Ik wil niet al te veel details hier zetten, maar ik ben doorverwezen naar een psychoog die aangewezen is door mijn werkgever. Tot nu toe: Bij de intake al horen dat degene waar je gesprek mee hebt een andere baan heeft en bijna vertrekt. Beloofde afspraak met nieuwe hulpverlener wordt niet gemaakt, zelf er maar achteraan gaan bellen een week later. Vervolgens niet teruggebeld worden en weer maar zelf bellen. 'Arrogant' gedrag aan de telefoon en het als heel normaal over laten komen dat er niet terug gebeld was, dat ik maar op de mail moest wachten die ik nog zou krijgen... Verwacht ik nou echt zo veel en moet ik al blij zijn met geen maanden tot een intake, of ben ik terecht teleurgesteld in deze praktijk? Is dit normaal in deze sector? En als het niet normaal is, wat kan ik er dan mee, werkgever is degene die via verwijzing door de arbo arts de contracten heeft.
Mijn ervaring is gelukkig heel anders (ik zit bij hsk). Dat de intake niet door je behandelaar wordt gedaan kan nog, werkt bij hsk wel zo. Intake om klachten te bepalen en dan traject starten bij eerste die plek heeft. Maar vervolgens niets horen, overal zelf achteraan moeten en een houding die noet prettig voelt, dat klinkt niet fijn. De drempel is al hoog genoeg. Als je geen goed gevoel meer hebt bij deze praktijk, doorverwijzing opvragen bij de bedrijfsarts en ergens anders heen gaan. Eventueel via de huisarts i.p.v. via de bedrijfsarts. Sterkte! Mocht je meer willen weten dan pb maar
Heel kort maar krachtig. Ik zou opzoek gaan naar een andere. Het moet goed en vertrouwd voelen anders werkt het niet.
Nou dit, ik vind dat echt niet normaal. Als je bij de bakker staat en je wordt niet geholpen, dan ga je toch ook op een gegeven moment ook weg...
Dit. Aangeven bij je werkgever dat je een andere praktijk wil. Ik zit bij een hele fijne praktijk en herken dit soort dingen dus helemaal niet. Ik heb een eigen psycholoog en een zorgcoördinator, die laatste zie ik 3 keer per jaar (kennismaking, tussentijdse vorderingen en afsluiten of verlenging) en als ik problemen zou hebben met mijn psycholoog kan ik het daar ook aankaarten. Telefoon en mailgesprekken zijn ook altijd snel en vriendelijk. Maar, er stond wel een wachtlijst van 10 maanden tegenover.. toch was het dat wel waard, een goede klik is echt essentieel.
Bedankt voor de reacties. Ik heb ook geen idee of je zelf met een bedrijfsarts contact mag opnemen hierover, of moet dat via mijn leidinggevende? Gelukkig nog nooit eerder hiermee te maken gehad. Het is werkgerelateerd dat ik dit traject in ga, dus ik vond het eigenlijk wel logisch dat de werkgever dan bepaalt. Misschien heb ik gewoon pech gehad, maar dat helpt nu niet echt moet ik zeggen
Ik vind dit onwijs slecht. Ik zou ook een andere psycholoog zoeken. Ook al is het werkgerelateerd, betaald jouw zorgverzekering de behandeling? Of is het een specifiek traject dat grotendeels door de zorgverzekeraar wordt betaald en dat er een aantal aanvullende gesprekken zijn samen met je werkgever? Deze aanvullende gesprekken worden dan door de werkgever betaald. Ik het eerste geval kun je zelf kiezen waar je zorg wil. In het tweede geval uiteraard ook, maar dan heeft je werkgever al wel betaald. Ik zou dan even overleggen om scheve gezichten te voorkomen. Het is niet toevallig een @worktraject van hsk?
Waarschijnlijk gaat de behandeling an sich gewoon via jouw zorgverzekering (en dus eigen risico), hooguit een apart werktraject wat de werkgever betaald.. dus zou daar niet te veel rekening mee houden
Als het goed is heb ik geen eigen risico, de werkgever heeft dit traject als standaard aanbod. Ik ben niet de eerste en zeker niet de laatste die dit traject in gaat, is inherrent aan het werk dat dit er ook bij hoort helaas.
Wie betaalt het traject dan? Ik neem aan de zorgverzekeraar. Ik doe veel werkgerateerde trajecten als psycholoog en dat wordt eigenlijk altijd door de zorgverzekeraar betaald. Soms de aanvullende gesprekken door de werkgever.
Mag ik je een PB sturen? Sommige dingen zijn iets te specifiek om anoniem op internet neer te zetten...
Ik heb destijds ook via werkgever de kans gekregen om met mijn ptss te dealen zonder dat ik me ook nog druk moest maken om extra kosten. Was echt heel aardig van ze. Via de arbo unie (daar zat de bedrijfsarts bij aangesloten en werd ingehuurd zeg maar) ben ik bij een gespecialiseerde psycholoog terecht gekomen van de arbo unie zelf. Alles wat bij zorgverzekering gedeclareerd kon worden werd daar gedaan en de rest van de kosten nam mijn werkgever voor hun rekening zonder dat ze hiertoe enige verplichting hadden. Sowieso is een klik hebben en een goed gevoel over/met een behandelaar ontzettend belangrijk, anders zul je je niet open kunnen stellen en zal het traject minder succesvol zijn. Geen klik is dus al reden genoeg om te vragen om een andere behandelaar. Neem aan dat t geen kleine club is waar diegene bij aangesloten is en dat er vast een collega is die waar kan nemen? Je kunt ook t 1e gesprek afwachten en kijken wat je gevoel naderhand is over die persoon. (Dat zou mijn instelling zijn)
Nog een toevoeging: ik vind het niet normaal dat er niet teruggebeld wordt of dat je dit als normaal zou moeten zien. In mijn geval moest ik juist bellen als t tussen de afspraken door niet goed ging bijv of als er gewoon even iets was. Als ze dan niet op kon nemen zou ze echt zsm terugbellen.
Het gaat dus niet om een klik met de behandelaar op dit moment. Behandelaar 1 was heel aardig, maar heeft een nieuwe baan en is weer weg. Behandelaar 2 die ik nog moet gaan ontmoeten weet ik alleen een naam van, maar de praktijk zelf verzaakt om ons met elkaar in contact te brengen. Sinds het afscheid nemen van behandelaar 1 heb ik niks meer gehoord vanuit de praktijk zelf. Daar komt het in het kort op neer. En als ik dan bel dat ik nog steeds niets gehoord heb dan komt daar geen bevredigende reactie of actie uit naar voren. Ik bel met een telefoniste, ik krijg geen behandelaar aan de lijn dan. Het sleept zo voort, ik loop nog steeds met de klachten rond nu en terug aan het werk gaan wordt zo alleen maar vooruit geschoven. Als er geen personeelswisseling was geweest had ik nu al de eerste en misschien inmiddels ook al wel de 2e behandeling gehad, nu ben ik maar aan het wachten tot er weer een nieuwe kennismaking gepland kan worden en ergens daarna start de behandeling pas. Best wel frustrerend.