Heeft met subsidies te maken. Voor hbo'ers krijgen ze geen subsidie. Hoor pas eind volgende week meer. Ja, Boaz zit behoorlijk in de 'ik vind alleen mijn mama en papa leuk fase'.
Ik ben benieuwd wat ze beslissen? Want tuurlijk vonden ze jou zo leuk, jij BENT leuk! Lynn ook, zodra ik omdraai, gilt ze! Vannacht had ze ook duidelijk voorkeur voor mama... Zodra ik haar uit bedje tilde, was ze stil en klemde ze als een klein aapje haar armpjes en beentje om me heen. En dan haar hoofdje op mijn schouder met zo'n klein glimlachje onder die speen... Hoe chaggie ik dan ook ben van vermoeidheid, dan smelt ik toch ook wel!
Nee hij was te breed voor de maxicosi hahaha. De babyschoenen bij prénatal hebben dat soort maten hoor. Ik ken dat S M en L weer niet...
OMG! Ik heb vanmorgen een test gedaan... Een kv-test van 7,50 In eerste instantie verscheen er echt een 2e hele lichte streep! Ik ben lichtelijk in shock gaan douchen en toen ik daarna (na onbgeveer 10 min) weer keek, was er 1 streep, die 2e was niet meer noemenswaardig. Oh ik weet het niet meer! Ik ben nu een ietsje pietsje in de stress! Ik verlies de hele week dus al donkerbruin, geen echte ongi dus. Het breekt maar niet door. Maar wel last van mijn buik, steken in mijn borsten en een opgezette buik. Ik heb een test gedaan om het uit te sluiten, ik dacht namelijk niet dati k zwanger zou kunnen zijn, maar ben alleen nog maar meer in twijfel! Wat denken jullie? Help? Ik zeg tegen Erwin dat ie negatief was, één stresskip is genoeg. Ik ga volg week nog een test doen, want als ik zwanger zal zijn moet het rond het op het huwelijk of daarna verwekt zijn, dus nog maar 2 wk geleden. Heel erg pril dus... Pfffff!!!!
Te breed? Kan dat ook? Mijn stiefzusje heeft haar kleine van 8,5 mnd (wk ouder dan Lynn) ook in de grote stoel, maar ik vind het nog maar niks. Het ruggetje is nog niet volledig ontwikkelt en als ik wel een aanrijding krijg... Maar goed, als het niet meer past, dan is het natuurlijk een ander verhaal! Dan moet je wel! Die maatjes zijn ook normaal, die All Star-schoentjes van Lynn zijn ook maatje 18 en 20 (volgens mij) Zoë heeft nu 23. jouw meisjelief dan?!
@Lisszy: Meisjelief heeft maat 26, Noah maat 21. Alleen zijn benen hoeven nog langer, dan zijn ze even groot, whahaha. Gister cb: 11 kilo (nét) en 76 cm.
Pfffff, dat is me wat zeg! Wat ik dan denk door de stolsels die je verloor en dat het streepje heel licht is en na verloop van tijd verdween, is dat het misschien een miskraam is geworden? Dus wél zwanger (kan niet anders met een tweede streepje), maar inmiddels niet meer, want dat bloedverlies en vooral de stolsels duiden meestal wel op dat het niet goed zit.... Denk ik maar hoor... Wat denk je zelf? En zou je liever hebben dat het een goeie zwangerschap is? (idiote vraag maar bedoel het niet zo 'lullig' als dat het eruit komt) Jeetje, het is me wat... Dat je gewoon door de prikpil heen zwanger wordt! Die ga ik dus dan ook maar niet meer nemen
@Jessmin: Whaha, met die Nickname ben jij niet te vinden op fb...daar zijn er duizenden van!! Ik denk dat jij ons even moet zoeken onder onze eigen naam en ons toe moet voegen!
