ook dat zie ik als een optie, als ik in ieder geval een top 2/3 heb ofzo dat je de naam misschien gewoon pas echt weet als je je kindje ziet
ik zou dan echt een error krijgen Vind het al vervelend dat wij niet op 1 lijn zitten qua meisjesnaam
Jaa wij hadden zeker een top 3. Ze zou Iselle gaan heten, dat had ik in mijn hoofd. We hadden dus: Iselle N Isabelle Maar toen ik haar zag, dacht ik NEEE dit is geen Iselle, dit is N❤️ (Hoop dat ik er straks nog aan denk om het weg te halen haha) Bij L1 hadden we maar 1 naam, en bij L2 heb ik ook even getwijfeld maar zijn naam stond ook wel snel vast. Zo rond 30 weken denk ik.
Haha Jaa prachtige naam is het maar nu ze ook wat ouder is, ben ik zo blij dat dat hem niet geworden is. Ze is echt een duidelijke N❤️ en thanks slim haha ik pas hem meteen weer aan. (Jullie weten toch al hoe ze heet haha)
@Tuttebelleke hoe gaat het? Al gewend aan het leven met 2 kindjes?! @Orchid24 en met jou? Nog last van bloedverlies? Ik loop weer achter in het september topic ik begin wel te merken dat mijn lichaam het deze keer een stuk zwaarder heeft. Vandaag na het werken echt flink last van mijn buik. Krampen enz. Dat ben ik helemaal niet gewend. Mijn man wilt dat ik me ziek ga melden.. de combinatie van ernstige vermoeidheid + mijn lichaam die nu begint terug te fluiten vind ie geen fijne gedachte. Maar die stap hè ik meld me nooit ziek.. zelfs niet met buikgriep ofzo.
Oei.. ik zeg doen! Maar ik weet dat die stap ook heel moeilijk is, maar aangezien ik er alles van weet dat je lichaam opgeven moment er klaar mee is zeg ik wees dat voor! Zeker nu met een kleintje in je buik is gewoon hard werken en dan nog je 3 andere koters. Juist ook omdat je verder nooit ziek meld, zullen ze er alle begrip voor hebben. Denk aan jezelf en je kindjes en vooral die in je buik ❤️ Hier gaat het goed! Buik heeft echt groeispurt gemaakt en in de meeste kleding kan je het dus nu ook wel zien, op de ruimere truien en winterjas na. Bloedverlies al paar dagen niet, dus hopelijk blijft dat zo! Misselijkheid blijft goed aanwezig in de ochtend, nog steeds af en toe spugen. Verder nog wat kwalen, maar allemaal prima ben vooral erg aan het genieten! Vind wel lastig dat de winkels niet gewoon open zijn, ik ben een erg georganiseerd iemand die eigenlijk bij wijze van met 20 weken al de hele kamer en alles af wilt hebben en ik merk dat ik zoveel dingen nog wil weten etc dat een uurtje in een winkel gewoon niet voldoende is..
@Lotion het 'gewend raken aan' begint heel langzaam te komen De nachten gaan gelukkig best goed; ik pak de eerste nachtvoeding, man de tweede en zo komen we allebei aan redelijk wat slaap. Ergens heeft hij alleen tussen voedingen door erg last van krampjes. Als dat dan net in de nacht valt, is het wel erg aanpoten! Verder genieten we ook extra van de rust op de dag dat dochter naar de opvang is. Echt even bijkomen dan. Dochter is echt heel erg lief hoor, maar wel constant aan het kwebbelen, waardoor je soms echt gewoon suf wordt geluld En zorg ervoor dat je jezelf niet voorbij holt. Thuis is het ook hard werken met 3 kinders, dus echt op tijd aangeven als het lichamelijk gewoon niet meer gaat! @Orchid24 aah, kan me voorstellen dat dat inderdaad voor onrust zorgt. Ik heb ook graag alles op tijd in beeld. Misschien kunnen wij nog wat raad geven? En wat gaan jullie weer hard, zeg! 15 en 17 weken zwanger al
@Tuttebelleke fijn dat jullie zo afwisselen en kan me voorstellen dat het ook fijn is als jullie dochter naar de opvang is haha! Lief! https://www.24baby.nl/zwanger/wat-regelen/baby-uitzetlijst/ Als jullie bijvoorbeeld zo’n uitzetlijst zien zijn er dingen overbodig of juist meer nodig? Ik weet inmiddels dat je van hydrofielen wel meer nodig hebt en kleertjes. Maar een slaapzak hoeft nog niet denk ik voor zo’n kleintje? En ergens ook het idee dat je veeeel meer koopt (nodig hebt) dan dat er op zo’n lijst staat? Maar misschien is dat allemaal wel gewoon voor de leuk geen idee haha zit ook beetje