Hey allemaal, even mijn hart luchten! Wij zijn al een tijdje aan het nadenken over een volgende zwangerschap. We zouden dat namelijk erg graag op korte termijn weer willen proberen. Nou krijg ik met enige regelmaat te horen dat we ons niet teveel moeten focussen op een zwangerschap en dat we dat dus ´los moeten laten´ omdat het anders vast niet gaat lukken. Da´s heel erg lief bedoeld en ik snap ook dat mensen dat zeggen, maar HOE DOE JE DAT????? En dat kan dan niemand mij dan weer uitleggen.... Pffff, lekker ingewikkeld dus!
Evelientje... de mensen zeggen maar dingen om iets te zeggen...want als ze het zelf zouden meemaken, merken ze pas dat je zoiets niet los kunt laten. Het is zo'n grote wens en daar wil je voor gaan. Wij hadden het ook al gelijk na de geboorte van ons meisje...we wilden het liefst er meteen voor gaan, maar moesten nog wachten ivm een keizersnee... dus toen we ervoor mochten gaan, was ik gelukkig gelijk zwanger, maar eindigde dit in een miskraam. Ik ben er echt constant mee bezig geweest... is niet goed, maar probeer het maar uit je hoofd te krijgen...en toch ben ik dan twee keer gelijk zwanger geraakt. Ik moet wel zeggen dat het een hele andere zwangerschap is dan de vorige keer...de angst is zo vreselijk, maar als je zwanger wilt raken is de wens gewoon sterker en de angst voel je pas als je zwanger bent. Maar dan probeer je zo goed als kan de dagen door te komen en toch proberen te genieten van het nieuwe wondertje in je buik. Heel veel sterkte verder en hopelijk kunnen jullie snel jullie wens uit laten komen en laat je niet teveel afleiden door de meningen van anderen. Het gaat om jullie gevoel en jullie wens. Liefs!
Hi Evelien, Ik herken het helemaal. Onze 2e kinderwens was ook meteen weer sterk aanwezig en we zijn dan ook niet meer aan de pil gegaan, we zagen wel hoe het liep. Alleen nu we alweer een ruim jaar verder zijn is het toch wel heel frustrerend en verdrietig steeds!! Vooral de vragen van anderen rondom een evt. zwangerschap vind ik verschrikkelijk .. Het los laten is bij ons ook een veel gehoorde uitspraak en kan er dan wel op los slaan! Dat wil nu eenmaal niet, je kunt het niet los laten. Je wilt het zo graag, je bent al mama maar kan het niet laten zien terwijl je zoveel moeder gevoelens hebt .. Een 2e kindje is oh zo welkom! Ik wens jullie veel sterkte en succes. Dat we maar snel weer een brusje bij jullie en bij ons mag komen. Knuff
Hoi Evelientje, Ja dat los laten; we weten wel dat dat inderdaad beter is (als we heel eerlijk zijn), maar volgens mij is het een ijzersterke emotie die je niet onder controle hebt. Soms tijdens een vakantie, een avondje stappen, een lekkere serie of wat dan ook, besef je het later: het lukte 'heel' even. Maar de wens is allesoverheerend. En zeker als je een kindje hebt verloren.....Weet je wat je kan antwoorden: "ik weet het, ik probeer het en als ik geluk hebt lukt het ook heel af en toe....". Hou je maar lekker vast aan je grote wens en ik duim voor je dat die snel in vervulling zal gaan. Liefs en sterkte.
Ha evelientje, Loslaten was hier ook geen optie hoor, ben gewoon gelijk met ovutesten begonnen en was gelukkig in ronde 2 alweer zwanger, maar niemand in onze buurt heeft ooit gezegd dat we t los moesten laten, gelukkig. ik hoop dat je snel terug zwanger bent. sterkte!