@te breed voor maxi: Nou ja, met z'n winterjas aan moet hij z'n armen voor zich gevouwen houden want naast z'n lijf past het niet meer. Verder zitten de uitgangen van de schouderbandjes (als je begrijpt wat ik bedoel) vér onder z'n schouderblad dus dat is heel vervelend vastmaken. Eigenlijk werkt dat niet goed, want ze kunnen dus over de schouders afglijden, hoe strak je het ook doet. Beetje heen en weer bewegen en hoppa. Er zit helaas geen gaatje hoger meer. Dus ik vind het raar ook dat ze zeggen dat het hoofd vanaf de oren uit zou moeten steken want dan functioneren die riempjes dus allang niet meer. Hij komt nu met z'n hoofd tot de rand, niet eroverheen. Z'n armen kunnen niet meer langszij en het riempje zit idioot bij z'n schoudertjes. Nou vind ik dat zelf genoeg reden om in de grote stoel te doen, in ligstand. Dochter zit op een zitverhoger en dat is zelfs gevaarlijker eigenlijk, want dat zit zo instabiel als de pest. Ze gaat ook rustig liggen op de achterbank met gordel en al, zodat heel dat zitje ook scheef gaat. Nee, als er iets zou gebeuren is die eerder de sjaak dan No. Maar er gaat sowieso niets gebeuren dus is het lekker niet aan de orde Weet ook wel hoor, dat het niet alleen van je eigen rijstijl afhankelijk is, maar het kan nu gewoon even niet anders. We rijden ook meestal maar één keer per week met hen, want doordeweeks heb ik geen auto natuurlijk.
@Lillibit: ow oepss.. maar ik snap fb niet genoeg om dat voor elkaar te krijgen... Ik heb altijd ruzie met dat vrienden zoek systeem...
@Lisszy: ik heb gister het eerste deel van een driedelige cursus verbindende communicatie gedaan om een betere mama te worden. Best wel interessant. Niet schreeuwen, manipuleren, belonen, straffen, maar op een andere manier praten met je kind, zónder dat je je leiderschapsrol in moet leveren. Ben benieuwd wat er gaat volgen... Even een voorbeeld proberen, kan dan meteen oefenen. Ok, peuter gooit speelgoedje achteloos op de grond ipv het op de tafel te leggen of op te ruimen. Stap 1: Waarnemen (zeg wat je ziet): 'Ik zie dat je het boekje op de grond gooit' Stap 2: Voelen (wat doet het met je, blijf vooral écht en bij jezelf) 'Ik voel me daardoor een beetje boos' Stap 3: Behoefte (wat heb je nodig) 'Ik wil haar graag een schone vloer zonder allerlei rommeltjes' Stap 4: Verzoek (vragen; zo concreet mogelijk) 'Kun jij dat boekje voor mama op de tafel leggen?' En dan moet je onthouden 'Nee is ok!'. Nou dat is dus echt mijn valkuil. Want het schijnt dat ze in het begin eerst honderd keer nee zullen zeggen om erachter te komen of je ze wel écht een vraag stelt. En als ze het vertoruwen hebben dat ze echt een keus hebben, dán zullen ze uit hun eigen natuur het goede willen doen en komen de 'ja's' zonder ergernissen, geschreeuw, gemanipuleer, straf etc. van onze kant. Nou heb ik deze methode al eens uitgeprobeerd, maar toen ben ik dus blijven steken toen ze alleen maar 'nee' bleef zeggen op mijn verzoeken (maar ja, ze werd net twee dus wat wil je, haha) ben ik er maar mee opgehouden. Maar goed, ik hoop dat deze cursus z'n vruchten gaat afwerpen, want ik wil niet mijn macht als ouder gebruiken om te zorgen dat ze doet wat ik wil. Ik weet nog wel hoe ik me vroeger voelde als ik gewoon zomaar iets niet mocht, of er geschreeuwd werd tegen me, of zelfs een tik ofzo, nou, dan voel je je onbegrepen, machteloos en in het laatste gevoel zelfs waardeloos. Ik wil mijn dochter graag met wederzijds respect en op een liefdevolle manier opvoeden en was echt even de weg kwijt, dus hoop dat dit 'm gaat worden. En als ik me dan groen en geel erger aan de 'nee's' die gaan komen, hoop ik dat hier te mogen ventileren natuurlijk, hahahaha. (Dat schijnt mijn innerlijke jackhals te zijn LOL; nu moet ik een giraffe worden, het dier met het grootste hart, giechel)
