Mijn dochtertje van 26 maanden komt nu al een paar maanden elke nacht haar bed uit en komt dan bij ons liggen. In het begin legde ik haar terug en ging er dan bij zitten..maar op de een of andere manier werd ze ondertussen zo wakker dat het dan een uur tot 2 uur duurde voor ze weer in slaap viel. en dan na een uurtje weer wakker werd. Uiteindelijk heb ik het opgegeven..ik was het zat..en ik was moe..en zodra ze wakker werd ging ze dan bij ons liggen. maar om te zeggen dat het comfortabel is..niet echt..meestal gooit ze mijn man ook het bed uit (we hebben ook maar een bed van 150x200 dus er is gewoonweg geen ruimte) dus kan niet eens meer mijn man samen slapen. Vervolgens heb ik een tijdje bij haar in de kamer geslapen..zodra ze dan wakker werd ging ik naast haar liggen in haar kamer en mocht ze niet meer bij ons. Als dat een paar dagen goed ging en ik naar me eigen kamer ging was het beginnen 2 dagen gewoon weer raak. zoals jullie zien ben ik zwanger en over 2 maanden verwacht ik ons tweede kindje.. Maar ik zit dus straks met een baby en een kind van 2.5 in mijn kamer! De gedachte alleen al maakt me zo vermoeid..en ik weet echt niet hoe ik het aan moet gaan pakken.. Hoe laat ik haar weer slapen in haar eigen bed..de hele nacht? Het punt is ook nog eens...dat mocht ze beginnen te huilen snachts dat het al gedaan is..het is hier super gehorig..en elk geluidje gaat naar de bovenburen..haar dus in haar sop gaar laten koken is geen optie..dan krijg ik hele boze buren voor de deur. Daarbij zou ze huilen tot ze er bij wijze van spreken bij neervalt..en kan haar deur ook niet dicht (is kapot) dus heb ook niets om haar binnen in die kamer te houden. Wie heeft er een oplossing hiervoor? hoe moet ik dit in godsnaam aan gaan pakken?
Ik heb er nog geen ervaring mee, maar misschien moet je volhouden om haar steeds weer terug te leggen. Ook al duurt het de hele nacht ( lekker als je zwanger bent, ) Hier ben ik ook erg bang voor namelijk. Isabella ligt nu nog in een ledikant, maar straks niet meer. ( rond 2,5 jaar) Ik hoop dat er nog "de" tip komt,
Gister geprobeerd..maar ze gaat dus huilen...en zodra ze begint te huilen..dan stop ik er mee want ze huilt dus echt iedereen wakker..pff ik weet het ook niet..ik zit dus echt met een zwaar dilemma hierdoor..weet echt niet hoe ik dit moet gaan aanpakken als de kleine er is. Maar misschien toch eens kijken of ik vannacht haar steeds terug kan leggen..en dan hopen dat ze niet gaat krijzen maar gewoon een beetje huilen..dan hebben de buren maar een rot nachtje hoor..weet het ook niet.. Trouwens..dat is spijtig voor hen..maar wie weet wordt mijn tweede kindje een huilbaby die 24/7 huilt (Moge het me behoed worden hehe) maar dan kan ik er echt niets aan doen..dan zullen ze maar moeten verhuizen hehe
Meid, je bent dus bang dat de buren er last van hebben? Ja dat is even niet anders. Kun je niet met ze gaan praten? Ik trek me daar nooit iets van aan eigenlijk. Als Isabella huilt in bed voor het slapen laat ik haar huilen ( tien minuten regel) Ik zou het als ik jou was toch wel proberen. Op een gegeven moment valt ze wel in slaap. En misschien is het maar een fase. Toestaan om uit haar kamer te komen en bij jullie in bed te gaan zou ik zeker niet geven. Dan snapt ze niet waarom het de ene keer wel mag en soms niet. Gewoon helemaal niet. Ja en inderdaad, als je kindje een huilbaby zou worden hebben de buren ook pech. Kun je namelijk niks aan doen.
Ik woon in turkije..en het is echt zo gehorig dat ik zelfs de scheet van de bovenbuurman hoor (bij wijze van ) Hier is laten huilen dus echt niet normaal en ik heb in mijn vorige appartement dus al problemen gehad hierdoor. ja ik wil eigenlijk geen toestemming meer geven..maar ik slaap al zo slecht en ben zo moe dat ik het steeds maar weer opgeef..pfff..het is echt lastig..
