De allerlaatste behandeling(en): hoe laad je je weer op en hoe houd je hoop?

Klaproos, sorry dat ik zo inbreek. Ik zag je onderschrift over Lyme. Ik heb pas iets gelezen in de libelle of margriet over een jonge vrouw die haar chronische lyme liet behandelen door een alternatieve arts en er van genas. Als je interesse hebt, zal ik het proberen op te zoeken.

 

wij hebben 1 icsi poging gehad die eindigde in een vroege miskraam en geen cryo's 2e icsi overstimulatie, geen terugplaatsing en 13 cryo's. vandaag zijn er daar 3 van ontdooit, 2 stopten er gelijk mee en 1 is teruggeplaatst(1 terugplaatsen was ook de bedoeling hoor). maar een nieuwe icsi poging zit er hierna niet in voor ons, het zaad is simpelweg op. mijn man heeft kanker gehad en er is ingevroren tijdens de bestralingsperiode, onbruikbaar dus. daarna is er bij 1 analyse zaad gevonden en dat is nu op. onze hoop ligt bij de cryo's.. nu heel hard aan het duimen dat het blijft plakken

 

Meiden, ik kom binnenkort weer wat vaker meeschrijven. Moet nu weer even een flinke teleurstelling verwerken . Enige cryo is mislukt... dus nu officieel op naar de laatste poging... wij starten denk ik pas ergens in augustus weer.

 

JJ1980,heel lief maar ben een beetje klaar met alternatieve geneeskunde..Een dame heeft me zieker gemaakt dan ooit dus durf het niet meer.

Zuuske,ik weet dat je niet naar het buitenland wilt maar als het probleem echt is dat het zaadje niet door de schil van het eitje komt,kun je nog assistent hatching in Dusseldorf doen. Dan maken ze een sneetje in het eitje. Zoiets. Ik dacht ik zeg het maar even...

Typfoudt,wow wat een verhaal. Hebben jullie al zoiets afschuwelijks mee moeten maken en dit er dan nog bij. Knuffel.

Pien,dikke knuffel voor jou Meiden ik vind het zo oneerlijk voor jullie.

hier gloort er wat licht aan de horizon. De verzekering heeft het hormoonpompje goedgekeurd. Dat scheelt centen want geld voor ICSI hebben we voorlopig niet. Voordat ik eraan begin ga ik eerst een hele zware antibioticakuur volgen,help.

 

Miss, ik herken je gevoel wel.. Al heb ik na mijn zwangerschap, omdat deze langer was dan 12 weken weer recht op vier pogingen. Poging één zijn we nu mee bezig. Zit in de ww van twee verse en nog drie in de vriezer. Maar ook ik vind het zo moeilijk optimistisch te blijven..

Ik gun je echt dat het nu raak zal zijn.. Zodat wij in ons oude topic ook weer mee kunnen schrijven als zwangere.. Dikke knuffel voor jou

 

Ik had een hele drukke fulltime baan. In februari ben ik van baan gewisseld. Het is een baan op hetzelfde niveau als de vorige baan maar de stress die ik ervoer in mijn vorige baan is weg. Ik word behandeld in Voorburg, en ik woon er ook. Dus qua afspraken hebben we weinig stress.
Ik vind het schakelen wel erg moeilijk. Toen wij de vorige maand te horen kregen dat de poging zou worden afgebroken was het woensdagochtend. Met tranen in mijn ogen ben ik maar weer naar kantoor gegaan!
En afgelopen dinsdag kreeg ik tijdens de uitgangsecho te horen dat er maar 3 follikels waren. Ik moest bloedprikken maar ik moest er rekening mee houden dat we maar even 'een maandje over moesten slaan'. Ik jankend naar kantoor. Werd ik later die middag gebeld met het nieuws dat ik wel mocht gaan prikken, omdat de uitslag van mijn fsh goed was (Menopur 225 ie dit keer).
Het is dan zo lastig om die dag nog geconcentreerd te werken! Mijn werk is ook nog eens heel abstract en analytisch dus dat is echt worstelen soms.
Aan de andere kant ben ik blij met mijn baan! Ik haal er veel voldoening en plezier uit, en het leidt af. Als ik die 'carriere' ook nog 'ns niet had...

