Babyblues....?

Discussie in 'Na de bevalling' gestart door Kitty07, 28 dec 2011.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Kitty07

    Kitty07 Fanatiek lid

    5 jan 2011
    2.297
    25
    48
    Financieel administratief medewerker
    Ergens in Limburg
    Hallo dames,

    Vorige week donderdag ben ik bevallen van ons mooie mannetje.
    Helaas bleek al vrij snel na de geboorte dat hij een infectie had opgelopen en hierdoor in het ziekenhuis moest blijven..:(
    Hij krijgt nu antibiotica waar hij gelukkig goed op reageert maar zal de kuur wel moeten afmaken.
    Als alles goed gaat zal hij vrijdag naar huis mogen!
    Mijn VK heeft mij een medische indicatie gegeven waardoor ik gelukkig ook nog een week kraamzorg zal krijgen.

    Maar..........sinds eergisteren voel ik me lichamelijk en geestelijk erg beroerd..:(:(
    Ik ben gisteren zelfs nog naar de Nightcare geweest omdat ik merkte dat ik verhoging had en erg rillerig was.
    De arts heeft me helemaal nagekeken en ik heb volgens hem geen infectie of iets dergelijks. (ik heb ook geen pijn)
    Volgens hem komt het door de uitputting van mijn lijf want sinds de bevalling heb ik nauwelijks geslapen en ben ik alleen maar heen en weer aan het racen naar het ziekenhuis omdat ik natuurlijk bij mijn zoontje wil zijn.
    Zijn advies is dus rust...........maar dat is nu net het probleem!

    Sinds twee dagen ben ik vreeeeeeeeeeselijk onrustig & angstig en begin ik heel bang te worden dat ik het allemaal niet aankan.
    Lichamelijk ben ik uitgeput en denk ik "je moet nu nog even bijslapen nu het nog kan en hij nog in het ziekenhuis ligt" maar dit lukt me dus niet!! :(
    Ik ga in bed liggen en word juist vreselijk zenuwachtig, krijg zweetvoeten, rillingen en m'n hart gaat tekeer....
    Ook maak ik me zorgen om de verhoging.....kan dit echt door vermoeidheid/uitputting komen?
    En ik ben idd wel echt uitgeput...waarom kan ik dan toch niet slapen?
    De zenuwen lopen soms zelfs zo hoog op dat ik er diarree van krijg....

    Zijn dit nu de zogenaamde "babyblues" of is hier meer aan de hand?
    Ik ben zo bang dat het dadelijk een depressie is!!

    Wie herkent deze lichamelijke/psychische klachten en hoe zijn jullie hier mee om gegaan?

    Alle tips en adviezen zijn meeeer dan welkom!! :)
     
  2. MamaenMini

    MamaenMini Fanatiek lid

    6 dec 2011
    2.649
    76
    48
    Vrouw
    Utrecht
    Ik denk dat er wel iets meer aan de hand is dan alleen maar babyblues, heb je dit wel eens verteld aan de HA? Lijkt me niet gezond hoor! Buiten dat is het ook niet fijn voor jezelf en kan je zo niet genieten als je bij je kindje ben, het is natuurlijk een moeilijke tijd zo, lijkt me ook heel onzeker maar zo kan het natuurlijk ook niet doorgaan. Sterkte ermee, en ik hoop dat je kleintje snel opknapt
     
  3. touwtje

    touwtje Actief lid

    14 apr 2010
    232
    0
    16
    NULL
    NULL
    Hoi,

    Allereerst Gefeliciteerd met jullie zoon;)! Ik had ook last van verhoging, en vond dit ook erg eng! Er is een paar keer contact geweest met de huisarts maar hier is niks uitgekomen, ik had ook een hele snelle pols, van soms 100! Maar dit hadden mijn moeder en mijn zus ook gehad dus dit hoorde gewoon bij mij! Dit kan bij jou ook het geval zijn. Daarbij ben je pas net bevallen, ligt jullie zoon in het ziekenhuis en maak je je zorgen.. Dus het is niet zo gek dat je je zo zenuwachtig voeld en wat verhoging hebt! Maar ik zou voor je eigen gemoedsrust even de huisarts bellen, even je verhaal doen, hoe je je voeld en zeggen dat je het fijn zou vinden als hij even langs kwam!

    Er komt af en toe wel een verloskundige bij je kijken hoe het met je gaat, en of je baarmoeder kleiner word enz?? Heel veel sterkte, en gewoon even bellen ;)! Geniet ervan morgen als je zoon thuis komt, misschien gaat het dan al een stuk beter met je!

    Liefs
     
  4. Koesje

    Koesje Niet meer actief

    Ook namens mij gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon!
    Ik denk als ik je verhaal zo lees dat het idd grotendeels te maken heeft met slaaptekort en de veranderingen in je leven. Je kraamtijd verloopt nu helaas ook anders dan "normaal" iets wat je je misschien ook anders had voorgesteld. Doordat jullie zoontje in het ziekenhuis ligt heb je ook niet echt de tijd om aan elkaar te wennen, elkaar te leren kennen de verzorging te starten enz.
    Straks als hij thuis is (hopelijk snel) zal dit vanzelf allemaal komen en verdwijnt dit ongeruste gevoel hopelijk. Probeer jezelf voor te houden dat dit tijdleijk is en het niet niks is wat je meemeaakt op dit moment!
    T komt goed! Schakel de mensen om je heen in als luisterend oor of dingen van je over te nemen.. Praten helpt echt!! Ik weet er alles van!
    Sterkte maar ook veel plezier straks met jullie kleine man!
     

Deel Deze Pagina