Kan me wel voorstellen dat je er tegenop ziet.. Hier was het ziekenhuis dichtbij, 5 min rijden.. Autoritje was wel te doen maar absoluut niet fijn! Zoals anderen al zeggen, vooral de bobbels etc. Ik wilde ook niet in de rolstoel van de auto naar de ingang, puur vanwege het gehobbel hihi. Maar zoals anderen al zeiden.. probeer het positief te bekijken. Iedereen ervaart een bevalling anders. Ik hoor vaak zat verhalen van mensen die wel "wat pijn" hadden, en ineens 7 cm ontsluiting hebben!
Denk dat het feit dat je pijn hebt en vast zit in de gordel me zenuwachtig maakt. En ook dat je er niet eventjes bent. En dan de spanning van een eerste bevalling en grote kans op overgeven waardoor je nog beroerder bent ... Dan zie ik me al vast staan voor de brug naar Nijmegen...geen kant uit kunnen. Ik ga proberen me te ontspannen en ik hoop ook een beetje dat het 's nachts gebeurd dan zal het rustig zijn op de weg. En tja...ik zal toch erheen moeten. Kwestie van letterlijk die rit 'uitzitten'... Maar ik blijf het erg spannend vinden hoor. Heel apart...de rest daar zit ik niet zo mee. Pijn gaat het toch wel doen maar als ik die rit maar gehad heb hahaha
Hier ook met weeën in de auto gezeten. Ging thuis weg met 5 cm ontsluiting dat was een half uur voordat ik dacht wat heb ik toch kramp. Ik wilde ook in het ziekenhuis bevallen. Ik heb de verloskundige gebeld ze kwam kijken en ik begon de bevalling met 5 cm ontsluiting. Vanaf toen non-stop weeën gehad. Ik wilde ook in het ziekenhuis bevallen dus meteen de auto in. Was Gelukkig nog geen 5 min rijden. Tja prettig was het niet maar dat is het toch al niet als je midden in de bevalling zit. Ik kan me erg weinig meer van herinneren eigenlijk. Binnen 5 min waren we in het ziekenhuis waar ik meteen 8 cm al had ging super snel. Niet zonder pijn maar wel snel. Achteraf ben ik blij dat we zo dichtbij ziekenhuis wonen want binnen 2, 5uur gingen we van niks naar baby echt heel snel. Ik kan me goed voorstellen dat je tegen de rit opkijkt. Ik was blij dat het geen halfuur rijden was. Dan had ik waarschijnlijk persweeën in de auto gehad.
Haha zooooo herkenbaar, ik was 27 januari j.l. uitgerekend en was als de dood dat er een meter sneeuw zou liggen (net als de 2 jaren ervoor) en we niet in het UMC konden komen. Ik zag al horror verhalen voor me dat ik langs de snelweg zou bevallen hihi. Bij mij ging het 5.5 maand geleden zo: om 2 uur 's nachts braken mijn vliezen, ik mocht terugbellen en komen als mijn weeen om de 5 minuten kwamen, dat was om 5 uur 's ochtends. Gelukkig enorm rustig op de weg en binnen 25 minuten waren we er. De weeen waren nog aardig te doen, maar als ik me zo zou voelen als een paar uur later zou ik niet weten hoe ik me zou moeten houden, verschrikkelijke rugweeen, oeff....