Jij raadt me aan om zsm naar het buitenland te gaan. Ik heb wel al een afspraak staan in DD, in mei. Maar ik twijfel zo..het is zo'n gedoe met op en neer reizen, en zijn ze daar echt zoveel beter dan in Voorburg? Ik hoor zoveel goeds ook over Voorburg. Aan de andere kant heb ik het idee dat ze iedereen in hetzelfde protocol duwen, en dat ze hooguit met de stimulatiedoses wat varieren. Over mijn lage AMH doen ze ook heel luchtig. Ze prikken elke maand (!) de waarde maar ik heb niet het idee dat ze iets met die info doen. Het is nog te nieuw, denk ik.

Positief denken is zo moeilijk! Ik merk dat ik ook deze poging al heb afgeschreven. Het wordt vast een escape-IUI, net als de vorige keer. Pure zelfbescherming. Wat ga ik doen als deze poging wederom wordt afgebroken? Voor mij steeds meer bewijs dat mijn eieren 'op' zijn en dat IVF geen geschikte behandeling voor ons is. En dan....weer terug naar de IUI's? Maar wij zullen dan nooit weten of het uberhaupt mogelijk is om een bevruchting te krijgen. Ik zou dat toch wel heel graag willen weten, ik zou anders het gevoel hebben dat we voor niets de IUI pogingen ondergaan...

Mijn tweelingzus is nog niet getest. Ze is aan de pil en zou daar dus eerst mee moeten stoppen, neem ik aan. Ik ben zo benieuwd of zij ook een verminderde eicelreserve heeft! Zij raakte op haar 32ste direct na het stoppen met de pil zwanger en heeft een gezonde zoon. Dus wie zal het zeggen...ik hoop echt dat zij nog genoeg goede eitjes heeft!

Lief dat je zegt nog in kansen voor mij te geloven! Je hebt gelijk, er positief in staan is zoveel prettiger dan een negatieve houding hebben. Maar het is ook een stuk zelfbescherming natuurlijk...

Ik lees verderop dat jouw IUI-poging weer is mislukt. Ik ga zo hard voor je duimen de volgende ronde!

Straks naar het zkh voor een echo...

 

Ow Pien, wat vreselijk rot weer. Veel sterkte meid.

Klaproos, het probleem dat de zaadcel niet door de eicel kan wordt opgelost door ICSI, daarbij wordt de zaadcel geïnjecteerd in de eicel. Daaruit heb ik eigenlijk prima bevruchtingen dus zou niets in de weg moeten staan tot een zwangerschap vanaf dat moment.
Maarja, dan moet de natuur ook nog een handje helpen. En dat maakt het zo frustrerend. Daar waar de meeste vrouwen 12 a 13 kansen per jaar hebben, hebben wij er slechts een stuk of drie vier in ons hele leven. Aangezien bij de 1e poging ivf bleek dat dat het probleem was, dan heb je in een keer nog maar 2 pogingen die vergoed worden. Dat is dan zo bizar weinig, gelukkig vond ik een verzekering die 4e en 5e poging vergoed. En het is niet eens zo dat we het geld niet over hebben voor zelfbetaalde pogingen, maar met het oog op de lage slagingskansen en het mentaal zware traject is dat voor ons het eindpunt. Het beangstigd me dat vanaf daar de rest van ons leven anders zal zijn dan we hoopten. Het zal altijd pijn blijven doen. Wij houden heel veel van elkaar en weten dat we er best een fijne weg in zullen vinden, maar wat doet de gedachte daaraan zeer, zeg

Maarrrr...... het was de bedoeling positief proberen te worden....dus.....knop om;
We hebben een cryo! Voor de allereerste keer! Dit bevruchte klompje cellen wil zó graag ons kindje worden dat ie zich supergoed houdt in de vriezer om straks lekker in te nestelen als het juiste moment daar is. Zonder hormonen, zonder pijn van punctie, met een uitgerust lichaam en geest en warme gedachtes.
Ik kan niet wachten, lief klein ijsklompje van ons!