Meiden, hier ben ik weer even.....niet heel veel tijd... Heb even wat roerige dagen achter de rug. Mijn vader heeft een slechte uitslag gekregen..... Ze zijn eigenlijk uitbehandeld in Nieuwegein...niets slaat aan bij hem en die ziekte is zeer progressief, erger dan bij andere patienten met Kahler.... Hij gaat nu nog naar het UMC, daar zit een "kahlerprofessor". Deze is bezig met een medisch experiment (experimentele medicatie) en hier komt mijn vader nu voor in aanmerking. Deze kansen zijn heel erg klein, maar is wel het enige wat hij nog kan doen, anders komt hij sowieso te overlijden. Hoe lang hij nog heeft, durven ze niet te zeggen..... Allemaal erg verdrietig dus.... We zijn s avonds met zijn alleen naar hem toegegaan en daar hebben we een flink potje zitten huilen. Vervolgens gaan we allemaal weer naar huis, ik stap net binnen, belt mijn moeder helemaal huilend overstuur op....was zei alleen thuisgekomen...ligt haar hele hele overhoop....ingebroken!!!! Zooo zielig!! Ik meteen weer in de auto gesprongen naar mijn moeder toe....gewacht op de politie en daar samen het hele huis doorgegaan. Ze hebben alleen sieraden meegenomen....mijn vaders portemonne waar best wel wat geld inzat (deze liet hij op het laatst thuis liggen toen hij naar het ziekenhuis ging 'omdat er zoveel gejat wordt in ziekenhuizen' ). Allemaal materiele dingen, totaal niet belangrijk nu, maar ze hebben dus ook de trouwringen meegenomen en dat vindt mijn moeder vreselijk.. Enze is haar gevoel van veiligheid ook kwijt.. ik heb zo met haar te doen...wat een drama! Eeven hele nare dagen achter de rug dus! Nu ben ik echt bezig met de knop weer omzetten en proberen wat leuke dingen te doen, anders heb ik geen leven meer...Roos, dat begrijp jij denk ik ook he? Ik kan er wel de hele dag aan denken en om janken, maar dat is voor niemand goed....niet doen dus! Gelukkig komt er zo een vriendinnetje op de koffie! Enne,...oja....morgen gaan we ws voor auto's kijken!!!
@Lisszy: Tjeee........die test......wat spannend zeg! Wat zou je er echt van vinden als je weer zwanger zou zijn? Ik hoor je nog zeggen namelijk dat twee echt wel voldoende was.... Poeh he....
@Jessmin: pfff, zit je verhaal te lezen, maar vind dat wel heel erg hulpverlener-client taal ipv moeder kind.....dit is wat ik in mijn werk moet doen en wat op den duur heel vermoeiend is...het constant maar zeggen ik voel bij mezelf dat..... ik zou hier helemaal gek van worden als ik mezelf zo zou moeten verwoorden naar mijn kind toe!
@Roosje: Meis......hoe is het met jou? Hoe voel je je? Wat fijn dat lieve knappe Bowie het zo goed doet nu!!!! Maar wat irritant zeg, dat van die baan! Dat is wat ik heel veel hoor nu.....zat er zelf aan te denken Pabo te gaan doen (mag ik in 2 jaar omdat ik een geschikte vooropleiding heb), maar ook dat is nu een probleem omdat er in het onderwijs niet voldoende geld is om (betaalde) stagiares aan te nemen die al HBO hebben...te duur voor hen.....
Herkenbaar ....hier nog zo eentje....ik val vroeg in slaap...slaap een paar uurtjes door en dan word ik wakker en kan alleen nog maar liggen denken....zwaar irritant ja
Oh nee, dit is dus het ergste nieuws wat jullie konden krijgen over je vader... Wat ongelooflijk K*t, vreselijk en vooral heel erg oneerlijk! Ik weet niet zo goed wat ik er op zeggen moet, ik had heel erg hard anders gehoopt voor jullie. En jemig, die inbraak! Wat vreselijk! Wat bezielt mensen om aan andermans spullen te komen?! :x :x Is je moeder nu helemaal ingestort? Dat kan ik me namelijk helemaal voorstellen. Zijn er meer inbraken in de buurt? Zo cru dit... En jij lieverd... Tuurlijk moet je je ook richten op de leuke dingen in je leven, maar je hoeft je verdriet natuurlijk niet weg te stoppen, Het is enorm verdrietig allemaal en daar mag je best af en toe aan toegeven. Maar goed, je weet zelf eht beste hoe je hiermee om moet gaan en je hebt je fantastische psych natuurlijk ook nog! In ieder geval een hele dikke knuffel èn een dikke kus van mij. Als ik niet zo ver weg zat, was ik het weekend bij je gekomen!