Ik biecht op dat mijn biecht van afgelopen maandag niet geheel onterecht was. Midweekje met de fam was gezellig, maar zo megadruk en ben alleen maar aan het regelen geweest. Vanmiddag zelfs 1,5 uur geslapen van vermoeidheid gaan we dus niet meer doen.
Hoi ja klopt de kleine plekjes zijn t probleem niet hy heeft ze halve pols een grote blaar/wond en dat is het probleem .in overleg met dokter mag ie niet zwemmen en niet in de zon dus besloten huis te gaan...ook gilt hy het uit van de pijn met zalf erop smeren dus we gaan zondag als het nog is direct naar een dokter
Helemaal niks. Mensen die het ruim hebben vergeten wat normaal is en wat luxe. En zelfs de voorwaarden die ze stellen aan de armoedenorm tegenwoordig vind ik erg hoog liggen. Had je 30 jaar terug gezegd dat iemand arm was als die niet op vakantie kom gaan of niet alla minuut een tv/wasmachine/vaatwasser ect kon vervangen zonder een lening aan te gaan arm was hadden ze je uit gelachen.
Ik biecht op dat ik bijna misselijk wordt van een kennis van mij die altijd loopt te pochen met geld en hoe ze het besteedt. Altijd laten merken dat ze het breed heeft en het beste van het beste heeft. Foto's van luxe lunches op terrasjes en een gloednieuwe auto. 'Even' de tuin laten verbouwen en het allerergste vind ik dat ze vindt dat iedereen maar het beste van het beste moet aanschaffen. Want dat is tenslotte beter. De kleertjes van haar kind zijn mooier, zijn fietsje is leuker. De kinderkamer is stoerder, haar autostoel duurder. Etc etc etc. Begrijp mij niet verkeerd, ik gun het haar van harte, ben zeker niet jaloers maar ik hou gewoon niet van dat opscheppen en dat 'wie het breed heeft laat het breed hangen'. altijd maar laten merken hoe riant ze leeft. Ik word er gewoon zo.... moe van.
Mijn biecht: * ik ben doodsbang als ik naast iemand in de auto zit, schrik van remlichten etc. Laat mij maar zelf rijden. * dat ik blij zal zijn als ik weer werk en de kinderen naar school gaan (nog 5 weken te gaan) *soms droom ik over andere mannen (maar ik ben superblij met mijn man) * dat ik het lastig vind om met mijn moeder om te gaan
Biecht: Als ik weet dat iemand een heel speciaal dieet volgt of veganist is of iets dergelijks, nodig ik ze niet meer uit om te komen eten en wil ik ook niet meer met ze uit eten. Ik heb wel veel respect voor de keuze en de lifestyle, maar ik heb geen zin om allerlei suffe, smakeloze gerechten te moeten maken met veel moeite, als ik ook gewoon kaas had kunnen eten. Helaas is iemand die ik pas uitnodigde om te komen eten ineens veganist geworden en kwam ik daar pas achter NADAT ik ze uitgenodigd had.
Oh wat jammer! Ik ben veganist maar ik heb een hekel aan suf en smakeloos eten en wist je dat je in een goed restaurant vaak ook veganistisch kan eten als het niet op de kaart staat? Als ik bij mensen ga eten denk ik zelf mee over een vegan alternatief voor mij maar ik verwacht niet dat de rest dan ook niets dierlijks eet en in een restaurant heb ik vaak een veganistisch gerecht terwijl anderen vlees of vis eten. Helemaal geen probleem.
Als het heel ingewikkeld is, waarschijnlijk niet nee. Maar then again, ik nodig sowieso niet vaak mensen uit om te komen eten ik vind het teveel gedoe. Laat staan wanneer ze ook nog dieetwensen hebben. Ter verduidelijking: etenstijd is hier altijd spitsuur waarin van alles moet gebeuren met onze zoon. Hij moet eten in een speciaal stoeltje, moet gewassen worden en zijn tanden moeten gepoetst worden en de hele productie, want hij ligt op bed om 19:30. Dus ik spreek liever ná het eten af voor een wijntje ofzo.
In dat geval vind ik sowieso dat je gasten als ze al rond etenstijd komen wel met een volledige maaltijd aan mogen komen zodat jullie die niet hoeven te maken
Ik heb moordneigingen. * gene die verjaardagstaart dochter zou maken zegt af. *bovengenoemde zou ook onze trouwtaart maken.. *schoonzus en zwager hebben ruzie. Zij werkt bij hem. Hij runt de locatie waar wij gaan trouwen. *schoonzus mag door bovengenoemde niet onze bruiloft en diner voorzien van decoratie. *nog niemand gevonden die voor een NORMALE prijs mijn haar wilt doen met de trouwerij. Heb zin om te gillen
Hahaha lief van jou, jij mag komen! Weet je, ik denk dat ik vroegah best wel wat moeite wilde doen, maar die energie heb ik er niet meer voor. Tegenwoordig denk ik: really? Je eet geen gluten meer terwijl je geen allergie of coeliaki hebt? Maar je wil wel graag langskomen rond 18:00? Of de vorige keer dat ik je zag at je cheesecake en dronk je 4 latte's en had je net een nieuwe Fred de la Bret-tas maar nu ben je vegan? I can't be bothered.
Ja snap ik hoor! Maar ik vind het sowieso best onbeleefd om ervan uit te gaan dat je gastheer of gastvrouw overal maar rekening mee houdt en dan weet wat die moet maken. Ik vond het aan het begin vreselijk moeilijk om lekker veganistisch te koken en toen was ik zelfs al jaren vegetariër, dat kun je niet zomaar van een ander verwachten. Laat staan als iemand dan ook nog glutenvrij wil eten. En dan heb je het al zo druk met je zoon, ik zou er dan ook absoluut geen zin in hebben hoor!
Ik moet je zeggen dat ik wel respect hebt voor de toegewijde veganist. Het is nogal een opgave, zeker als je heel precies bent en ook geen producten gebruikt waar bv lijm met varkenshaar in verwerkt zit, wol, leer, etc. Het is natuurlijk wel een mooi en nobel principe.
Dan zou ik dat ook niet willen idd Had even niet naar je naam gekeken en daar conclusies van getrokken.