 

@poppetje77: nog een oude bekende!
Ik schrijf niet meer in het POFfertjesforum. Er posten nagenoeg alleen nog zwangeren in (waar ik natuurlijk heel blij voor ben), maar ik kan er niet zoveel mee...
Na jouw verlies moet het extra zwaar zijn lijkt mij....zo dichtbij gekomen en toch met lege handen staan...ik duim ook voor jou!! Op een dag gaat het lukken...

 

Lamaris, ik vind dat ook heel moeilijk, me op werk te concentreren en tegerlijkertijd omgaan met de spanning en teleurstelling en verdriet. (pedagogisch werk is dan zéker niet handig ) Heb je op je werk wel medewerking en steun?

 

Lamaris, om die reden schrijf ik daar ook minder mee. Gun het iedereen echt waar, maar alle verhalen over echo 's etc zijn mij nog te confronterend.. Ik had eind deze maand uitgerekend geweest

Waarom spuit jij geen hogere dosis? Mijn amh is 4,4 dus voor mijn 36 jaar heel mooi maar ben moeilijk stimuleerbaar. Ik spoot afgelopen keer 300ie menopur en decapeptyl. Overigens heb je aan één mooi embryo in theorie genoeg.. Beter één hele goede dan 6 matige

Wij zijn wel naar Gent gegaan, gewoon omdat de technieken in het buitenland al verder zijn dan hier in Nederland..

 

@Zuuske: gefeliciteerd met je cryootje
Op mijn werk weet niemand van mijn traject. Elke keer als ik het wil vertellen, krijg ik van het zkh te horen dat de poging wordt afgebroken/ik een cyste heb en niet mag beginnen dus dan denk ik tja, waarom zou ik het nu vertellen? De echo's kan ik heel makkelijk tussendoor doen zonder dat er een haan naar kraait!

@Poppetje: ik denk dat ze in Voorburg heel behoudend zijn. Aan de andere kant moeten ze toch weleens vaker patienten hebben gezien met weinig eitjes/die moeilijk te stimuleren is?!
Dit keer lijkt het ook weer geen succes te worden. Ik heb net een echo gehad, het is cyclusdag 7 en ik heb nu links nog maar 1 follikel. Wel is er rechts opeens iets te zien, maar die follikels zijn heel erg klein. Maandag moet ik weer terugkomen. Ik vraag me nu toch echt af of het ooit wel tot een punctie komt! Ik vraag me ook af of het met een hogere dosis anders zou zijn geweest.

 

Lamaris, bij mij zien ze in het begin altijd minder follikels, nu in het begin vijf, maar groepen er altijd bij. De poging van Mia begon ik met een lage dosis maar mijn eitjes groeien er te langzaam van.. Vandaar mijn hogere dosis.. Je hebt een gesprek in dd staan, ga er heb en volg je gevoel. Hij bepaalt waar jij je goed voelt. Ik voelde me vanaf de intake bij Gent gelijk goed en had vertrouwen in hen. En iedereen kan zeggen waar je heen moet, maar alleen jullie gevoelt telt hoe in.

Wij rijden ook iedere keer 1,5 uur enkele reis zonder file maar me mens voelen en geen nummer telt meer.. Tussentijdse echo's en bloed prik ik gewoon in nederland trouwens. maar dit is ons gevoel.

Als jij vertrouwen hebt in daar, waarom zou je weg gaan?!