met de kinderwagen, vanwege mijn lichamelijke probleempjes is het belangrijk dat ik even verschillende ga uitproberen maar babypark geeft daar maar 50 minuten voor en las dat je pas over een tijd terecht kan. Hopelijk gaan die winkels toch over 1 a 2 maanden open en autostoeltje vind ik ook wel even uitzoekwerk.. omdat ik begrijp dat niet elk stoeltje in elke auto kan.. we gaan kijken voor een nieuwe auto maar wij kopen altijd hele goedkope oudere auto’s dus sowieso geen isofix. En koop je dan een maxicosi of zo’n stoel wat langer mee kan etc. Maarr het meeste zit gewoon in mijn hoofd hoor, die onrust en stress is meestal totaal overbodig maar toch is het er
@Orchid24 Och meid, meer dan de helft ga je nooit gebruiken Wil je bv of fv geven? Dan kun je namelijk heel gericht aanschaffen wat je zou willen gebruiken qua voeding. De eerste maanden gebruik je een maxi cosi, ook handig om die op de kinderwagen te zetten. Kun je de baby er in laten zitten. Wij gingen met 10 maanden pas over naar een andere autostoel. Kinderwagen zou ik idd uitproberen in de winkel wat voor jullie prettig is.
haha zoals? Borstvoeding en heb al 2 flesjes gekregen dus denk dat dat zat is voor het geval dat.. het is ook zo bijgekocht dat scheelt
@Magnolia29 Wij hebben juist wel bijna alles van de uitzetlijst gebruikt alleen de draagdoek, slaapzakken en flessenwarmer niet. @Orchid24 kleertjes en hydrofiele doeken (verschillende maten) hebben we inderdaad veel meer. Qua kleertjes kwamen wij er al gaande achter dat we rompers met lange mouwen eigenlijk maar vervelend vinden. Als je er dan een truitje overheen moet... drama! Ook hebben we liever wat ruimere kleertjes, dat gaat wat makkelijker met aan- en uitkleden. En de autostoel groep 1 (dus na de maxi-cosi) hadden we eerst als meegroei-stoel, maar toen dochter wat ouder werd, was het lastig om haar er via de zijkant in te tillen. We hebben toen een Maxi-Cosi Axiss tweedehands gekocht voor 65 euro. Zo veel fijner voor je rug als je dat stoeltje kan draaien! Terwijl we op voorhand dus dachten dat we dat echt onnodig vonden Verder hebben we sinds de komst van W ook 2 extra aankleedkussenhoezen gekocht. Er gaat veel vaker iets fout op het aankleedkussen dan bij G
Ik merk dat ik op de momenten dat ik tijd heb om het hele bevallingsverhaal uit te schrijven, ik er gewoon geen zin in heb. Dus! Even de ingekorte versie, want anders duurt het zo lang dat ik alles inmiddels weer vergeten ben Dinsdagochtend was ik naar het ziekenhuis gegaan om de inleiding door te spreken; vrijdag zou ik (pas!!!) kunnen komen voor een ballon en dan eventueel zaterdag inleiden. Het was erg druk op de verloskamers, dus alles was onder voorbehoud. Flink balen dus. 's Avonds in bed kon ik echt mijn draai niet vinden; continu plassen en geen manier kunnen vinden waarop ik lekker lag. Bij de gedachte dat ik dit soort nachten misschien tot aan zaterdag zou hebben, zakte de moed me echt in de schoenen. Gelukkig toch uiteindelijk in slaap gevallen en om half 2 werd ik wakker en kreeg ik weeën. De weeën kwamen vrij vlot (interval van 3 minuten), maar ze duurden rond de 45 seconden. Om half 4 toch de verloskundige gebeld en na een kwartier was ze er. Ik had 4cm ontsluiting, het was dus echt begonnen! De verloskundige en mijn man gingen naar beneden, zodat ik rustig de weeën op kon vangen. Twee uur later zat ik nog altijd op 4cm. De verloskundige heeft mijn vliezen gebroken en vanaf dat moment kwam er met iedere wee een golf vruchtwater mee naar buiten. Ondertussen was dochter ook wakker geworden van het gestommel, dus is oma wakker gebeld om op te passen. Na ongeveer een uur zat ik op 7cm. De kamer werd in gereedheid gebracht en de kraamhulp werd gebeld. Bij de volgende keer toucheren, zat ik op 9cm al stond er nog een randje. Vanaf dat moment bleven de verloskundige, de kraamhulp en mijn man in de kamer om te wachten op het moment dat ik persdrang zou krijgen. Ik kon het best de weeën opvangen als het stil was, dus dat was