwangerschap.Met 20wkn wisten we dus dat we een meisje kregen en sindsdien is mijn man helemaal losgeslagen met het kopen van mooie kleertjes en speelgoed voor ons meisje.Ook voor mij is hij super zorgzaam en het liefste ziet hij dat ik,vooral nu de laatste weken,zo min mogelijk doe.We zijn nu ook beiden ongelooflijk ongeduldig en kunnen echt niet wachten totdat we ons meisje kunnen knuffelen en vasthouden.Mijn man vond de 3D echo+dvd dan ook het allermooiste cadeau dat hij ooit met een verjaardag gekregen heeft.Ben echt blij dat we samen zo genieten en dat hij elke dag even met zijn hoofd op mijn buik gaat liggen en wil voelen als de kleine meid schopt.Ze wordt ook altijd erg rustig van hem,dus die 2 hebben elkaar al gevonden...
Pffff, als ik ergens pijn heb, dan zegt me vriend "alweer?" Tjonge jonge, word er zo chagerijnig van, kan hem af en toe wel achter het behang plakken. Maar gistermorgen werd ie wakker, was ik al op, zei hij, " laat me je buikje is bekijken, mama" Vond ik wel weer zo lief, is ook voor het eerst dat ie dat zei. Stond ervan te kijken
Mijn man is vanaf dag 1 erg betrokken geweest bij de zwangerschap. Hij heeft zelfs een weblog die hij bijhoudt over zijn aanstaand vaderschap. www.bluedaddy.punt.nl Vooral in het begin was hij er erg veel mee bezig en nu aan het einde laait het weer extra op. Ik vind het ook niet meer dan logisch dat hij betrokken is, we krijgen samen een kind, ook al zit ie dan in mijn buik.
@ Appeltje, wat een lieve mooie weblog zeg! Mijn mannetje is echt superlief, hij wil alles weten, als ik me niet lekker voel is ie meteen helemaal bezorgd, beebje mag alles al, hij bestelt zelfs van die foute catalogi met babyspullen. Hij is de eerste keer meegegaan naar de VK en hij laat me ook echt niet alleen gaan, haha. Kortom beebje wordt nu al een verwend krengetje... En ik ook... hoe veel ik ook mekker (zo heel veel ook weer niet hoor) hij blijft lief...
Mijn mannetje is gelukkig wel heerlijk mee wezen shoppen voor alle spulletjes! Ook zelfs mee bemoeid wat er wel gekocht word en wat niet en wat beter is etc. etc Ik ben ook zo trots op hem hoe mooi hij het kamertje heeft gemaakt! (alleen vergeet hij mij zo nu en dan... dat ik het steeds zwaarder heb bijvoorbeeld )
Hij wilt nog niet! Ik roep al dagen dat ie er uit mag, maar hij vindt het wel lekker hier binnen denk ik!