Zo Pjetje wat een gruwlijke gebeurtenis nog veel sterkte. Mijn zoontje lag in een onvolkomen stuit en wij hebben 2 keer geprobeert om hem te laten draaien bij een vroedvrouw in haar praktijk zonder monitor en hartbewaking. Achteraf zou ik het NOOIT meer zo laten doen maar altijd in het ziekenhuis. Ons is dus nooit vertelt wat het gevaar van draaien kan zijn en omdat ik zo graag wilde thuis bevallen en alles in 1 keer heel snel moest zaten wij de volgende dag al bij haar. Ze heeft het 2 keer geprobeert maar het lukte niet toen bij de gyn een datum geprikt en de molen in gegaan voor een keizersnede. Ook ik mocht kiezen of ik nog vaginaal wilde bevallen maar zijn hoofdje had al een aardige omtrek dus dat zag ik niet zitten. En achteraf maar goed want toen ze hem eruit haalde was de gyn blij dat het geen vaginale bevalling was geworden vanwege zijn hoofd omvang. De keizersnede zelf viel mij heel erg mee, ik was erg bang voor de ruggenprik maar die was helemaal niet erg, tuurlijk voel je wel wat maar zodra ze je prikken lijkt het net of je onder lichaam in een warm bad gaat. Van het er uittrekken werd ik misselijk maar daar kreeg ik gelijk wat voor en dat was ook zo weg. Wij hadden afgesproken dat mijn man bij mij zou blijven tijdens het dicht naaien en dat hij pas naar boven zou gaan als ik op verkoever lag en ook dat vond ik achteraf erg prettig. Na de eerste dag viel het erg tegen, IK had erg veel pijn maar was eigenwijs (en erg bang voor naalden) en wilde gen morfine meer dat zou ik de 2de keer dus anders doen. Ook had ik een erg slecht matras en dus heel erg pijn in mijn rug. Maar je knapt snel weer op alleen moet je oppassen met tillen dus goed naar je lichaam luisteren. En de hulp in het ziekenhuis was super, bij deze nog Slotervaart Amsterdam, TOP! Ik kan natuurlijk geen vergelijking maken maar als de 2de ook een keizersnede word dan vind ik dat helemaal niet erg. Succes!!!
Jeetje, wat een verhaal Pjetje..........Ik vind het bewonderenswaardig dat je nog steeds actief bent op dit forum!!! Ook mijn kleine uk ligt in stuit. Vrijdag hebben we afspraak bij de gyn. Jouw verhaal speelt zeker mee in mijn besluitvoering al dan niet te laten draaien. Ik neigde al naar niet. En de gyn. moet met een heel plausibel verhaal komen wil hij me van gedachten kunnen laten veranderen. Ik ben inmiddels ruim 36 weken, dus de kans dat de kleine telg uit zichzelf omdraait wordt ook steeds kleiner. Voor iedereen met een 'stuitligger'; succes met beslissen wat te doen en natuurlijk met de bevalling! En voor Pjetje; ontzettend bedankt voor het delen van je verschrikkelijke ervaring. Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe!
Ik kan ook alleen maar een positieve reactie geven op een keizersnee. Het scheelt denk ik ook wel of het een geplande keizersnee is of dat je na een aantal uren zwoegen alsnog onder het mes moet. Bij een geplande keizersnee weet je van te voren wat je te wachten staat en kan je er ook goed op voorbereiden.Ik ben er zelf zonder angst in gegaan en dat scheelt ook wel denk ik. Heb het allemaal gewoon laten gebeuren. De ruggeprik is even een vervelend gevoel. Meteen nadat m'n dochter geboren was lag ze al heel rustig en ontzettend nieuwsgierig om zich heen te "kijken". Dus van een onrustige baby was er bij ons geen sprake. Ik was ook heel erg bij, wilde na 10 minuten al van de uitslaapkamer af omdat ik m'n dochter wilde bewonderen. Maar moest er een uur liggen! Na veel zeuren hebben ze me na een half uur daar weggereden omdat het allemaal prima met me ging. Je herstel gaat wat anders als bij een gewone bevalling en duurt ook wat langer. De eerste 2 dagen ben ik gewassen op bed en daarna ben ik m'n bedje voorzichtig uitgestrompeld om zelf te gaan douchen. Hoe eerder je op de been bent hoe beter. Op de 4de dag mocht ik al naar huis toe, maar heb het uitgezeten tot de 5de dag. Dit omdat we een cafe hebben en m'n mannetje het weekend mmoest werken en ik dus in het ziekenhuis in goede handen was en er prima voor me gezorgd werd. Thuis aangekomen had ik een hele fijne kraamhulp, eentje van de oude stempel, die me ook prima heeft bijgestaan met de verzorging van mij en m'n dochter. Ik heb zeker 7 a 8 weken niet zwaar getild om een mooie genezing van het litteken te bevorderen. (dat is ook prima gelukt) Dus de keizersnee is me echt super bevallen. Van mij geen negatief woord erover. Achteraf ben ik ontzettend blij dat de 3 keerpogingen niet gelukt zijn want later bleek dat de navelstreng in m'n vliezen waren beginnen te groeien en als ze m'n kindje hadden gedraaid en ze gewoon geboren had geworden had ze doodgebloed als m'n vliezen waren gebroken!!!(iets heel zeldzaams, 1 op de 10.000) De verloskundige wilde me een stuit-bevalling aansmeren en me dus doorverwijzen naar het Slotervaart ziekenhuis in A'dam waar ze gespecialiseerd zijn in het keren. Op een gegeven moment zei een stemmetje in me, niet doen! kindje ligt niet voor niks zo, laat de natuur z'n gang maar gaan. Dus wat er ook gebeurd, luister altijd naar je eigen gevoel. Dit kindje ligt wéér in stuit(al weken lang) en verwacht ook niet dat hetzal keren. En heb de vlk en de gyn al duidelijk gemaakt dat ik géén polonaise aan me lijf wil en dus niet van plan ben het kindje te laten draaien, punt. Dus een tweede keizersnee zou ik helemaal niet erg vinden. Vind het juist wel een veilig idee. Sorry voor m'n ellen-lannge verhaal maar zo kon ik mijn ervaring het beste verwoorden. En Pjetje, heel veer sterkte.....was erg onder de indruk van je verhaal. Vreselijk! Groetjes Suus
Pjetje; veel sterkte..ik heb je verhaal met veel ongeloof zitten lezen..echt heel erg!! Ben vrijdag bij de vk geweest en ze gaf aan dat de kleine in een stuit lag maar dat het nog genoeg tijd had om te draaien. Kan het zo zijn dat de baby nog makkelijk kan draaien in 3 weken tijd? Groetjes Brennie
De gyn heeft bij mij met 35, 36 en 37 weken proberen te keren en dus zonder resultaat. Hij kon een trap na krijgen van m'n dochter, ze lag gewoon lekker en dat gewroet aan d'r vond ze helemaal niks. Groetjes suus