een gekke situatie; drie man die naar je staan te kijken hoe je reageert op de weeën Een uur later was de ontsluiting niet opgeschoten. Ik zou nog een uur krijgen, daarna zouden we naar het ziekenhuis moeten voor wee opwekkers. Ik heb verschillende houdingen geprobeerd; staand, de baarkruk en met iedere wee klaterde het vruchtwater naar beneden. Mijn man heeft denk ik wel 10 handdoeken verwisseld, maar het was echt onbegonnen werk. Celstofmatjes werkten beter Na nog een uur zat er nog geen vooruitgang in en moesten we dus toch nog richting het ziekenhuis. Ik moest vol in de weeën mijn man instructies geven wat hij allemaal in moest pakken. Hij wist niet waar bepaalde zaken lagen (of was het in alle commotie vergeten) en veel spullen lagen ook al uitgestald in de kamer. Ik werd in een trainingsbroek gehesen die bij de volgende wee al helemaal doorweekt was van het vruchtwater. De kraamhulp heeft mijn schoenen aangedaan en toen moest ik de auto in. Ik had man nog gauw gezegd mijn bril en telefoon mee te nemen, maar mijn normale tas met portemonnee en mondkapje had ik niet doorgegeven. Het was inmiddels rond half 9 's ochtends, dus we moesten vol in de ochtendspits richting het ziekenhuis. Tijdens de weeën moest ik man ook nog de weg wijzen, dat was wel een opgave. Bij het ziekenhuis aangekomen, konden we parkeren op speciale parkeerplaatsen vlak bij de ingang. Een portier kwam met een rolstoel naar buiten. Ik kreeg een mondkapje op en werd door het ziekenhuis gereden. De verloskamers zitten echt in een uithoek van het ziekenhuis en er is één grote gang die we helemaal door moesten. De gang was vol met mensen die me allemaal aan stonden te gapen. Ik heb mijn ogen maar gewoon dicht gedaan en ben al puffend die gang door gereden. Eenmaal op de verloskamer, kreeg ik vrij snel het infuus met wee opwekkers. Ik had vooraf al besloten dat als ik weer aan het infuus zou moeten (was ook bij de bevalling van dochter), dat ik dan om het pijnpompje zou vragen. Dat deed ik dus bij binnenkomst en het zou geregeld worden. Pas een uur later werd het uiteindelijk aangesloten. In dat uur werd ik steeds chagrijniger; ik dacht dat zij vast dachten: 'ze zit bijna op volledige ontsluiting, als we gewoon even wachten met dat pompje, dan heeft ze het al niet meer nodig' Wel lekker spul, zeg! Toen het eenmaal aangesloten was, was ik ook weer aanspreekbaar tussen de weeën door. De wee opwekkers werden ook telkens opgeschroefd, maar ik bleef op 9cm steken en ik kreeg geen persdrang. Ik werd gevraagd om op mijn knieën over het bed heen te gaan hangen, in deze houding had ik meer kans dat meneer zou indalen en dat de ontsluiting dus zou vorderen. Na bijna een uur, zat er nog geen verbetering in. De klinisch verloskundige vertelde me toen dat we nog konden proberen dat ik zou gaan persen terwijl zij het randje weg probeerde te duwen. Als dat zou lukken, zou ik nog een half uur mogen proberen te persen. Als meneer na een uur nog niet lager zou zitten, zou het een keizersnede worden omdat ik anders uitgeput zou raken. Dus ik mocht gaan persen. Met twee weeën was het randje weggeduwd en had ik dus eindelijk volledige ontsluiting. Na een half uur persen, zat hij uiteindelijk laag genoeg en zou een keizersnede dus ook al niet meer mogelijk zijn. Daarna kwam hij met iedere wee een ieniemienie stukje verder. Millimeter voor millimeter heb ik hem er zonder persweeën uit moeten werken terwijl de klinisch verloskundige ondertussen alles op stond te rekken. Niet fijn! Uiteindelijk, onder luide aanmoedigingskreten van mijn eigen verloskundige, de klinisch verloskundige, de gynaecoloog en mijn man is hij geboren! Toch nog een uitgebreid verhaal geworden
Wat een verhaal! Dat je ook anders pas vrijdag terecht had gekund voor een ballon.. daar kijk ik zo tegenop dat ze in nederland zolang wachten, vind dat gewoon een eng idee Maar wat heb je het goed gedaan dat je toch nog bewust bent geweest van alles om je heen haha! En nu een heerlijke baby erbij