Hoi, Het gaat om mijn dochtertje van 19 maanden die sinds twee maanden werkelijk geen enkel nachtje doorslaapt! Zij is dus in die twee maanden erg ziek geweest, een dubbele oorontsteking door vier doorkomende kiezen, constant snotverkouden en daarbovenop een herpesinfectie in haar mondje waardoor haar tandjes niet meer te zien waren en werkelijk heel haar tandvlees open heeft gelegen...dus reden genoeg om niet te kunnen slapen... Hierbovenop zit ze nu dus overduidelijk in de peuterpuberteit en is slapen en eten haar wapen en mama is zes maanden zwanger dus dat zal ook wel meespelen... Sinds drie weken is ze eigenlijk niet meer ziek, maar nog steeds elke twee uur wakker!Ze gaat ook niet meer terug in bed maar wil bij mama slapen en aangezien ik al een tijdje geen nachtrust meer heb, heeft ze bij mij geslapen Nu ben ik heel bang dat dit een vast patroon aan het worden is en dat ik haar niet meer in haar eigen bedje krijg!Ze is trouwens bang als ze wakker word en gaat meteen staan en huilen en als ik dan naar haar toe ga, wil ze gelijk bij me en legt haar hoofdje op me schouder...ik weet even niet waar ik nu goed aan doe...laten huilen?Mee in bed?Gewoon een fase misschien? Ervaringen en tips welkom! Ze heeft een vast slaapritueel Ze heeft een nachtlampje Dus andere tips graag...
Mijn zoontje heeft dit ook, na net de waterpokken gehad te hebben. Wij hebben nu tijdelijk zijn bedje terug op zijn oude kamer gezet, en we laten hem vanavond maar krijsen, even resetten. Er is nu niets meer aan de hand, medisch gezien, hij heeft ook geen honger of zo, maar is weer even gewend om 's nachts bij mama te kunnen hangen beneden op de bank. Dat gaan we nu dus niet meer doen.
Ik heb mn dochter toen ze ziek was (en papa een week weg was) ook bij mij in bed laten slapen. Omdat ik bang was voor wat je hierboven beschrijft ben ik, nadat zij een kleine week bij mij had geslapen, drie dagen bij haar gaan slapen, gewoon met een matras op de grond. De eerste nacht vlak bij haar bed, zodat ik haar af en toe kon aanraken en de tweede en derde nacht aan de andere kant van de kamer. Zo konden we het samen zijn een beetje afbouwen. Daarna sliep ze weer prima alleen door. Wie weet is dit voor jou ook een optie?