 

Poppetje,helaas welkom Ik kan me voorstellen dat je minder schrijft bij het POF forum. Ik schrijf ook minder bij ons DD clubje. Soms is het gewoon zo pijnlijk Wat heb je een prachtig amh! De mijne is 1,9 dus behoorlijk laag. Vreemd genoeg ben ik vrij makkelijk te stimuleren (eerste ICSI 13 eicellen en 3 cryo's)

lamaris,jouw AMH vind ik behoorlijk ernstig; alleen al daarom zou ik naar Dusseldorf gaan. Het is kut,ik weet het. Wij hebben ook vloekend in de auto gezeten bij elke echo (hebben ook de follikelmetingen daar) en er is elke dag file rond 9 uur als wij er moeten zijn.

zuuske,ik snap het ook wel als je ermee stopt. Die hele MMM vreet gewoon je leven op. Het is alsof het leven stilstaat vind ik. Het is kut dat je zo weinig cryo's heb al schijnt dat ook maar 10% kans te hebben pfff. Mag ik vragen welke verzekering je hebt aangezien de onze om elke scheet een brief stuurt? Gefeliciteerd met je cryo trouwens,hoop dat het een topper is!

Mijn cryo tp is ook weer mislukt. We maken nog deze 2 cryo's op en dan ga ik aan de hormoonpomp. er is bij man en mij maar heel weinig mis. Ja wat er bij mij aan schort is dat ik ziek ben en nooit meer beter word en zodoende ook niet zwanger word. Ik heb ook bloedarmoede,verhoogd immuunsysteem,ijzergebrek,laag progesteron en laag DHEA. Trouwens dit is in Duitsland allemaal ontdekt na bloedprikken enzo. In NL zouden ze gewoon IVF gedaan hebben en was ik zeker niet zwanger geworden. Wij zitten in DD omdat inderdaad de wetenschap in het buitenland verder is.

 

Klaproos, helaas bij jullie ook nog geen mooi nieuws! En ja voor mijn leeftijd is mijn amh hoog, maar ook mijn fsh is nog maar 6 dus ook nog laag
Ik heb ook meestal rond de 11 eitjes die ze eruit halen maar groeien pas bij minimaal 300ie tenzij ik twee maanden wil spuiten..

Ik heb meer vertrouwen in cryo's dus gaan ervoor, ok!!! Ik heb nu geen krampen of steken dus reken al op een negatieve test vrijdag...

 

He meis,ik hoop echt niet op die negatieve test voor je! Jullie verdienen echt een wondertje na Mia*. Ik heb 200eh puregon nodig voor te stimuleren,geen idee of dat veel is. Heb ook geen idee hoe mijn fsh is.

zo,hier is de ellende begonnen. Weer ongesteld.

 

Waarom lijken wonderen om je heen altijd bij anderen te gebeuren?! Ik zou graag een doos optimisme willen hebben!!!

 

Ik hoop op een wonder voor ons allemaal. Helaas lijkt het voor ons verder weg dan ooit. Vandaag, cyclusdag 9, bleek ik maar 1 follikel te hebben na 6 dagen stimmen met 225 ie Menopur. Ja, en nog wat kleintjes. Afgebroken IVF-poging nummer 2 in de pocket...
Arts zegt dat mijn eitjes heus niet op zijn, maar dat mn eierstokken niet willen reageren op de stims. Dat komt ws. doordat ik na de vorige afgebroken poging direct weer ben begonnen met de volgende ronde stimmen. IUI doen we ook niet meer, dat heeft geen toegevoegde waarde t.o.v. zelf proberen werd mij verteld. Weet niet wat ik moet denken....pfff....ja of toch wel: positief blijven en veel tussen de lakens duiken de volgende dagen

 

Proberen kan nooit kwaad!!! Snap dat je nu een maand rust moet hebben.. Maar waarom daarna niet starten met of een hogere dosis of gonal f ipv menopur? Wie weet reageer jij daar beter op...

 

Mee eens met jou poppetje. Sommige mensen reageren beter op het een dan andere mensen ook al word er gezegd van niet Een maandje rust is nooit verkeerd lamaris,dat doen wij zelfs tussen de cryo's zodat mijn lichaam kan herstellen van al die hormonen die ik krijg. Ik weet niet of je alleen menopur hebt gehad? Anders puregon eens proberen of iets anders? Mijn amh is niet laag maar ook niet geweldig maar reageer wel heel goed op puregon!