Ja, dat is een rotsituatie waar je in zit. Je kunt niet consequent zijn omdat je bang bent dat de buren dan last van je hebben. Dan is de kans groot dat ze je gaat uitproberen en dat het alleen maar moeilijker wordt. Ik had eens iets gelezen over de Wilson-methode. Kan er zo snel geen uitgebreide info over vinden, alleen dit stukje: Heeft je kind veel moeite om 's avond in te slapen of wordt het vaak 's nachts wakker, dan kun je de Wilson-methode eens proberen. De Engelse dokter Olwen Wilson heeft een slaapmethode ontwikkeld die bij 95% van alle kinderen binnen drie dagen in doorslapen resulteert. Het kan toegepast worden vanaf zes maanden tot vier jaar en is gebaseerd op de stelling dat kinderen alleen slapen als zij zich volledig veilig voelen. Je brengt je kind naar bed en volgt het gebruikelijke bedritueel. In plaats van weg te gaan, blijf je in de kamer - in het zicht, maar uit de buurt van het bed. Troost je kind als hij begint te huilen, maar haal hem niet uit bed. Je blijft bij hem, totdat hij diep slaapt. Word niet boos en geef niet op of toe. Je zult misschien twee of drie zware nachten hebben, maar daarna zal je kind als een roos moeten slapen. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar kan me wel voorstellen dat het werkt. Zeker in jouw situatie waarbij je het eigenlijk niet kunt hebben dat ze de boel wakker krijst. En als je zelf zo slecht slaapt is dit misschien een mooie taak voor je man
O is dat een methode? Ik doe dat altijd bij Isabella als ze overstuur is ( komt echt zelden voor) Mijn vader deed dat altijd bij ons. Ik zit dan naast haar bed en blijf tot ze slaapt. Werkt echt perfect.
Praat met je buren en bijt een paar nachtjes door. Nu is het zo dat je kleintje weet dat ze bij jullie mag slapen en zal daar alles aan doen. Zodra je haar een paar nachten echt consequent terug legt zie je vanzelf dat ze niet meer komt.Hooguit een enkele keer. Onze oudste is er ook zo een inmiddels weet hij goed wat wel mag en wat niet maar ook hij heeft ons tot het uiterste gedreven. En ook wij waren niet altijd even consequent. Ik zou wel gaan kijken maar rustig zeggen dat ze nu moet slapen niet treuzelen (doe ik altijd) bij vertrek.En (vind ik zelf heel moeilijk) vervolgens laten huilen. Succes Gr Julia
idd de methode die hier beschreven staat heb ik ook vaak gezien op tv.. en waarom niet een bed met een hek ervoor?
Je kunt ook proberen om te werken met een beloningssysteem. Kun je zelf eenvoudig maken van groot gekleurd papier/karton met de dagen er op. Leuke stickers erbij en dan conseqent ermee aan de slag. Bedenk iets leuks als beloning, wat je kind aanspreekt (of laat het zelf uitzoeken). Je moet wel een paar dagen doorbijten en stel een haalbare limiet om je kind te belonen. Op dit moment worden zulke borden ook in Nederland bij Kruidvat verkocht, misschien dat familie/vrienden dit je kunnen toesturen als je het zelf maken niet ziet zitten. Begrijp dat je erg moe bent, maar nu heb je nog 1 kind te verzorgen, straks twee en dan wordt het nog lastiger en zwaarder. Laat je niet weerhouden door de buren, maak anders eens een praatje en geef desnoods aan wat je van plan. Wie weet is er begrip. Succes en sterkte. Gr. Arianne
bedankt voor jullie tips Nala: dit is sowieso de methode die ik nu toepas op haar als ik haar naar bed breng. ze heeft altijd perfect geslapen toen ze naar het grote bed ging..en toen ik van de zomer op vakantie ging naar nederland is dat opeens volledig omgeslagen..toen begon dus het snachts wakker worden en ook het gejank als we weggingen uit de kamer. Ons ritueel is nu als volgt.. we doen de pyama aan, we doen een plasje, poetsen de tanden en wassen de handen..dan is het meestal papa een kus geven en dan naar bed. Daar lezen we nog een boekje. Dan geef ik een kusje en meestal zing ik nog een liedje (klinkt ook vast prachtig ) en dan ga ik weg. Ze wilt tegenwoordig ook het licht aan en de deur blijft meestal open staan. en ik blijf meestal tot ze slaapt voor deur. Maar niet zodat ze me kan zien..maar ze weet wel dat ik er ben. Ik ga dan zelf bijv. bidden want dat is precies het tijdstip waarop er gebeden moet worden. maar gister bijv. ben ik meteen weggelopen en in de woonkamer gaan zitten. Ik vind namelijk dat ze gewoon aan moet wennen dat ik er niet meer ben. En overigens is de twee kamer 2 deuren verder (wonen in een appartement) dus zo beangstigend moet het niet zijn...ze hoort onze stemmen ziet dat het licht bij ons