Loslaten kan denk ik niet, dat is makkelijker gezegd dan gedaan! Ik denk wel dat het belangrijk is je verdriet een plekje te geven en het af en toe weer in je leven toe te laten als je het voelt. Het was een prachtige dag vandaag, maar diep van binnen voelde ik verdriet, omdat we deze week een 12 weken echo gehad zouden moeten hebben. Ik heb gehuild, maar kon daarna weer verder en heb aan het einde van de dag echt gelachen! Ik vind het al knap dat jullie het na een half jaar na het overlijden van Luuk weer willen proberen, daaruit lees ik enigszins dat je Luuk niet wilt vervangen en daar ook geen gevoelens tegen hebt. Die heb ik zelf even gehad na onze eigen miskraam van pril 7 weken zwangerschap. Dat heb ik losgelaten door te zeggen dat wij nu voor ons tweede kindje gaan. Wij hebben al een kindje, alleen is dat nu niet hier bij ons. Ik heb wel een mooie ring gekocht die ik altijd bij mij heb. En ja, dat focussen. Je wilt een kindje... of niet! En het is nu eenmaal zo, dat als je een graag een kindje wilt, je er iets voor moet doen en het liefst op het juiste tijdstip (vlak voor de eisprong). Ik heb steun aan mijn temperatuurgrafiek. Dat is mijn moment op de dag dat ik er intensief even mee bezig ben, daarna kan ik weer door. We zijn zo 1 keer zonder Clomid zwanger geraakt en ik hoop deze cyclus weer (maar vrees van niet, dan wordt het toch Clomid) Inmiddels heb ik ook een beetje geleerd meer naar onszelf te kijken dan naar de buitenwereld. Veel mensen kennen jouw situatie niet en dan nog zijn personen verschillend. Wat Sterretjesmama schreef is waar "Je wilt het zo graag, je bent al mama maar kan het niet laten zien" Dat begrijpen mensen niet als ze niet in jouw situatie zijn geweest. "je moet het achter je laten en verder" zeggen ze dan! Ja "zoek het uit!" denk ik dan op mijn beurt. Zij hebben het verdriet niet, wat je altijd mee zult dragen omdat je van je zoon gehouden hebt en verder moet zonder heb. Ik wens jullie heel veel sterkte en hoop dat je iets aan mijn reactie hebt.
Loslaten makkelijk gezegd , maar laat ze maar eens uitleggen hoe dat moet dan .......Wat jullie hebben meegemaakt doet zo'n pijn en verdriet .................................. En je gaat er nu zo kwetsbaar in , in iets wat eigenlijk zo mooi zou moeten zijn ............................ Ik hoop dat jullie snel het geluk zullen vinden en dat je zwanger bent van jullie 2e kindje en dat Luuk vanaf zijn sterretje mee kijkt !!!!! dikke kknuufffffffffffffff
loslaten is het accepteren en dat gaat nu eenmaal niet zo makkelijk en snel als je zou willen. Ook ik heb niet kunnen loslaten echt niet toch in vier jaar tijd 5 zwangerschappen waarvan eentje van 22 weken en toen eindigde en eentje van voldragen en een gezonde zoon dat was ook de laaste zwangerschap dus ik ben er telkens vol voor gegaan en was redelijk snel al was het nooit snel genoeg weer zwanger. heel erg veel succes en sterkte met de toekomst hopelijk nu alleen blije berichten van jullie kant. en trek je niks van mensen aan die zeggen maar wat proberen het juiste te zeggen maar er kan niks gezegd worden want de enige die weet hoe je je voelt ben jij.
@Evelientje, Ik zag je berichtje en dacht misschien mag ik daar wel even op reageren (ik heb dit namelijk zelf nooit hoeven mee maken, heb wel vorig jaar mijn moeder verloren, hoe het voelt om een dierbare te verliezen is mij helaas wel bekend). Lezen mag maar je hoeft er niets mee je mag het ook negeren. Loslaten is moeilijk en soms onmogelijk. een plaatsje geven kost tijd en is moeilijk maar uiteindelijk lukt het wel. Laat het verdriet en de tranen soms maar komen. zolang je geen verdriet kan voelen kun je ook geen liefde voelen. Maar sta jezelf elke dag toe om een gouden randje van de dag te zien, benoemen en er van te genieten. een gouden randje kan van alles zijn. een mooie dag, de zon die schijnt, dat je eindelijk al die klusjes af hebt die er al weken liggen, het tjilpen van de vogeltjes, een intense knuffel van iemand waarvan je houdt. En sta soms even stil om te bedenken wat je wilt en je af te vragen hoe zou het anders kunnen. Los laten gaat soms echt niet en proberen heeft dan geen zin. Maar proberen het een plaatsje te geven en er dus eventjes bij stil te staan werkt soms heel bevrijdend. Ik wens je heel veel sterkte, en ik gun je van harte dat jullie spoedig weer zwanger mogen zijn. Heel veel liefs.
Ik heb nu 8 jaar later nogniet losgelaten. Toendertijd heb ik een tattooage laten zetten als herinnering daardoor heb ik het wel beter een plekje kunnen geven. Misschien helpt het dus als je iets hebt waar je naar kan kijken of gaat schrijven naar je verloren kindje in een boekje en al je gevoelens er een beetje in kwijt kan. Sterkte ermee