De titel zegt het eigenlijk al, sinds een paar dagen wordt mijn dochter helemaal panisch als ik maar richting haar bed loop met haar, ze gaat echt helemaal uit haar dak, vanmiddag dacht ik dat ze het hele ledikant in elkaar trapte, een herrie! je zou niet denken dat het een baby was die dat deed, ze krijst de hele buurt bij elkaar, normaal echt nooit problemen met slapen met haar. Altijd makkelijk inslapen, eigenlijk ook nooit eventjes huilen. Daarom vind ik het zo raar. Ze is niet tot bedaren te brengen, ik heb haar laten huilen, eerst 5 min, toen terug, speen gegeven, die smeet ze gelijk weg, toen 15 min laten huilen maar ze werd steeds wilder. uiteindelijk maar eruit gehaald en toen hield ze na 15 min op met huilen. Ik heb gekeken of het te warm was, of er misschien iets in haar bed lag wat zeer deed ofzo, hele bed verschoont notabene, maar ik kon echt niets ontdekken, wat kan dit zijn?? vanavond hetzelfde verhaal, uiteindelijk na 45 min in slaap gevallen..
hier ook gehad. ongeveer 2 weken geduurd. Thuis is het over maar bij de oma's en gastouder is het nog hetzelfde probleem. Het is nu thuis over. Misschien een beetje verlatingsangst, dat dacht ik hier. Heb uren naast zijn bedje gezeten en soms kreeg ik hem er niet eens in. Dan liet ik hem in mijn armen in slaap vallen en dan legde ik hem in bed. Maar hier was het tijdelijk.
hier ook gehad en was echt een fase. Heb haar na een week tobben en rommelen gewoon als ze moe was in bed gedaan en niet meer terug gegaan. Na 5 minuten krijsen en dan echt mega hard was ze stil en viel ze in slaap. Denk echt dat het een fase is want inmiddels is ze weer gewoon normaal als ik haar in bed leg
hier precies hetzelfde mijn dochter is bijna 9 maanden, als ik haar kamer inkom en ik houd haar boven haar bed begint ze te trappen en als ze dan in bed ligt tilt ze haar kont omhoog en schuift naar boven. echt hysterisch en een kracht dat erbij komt kijken echt niet te filmen.
helemaal mijn verhaal! Hélemaal over de rooie gaat ie. papa kan hem nu het beste tot rust krijgen. Wij hebben hem nu al met succes 2 avonden samen naar bed gebracht en hij bleef rustig. het is idd wellicht een fase, hopelijk gaat ie snel over.
Zoals gezegd in mijn vorige post, is Tim rustig geweest 's avonds. af en toe een kleine jammer, maar daar bleef het bij, ik ben niet naar boven hoeven te gaan. maar..... Ik ben er vanacht wel zo vaak uit moeten gaan! Ik en mijn vriend zijn helemaal op en tim heeft ook grote wallen onder zijn ogen Op een gegeven moment vanacht om 04.00 u ongeveer, ben ik naar hem toe gegaan, heb hem goed gelegd, speen erin en heb zijn kamerdeur dicht gedaan. Ik heb hem laten huilen want ik had daarvoor ten langste 2 uurtjes na elkaar geslapen. Ik hoop echt dat die fase gauw over is, want ik vind het niet leuk meer :x (Tim was wel zijn vrolijke zelve toen ik hem deze ochtend éindelijk wakker kreeg, dus dat maakt het weer een klein beetje goed)