aan staat etc. gister groot drama..kwam uit bed etc. uiteindelijk heeft mijn man haar er weer in gelegd al huilend huilend en is er even bij gebleven en toen weggelopen. Nog wel een paar keer ons geroepen maar toch in slaap gevallen. Maar goed..ik had vannacht echt behoefte aan een goede nachtrust..dus ik heb naast haar bed een bedje gemaakt..als ze eerst even een nacht of 2 nachten niet bij ons in bed slaapt dacht ik..dan weet ze dat dat iniedergeval niet kan. Het is nu weekend hehe dus ik zal proberen of ik het me lukt haar snachts terug te brengen en dan zelf voor de deur te gaan zitten. Denk niet dat mijn man er ook voor gaat zitten. Die geeft al snel op en legt haar dan bij ons in bed..dus dan verpest hij de boel toch maar. praten met de buren is geen optie. Heb geen contact met ze..en er is echt geen begrip voor maar ze zoeken het maar uit. Paar weken geleden werd ik snachts ook wakker van een hysterisch jankende zoon..en tsja..als je zelf kinderen hebt weet je toch ook wel dat je soms echt je kind niet stil kan krijgen. Maar mijn dochtertje is helaas overdag ook behoorlijk jankerig (als mevrouw haar zin niet krijgt) dus heb echt het idee dat die lui 24/7 naar haar gehuil zitten te luisteren. Maar goed..zoals ik zei jammer dan voor ze. mama arianne..heb ook weleens gelezen over dat beloningssysteem maar dat is echt pas voor kleuters. Dat begrijpt ze nog helemaal niet. Ze is nu 26 maanden oud. Mijn moeder had wel zo'n lampje gekocht bij de kruidvat..wweet niet precies hoe het werkt mara dat zou ook een methode zijn om je kind in bed te houden tot dan het lampje uit zou gaan ofzo je stelt dan een tijd in. maar die heb ik voorlopig nog niet.
Isabella slaapt ook in met een lampje. Dan kan ze lekker lezen en spelen. En dat je je niks meer aantrekt van de buren,
nou hier dus net zon probleem en echt al maanden lang en we blijven haar iedere nacht weer terug leggen maar ze ken echt 10x eruit komen niks helpt! Bij ons mag ze niet in bed slapen dus wat het probleem dan is geen idee! Ga maar eens kijken voor dat belonings systeem of dat al werkt ze is nog zo klein maar ze begrijpen veel. Het probleem bij mij is dat als k haar 2x naar bed heb gedaan k klaar wakker ben net als nu. Succes
maar ze gaat dus uiteindelijk wel in haar eigen bed slapen weer? Ik heb de laatste paar dagen dus een bedje naast haar gemaakt..zodat ik daar kon liggen.. Vannacht was mijn intentie om er wel te liggen..maar tot ze slaapt zeg maar en dan weg te gaan. Nou ik kon me lol niet op..na een uur sliep ze nog niet..en toen wou ze opeens bij me op de grond liggen...nou dacht het dus niet..toen begon ze te huilen (geloof dat het krijs seizoen voorbij is..ze huilt gewoon normaal nu..maarja toch wel irritant natuurlijk) toen kwam papa ook nog eens boos binnen dat ze op moest houden..dat hielp ook niet echt..dus toen is hij even bij haar gaan zitten en gezegd dat ze een grote meid is..en toen was ze stil.. We chanteren haar dus ook al...dat we haar kamertje aan haar vriendinnetje gaan geven als ze er niet slaapt..dus dan zegt ze wel daarna 'mijn kast, mjin bed hehe ) maar goed helpen doet het niet echt. na wer een half uur hield ik het echt niet meer uit op de grond en ben ik opgestaan en weggegaan en toen begon het gejank weer natuurlijk..toen is mijn man er maar gaan liggen. maar het is natuurlijk absurd dat ze opeens na 2 jaar niet meer alleen wilt slapen. Maar ik ben dus echt kapot nu. ik zie mezelf dus snachts in de kou ook niet op een stoel zitten en wachten tot ze eindelijk slaapt dus weet echt niet hoe ik het aan moet pakken. anstefay: leid dat terugleggen bij jullie niet tot vreselijk janken steeds?
Tja moeilijk hoor. Mijn moeder zat bij mij altijd op de gang. Op een stoel inderdaad en dan maar zitten breien ( ). Als ik dan weer wakker werd, ging ik haar weer halen. En daar zat ze weer. Toen mijn zusje werd geboren gingen we gelijk samen op 1 kamer en toen was het over. Mijn zusje kwam toen ik 2,5 was. Toen sliep ik dus fijn met haar, tot mijn 13e ongeveer.
ık durf mijn baby dus echt niet bij haar op de kamer te zetten...Je weet nooit wat kinderen doen..straks klimt ze bij haar in bed ofzo..zou er niet aan moeten denken.. Daarbij zou ik dan een paar keer per nacht die kamer in moeten en wordt zij dan ook wakker van haar gehuil..lijkt me niet echt de oplossing.. hehe ja ik denk dat ik ook maar op die stoel moet gaan zitten..maar het is zo moeilijk (en koud) snachts als je doodmoe bent..hehe